ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΜΩΛΟΥ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ ΜΕ ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ

Στην προσπάθεια όλων μας να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας και ποιοτικότερο το περιβάλλον μας βρίσκουμε κοινούς στόχους και θα προσπαθήσουμε από κοινού με τους επαγγελματίες του Βλυχού Γενιού στο σύνολο τους να λύσουμε τα προβλήματα του χώρου μας, που χρονίζουν και όλοι ωφελούμαστε από τη λύση τους. Ευχαριστώ πολύ τη Νίνα τη Βίκυ και τον Οράτιο και οπωσδήποτε το πάρεδρο του χωριού Γιώργο για τη συζήτηση που κάναμε ώστε να λειτουργούν όλα όπως πρέπει και να συνδυάσουμε τη δράση μας ώστε να έχουμε άμεσα και ικανά αποτελέσματα.

Τα ιστιοπλοικά γραφεία του μώλου αφορούν ένα μικρό κομμάτι των επαγγελματιών του χώρου αλλά λόγω της φύσης των εργασιών τους έχουν δημιουργηθεί θέματα που χρήζουν επιμέλειας τόσο από το Δήμο όσο κι από το Θέαλο: το πολιτιστικό σύλλογο Βλυχού Γενιού και βεβαίως από τους ίδιους τους επαγγελματίες.Έτσι λοιπόν κανονίσαμε μια ανεπίσημη συνάντηση με αφορμή κάποια επείγοντα θέματα ώστε να δρομολογήσουμε μια σχέση συνεννόησης και δημιουργίας.

Θέματα που τέθηκαν είναι:

 1.η τακτοποίηση άδειασμα του διαδρόμου εισόδου προς στη σκάλα του Δημοτικού σχολείου, 

2.η προσθήκη περισσότερων μικρών κρίκων κατάλληλων για μικρά σκάφη στο μώλο για να εξυπηρετούνται τα μικρά σκάφη του χωριού μας,αλλά και προσθήκη ικανών κρίκων για μεγάλα σκάφη επειδή οι υπάρχοντες είναι επικίνδυνοι και ακατάλληλοι 

3.επιδίωξη για διόρθωση των εμποδίων πχ σωλήνων που εξέχουν στο δάπεδο του πεζόδρομου με κόψιμο και τάπωμα της τρύπας. 

4. προώθηση της απόσυρσης όλων των μη αξιόπλοων σκαφών του κόλπου ειδικά του μώλου με γνωστοποίηση των στοιχείων των ιδιοκτητών τους στο λιμενικό μέσω ενεργειών του Δήμου και κατεπέκταση του συλλόγου-από τους επαγγελματίες έγινε ήδη-. 

5.πρόταση για τοποθέτηση μεγάλου ιστιοφόρου σκάφους προς επιδιόρθωση σε παραθαλάσσιο χερσαίο χώρο πλησίον του χώρου του καρνάγιου ώστε να γίνει χρήση του καρνάγιου χωρίς να δεσμεύει χώρο του κι έτσι να ελευθερώσει το χώρο του μώλου. 

6.συχνή επικοινωνία με τους επαγγελματίες του χώρου για να δίνουμε από κοινού λύσεις χωρίς προχειρότητες και αυθαιρεσίες που είναι η εύκολη αλλά λανθασμένη κατεύθυνση, 

7.προώθηση εγκατάστασης μόνο των νόμιμων αδειοδοτημένων πλωτών εξεδρών -μπαστούνια- του μώλου. 

8.προώθηση προτάσεων όπως:

α. κατασκευή τουριστικού περιπτέρου πληροφοριών για τις επιχειρήσεις Βλυχού Γενιού
β. υποβοήθηση του ντοκυμαντέρ- διαφημιστικό της Βρετανικής τηλεόρασης για το κόλπο του Βλυχού.

Η κοινοποίηση της συζήτησης είναι χαρακτηριστική του δημιουργικού κλίματος συνεννόησης που επικράτησε

Η Νίνα μαζί με τον Horatio Todd  και η Βίκυ από το Vliho Yacht Club

''Ευχαριστούμε τον Πάρεδρο Κοινότητας Βλυχού και τον Αντιπρόεδρο Πολιτιστικού Συλλόγου Βλυχού Γενιού Θέαλος, για την αποδοχή  και πραγματοποίηση συζήτησης για τα προβλήματα των Ιστιοπλοϊκών γραφείων μας και ελπίζουμε σε άριστη μελλοντική συνεργασία και υλοποίηση των αποφάσεων.''

ΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ

Παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

Καμπαναριά

Στίχοι:   Φάνης Καββαδάς
Μουσική:   Νίκος Μόσχος
Ερμηνεία: Αντώνης Ρέμος
Δίσκος ''τα καμπαναριά'' 1996




Στα μυστικά του έρωτα
με ταξιδεύεις φως μου
και βγαίνω μες στα ξέφωτα
και τις χαρές του κόσμου
καινούργιος κι αναμάρτητος
σαν να μην έχω ζήσει
λες κι ο καιρός ο άδικος
να μ’ έχει λησμονήσει.

Στα πιο ψηλά καμπαναριά
του κόσμου μ’ ανεβάζεις
κι από δωμάτια κλειστά
στον ουρανό με βγάζεις.

Στα χέρια σου τα δίκοπα
τους φόβους μου θα ρίξω
γιατί από σένα τίποτα
δεν έχω πια να κρύψω.

Στα πιο ψηλά καμπαναριά
του κόσμου μ’ ανεβάζεις
κι από δωμάτια κλειστά
στον ουρανό με βγάζεις.

ΣΚΙΑΔΑΣ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ

 

Αριστόξενος Σκιαδάς (1932-1994)
Διεθνούς αναγνώρισης καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας με σπουδαίο συγγραφικό έργο και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ιδρυτικό μέλος και για χρόνια Πρόεδρος της Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών.

ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΝΑΝΟΣ

 
Νάνος Βαλαωρίτης (γεννήθηκε το 1921)
Σπουδαίος υπερρεαλιστής ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και πανεπιστημιακός δάσκαλος. Μετέφρασε πρώτος στα Αγγλικά Έλληνες ποιητές της γενιάς του ’30. Στην Αγγλία συνδέθηκε με τον Έλιοτ και τον κύκλο του, στο Παρίσι με τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Στην Ελλάδα διηύθυνε (1989-1995) τα υπερρεαλιστικά περιοδικά Πάλι (1963-1967) και Συντέλεια με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο. Από το 1968 και για 25 χρόνια δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο.

ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ & ΝΤΑΛΑΡΑΣ "ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΙΜΑΙΡΑ"

παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

'Οχι δεν είναι χίμαιρα

Στίχοι:   Άγγελος Σικελιανός
Μουσική:   Κώστας Γανωτής
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Όχι, δεν είναι χίμαιρα
να καβαλάμε το όνειρο
τη θείαν ετούτη μέρα
που όλα, ορατά και αόρατα,
κι εμείς κι οι ήρωες και οι θεοί
στην ίδια ορμάμε μέσα αιώνια σφαίρα

ΣΤΥΛΙΤΗΣ

Παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

Στυλίτης

Στίχοι:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Μελίνα Κανά & Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Δίσκος: λάφυρα 1998


Πάνω στα λυτά σου τα μαλλιά
φωλιάζουν λαμπυρίδες
Πάνω στα λυτά μαλλιά
αχ την αγάπη μου είδες
Είδες το γέλιο του ουρανού
του γερακιού το ράμφος
Είδες το πρώτο πέταγμα
της αφορμής το άνθος
Πάνω στα λυτά σου τα μαλλιά
φωλιάζουν λαμπυρίδες
Πάνω στα λυτά μαλλιά
αχ την αγάπη μου είδες

Πάνω στο λευκό σου το λαιμό
πέφτει πυκνό το χιόνι
Πάνω στο λευκό λαιμό
χέρι ζεστό ζυγώνει
Φέρνει τα πέντε δάκτυλα
φέρνει τα δέκα χάδια
Φέρνει και σώμα δύστροπο
που έμαθε στα σκοτάδια
Πάνω στο λευκό σου το λαιμό
πέφτει πυκνό το χιόνι
Πάνω στο λευκό λαιμό
χέρι ζεστό ζυγώνει

Πάνω στα ματόκλαδά σου ζει
στυλίτης ξεχασμένος
Πάνω στα ματόκλαδα
εσύ είσαι ανεβασμένος
Παίζεις λαούτο με φτερό
και εγώ τα μάτια κλείνω
Γλιστράς από τα βλέφαρα
και στην καρδιά σε αφήνω
Πάνω στα ματόκλαδά σου ζει
στυλίτης ξεχασμένος..

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΑΜΟΣ

 
Θεόδωρος Στάμος -Σταματέλος- (1922-1997)
Ζωγράφος με παγκόσμια αναγνώριση, από τους πρωτοπόρους του αφηρημένου εξπρεσιονισμού στην Αμερική. Σε ηλικία 21 ετών οργάνωσε την πρώτη του σημαντική έκθεση στη Νέα Υόρκη. Ήταν ο νεότερος ανάμεσα στους Μαρκ Ρόθκο, Μπάρνετ Νιούμαν και Τζάκσον Πόλοκ, που άλλαξαν τα πράγματα στη ζωγραφική. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εγκαταστάθηκε στη Λευκάδα όπου πέθανε και τάφηκε.
Η δημοτική Αίθουσα Τέχνης φέρει τιμητικά το όνομά του

Η ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ

TOY ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ
Οικογένεια Σκλαβενίτη- με την γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Η εταιρεία τους έχει χαρακτηριστεί ως φαινόμενο. Διέπεται από όρους κερδοφορίας, αρνείται πεισματικά να πωληθεί σε ξένους, κρατά χαμηλούς τόνους, δεν έχει κάνει καμία τηλεοπτική διαφήμιση και το κυριότερο: έχει άριστη συνεργασία με τους εργαζόμενους αλλά και με τους προμηθευτές της. Η εκ Λευκάδος προερχόμενη οικογένεια Σκλαβενίτη έχει πολλές φορές βοηθήσει τη Λευκάδα και τα σωματεία της, έχει προσλάβει πολλούς συμπατριώτες μας στα 130 καταστήματα που διαθέτει στην Αθήνα και γενικά μας κάνει υπερήφανους.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχη.Το κουβάρι της οικογενειακής ιστορίας ξετυλίγεται από τη Λευκάδα του Μεσοπολέμου. Εκεί, ο Γεράσιμος Σκλαβενίτης δημιούργησε μία επιτυχημένη εταιρεία εισαγωγών ξυλείας κι εξαγωγών κρασιών. Το 1924 κι ενώ η πορεία των δραστηριοτήτων του πατέρα Σκλαβενίτη είναι συνεχώς ανοδική, γεννιέται ο πρώτος του υιός ο Γιάννης, ενώ τρία χρόνια αργότερα ακολουθεί ο δευτερότοκος Σπύρος και λίγο αργότερα ο Νάσος. Πιο μπροστά η οικογένεια είχε αποκτήσει τη Θεοδώρα Σκλαβενίτη, η οποία ως γυναίκα μεγαλωμένη σε σαφώς συντηρητικό περιβάλλον δεν ενεργοποιήθηκε στις business.
Στα 1936 η οικογένεια καταστρέφεται οικονομικά, μετά από ένα ατύχημα σε μεγάλη παρτίδα εμπορευμάτων που αποστέλλονταν στο εξωτερικό. Παρά το γεγονός ότι όλοι οι οφειλέτες εισέπραξαν στο ακέραιο τα χρωστούμενα, η ηθική της εποχής που δεν συγχωρούσε εύκολα τις αποτυχίες, αλλά και η ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα, οδήγησαν τον Γεράσιμο Σκλαβενίτη στην Αθήνα. Η κατοχή, βρίσκει την οικογένεια σε δεινή οικονομική κατάσταση και το 1942 πεθαίνουν μέσα στην ανέχεια και οι δύο γονείς. Ο δεκαοχτάχρονος τότε Γιάννης, σε ρόλο προστάτη αναλαμβάνει να συντηρήσει εαυτόν κι αλλήλους. Για να βγάλει τα προς το ζην κρατάει λογιστικά βιβλία σε μία βιοτεχνία οικιακών σκευών, ενώ ο μικρότερος αδελφός του Σπύρος δούλευε σε εργοστάσιο σαπουνοποιίας και στον Ερυθρό Σταυρό ως φύλακας. Φήμες τους φέρουν κατά τη διάρκεια της κατοχής και λίγο αργότερα, να έχουν επιδείξει και πολεμική δράση σε ομάδα «κρούσης» που έδρασε στην περιοχή των Πετραλώνων, γεγονός όμως που ποτέ δεν έχει επιβεβαιωθεί δημοσίως και το οποίο παραμένει ένα από τα πολλά μυστικά της συνήθως σιωπηρής οικογένειας.
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο των δύο αδελφών, φάνηκε από τα μέσα της δεκαετίας του '40, οπότε και ξεκίνησαν να διαθέτουν κεχρί, κανναβούρι, καθώς και είδη πρώτης ανάγκης στην Κεντρική Αγορά. Ο τρίτος αδελφός τους, ο Νάσος, δεν ασχολήθηκε με το εμπόριο, καθώς επέλεξε να ακολουθήσει καριέρα στρατιωτικού, αν και λίγο μετά την πτώση της Χούντας, προσχώρησε κι αυτός στην οικογενειακή επιχείρηση. Σιγά, σιγά στρέφονται στο εμπόριο ειδών μπακαλικής και μπαχαρικών, ενώ το 1950 γνωρίζονται με τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο, τον μετέπειτα επιχειρηματικό τους συνοδοιπόρο. Μικρασιάτης στην καταγωγή ο Μιλτιάδης Παπαδόπουλος, το 1924 ήλθε στην Αθήνα από την Καισαρεία, μαζί με την αδελφή του, ορφανός από γονείς.
Δουλεύοντας ως μικροπωλητής, στα πρώτα χρόνια της ζωής του έζησε στην προσφυγική Νίκαια και λίγο αργότερα στον Ταύρο. Το 1954 οι τρεις φίλοι προχωρούν στη δημιουργία της «Σκλαβενίτης & Σία» με έδρα στα Πετράλωνα κι αντικείμενο τη χονδρική πώληση τροφίμων. Στα μέσα της δεκαετίας, κι ενώ οι δουλειές πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο, ιδρύουν μία νέα και πρωτοποριακή για τα τότε (ενδεχομένως και για τα σημερινά) δεδομένα εταιρεία. Πρόκειται για την ΤΗΛΕΞΥΠ, η οποία εξυπηρετούσε τους πελάτες της κατόπιν τηλεφωνικής τους παραγγελίας.Η πρώτη εταιρεία delivery στη χώρα, προσέφερε πολύ χαμηλές τιμές και σύντομα έγινε πολύ γνωστή σε όλο το λεκανοπέδιο. «Και γιατί όχι μαγαζιά» σκέφτονται οι τρεις συνεταίροι, οι οποίοι αξιοποιώντας την ευνοϊκή οικονομική συγκυρία των τελών της δεκαετίας του '60 δημιουργούν το 1969 το πρώτο κατάστημα σούπερ μάρκετ στο Περιστέρι (εκεί όπου σήμερα βρίσκονται οι εγκαταστάσεις τους, επί της οδού Κηφισού 80). Πρώτοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη για φθηνές αγορές, εκ μέρους των λαϊκών και υπό ανάπτυξη, κοινωνικών στρωμάτων. Για το λόγο αυτό επιλέγουν να κινηθούν σε περιοχές που μέχρι τότε κυριαρχούσε ο «μπακαλόγατος τύπου Θύμιος».Ακολουθεί ο Πειραιάς, το Μοσχάτο και άλλες «β' διαλογής περιοχές», των οποίων ο πληθυσμός όμως ακμάζει κι αποκτά καταναλωτική δύναμη. Το 1979 η αλυσίδα πλέον Σκλαβενίτης και η ΤΥΛΕΞΥΠ συγχωνεύονται στην Ι & Σ. Σκλαβενίτη Α.Ε.Ε. Το αχώριστο δίδυμο των αδελφών Γιάννη και Σπύρου Σκλαβενίτη, στα 1993 έμελλε τελικά να χωριστεί. Αιτία, ο θάνατος του πρώτου. Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας, ίδια μοίρα επιφυλάσσεται και για τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο.
Εδώ θα πρεπει να τονιστει ότι ο Σπύρος Σκλαβενίτης--ο οποίος διετέλεσε επί σειρά ετών διευθύνων σύμβουλος και γενικός διευθυντής της ομώνυμης αλυσίδας σούπερ μάρκετ-- γεννήθηκε το 1927 στη Λευκάδα . Υπήρξε χορηγός όλων των πολιτιστικών σωματείων της πόλης της Λευκάδας, του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας καθώς επίσης μεγάλος χορηγός κατά το μεγάλο σεισμό της 14ης Αυγούστου του 2003. Πέθανε το 2006.Δρόμος κοντά στο πρατήριο του ΤΑΟΛ στην πόλη της Λευκάδας εχει το ονομα του.
Σήμερα η αλυσίδα σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης ελέγχει δίκτυο 130 καταστημάτων και έχει στόχο πανελλαδική επέκταση και ενίσχυση του μεριδίου της σε μια έντονα ανταγωνιστική αγορά που διάγει φάση συγκέντρωσης, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Το 2013 εμφάνισε πωλήσεις 1,19 δισ. ευρώ, από 1,23 δισ. ευρώ το 2012, και κέρδη μετά από φόρους 9,6 εκατ. ευρώ, από 10,24 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Η εταιρεία στα τέλη του 2013 απασχολούσε 8.490 εργαζόμενους από 7.467 στο τέλος του 2012.Οι «επεκτατικές» τάσεις της «Σκλαβενίτης» έχουν ενταθεί από το 2013 όταν προχώρησε σε συμφωνίες συνεργασίας με τις μικρομεσαίες αλυσίδες «Δούκας», «Μπαλάσκας» και «Extra Πρώτα και Φθηνά», αναλαμβάνοντας τις μισθώσεις σύμβασης ορισμένων εκ των καταστημάτων των παραπάνω (4 καταστήματα της «Δούκας», 5 της «Μπαλάσκας» και 7 της «Extra Πρώτα και Φθηνά»). Εξάλλου μέχρι το τέλος του 2014 σχεδιάζει τη λειτουργία τεσσάρων νέων καταστημάτων, ενώ στις αρχές του 2015 αναμένεται να ξεκινήσει η λειτουργία του πρώτου εκτός Αττικής καταστήματός της και συγκεκριμένα στην Κόρινθο.
Ο όμιλος Σκλαβενίτη ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη ότι προχώρησε στην υπογραφή συμφωνίας με τον όμιλο Βερόπουλου για την απόκτηση των δραστηριοτήτων του τελευταίου στην Ελλάδα.Επισης υπεγράφη η συμφωνία πώλησης του συνόλου των μετοχών της Makro Cash & Carry, μέλους του γερμανικού METRO GROUP, στην Ι. & Σ. Σκλαβενίτης ΑΕΕ.
Σήμερα στο τιμόνι της «Σκλαβενίτης» βρίσκονται τα αδέλφια Γεράσιμος, Στέλιος, Μαρία και Βίκυ .Και επιμένουν... ελληνικά. Δεν υποκύπτουν ούτε και σε αυτή την κρίσιμη οικονομική συγκυρία στις «σειρήνες των πολυεθνικών κολοσσών που κατά καιρούς «χτυπούν την πόρτα» τους, ακολουθώντας το δόγμα των ιδρυτών της επιχείρησης, Σπύρου και Γιάννη οι οποίοι δεν ενέδωσαν ούτε όταν οι ξένοι τους έδωσαν «λευκή επιταγή» για να συμπληρώσουν εκείνοι το ποσό για την πώληση των σούπερ μάρκετ τους. Και ας θεωρούσαν κάποιοι πως οι νεότεροι διάδοχοι θα ήταν πιο... επιρρεπείς στο να συνεργαστούν με «ξένες δυνάμεις» του λιανεμπορίου.
Ο Γεράσιμος Σκλαβενίτης, ο οποίος διαθέτει και την υψηλή επιστασία του ομίλου,( διευθύνων σύμβουλος της Σκλαβενίτης ΑΕΕ), είναι ένας από τους έλληνες επιχειρηματίες που όχι απλώς δεν επιδιώκει την δημοσιότητα αλλά την αποφεύγει συστηματικά. Η συμπεριφορά του αυτή σε τίποτε δεν τον εμποδίζει να αναπτύσσει – μαζί με τα αδέλφια του Στέλιο, Μαρία και Βίκυ - την οικογενειακή επιχείρηση ενισχύοντας ολοένα και περισσότερο τον σεβασμό ανταγωνιστών και συνεργατών. Απόδειξη; Τα τελευταία στοιχεία πρόσφατης έρευνας της STAT BANK, σύμφωνα με την οποία η επιχείρηση σουπερμάρκετ Σκλαβενίτης κατέλαβε μία από τις πρώτες θέσεις μεταξύ των πιο κερδοφόρων εμπορικών επιχειρήσεων της χώρας. Μία θέση κάτω από τον πολυεθνικό όμιλο Α-Β Βασιλόπουλος (ελέγχεται από την βελγική Delhaize Group) η επιτυχία των σούπερ-μάρκετς Σκλαβενίτη είναι σαφώς ξεχωριστή καθώς αυτή δραστηριοποιείται μόνον στο λεκανοπέδιο Αττικής!!!

ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ

Παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

Αποσπερίτης

Στίχοι:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Δίσκος: της αγάπης Γερακάρης 1996

Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει
ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν
τα λερωμένα πέταξαν

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Οι πολιτείες πάντα χορεύουν
σε ρυθμό κιρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν
της νύχτας το μετέωρο

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι’ αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Μες στο σκοτάδι θα `ρθουν πάλι
μακρινές μαρμαρυγές
να ψιθυρίσουν να θυμίσουν
τρεις απανωτές φορές

ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

 
Νίκος Σβορώνος (1911-1989)
Διεθνούς αναγνώρισης βυζαντινολόγος και σπουδαίος μελετητής της σύγχρονης ιστορίας μας. Έζησε και διέπρεψε στο Παρίσι. Αθεράπευτος νοσταλγός, επέστρεψε στην πατρίδα μόλις του δόθηκε η ελληνική ιθαγένεια, όπου εγκαταστάθηκε και πρόσφερε μέχρι το τέλος της ζωή του ποικίλες επιστημονικές υπηρεσίες (όπως στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών). Η προτομή του βρίσκεται πλάι στη Βιβλιοθήκη του, στην πλατεία Μαρκά.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

 
Γεράσιμος Δ. Γρηγόρης (1907-1985)
Λογοτέχνης βραβευμένος με δύο κρατικά βραβεία λογοτεχνίας (1958 και 1963). Έγραψε ποιήματα και εξέδωσε τρεις συλλογές διηγημάτων. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση αρχαίων Ελλήνων τραγικών, τη δημοσιογραφία και το σκίτσο. Έργα του: Πέρα από την όχθη, Πορεία μέσα στη νύχτα, Πολιτεία ξέσκεπη, κ.λπ. Του ανήκει σχεδόν εξολοκλήρου το επίτευγμα των λευκωμάτων που εξέδωσε η Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών Βαλαωρίτης και Σικελιανός. Προτομή του υπάρχει στη συνοικία Νεάπολη.

Στάχτη - Φωτεινή Βελεσιώτου

ΑΕΡΙΚΟ

παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

Αερικό

Στίχοι & μουσική Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Φώτης Σιώτας
Δίσκος Διάφανος 2006

Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν

Εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
'λαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει

Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό

Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει

Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό

Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό

ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

 
Νίκος Γ. Κατηφόρης (1903-1967)
Πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και για χρόνια χρονογράφος του Ριζοσπάστη. Σπούδασε Νομικά. Εργάστηκε για λίγο καιρό στη Διοίκηση (ως διευθυντής στη Νομαρχία Ναυπλίου) και στη συνέχεια ως δικηγόρος στην Αθήνα. Έργα του: Η Πιάτσα (1930), Η Διχτατορία του Σατανά (1935), Το Μεράκι του Άρχοντα (1939) κ.λπ.

ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ & ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ

Στίχοι:   Άγγελος Σικελιανός
Μουσική:   Μίκης Θεοδωράκης


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ

Σὰν ἔριξα καὶ τὸ στερνὸ δαυλὶ στὸ φωτογώνι,
(δαυλὶ τῆς ζωῆς μου τῆς κλεισμένης μέσ᾿ τὸ χρόνο)
στὸ φωτογώνι τῆς καινούργιας λευτεριᾶς σου, Ἑλλάδα,
μοῦ ἀναλαμπάδιασε ἄξαφνα ἡ ψυχὴ σὰν νἆταν
ὅλο χαλκὸς τὸ διάστημα, ἢ ὡς νἆχα, τ᾿ ἅγιο κελὶ
Τοῦ Ἡράκλειτου τριγύρα μου, ὅπου, χρόνια,
γιὰ τὴν Αἰωνιότη ἔχαλκευσε τοὺς λογισμούς του
καὶ τοὺς κρεμνουσε ὡς ἅρματα στῆς Ἔφεσος τὸ Ναό...

Γιγάντιες σκέψεις, σὰ νέφη πύρινα ἢ νησιὰ πορφυρωμένα
σὲ μυθικὸν ἡλιοβασίλεμα, ἄναβαν στὸ νοῦ μου,
τὶ ὅλη μου καίονταν μονομιᾶς ἡ ζωὴ στὴν ἔγνοια
τῆς καινούργιας λευτεριᾶς Σου, Ἑλλάδα. γι᾿ αὐτὸ δὲν εἶπα:

Τοῦτο εἶναι τὸ φῶς τῆς νεκρικῆς πυρᾶς μου...

Δαυλὸς τῆς Ἱστορίας Σου, ἔκραξα εἶμαι, καὶ νά,
ἂς καεῖ σὰν δάδα τὸ ἔρμο μου κουφάρι, μὲ τὴν δάδα τούτην,
ὀρθὸς πορεύοντας, ὡς μὲ τὴν ὕστερη ὥρα,
ὅλες νὰ φέξουν τέλος οἱ γωνιὲς τῆς οἰκουμένης,
ν᾿ ἀνοίξω δρόμο στὴν ψυχή, στὸ πνεῦμα, στὸ κορμί Σου, Ἑλλάδα.

Εἶπα, καὶ ἐβάδισα
κρατώντας τ᾿ ἀναμμένο μου συκώτι στὸν Καύκασό Σου,
καὶ τὸ κάθε πάτημά μου ἦταν τὸ πρῶτο,
κι ἦταν, θάρρευα, τὸ τελευταῖο,
τὶ τὸ γυμνό μου πόδι ἔπατει μέσα στὰ αἵματά Σου,
τί τὸ γυμνό μου πόδι ἐσκονταυε στὰ πτώματά Σου,
γιατὶ τὸ σῶμα, ἡ ὄψη μου, ὅλο μου τὸ πνεῦμα καθρεφτιζόταν,
σὰ σὲ λίμνη, μέσα στὰ αἱματά Σου.

Ἐκεῖ, σὲ τέτοιον ἄλικο καθρέφτη. Ἑλλάδα, καθρέφτη ἀπύθμενο,
καθρέφτη τῆς ἀβύσσου, τῆς Λευτεριᾶς Σου καὶ τῆς δίψας Σου,
εἶδα τὸν ἑαυτό μου βαρὺ ἀπὸ κοκκινόχωμα πηλὸ πλασμένο,
καινούργιο Ἀδὰμ τῆς πιὸ καινούργιας Πλάσης
ὅπου νὰ πλάσουνε γιὰ Σένα μέλλει. Ἑλλάδα.

Κι εἶπα:
Τὸ ξέρω, ναὶ ποὺ κι οἱ Θεοί Σου,
οἱ Ὀλύμπιοι χθόνιο τώρα γίνανε θεμέλιο,
γιατὶ τοὺς θάψαμε βαθειὰ βαθειά, νὰ μὴν τοὺς βροῦν οἱ ξένοι.
Καὶ τὸ θεμέλιο διπλὸ στέριωσε κι᾿ ἐτριπλοστεριωσε
ὅλο μ᾿ ὅσα οἱ ὀχτροί μας κόκαλα σωριάσανε ἀποπάνω...
κι᾿ ἀκόμα ξέρω πὼς γιὰ τὶς σπονδὲς καὶ τὸ τάμα
τοῦ νέου Ναοῦ π᾿ ὀνειρευτήκαμε γιὰ Σένα, Ἑλλάδα,
μέρες καὶ νύχτες τόσα ἀδέλφια σφάχτηκαν ἀνάμεσά τους,
ὅσα δὲ σφάχτηκαν ἀρνιὰ ποτὲ γιὰ Πάσχα...

Μοίρα, κι ἡ Μοίρα Σου ὡς τὰ τρίσβαθα
δική μου κι᾿ ἀπ᾿ τὴν Ἀγάπη, ἀπ᾿ τὴ μεγάλη δημιουργὸ Ἀγάπη
νὰ ποὺ ἡ ψυχή μου ἐσκλήρυνεν,
ἐσκλήρυνε καὶ μπαίνει ἀκέρια πιὰ μέσα στὴ λάσπη
καὶ μέσ᾿ τὸ αἷμα Σου, νὰ πλάσῃ τὴ νέα καρδιὰ
ποὺ χρειάζεται στὸ νιό Σου ἀγώνα, Ἑλλάδα.
Τὴ νέα καρδιὰ ποὺ κιόλας ἔκλεισα στὰ στήθη
καὶ κράζω σήμερα μ᾿ αὐτὴ πρὸς τοὺς συντρόφους ὅλους.

Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπ᾿ τὴν Ἑλλάδα,
ὀμπρός, βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο.
Τὶ, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη,
κι ἄ, ἰδέτε χώθηκε τ᾿ ἀξόνι του βαθειὰ μέσ᾿ τὸ αἷμα.
Ὀμπρός, παιδιά, καὶ δὲ βολεῖ μονάχος ν᾿ ἀνέβῃ ὁ ἥλιος,
σπρῶχτε μὲ γόνα καὶ μὲ στῆθος νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὴ λάσπη,
σπρῶχτε μὲ στῆθος καὶ μὲ γόνα νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὸ γαῖμα.
Δέστε, ἀκουμπᾶμε ἀπάνω τοῦ ὁμοαίματοι ἀδελφοί του.
Ὀμπρός, ἀδέλφια, καὶ μᾶς ἔζωσε μὲ τὴ φωτιά του,
ὀμπρός, ὀμπρὸς κι ἡ φλόγα του μᾶς τύλιξε ἀδελφοί μου.

Ὀμπρὸς οἱ δημιουργοί.. Τὴν ἀχθοφόρα ὁρμή Σας,
στυλῶστε μὲ κεφάλια καὶ μὲ πόδια, μὴ βουλιάξει ὁ ἥλιος.
Βοηθᾶτε με κι ἐμένανε ἀδελφοί, νὰ μὴ βουλιάξω ἀντάμα..
Τὶ πιὰ εἶν᾿ ἀπάνω μου καὶ μέσα μου καὶ γύρα.
Τὶ πιὰ γυρίζω σ᾿ ἕναν ἅγιον Ἴλιγγο μαζί του...
Χίλια καπούλια ταῦροι τοῦ κρατᾶν τὴ βάση, δικέφαλος ἀητός·
κι ἀπάνω μου τινάζει τὶς φτεροῦγες του καὶ βογγάει ὁ σάλαγός του,
στὴν κεφαλή μου πλάι καὶ μέσα στὴν ψυχή μου.
καὶ τὸ μακριὰ καὶ τὸ σιμὰ γιὰ μένα πιὰ εἶν᾿ ἕνα...
Πρωτάκουστες βαρεῖες μὲ ζωνουν Ἁρμονίες,
ὀμπρός, σύντροφοι, βοηθᾶτε νὰ σηκωθεῖ νὰ γίνει ὁ ἥλιος πνεῦμα.

Σιμώνει ὁ νέος ὁ Λόγος π᾿ ὅλα θὰ τὰ βάψῃ,
στὴ νέα του φλόγα. νοῦ καὶ σῶμα. ἀτόφιο ἀτσάλι...
Ἡ γῆ μας ἀρκετὰ λιπάστηκε ἀπὸ σάρκα ἀνθρώπου...
παχιὰ καὶ καρπερά, νὰ μὴν ἀφήσουνε τὰ σώματά μας
νὰ ξεραθοῦν ἀπ᾿ τὸ βαθὺ τοῦτο λουτρὸ τοῦ αἵμα του πιὸ πλούσιο,
πιὸ βαθὺ κι ἀπ᾿ ὅποιο πρωτοβρόχι.
Αὔριο νὰ βγεῖ ὁ καθένας μας μὲ δώδεκα ζευγάρια βόδια
τὴ γῆ αὐτὴ νὰ ὀργώσει τὴν αἱματοποτισμενη...
Ν᾿ ἀνθίση ἡ δάφνη ἀπάνω της καὶ δέντρο ζωῆς νὰ γένη,
καὶ ἡ Ἄμπελός μας νὰ ἁπλωθεῖ ὡς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης...

Ἔτσι, σὰν ἔριξα καὶ τὸ στερνὸ δαυλὶ στὸ φωτογώνι
(δαυλὶ τῆς ζωῆς μου τῆς κλεισμένης μέσ᾿ τὸ χρόνο)
στὸ φωτογώνι τῆς καινούργιας Λευτεριᾶς Σου, Ἑλλάδα
ἀναψυχώθηκε ἄξαφνα τρανὴ ἡ κραυγή μου, ὡς νἆταν
ὅλο χαλκὸς τὸ διάστημα ἢ ὡς νἆχα τ᾿ ἅγιο κελὶ
τοῦ Ἠράκλειτου τριγύρα μου, ὅπου, χρόνια,
γιὰ τὴν Αἰωνιότη ἐχάλκευε τοὺς στοχασμούς του
καὶ τοὺς κρεμνοῦσε ὡς ἅρματα στῆς Ἔφεσος τὸ ναὸ
ὡς Σᾶς ἔκραζα σύντροφοι.

KOKKINA XAΛΙΑ & ΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ

Παρουσίαση Νίκος Καββαδάς


Στίχοι:  Φάνης Καββαδάς
Μουσική:  Κόκκινα χαλιά

Ερμηνεία: Κόκκινα χαλιά

Εσύ ξεκινάς την ημέρα μου
δίνεις καινούρια πνοή
Όλα αλλάζουν σε μια στιγμή
αρκεί να το θέλεις εσύ

Μείνε μαζί μου
το χέρι μου κράτα
Μια σου λέξη μπορεί
να κάνει τα μάτια να λάμπουνε
να δώσει στην νύχτα ζωή
να κάνει την θλίψη χαμόγελο
να κλείσει την κάθε πληγή
Μία σου λέξη μπορεί

Εσύ ακουμπάς τα πιστεύω μου
αλλάζεις τα πάντα γιατί
Απλά προσπερνάς κάθε εμπόδιο
και φτιάχνεις το τέλος μου αρχή

Μείνε μαζί μου
το χέρι μου κράτα
Μια σου λέξη μπορεί
να κάνει τα μάτια να λάμπουνε
να δώσει στην νύχτα ζωή
να κάνει την θλίψη χαμόγελο
να κλείσει την κάθε πληγή
Μια σου λέξη μπορεί

ΟΤΑΝ ΧΑΡΑΖΕΙ

παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

ΟΤΑΝ ΧΑΡΆΖΕΙ

Στίχοι:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Γιάννης Αγγελάκας
Δίσκος: Βραχνός προφήτης 2000



Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ’ τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.

Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι’ αυτά κανείς δεν ξέρει.

Πίσω απ’ τους λόφους, πίσω απ’ τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

ΟΥΤΕ ΤΡΙΓΜΟΣ ΟΥΤΕ ΛΥΓΜΟΣ

παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

Ούτε τριγμός ούτε λυγμός

Στίχοι μουσική Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Δίσκος Βραχνός προφήτης 2000


Τα δάκρυα όταν πέφτουνε
πες μου ποιος δεν το ξέρει
τρύπες ανοίγουνε στη γη
κρυστάλλινοι αρουραίοι.

Κάνουν την πέτρα κόσκινο
πες μου αν δεν είναι αλήθεια
και χάνονται στα τρίσβαθα
στην πορφυρένια ψίχα.

Ούτε τριγμός, ούτε λυγμός
πες μου πού είναι το ψέμα
ούτε βαριά πατήματα
στο δρόμο για τα ξένα.

Μόνο σιωπή ασάλευτη,
πες μου τι δεν ταιριάζει
τα παιδικά μας όνειρα
κι ο χρόνος που κοχλάζει.

ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

 
Δημήτριος Γολέμης (1879–1930)
Πολυεπιστήμων, ολυμπιονίκης, ποιητής, ζωγράφος, πολιτευτής. Σπούδασε Νομική, Θεολογία και Ιατρική. Δημοσίευσε πολλές ποιητικές συλλογές. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, πήρε τη δεύτερη θέση στα 800 μέτρα.

Μέλισσες - Φωτεινή Βελεσιώτου/ ARTηρια

παρουσίαση Ειρήνη Βρεττού

Δυο ελληνικά νησιά στους προορισμούς με τα πιο καθαρά νερά στον κόσμο

Ο δημοφιλής ιστότοπος weather.com μέσω ενός φωτογραφικού αφιερώματος παρουσιάζει τους 50 προορισμούς που διαθέτουν τα πιο κρυστάλλινα και καθαρά νερά στον κόσμο.

Δύο ελληνικοί προορισμοί ξεχώρισαν για τις καταγάλανες παραλίες τους, που κάθε χρόνο συγκεντρώνουν χιλιάδες τουρίστες. 

Τα 2 ελληνικά νησιά ξεπέρασαν γνωστούς προορισμούς όπως τα νησιά Μπόρα – Μπόρα, τα Μπαρμπέιντος, τα Μπελίζ αλλά και  εξωτικές παραλίες στο Μεξικό.

Η Λευκάδα βρέθηκε στην δωδέκατη θέση, ενώ στην τριακοστή θέση οι Αντίπαξοι.

πηγή: Εν λευκώ

ΚΛΕΑΡΕΤΗ ΔΙΠΛΑ ΜΑΛΑΜΟΥ

Κλεαρέτη Δίπλα-Μαλάμου (1898-1977)
Ποιήτρια, πεζογράφος, με συμμετοχή στο Φεμινιστικό Κίνημα, την Εθνική Αντίσταση και την Ειρηνιστική Κίνηση. Η πρώτη Ελληνίδα που βραβεύτηκε (1930) από την Ακαδημία Αθηνών για τη συλλογή διηγημάτων Για λίγη αγάπη. Αργότερα, της απονεμήθηκε και το β’ βραβείο Λογοτεχνίας για Παιδιά (Ιστορίες για μεγάλα παιδιά) και το βραβείο των Φίλων Γιάννη Κορδάτου. Έργα της: Στο διάβα μου (1922), Ιστορίες για μεγάλα παιδιά (1938), Γυναικείες ψυχές (1945), Ο μεγάλος ποταμός (1953), Οι δρόμοι της ζωής (1957), κ.λπ.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΑΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ

Ανακοίνωση του διοικητικού συμβουλίου του πολιτιστικού εξωραιστικού συλλόγου Θέαλος  Βλυχιωτών Γενιωτών Λευκάδος

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΑΠΡΙΛΗ 
Ολοκληρώσαμε σήμερα τη πρώτη, καθορισμένη από το καταστατικό του συλλόγου, συνέλευση του ψηφισμένου, μετά τις πρόσφατες αρχαιρεσίες, διοικητικού συμβουλίου όπου καθορίσαμε μέσω συζήτησης και ψηφοφορίας ποιος θα έχει ποιον ρόλο.
Το αποτέλεσμα της συνέλευσης και της ψηφοφορίας που ακολούθησε έχει ως εξής:

Πρόεδρος Σαπφώ Καββαδά,
Αντιπρόεδρος Νίκος Κάββαδας,
Ταμίας Άννα Καββαδά,
Γραμματέας Αντρέας Μεταξάς,
'Εφορος εκδηλώσεων Αλέξης Κοκκίνης,

Εφορευτική επιτροπή:
Μαρία Καββαδά,
Μαρία Σκλαβενίτη,
Χρυσούλα Σκλαβενίτη, Χαρά Καββαδά.
Η Χαρά Καββαδά και η Μαρία Σκλαβενίτη απουσίαζαν δικαιολογημένα
Ο Δήμος Αυλωνίτης ενημέρωσε γραπτώς πως δεν μπορεί λόγω ανειλημμένων επαγγελματικών υποχρεώσεων να λάβει μέρος στο διοικητικό συμβούλιο και την εφορευτική επιτροπή οπότε εξαιρέθηκε αυτοβούλως.

Μετά το πέρας της ψηφοφορίας ορίσαμε μια στοιχειώδη διαδικασία που συνίσταται σε κάποια βασικά βήματα τα αναφέρω και θα εξεταστούν αναλυτικά αργότερα.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ
1. ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΔΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ-ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ-
α.επίσημη παραλαβή κλειδιών
β.καθάρισμα εσωτερικά και εξωτερικά κτιρίου
γ.καταγραφή αναγκών κτιρίου
δ.τηλέφωνο- καρτοκινητό τηλέφωνο-
ε.ηλεκτρονική και διασφάλιση πραγματικής διεύθυνσης
ς.γραφική ύλη υπολογιστή και εκτυπωτή-προσωρινά μέσω μελών-
η.επίσημη δημοσιοποίηση ομαδική αποστολή

2.ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ''ΓΕΙΤΟΝΕΣ'' ΜΑΣ
α.συλλόγους, ενώσεις, διοικητικές υπηρεσίες δήμου κράτους
β.πολιτιστικούς φορείς, εκπαιδευτικους, εκκλησία, βιβλιοθήκες κ.α.
γ.δημοσιοποίηση σε επαγγελματικό οδηγό, και επιστολή ομαδική

3,ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ
α.ανακοίνωση έντυπη -τοιχοκόλληση της
β.μοίρασμα καρτών πόρτα πόρτα σε όλο το χωριό Βλυχό και Γένι
γ.συχνές ανεπίσημες μικρομαζώξεις
δ.προεργασία επίσημων εκδηλώσεων

4.ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕΛΩΝ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

5.ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΕΩΝ

ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ;

ΕΙΚΟΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ

«Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, οι παιδικές χαρές οφείλουν να λάβουν ειδική πιστοποίηση, η οποία χορηγείται από το υπουργείο Εσωτερικών κατόπιν τριπλού ελέγχου:

πρώτον, της Τεχνικής Υπηρεσίας του οικείου Δήμου,

δεύτερον, ενός εκ των διαπιστευμένων προς τη διενέργεια ελέγχων φορέων από το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης και,

τρίτον, της τριμελούς Επιτροπής Ελέγχου Παιδικών Χαρών της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

 Όσες δε παιδικές χαρές δεν διαθέτουν την αντίστοιχη πιστοποίηση πρέπει να σφραγιστούν» επισημαίνει το υπουργείο.


Επιπλέον, το υπουργείο κάνει γνωστό ότι έχει θέσει σε λειτουργία ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα επικοινωνίας (forum) για την υποβοήθηση των ΟΤΑ και των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, με την παροχή οδηγιών και πληροφοριών σχετικά με τις παιδικές χαρές.

Επίσης, όπως αναφέρει το υπουργείο, με πρόσφατο έγγραφό του προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της χώρας έχει ζητήσει ενημέρωση σχετικά με την πορεία του έργου των Επιτροπών Ελέγχου Παιδικών Χαρών, με στόχο τον έγκαιρο και ουσιαστικό έλεγχο και πιστοποίηση όλων των αντίστοιχων υποδομών και την προστασία της παιδικής ηλικίας.

Τρίο Λευκάδα ΠΙΝΩ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

παρουσίαση της Ειρήνης Βρεττού

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ-ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ το τραγούδι του πρίγκιπα

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΑΛΟΣ

Φωτο: Βασίλης Σούνδιας

ΟΙ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΕΛΗΞΑΝ ΕΠΙΤΥΧΩΣ


Οι αρχαιρεσίες διεξήχθησαν ομαλά, η εκτελεστική επιτροπή έχει ολοκληρώσει την καταμέτρηση και την ανακοίνωσε έχει ως εξής:
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΑΣ



ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ 14-04-2015


ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 78

ΨΗΦΙΣΑΝ 70


Έλαβαν σταυρούς προτίμησης:

ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ 23

ΚΑΒΒΑΔΑ ΑΝΝΑ 28

ΚΑΒΒΑΔΑ ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ 2

ΚΑΒΒΑΔΑ ΜΑΡΙΑ 19

ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 35

ΚΑΒΒΑΔΑ ΣΑΠΦΩ 28

ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 27

ΜΕΤΑΞΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ 14

ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΜΑΡΙΑ 8

ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ 15

Όλοι οι υποψήφιοι μαζί να σας πούμε πως:


''Σας ευχαριστούμε πολύ για την μεγάλη τιμή που μας κάνατε, για την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη σας όλο αυτό το διάστημα, οπωσδήποτε δε για την προτίμηση σας να μας αναδείξετε επίσημο διοικητικό συμβούλιο ψηφισμένο.

Μεγάλη ευθύνη οπωσδήποτε, που αποδεχόμαστε όμως ευχαρίστως  για να δουλέψουμε ομαδικά για τον πολιτισμό και εξωραϊσμό του τόπου μας.''


Ο σύλλογος μας έχει πια επίσημο διοικητικό συμβούλιο που αποτελείται από το σύνολο των υποψηφίων.

'Εχει τους ίδιους ανθρώπους που αγκαλιάσαμε και στηρίξαμε ουσιαστικά την προσπάθεια.

Εσείς τώρα δίνοντας την ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή μας την ομαδική προσπάθεια μάς  δίνετε τη χαρά της συμμετοχής σας και με χαρά διαπιστώνουμε πως επεκτάθηκε αισθητά το σώμα το μελών.


Είμαστε διοικητικό συμβούλιο όλοι μαζί οι υποψήφιοι. Βλέπετε ο αριθμός 10 των υποψηφίων παρόλο που είναι τυχαίος είναι και ο κατάλληλος αφού έτσι όλοι έχουν ρόλο να επιτελέσουν.

Ο ρόλος του καθενός θα συν-αποφασιστεί στο πρώτο συμβούλιο που θα κάνουμε όπου θα είμαστε όλοι παρόντες δεδομένου ότι τρία μέλη του διοικητικού συλλόγου έπρεπε να ταξιδέψουν άμεσα.

Το τυπικό γεγονός αυτό της εκλογής βεβαίως δεν αλλάζει το γεγονός ότι είμαστε μια ομάδα φίλων που σαν παρέα αλληλο-υποστηρίζεται για τον κοινό μας στόχο την προσφορά μας στον Πολιτισμό στην καθημερινότητα του κοινού μας βίου και την πραγματική της διάσταση στο τεχνητό και φυσικό περιβάλλον σε κάθε πτυχή τους.


Υπάρχουν δομές που θα βοηθήσουμε και θα μας βοηθήσουν να ευοδωθεί η δραστηριότητα του συλλόγου μας, είναι υπάρχοντες σύλλογοι αθλητικοί και πολιτιστικοί ιδρύματα κοινωφελή, κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες και ιεραρχία.Απαιτείται αγαστή συνεργασία και συνεννόηση και βεβαίως συμμετοχή.


Σας ευχαριστούμε για την αποδοχή και περνώντας από τα λόγια στα έργα:

Αναφέρουμε πως έχουμε κάνει ήδη μια πρώτη καταγραφή και καταμέτρηση των θεμάτων και των ιδεών δράσης, που ενίοτε δεν άπτονται άμεσα της δράσης ενός συλλόγου, αλλά υπηρεσιών του κράτους ή της αυτοδιοίκησης ή των πολιτών ως ατόμων, ωστόσο σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο σύλλογος μπορεί να υποβοηθήσει και να λειτουργήσει καταλυτικά χωρίς να ωστόσο να υπακαταστήσει -πως θα μπορούσε άλλωστε;-ή να προσπαθήσει καν κάτι τέτοιο.


Θα παρακαλούσαμε ως αρχική βοήθεια στο σύλλογο να μπείτε στην ιστοσελίδα μας

theallos-vlychoy.blogspot.gr


που λειτουργεί ως ηλεκτρονικός πίνακας ανακοινώσεων για να ενημερωθείτε για τις ιδέες και τις δράσεις που καταγράφονται και βεβαίως να εγγραφείτε στην ιστοσελίδα για να σας αποστέλνονται στο ιμέιλ κάθε νέα ανάρτηση και


να μπείτε στην ομάδα του συλλόγου στο φέισμπουκ

https://www.facebook.com/groups/theallos


όπου μπορείτε να καταγράφετε εισηγήσεις για ιδέες και προτάσεις δράσεως ή για κριτική αυτών που γίνονται για να γίνουν καλύτερα.


Σε μεγαλύτερο βαθμό εμπλοκής περιμένουμε συμμετοχή σας σε δράσεις μας και βεβαίως την εγγραφή στο σύλλογο και υποβοήθηση του με εργασία, με υλικά χορηγίες και συνδρομές.

ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ο ΒΡΑΧΝΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ -το πλήρες έργο-

Στίχοι μουσική: Θανάση Παπακωνσταντίνου

Γ. ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

 Αριθμητική και στοιχειώδης Άλγεβρα,
Αριθμητική,
Άλγεβρα
οι νόμοι των πράξεων,
δυνάμεις και ρίζες,
παράγοντες,
κλάσματα,
λόγος και αναλογία,
πολυώνυμα.


Η ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ
Η αριθμητική είναι ο απλός κλάδος των μαθηματικών που ασχολείται με τους αριθμούς και τους τρόπους με τους οποίους αυτοί μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους.
 Αποτελεί ουσιαστικά πρακτικό αντικείμενο επεξεργασίας, που εφαρμόζεται σε σχέσεις μεταξύ αντικειμένων ή ποσοτήτων και διακρίνεται από τη θεωρητική μελέτη των αριθμών.
Η αριθμητική περιλαμβάνει τέσσερις πράξεις, που είναι γνωστές ως πρόσθεση αφαίρεση πολλαπλασιασμός και διαίρεση.
 Πρόσθεση, η πιο βασική από τις τέσσερις πράξεις, κατά την οποία ένας αριθμός αυξάνεται κατά έναν άλλο αριθμό όπως για παράδειγμα 2+3=5.Το αποτέλεσμα της πράξης λέγεται "άθροισμα" στο παράδειγμα είναι το 5 ,ενώ οι αριθμοί 2,3 λέγονται "προσθετέοι".
 Αφαίρεση , αποτελεί πράξη αντίθετη της πρόσθεσης, είναι δηλαδή η μείωση ενός αριθμού κατά έναν άλλο αριθμό, πχ 5-3=2 το αποτέλεσμα της αφαίρεσης λέγεται "διαφορά"στο παράδειγμα είναι το 2, και ο αριθμός που αφαιρείται λέγεται "αφαιρετέος" εδώ ο 3.Η αφαίρεση θεωρείται η αντίστροφη της πρόσθεσης [δηλαδή 2+3=5 και 5-3=2] και η πρόσθεση αντίστροφη της αφαίρεσης. Μια σημαντική διαφορά μεταξύ της πρόσθεσης και της αφαίρεσης είναι ότι, κατά την πρόσθεση δύο φυσικών αριθμών [θετικών ακέραιων] το αποτέλεσμα είναι πάντα ένας άλλος φυσικός αριθμός . Αυτό όμως δεν συμβαίνει απαραίτητα κατά την πράξη της αφαίρεσης: η διαφορά 2-5 είναι ένας αρνητικός ακέραιος αριθμός (-3). Η αφαίρεση μπορεί να θεωρηθεί ως μια ειδική περίπτωση της πρόσθεσης κατά την οποία ο αριθμός ο οποίος προστίθεται είναι αρνητικός δηλαδή 5-3=5+(-3) όμοια και η αφαίρεση ενός αρνητικού αριθμού ισοδυναμεί με πρόσθεση δηλαδή 5-(-3)=5+3. Η πράξη της αφαίρεσης οδήγησε στη διερεύνηση του συστήματος αρίθμησης, που συμπεριέλαβε εκτός από τους θετικούς αριθμούς και τους αρνητικούς ακέραιους αριθμούς.
 Πολλαπλασιασμός. Η πράξη αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως επαναλαμβανόμενη πρόσθεση: το 9Χ5 είναι ισοδύναμο με 9+9+9+9+9 το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού είναι γνωστό σαν "γινόμενο" δηλαδή στη περίπτωση 9x5=45 γινόμενο είναι το 45 ο αριθμός που πολλαπλασιάζεται ο 9 λέγεται πολλαπλασιαστέος ενώ αυτός που τον πολλαπλασιάζει ο 5 λέγεται πολλαπλασιαστής.Στη πραγματικότητα όπως και στη πρόσθεση η σειρά των όρων δεν έχει μεγάλη σημασία 9x5 =5x9 οπότε και οι δύο όροι μπορούν να θεωρούνται πολλαπλασιαστές.
Διαίρεση .Όπως η αφαίρεση είναι η αντίστροφη πράξη της πρόσθεσης, έτσι και η διαίρεση είναι η αντίστροφη πράξη του πολλαπλασιασμού, δηλαδή η πράξη 12:4=3 είναι το αντίστροφο της πράξης 4x3=12. Το αποτέλεσμα της διαίρεσης ονομάζεται "πηλίκο". Στην περίπτωση του παραδείγματος, το 3 είναι το πηλίκο της πράξης 12 δια 3 όπου τον αριθμό που διαιρείται(12) τον λέμε "διαιρετέο" και αυτόν που τον διαιρεί (4)τον λέμε "διαιρέτη". Η διαίρεση μπορεί να θεωρηθεί ως επαναλαμβανόμενη αφαίρεση.Για παράδειγμα το 4 μπορεί να μπορεί να αφαιρεθεί τρεις φορές ακριβώς απο το δώδεκα.Δεν είναι όμως όλες οι διαιρέσεις ακριβείς -με ακέραιο πηλίκο- έτσι στη περίπτωση 13:4=3+(1:4)=3+1/4 όπου το επιπλέον κομμάτι πχ το 1/4 το λέμε υπόλοιπο. Η διαίρεση οδήγησε σε περαιτέρω διερεύνηση του συστήματος αρίθμησης με την προσθήκη των κλασμάτων.

 Η ΑΛΓΕΒΡΑ
 Η αριθμητική ασχολείται με τους υπολογισμούς των αριθμών κυρίως σε μεμονωμένες περιπτώσεις.Για παράδειγμα αν ένα αυτοκίνητο ταξιδεύει με 60 χιλιόμετρα την ώρα για τρείς ώρες καλύπτει μια απόσταση 180 χιλιομέτρων 60χ30=180 αν ταξιδεύει με 100 χιλιόμετρα την ώρα για τέσσερις ώρες, καλύπτει μια απόσταση 400 χιλιομέτρων 100x4=400.
 Η Άλγεβρα αποτελεί τη γενικευμένη μορφή της αριθμητικής.
Στην άλγεβρα χρησιμοποιούνται σύμβολα τα οποία αντιπροσωπεύουν αριθμούς.
Η γενική σχέση που χρησιμοποιείται για τη περιγραφή των παρακάτω παραδειγμάτων είναι η εξής: απόσταση που διανύθηκε (ς)=ταχύτητα(v)x χρόνος που απαιτήθηκε(t) H σχέση αυτή συμβατικά περιγράφεται με τα σύμβολα s=vt όπου: ς είναι η ταχύτητα, v η απόσταση, και t o χρόνος [το γινόμενο vxt γράφεται χωρίς το σημείο του πολλαπλασιασμού x ή . ]
Αυτό αποτελεί ένα παράδειγμα εξίσωσης , στην οποία τα ς , v, t μπορούν να έχουν να πάρουν οποιαδήποτε τιμή από μια συγκεκριμένη περιοχή.
Μια έκφραση όπως η παραπάνω αποτελεί μια πολύ πιο γενική έκφραση από ότι η αριθμητική έκφραση τους.
Μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε πρόβλημα περιλαμβάνει απόσταση ταχύτητα και χρόνο όταν τα δύο είναι γνωστά και το τρίτο άγνωστο οπότε μπορεί να υπολογιστεί με βάση τη σχέση τους. Επιπλέον τέτοιου είδους εκφράσεις μπορούν να ανασχηματιστούν ώστε να προκύψουν διαφορετικές σχέσεις.Διαιρώντας τις δύο πλευρές της παραπάνω σχέσης με v δίνει: s/v=vt/v=t που σημαίνει ότι ο χρόνος προκύπτει αν διαιρεθεί η απόσταση που διανύθηκε με τη ταχύτητα. Αυτός ο τρόπος χειρισμού εκφράσεων που περιέχουν άγνωστες ποσότητες αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της άλγεβρας.

ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

 
Ιωάννης Ζαμπέλιος (1787-1856)
Μετά τις σπουδές του στην Ιταλία και το Παρίσι (νομική, φιλολογία, φιλοσοφία), επιστρέφει στη Λευκάδα και διορίζεται εισαγγελέας της Πολιτείας των Ιονίων Νήσων. Μυείται στη Φιλική Εταιρεία το 1817 και με τη σπουδαία και ριψοκίνδυνη δράση του, καταξιώνεται ως κορυφαίος Φιλικός στη Λευκάδα. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για το εξής τόλμημα: Με διαταγή των Άγγλων, οι Λευκαδίτες υποχρεώθηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους στην εισαγγελία, αμέσως μετά την κήρυξη της Επανάστασης. Ο εισαγγελέας Ι. Ζαμπέλιος, σε συνεννόηση με τον βαρκάρη Αθηνιώτη, διοχέτευσε τα κατασχεμένα όπλα στην επαναστατημένη Ακαρνανία! Έγραψε δώδεκα τραγωδίες εθνικού περιεχομένου και λυρική ποίηση στο γλωσσικό ιδίωμα του Κοραή.
Πατέρας του Ιστορικού και λογοτέχνη Σπυρίδωνα Ζαμπέλιου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ

ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ- ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ νανούρισμα

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΔΩΡΑ ΠΕΤΡΙΔΗ

ΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΙΑ

Παρουσίαση της Ειρήνης Βρεττού


Τα "Φυλακίσια" ή "Τση φυλακής, όπως ονόμαζαν οι παλιοί τραγουδιστάδες τα δίστιχα, που το περιεχόμενό τους αναφερόταν στην παλικαριά, τον πόνο και τον έρωτα. Όπως μας πληροφορεί ο Δ. Λάγιος, αυτά τα κομμάτια τα τραγουδούσαν με το γνώριμο τρόπο της ερωταπόκρισης και με τη συνοδεία μιας κιθάρας που έπαιζε "διπλό κοπανιαμέντο".

Σε αντίθεση με τις άλλες αρέκιες, που είναι πολυφωνικές, εδώ τραγουδάει ένας ένας, κάτι ανάλογο με τις κρητικές μαντινάδες. Τα ονόμαζαν φυλακίσια, γιατί τα τραγουδούσαν στη φυλακή αυτοί που μπαίνανε από "βεντέτα" για λόγους τιμής ή από διαμάχες με τους άρχοντες.

 "Με σπάρα εγεννήθηκα,
με κάμες με φασκιώσαν,
και με πιστολομάχαιρα
στην κούνια με ασημώσαν"

αρχίζει το "φυλακίσιο" κομμάτι, που φιλοξενείται στο δίσκο και κάνει λόγο για τη "σελινοπουλημένη Μαρία", την "πουλημένη στα σελίνια, στο αγγλικό χρυσάφι δηλαδή, συνείδηση του καταχθόνιου άρχοντα". 'Ενα κομμάτι, που όπως γράφει ο Σαράντης Α. Αντίοχος στο βιβλίο "Χρονικά Ζακύνθου", "τραγουδούσαν στους δρόμους οι Ζακυνθινοί και ήταν μοτίβο συνεννόησης μεταξύ εκείνων που δεν τολμούσαν να εξωτερικεύσουν ελεύθερα τη γνώμη τους".

ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ: Ο ΒΛΥΧΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Παρουσίαση Νίκος Καββαδάς


ΠΑΛΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Στίχοι:   Φάνης Καββαδάς
Μουσική:   Μιχάλης Νικολούδης
Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης
Δίσκος: Γύρω μου κι εντός 2003
Δίσκος:    Νύχτα στο Αιγαίο 2006


Παλιό τραγούδι κι άγιασε
απ’ το πολύ το δάκρυ
στην πλάτη του φορτώθηκε
του κόσμου τον καημό
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
πατρίδα πια δεν έχω
καμιά πατρίδα δε χωρά
ολόκληρο ουρανό

Βαφτίστηκα στο άχτι σας
στην πίκρα, στο γινάτι σας
και πιο ψηλά ανεβαίνω
Είμαι το πρώτο γάλα σας
η μυρωδιά της μάνας σας
γι’ αυτό σας ανασταίνω

Παλιό τραγούδι κι άγιασε
απ’ την πολλή αγάπη
έγινε ρούχο του φτωχού
του μόνου συντροφιά
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
τα χρόνια μου δεν ξέρω
ποιος ξέρει πότε ράγισε
πρώτη φορά καρδιά

Βαφτίστηκα στο άχτι σας
στην πίκρα, στο γινάτι σας
και πιο ψηλά ανεβαίνω
Είμαι το πρώτο γάλα σας
η μυρωδιά της μάνας σας
γι’ αυτό σας ανασταίνω

Ο ΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ

παρουσίαση Νίκος Καββαδάς

Ο ΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ

Στίχοι και μουσική Θανάση Παπακωνσταντίνου

από το δίσκο Ο βραχνός προφήτης

Μια νύχτα θα `ρθει από μακριά, βρε αμάν αμάν
αέρας Πεχλιβάνης
να μην μπορείς να κοιμηθείς, βρε αμάν αμάν
μόλις τον ανασάνεις.
Θα `χει θυμάρι στα μαλλιά, βρε αμάν αμάν
κράνα για σκουλαρίκια
και μες στο στόμα θα γυρνά, βρε αμάν αμάν
ρητορικά χαλίκια.

Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρε αμάν αμάν
θα κατεβεί σαν λύκος
να πάρει χρώμα και ζωή, βρε αμάν αμάν
της μοναξιάς ο κήπος.
Τα μελισσάκια θα γυρνούν, βρε αμάν αμάν
γύρω απ’ τις πολυθρόνες
και το νερό το κρύσταλλο, βρε αμάν αμάν
θα ρέει απ’ τις οθόνες.

Αέρα να `σαι τιμωρός, βρε αμάν αμάν
να `σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρε αμάν αμάν
να `ρθεις να μου την πάρεις,
για να κοιτάει από ψηλά, βρε αμάν αμάν
του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρε αμάν αμάν
το περσινό το χιόνι.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΗΛΙΟΠΕΤΡΑ ΓΥΑΛΙΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

παρουσίαση Ειρήνη Βρεττού

Ερμηνεύει ο Σωκράτης Μάλαμας.

 Το τραγούδι βασίζεται σε ποίημα του Octavio Paz (Οκτάβιο Πας).

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Άλμπουμ: Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου (2014)

Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο

Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει

Μέσα στα σπλάχνα σταλάζει λίγο φως

Είναι φεγγίτες τα σώματα που σμίγουν

Πλάι μου βαδίζεις σαν δέντρο σκιερό

Κάτω από έναν ήλιο δίχως ηλικία

Τα μάτια σου είναι κρήνες ονείρου όπου παν

Συχνά και ξεδιψάν τα άγρια θηρία

Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο

Μεταμορφώνεται, όλα αγιάζουν

Ο σκλάβος βγάζει στους ώμους του φτερά

Παύεις να είσαι ένας ακόμα ίσκιος

Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανά παραληρώ

Βραγιά των γιασεμιών και στην πληγή αλάτι

Αγκάθι του θανάτου, αυγή του φεγγαριού

Γραφή θαλασσινή απάνω στο βασάλτη

Μικραίνει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο

Γίνεται η κάμαρα κέντρο του κόσμου

Και μισανοίγει σαν φρούτο ώριμο

Ή σαν αστέρι εκρήγνυται και σβήνει

Η φούστα σου παφλάζει φτιαγμένη από νερό

Τα κόκαλά μου βρέχει με τη μία

Μα όσο και να βρέχεις δε θα φοβηθώ

Γιατί είναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία

Γυμνός ο κόσμος όταν κυλιούνται δυο

Από τον ίλιγγο πάνω στη χλόη

Λύνονται οι κάβοι, σαλπάρουν οι ψυχές

Ο χώρος είναι σιωπή και φως μονάχα

Β. ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

τα σύγχρονα μαθηματικά Η αρχή των σύγχρονων μαθηματικών τίθεται από πλήθος μεγάλων επιστημόνων μετά το 17ο αιώνα. Ο Πιέρ Φερμά 1601-1624 ένας νέος γάλλος δικηγόρος περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του μελετώντας μαθηματικά διατύπωσε «τη θεωρία των αριθμών» σύγχρονος του ήταν ο Ρενέ Ντεκάρτ 1596-1650 ο οποίος δημοσίευσε την επαναστατική του εργασία «Η Γεωμετρία» στην οποία πραγματεύτηκε τη σύνδεση γεωμετρίας και άλγεβρας. Η καινοτομία του Ντεκάρτ ήταν ο συμβολισμός σημείων με αριθμούς οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τις αποστάσεις από σύστημα αναφοράς άξονες-ευθείες γραμμές. Με αυτό το τρόπο οι καμπύλες μπορούν να περιγραφούν από αλγεβρικές εξισώσεις, οι συμβολισμοί αυτοί είναι οι καρτεσιανές συντεταγμένες και καθιερώθηκαν από το γερμανό καθηγητή Γκοντφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς (1646-1716) το δέκατο έβδομο αιώνα γίνεται η πρώτη απόπειρα λύσης προβλημάτων με μαθηματικό λογισμό. Ήταν μια εποχή που οι μαθηματικοί πάσχιζαν για τη λύση προβλημάτων που σχετίζονταν με κλίσεις, μήκη και επιφάνειες καμπυλών. Οι μαθηματικοί πριν από τον Ισαάκ Νεύτωνα (1643-1727) πρότειναν λύσεις προβλημάτων που αναφέρονταν σε ειδικές περιπτώσεις καμπυλών , αδυνατώντας να προτείνουν μια γενική μέθοδο, η οποία θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλες τις καμπύλες. Παρόλο που οι μαθηματικές θεωρίες του Νεύτωνα είχαν διαμορφωθεί ήδη το 1669, έμειναν κατά ένα μεγάλο μέρος αδημοσίευτες, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μια οδυνηρή διαμάχη γύρω από αυτές , αφού με τα ίδια επιστημονικά θέματα ασχολήθηκε και ο Λάιμπνιτς. το έργο αυτών των δύο συνέχισε ο Ελβετός Λέοναρντ Όυλερ(1703-1787) ο Γάλλος Ζόζεφ Λουί Λαγκράνζ(1763-1813) ο Ωγκυστέν Κωσύ (1789-1815) και ο Κάρλ Βάιερστρας (1815-1897). Κατά τη δεκαετία του 1820 ο Κωσύ επιχειρηματολογούσε υπέρ της καθιέρωσης της έννοιας του ορίου. Οι απειροελάχιστες ποσότητες θεωρούνταν πλέον όχι απείρως μικρές τιμές αριθμών, αλλά μεταβλητές ποσότητες, οι τιμές των οποίων τείνουν στο όριο του μηδενός.
Γεωμετρία μετά τις πρώτες θεωρίες του Ευκλείδη Η γεωμετρία αναπτύχθηκε από διάφορους μαθηματικούς με πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις. Παράλληλα με την ανάπτυξη της γεωμετρίας των συντεταγμένων(Αναλυτική γεωμετρία)που σημειώθηκε κατά το 17ο αιώνα ο Ζιράρ Ντεζάργκ (1591-1661) διατύπωσε την θεωρία της Προβολικής γεωμετρίας που αναφέρεται στις ιδιότητες των γεωμετρικών σχημάτων οι οποίες παραμένουν αμετάβλητες κατά τη προβολή τους. Κατά τον 19ο αιώνα κάνουν την εμφάνιση τους διάφορες μη ευκλείδιες γεωμετρίες. Η γεωμετρία γενικά ως επιστήμη γίνεται περισσότερο θεωρητική και αλγεβρική -αριθμητική-.Ο Γερμανός μαθηματικός Μπέρνχαρτ Ρήμαν(1826-1866) μάλιστα σε μια διάλεξη του το 1854 υποστήριξε ότι η γεωμετρία ήταν η επιστήμη του πολυδιάστατου χώρου.
 Μια νέα προέκταση της γεωμετρίας ήταν η τοπολογία η οποία διαμορφώθηκε από το Γάλλο μαθηματικό Ζύλ Ανρί Πουανκαρέ (1854-1912). Η τοπολογία αποτελεί τον κλάδο της γεωμετρίας ο οποίος μελετά τις ιδιότητες των σωμάτων που παραμένουν αμετάβλητες παρά τις αλλαγές σε μέγεθος ή το σχήμα. Η πρώτη συστηματική μελέτη του κλάδου αυτού έγινε απο τον Πουανκαρέ στο έργο του "Ανάλυση Θέσεως".
'Αλγεβρα Κατα το 19ο διατυπώθηκαν πολλές έννοιες που έφεραν την επανάσταση στο τομέα της άλγεβρας, μια από αυτές ήταν η έννοια της ομάδας που επινοήθηκε απο το Γάλλο Έβαριστ Γκαλουά (1811-1832). Ο Τζώρτζ Μπουλ αποκάλυψε τη γενικότητα της άλγεβρας με την εφαρμογή της στη λογική των συνόλων-θεωρητική άλγεβρα-. Το θέμα αυτό αναπτύχθηκε στοιχειωδώς απο το Μπουλ και άλλους επιστήμονες, ενώ πιο βαθιά μελέτη έγινε αργότερα από το Γκέοργκ Κάντορ (1845-1918). Τον εικοστό αιώνα το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στις λογικές θεμελιώδης αρχές των μαθηματικών, τα οποία αποκτούν νέα διάσταση με την εμφάνιση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, οι οποίοι χρησιμοποιούνται τόσο στα εφαρμοσμένα όσο και στα θεωρητικά μαθηματικά.

ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ

Λευκάδιος Χερν (Patricio Lefcadio Tessima Carlos Hearn)
Άγγλος συγγραφέας, ελληνικής καταγωγής, που χαρακτηρίστηκε «Παπαδιαμάντης της Άπω Ανατολής». Γεννήθηκε στη Λευκάδα, στις 27 Ιουνίου του 1850 και πέθανε στο Οκούμπο της Ιαπωνίας, το 1904. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε στη Δύση γνωστό τον ιαπωνικό πολιτισμό.
Δεύτερος γιος του Ιρλανδού Charles Hearn και της Ρόζας Κασιμάτη. Η μητέρα του ήταν ευγενούς καταγωγής, κόρη του Αντωνίου Κασιμάτη από τα Κύθηρα, ενώ ο πατέρας του στρατιωτικός γιατρός (χειρουργός) από το Δουβλίνο και υπηρετούσε στο Βρετανικό Σώμα των Επτανήσων. Το σπίτι όπου έζησε ο μικρός Λευκάδιος στα Κύθηρα υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Το 1856 ο πατέρας του πήρε μετάθεση για τις δυτικές Ινδίες και έτσι δυο χρονιά αργότερα ο μικρός Λευκάδιος ταξιδέψε με τη μητέρα του στο Δουβλίνο για να ζήσουν με την οικογένεια του πατέρα του. Η μητέρα του αντιμετώπιζε δυσκολίες προσαρμογής στην ξένη χωρά αλλά και στο σπίτι της οικογένειας του άντρα της και έτσι μετακόμισε στην Σάρα Μπρέναν, συγγενικό πρόσωπο που έδειχνε συμπάθεια στον Λευκάδιο και τη μητέρα του. Μετά από ένα διάστημα συμβίωσης με τον πατέρα του, η μητέρα του αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα, καθώς ο Κάρολος Χερν εκμεταλλεύτηκε ένα νομικό κενό και έθεσε εκτός ισχύος τον γάμο του.
Έτσι, σε ηλικία 5 ετών ο Λευκάδιος Χερν αποχωρίστηκε από τη μητέρα του χωρίς να την δει ποτέ ξανά. Στην ηλικία αυτή ένιωθε φόβο για τα φαντάσματα και τα στοιχειά. Η θεία του για να τον κάνει να ξεπεράσει τις φοβίες του αυτές τον κλείδωνε στο υπόγειο.
Όταν έφτασε σε σχολική ηλικία και άρχισε να διαβάζει, κάποια στιγμή ανακάλυψε ένα βιβλίο για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και δήλωσε ενθουσιασμένος. Όπως είπε αργότερα ο ίδιος: «Εισήλθα στη δική μου αναγέννηση». Αργότερα, και αφού είχε περάσει από το γαλλικό κολλέγιο του Υβενό στάλθηκε στο κολλέγιο Σαίντ Κούθμπερτ (Ushaw Roman Catholic College). Στα 16 του χρόνια, στη διάρκεια ενός παιχνιδιού έχασε την όρασή του από το αριστερό του μάτι. Από τότε κλείστηκε στον εαυτό του. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του πέθανε και λόγω οικονομικών δυσχερειών αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο.
Σε ηλικία 19 ετών αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Εγκαταστάθηκε στο Σινσινάτι, όπου για κάποιο χρονικό διάστημα έζησε κάτω από συνθήκες μεγάλης φτώχειας. Όταν γνώρισε τον Χένρυ Γουώτκιν βρισκόταν σε άθλια κατάσταση. Με τη βοήθεια του βρήκε δουλειά σε μια εφημερίδα. Σιγά - σιγά άρχισε να δουλεύει σε υψηλότερες θέσεις και έφτασε να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδα του Σινσινάτι (Cincinnati Daily Enquirer). Την ίδια εποχή άρχισε και η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία.
Το 1877 μετακόμισε στη Νέα Ορλεάνη για μια σειρά άρθρων και παρέμεινε εκεί για 10 χρόνια, μεταφράζοντας έργα ξένων λογοτεχνών. Το 1887 η εκδοτική εταιρεία, για την οποία δούλευε, τον έστειλε στις Γαλλικές Αντίλλες και συγκεκριμένα στη Μαρτινίκα, όπου παρέμεινε έως το 1889. Τις εμπειρίες του από την εκεί διαμονή του περιέλαβε στο βιβλίο «Δυο χρόνια στις γαλλικές δυτικές Ινδίες» (1890).
Το 1890 στάλθηκε ως ανταποκριτής στην Ιαπωνία. Πολύ σύντομα παραιτήθηκε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη χώρα αυτή. Αργότερα και με τη βοήθεια του Μπάζιλ Τσάμπερλαιν και του Ίτζιτο Χαττόρι βρήκε θέση καθηγητή της αγγλικής γλώσσας στην πόλη Ματσούε στη ΒΔ Ιαπωνία.
Στο 15ο μήνα διαμονής του στην Ιαπωνία παντρεύτηκε τη Σετζούκο Κοϊζούμι. Κόρη μίας οικογένειας σαμουράι, των Κοϊζούμι που είχαν ξεπέσει με την καταστροφή που επέφερε σε αυτήν την κοινωνική τάξη η νέα πορεία της Ιαπωνίας.
Μετά το γάμο του έγινε Ιάπωνας υπήκοος και υιοθέτησε το όνομα της συζύγου του και από Λευκάδιος Χερν ονομάζεται Κοϊζούμι Γιάκουμο (小泉八雲).[1] Μαζί της έκανε τέσσερα παιδιά. Ταυτόχρονα απαρνήθηκε τον χριστιανισμό και ασπάστηκε τον Βουδισμό.
Το Δεκέμβριο του 1896, το Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο του πρόσφερε την έδρα του καθηγητή της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, την οποία κράτησε μέχρι το θάνατό του. Στην Ιαπωνία ο Χερν έζησε τα 14 τελευταία χρόνια της ζωής του. Έγινε ο εθνικός συγγραφέας της Ιαπωνίας. Κατέγραψε μια άλλη Ιαπωνία, των θρύλων των σαμουράι και των παραδοσιακών αξιών. Χαρακτηρίστηκε ως ο πιο αυθεντικός ερμηνευτής της Ιαπωνίας στη Δύση, ενώ το βιβλίο του «Ματιές στην άγνωστη Ιαπωνία» διδασκόταν σε όλα τα σχολεία της χώρας για δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι περιζήτητα, υπάρχουν 8 μουσεία προς τιμήν του σε όλη την Ιαπωνία, ενώ το άγαλμά του ξεχωρίζει στην κεντρική πλατεία του Τόκιο και μνημεία του έχουν στηθεί σε κάθε γωνιά τις Ιαπωνίας απ’ όπου πέρασε.
Ο Λευκάδιος Χερν πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904 ύστερα από πνευμονικό οίδημα. Μία μικρή νεκρική πομπή μετέφερε τη σωρό του στον παλιό ναό Κομπουπέρα. Μπροστά υπήρχαν τα βουδιστικά λάβαρα, πίσω δυο μικρά παιδιά που κουβαλούσαν ζωντανά πουλιά σε μικρά κλουβιά που θα τα άφηναν ελεύθερα συμβολίζοντας τη φυγή της ψυχής από τα δεσμά της. Ακολουθούσαν τα άτομα που κουβαλούσαν το φέρετρό του, πιο πίσω οι ιερείς με τα κουδουνάκια τους και το φαγητό για το νεκρό, ενώ την πομπή έκλειναν η οικογένεια και οι φίλοι του νεκρού. Στην πλάκα που έστησαν οι φοιτητές του υπήρχε το εξής κείμενο: Στον Λευκάδιο Χερν, του οποίου η πένα υπήρξε πιο ισχυρή ακόμα και από τη ρομφαία του ένδοξου έθνους που αγάπησε, έθνους που πιο μεγάλη τιμή του υπήρξε ότι τον δέχτηκε στις αγκάλες του ως πολίτη και του πρόσφερε, αλίμονο, τον τάφο.
Έγραψε αρκετά μυθιστορήματα και ταξιδιωτικά διηγήματα και θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας. Τα πιο γνωστά του έργα είναι: «Εντός του κύκλου των ψυχών», «Η χώρα των χρυσανθέμων» (εκδόσεις Κέδρος), «Ιαπωνικοί Θρύλοι» (εκδόσεις Σιδέρη), «Ηλέκτρα», «Καϊνταν», «Κείμενα από την Ιαπωνία» (εκδόσεις Ίνδικτος), «Όλεθρος και άλλα διηγήματα», «Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλες ιστορίες» (εκδόσεις Εστία), «Εντός του Κύκλου των Ψυχών» (εκδόσεις Ίνδικτος).

[1] Η μετάφραση του ιαπωνικού του ονόματος του είναι πολύ ποιητική, σημαίνει: «το μέρος όπου γεννιούνται τα σύννεφα».

Διδακτική ιστορία."'Η ιστοριουλα του Κοέλιο"

 

 

Ένας άντρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε έναν δρόμο. Και καθώς περνούσαν κάτω από ένα τεράστιο δέντρο…
έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε και τους τρεις στάχτη.
 Όμως ο άντρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο, και συνέχισε την πορεία του με τα δυο του ζώα. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κι αυτοί ίδρωναν και διψούσαν.

Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μία πανέμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης μας κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο:

- Καλημέρα!

– Καλημέρα, απάντησε ο φύλακας.

– Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος;

- Αυτός είναι ο παράδεισος!

– Τι καλά που φτάσαμε στον Παράδεισο, γιατί διψάμε.

– Μπορείτε, κύριε, να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε.

Και ο φύλακας του έδειξε την πηγή.

- Ναι, μα το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης…

- Λυπάμαι πολύ, είπε ο φύλακας, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα.

Ο άντρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μιας και διψούσε πολύ, αλλά δεν σκεφτόταν να πιει μόνο αυτός. Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του.
Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις, έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα που οδηγούσε σε έναν χωματόδρομο περικυκλωμένο από δέντρα… Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άντρας, και είχε το κεφάλι σκεπασμένο με ένα καπέλο. Μαλλόν κοιμόταν.

- Καλημέρα, είπε ο διαβάτης.

Ο άντρας έγνεψε σε απάντηση με το κεφάλι του.

- Διψάμε πολύ, το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ.

- Υπάρχει μια πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια, είπε ο άντρας δείχνοντας το μέρος. Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.

Ο άνθρωπος, το άλογο και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και κατεύνασαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άντρα.

- Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε, του απάντησε εκείνος.

- Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος; ρώτησε ο άντρας.

- ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!

- O Παράδεισος; Μα, ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μού είπε ότι εκείνος ήταν ο Παράδεισος.

- Εκείνος δεν ήταν ο παράδεισος. Ήταν η Κόλαση, απάντησε ο φύλακας.

Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος.

- Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας. Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προκαλέσει μεγάλο μπέρδεμα, είπε ο διαβάτης.

- Σε καμιά περίπτωση, αντέτεινε ο άντρας. Στην πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερούς τους φίλους…

Ποτέ να μην εγκαταλείπεις τους πραγματικούς σου φίλους ακόμη κι αν αυτό σου προκαλεί δυσκολίες. Εάν αυτοί σου προσφέρουν την αγάπη τους και τη συντροφιά τους έχεις ένα χρέος: Να μην τους εγκαταλείψεις ποτέ.
Διότι: Το να κάνεις ένα φίλο είναι ευλογία, το να έχεις ένα φίλο είναι δώρο, το να κρατήσεις ένα φίλο είναι αρετή, το να είναι κάποιος φίλος σου… είναι τιμή!!!

 Πηγή www.agiameteora.net

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ λίμνη τριχωνίδα

Α. ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η προέλευση των μαθηματικών
Είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε η επιστήμη των μαθηματικών, αλλά είναι ευνόητο ότι ακολούθησε την εμφάνιση της έννοιας του αριθμού.
 Με την εμφάνιση της έννοιας αυτής, ο άνθρωπος μπόρεσε να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ του «ενός» και των «πολλών».
 Υπάρχουν ενδείξεις ότι το επόμενο βήμα ήταν ο διαχωρισμός μεταξύ του «ενός» των «δύο» και των «περισσότερων από δύο».
 Στη συνέχεια ακολούθησε η μέτρηση με την ένα προς ένα αντιστοιχία αντικειμένων με άλλα αντικείμενα (όπως τα δάκτυλα). Οι μετρήσεις αυτές καταγράφονταν, για παράδειγμα με τη χρήση σωρών από πέτρες ή μύτες βελών στα οποία δίνονταν ονόματα.

 Αρχικά οι αριθμοί ήταν συνυφασμένοι με τα αντικείμενα τις ποσότητες των οποίων περιέγραφαν: πέντε άνθρωποι, δυο ζώα, τρία φυτά, τέσσερις πέτρες, κλπ.
 Αργότερα ακολούθησε η ανάπτυξη των θεωρητικών εννοιών «τρία» «τέσσερα» Κλπ.
 Πολλοί υποστηρίζουν ότι η χρήση της μέτρησης άρχισε λόγω ανάγκης διάκρισης των αγαθών και των ποσοτήτων, άλλοι πάλι ότι αναπτύχθηκαν από τις πρώτες θρησκευτικές τελετουργικές βαθμίδες και ήταν τακτικά αριθμητικά πρώτος δεύτερος τρίτος κλπ και στη συνέχεια απόλυτοι αριθμοί (ένα δύο τρία).

 Οι πρώτες ιστορικές ανακαλύψεις
Η επιστήμη των μαθηματικών άρχισε να αναπτύσσεται ανεξάρτητα σε διάφορα μέρη του κόσμου. Όσον αφορά την αριθμητική και τη γεωμετρία πολιτισμοί με πρακτικά θέματα όπως το μοίρασμα της γης μετά τις πλημμύρες του Νείλου στον Αιγυπτιακό και τις εμπορικές συναλλαγές στη πολυεθνική Βαβέλ του Μεσοποταμιακού έδωσαν μια άμεση ώθηση στις πρακτικές της αριθμητικής και της γεωμετρίας που μπορούσαν να δώσουν λύσεις. Από ότι φαίνεται όμως τα μαθηματικά σαν ιερή πνευματική ενασχόληση απασχόλησε τον Ελληνικό πολιτισμό ο οποίος την κατέστησε από μια απλή πρακτική σε επιστήμη και μάλιστα σε εξαιρετικά σύντομο -αναλογικά- διάστημα.

Αυτό δε σημαίνει ότι ήρθαν τελευταίοι οι εξυπνότεροι και οι καλύτεροι και τα έκαναν όλα όπως έπρεπε σε χρόνο ελάχιστο και με τεράστια εμβάθυνση, αντιθέτως  κινεί τις υποψίες για την εγκυρότητα της υποτιθέμενης ιστορικής αλήθειας που διδάσκεται στα σχολεία του κόσμου.

 Οι υποτιθέμενοι ιστορικοί μας δίνουν μια εικόνα μεταλαμπάδευσης πνεύματος από τους πιο παλιούς πολιτισμούς προς τους πιο νέους. Αυτές τις ανοησίες μαθαίνουν ακόμη τα παιδιά στο σχολείο.
 Λέω ανοησίες γιατί δεν ξέρουμε ποιος πολιτισμός είναι πρώτος και ποιος ύστερος διότι χάνονται όλοι σε προϊστορικά χρονικά πεδία. Άρα αυτό είναι μια απλή εικασία -ή μήπως δοξασία- όπως και τόσες άλλες που επικράτησαν επειδή βολεύουν κάποιους.

 Η σύγχρονη αρχαιολογική σκαπάνη άλλα μας λέει: -βλέπε ανασκαφή στο σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής- ο άνθρωπος ζει στην Ελλάδα εκατομμύρια χρόνια, καλλιεργώντας σιτάρι και έχοντας φωτιά. Άρα ότι διδασκόμαστε για ινδοευρωπαίους και λοιπά είναι τουλάχιστον ανοησίες.
 Επιπλέον ορίζει -η αρχαιολογία- ανεξάρτητα κέντρα μαθηματικής ανάπτυξης σε κάθε πολιτισμό ακόμη και χωρίς καμία επαφή με τους υπόλοιπους παλιότερους ή και σύγχρονους τους.

 Διαφαίνεται έτσι μια πηγαία αναγκαιότητα, στον τρόπο που κατανοεί το περιβάλλον του και τη δομή του κόσμου ο άνθρωπος, όπως γίνεται αργότερα με τη λογική και τη ψυχολογία.
 Είναι απλά ο τρόπος που λειτουργούμε.

 Οι αλληλουχίες του τύπου: πρώτοι ανακάλυψαν τα μαθηματικά οι Μεσοποτάμιοι μετά πήραν τη σκυτάλη οι Αιγύπτιοι και από αυτούς οι Έλληνες... είναι αστήρικτη φαιδρή και το κυριότερο πιστεύω ότι υπηρετεί σκοπιμότητες αφού και οι τρεις πολιτισμοί χάνονται στη προϊστορική περίοδο και δεν ξέρουμε ούτε ποιος υπήρξε πρώτος χρονικά, ούτε αν έρχονταν σε επαφή μεταξύ τους, πριν από το λεγόμενο ιστορικό διάστημα, ούτε αν και ποιός επηρέασε ποιόν και σε ποιό βαθμό.

 Έτσι δεν καταλαβαίνω γιατί να μην αποδεχτούμε αυθαίρετα την επίσης αστήρικτη άποψη -η οποία όμως διαθέτει αρχαιολογικά ευρήματα ενδείξεις που τη στηρίζουν καλύτερα-, ότι και οι τρείς κλάδοι του πολιτισμού είναι μέρη ενός πολύ βαθύτερου ενιαίου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού κορμού, όπου όλος ο κόσμος είχε μεταξύ του επαφές, όπως εμείς σήμερα και ήταν εξίσου ή και περισσότερο  ανεπτυγμένος από το σημερινό, αν και σε διαφορετική βάση.

 Μιλάμε για εκατομμύρια χρόνια άγνωστων διεργασιών και ο δικός μας αριθμεί ιστορικά καταγεγραμμένα περί τα 6.000 χρόνια.
 Μπορεί μάλιστα να υπάρχουνε δυνατότητες για εκατοντάδες τέτοιες ανεξάρτητες εξελίξεις με αυτή τη παραδοχή. 

Προσωπικά η ιστορία δε με διδάσκει ότι υπήρξαν σκυταλοδρομίες πολιτισμικές αλλά κατάργηση και μάλιστα βίαιη [ λόγω: πολέμου-ανθρώπινος παράγοντας- ηφαιστείου, αστεροειδούς, κατακλυσμού -λιώσιμο των πάγων-, και άλλων πίθανων περιπτώσεων] και από το μηδέν επανεκκίνηση προς νέες κατευθύνσεις ώστε: ξανά και ξανά και ξανά να ανακαλύπτεται ο τροχός γιατί δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας και παρόλα αυτά μας χρειάζεται.

 Αυτό πιστεύω πως γίνεται λοιπόν σε σχέση με τα ευρήματα σε Μεσοποταμία, σε Αίγυπτο, και Ελλάδα, που όντως έχουν διαφορετική χρονολογική σειρά αλλά δεν αποδεικνύουν τη σειρά ύπαρξης των εξελίξεων. Εξάλλου αυτό φαίνεται και στα συμπεράσματα των ειδικών για τα συγκεκριμένα ευρήματα.

 Αποδεικνύεται λόγου χάρη ότι οι πάπυροι του Ρίντ ή Αχμές-1650πΧ- και της Μόσχας-1850πΧ- που σώθηκαν δεν δείχνουν μεγάλη μαθηματική πρόοδο των Αιγυπτίων όπως είκαζαν οι ιστορικοί που προανέφερα οι οποίοι μιλούσαν για «αξιοθαύμαστη πρόοδο στα μαθηματικά από τους Αιγύπτιους και Βαβυλώνιους».
 Τα περισσότερα από τα προβλήματα που αναφέρονται στους πάπυρους ήταν πρακτικά και πραγματεύονται ερωτήματα του τύπου «πως μπορούν να μοιραστούν 1,2,6,7,8,9 φρατζόλες ψωμί ανάμεσα σε 10 ανθρώπους σε ίσες μερίδες;»
Η εξαίρεση είναι ερωτήματα γενικά όπως:
«Ποιά η ποσότητα που όταν προστεθεί στο ένα τέταρτο αυτής δίνει το δεκαπέντε;» Που αντιστοιχεί στην εξίσωση χ+1/4χ=15
 Οι δε βαβυλωνιακές μαθηματικές πλάκες που σώθηκαν προέρχονται από τη βαβυλωνιακή περίοδο 1600πΧ και κάποιες από τη περίοδο των Σελευκιδών 300πΧ και μετά.

 Σε πολλές βαβυλωνιακές πλάκες περιέχονται πίνακες πολλαπλασιασμών και άλλων μαθηματικών πράξεων, ενώ σε άλλες περιέχονται περιγραφές διαφόρων μεθόδων επίλυσης προβλημάτων. Κάποιες τεχνικές μάλιστα χρησιμοποιούνται ακόμη σήμερα.

 Για παράδειγμα στο ερώτημα: «Ποιός είναι ο αριθμός ο οποίος αν αφαιρεθεί από το τετράγωνο του εαυτού του δίνει 870;» Που ισοδυναμεί με την εξίσωση: [Χ.Χ]-Χ=870 η λύση Χ=30 επιτυγχάνεται με τη χρήση μιας μεθόδου η οποία είναι γνωστή ως «Η μέθοδος συμπλήρωσης τετραγώνου».

 Όπως προκύπτει τα αιγυπτιακά και βαβυλωνιακά μαθηματικά είχαν στενά πρακτικό προσανατολισμό και χαρακτήρα.

 Κάτω από εντελώς διαφορετικό πρίσμα αναπτύχθηκαν τα μαθηματικά στον Ελληνικό πολιτισμό του οποίου η συνεισφορά αδιαμφισβήτητα επηρέασε αφού προέβη στη δημιουργία της Μαθηματικής Επιστήμης όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα.
Αυτό το πέτυχε αναπτύσσοντας την έννοια της αυστηρής απόδειξης.
 Η έννοια αυτή φαίνεται ότι δεν απασχόλησε τους μαθηματικούς άλλων πολιτισμών, οι οποίοι γενικά ασχολούνταν με τη διατύπωση και την εξέταση αξιόπιστων κανόνων (αλγορίθμων) και τη κατάλληλη εφαρμογή τους.

 Η έννοια της απόδειξης αναδύθηκε νωρίς στον Ελληνικό πολιτισμό καθιερώθηκε όμως από τον Ευκλείδη με το έργο του: «Στοιχεία» (300πΧ) έργο σταθμός στην ιστορία των επιστημών που έχει ξεπεράσει σε τύπωμα το πιο πολυ-τυπωμένο έργο στο χριστιανικό κόσμο τη Καινή διαθήκη και που δεν νοείται μαθηματικός να μην το έχει στη βιβλιοθήκη του! 
-Αλήθεια από ποιόν εκδοτικό οίκο τυπώνεται σήμερα στην Ελλάδα αρχαίο κείμενο και μετάφραση; Από κανέναν απαντώ μετά από γρήγορη ματιά που έριξα στο διαδίκτυο. Οπότε θα το βρούμε από παλιότερη έκδοση και θα το παρέχουμε στους φιλομαθείς αναρτώντας το-
 Εκτός από τον Ευκλείδη εξέχουσα θέση στους πάρα πολλούς μεγάλους μαθηματικούς Έλληνες κατέχουν οι:
 -Απολλώνιος ο Περγαίος, (262-190πΧ) που διαδέχθηκε τον Ευκλείδη και έγραψε το περίφημο έργο «Κωνικές τομές»
-Αρχιμήδης ο Συρακούσιος,(287-212πΧ)που θεωρείται ο σπουδαιότερος μαθηματικός της αρχαιότητας. Σώθηκε μεγάλο μέρος του έργου του που περιλαμβάνει τη μέθοδο μέτρησης εμβαδού επιφανείας κύκλου και άλλων καμπυλόγραμμων σχημάτων -είναι όμως γνωστότερος για τη τεράστια συνεισφορά του στη Φυσική είναι γνωστό το Εύρηκα για το νόμο της άνωσης-
-Διόφαντος ο Αλεξανδρείας, που έγραψε το πρώτο σημαντικό έργο αριθμητικής με τον ομώνυμο τίτλο «Αριθμητική».

Από τη παράδοση της μαθηματικής πρακτικής δεν λείπουν και οι πολιτισμοί της άπω Ανατολής Κίνας -από το 300πΧ- και Ινδίας -500μΧ- που συνέβαλαν σε πολλούς τομείς της αριθμητικής με γνωστότερη τη διερεύνηση των λεγόμενων μαγικών τετραγώνων.
Για τους Ινδούς διανοητές θα πρέπει να γίνει ειδική μνεία γιατί συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη και την εξάπλωση της ινδο-αραβικής γραφής των αριθμών και στην αναμόρφωση της τριγωνομετρίας.
 Το έργο του Πτολεμαίου «πίνακες»και του Αρζαμπάρ «Αρυαμπ-χατιγιάμ» (475-550) είναι οι πρόδρομοι της τριγωνομετρίας. Με την παρακμή της Ευρώπης στο έκτο μετά Χριστού αιώνα-Μεσαίωνας- η επιστήμη των μαθηματικών σχεδόν εξαφανίστηκε.

Τα έργα των Ελλήνων μεταφράστηκαν από τους άραβες με τους οποίους συνδέονται στο εξής με βαθιά φιλία εξαιτίας ακριβώς της μεταλαμπάδευσης πνεύματος που κάνει τους δυο πολιτισμούς αδελφοποιητούς. Η συνεισφορά των Αράβων στα μαθηματικά επικεντρώνεται στην Άλγεβρα και σηματοδοτήθηκε απο έργα επιστημόνων όπως ο Αλ Χουαριζμι. 

Κατα τη διάρκεια της κλασσικής περιόδου των Μάγια (300-900 μΧ) Πραγματοποιήθηκε μια ιδιαίτερη προσέγγιση των μαθηματικών φαίνεται να είναι οι πρώτοι που καθιέρωσαν μια κλίμακα αριθμών στην οποία ορίζεται το μηδέν.Το συμπέρασμα βγαίνει απο τα ημερολόγια τους. Πιθανολογείται ότι η ανάγκη ανάπτυξης των μαθηματικών προκύπτει απο τις δυσκολίες που δημιουργεί η χρήση δύο ημερολογίων και ο υπολογισμός των σχέσεων τους.

 Μετά τις πρώτες σταυροφορίες και τα κλοπιμαία από αραβικές και βυζαντινές περιοχές όπου πλιατσικολογούσαν οι άγιοι άνθρωποι της Ευρώπης του μεσαίωνα μάλλον μαζί με τα χρυσά και αργυρά αντικείμενα κουβάλησαν και χρυσοποίκιλτα χειρόγραφα, εκτός των άλλων: μνημειωδών έργων μαθηματικών και λοιπών επιστημών.

 Αυτή η περίοδος που με την εισαγωγή προσώπων και ειδών, φορέων πολιτισμού -και για τούτο ονομάζεται Αναγέννηση- αναγεννά το κουρελιασμένο πνεύμα των ευρωπαίων, κατακρεουργημένο από όλες εκείνες τις φαύλες φάρες των πρεσβευτών του Θεού επί γης που καίγανε τους ανθρώπους στο όνομα του Χριστού σαν πράξη ύψιστου θεολογικού πολιτισμού με έμβλημα: το πίστευε! και μη ερεύνα.

 Από τη μεταλαμπάδευση πνεύματος προκύπτει το νέο έμβλημα που γίνεται: πίστευε και μη,ερεύνα!!!
 Μια τρομερή ώθηση δίνεται τότε στις τέχνες και τις επιστήμες.
Τα πρώτα πράγματα που έκαναν ήταν να μελετήσουν τα έργα της αρχαιότητας:
 Η πρώτη έκδοση
-του Ευκλείδη το 1482,
-του Απολλώνιου το 1537
-του Αρχιμήδη το 1544
-του Διοφάντη το 1575.

Το αναγκαίο υπόβαθρο σοβαρής ανάπτυξης δηλαδή μια ενιαία ακριβέστατη μαθηματική γλώσσα μονοσήμαντων συμβόλων και εννοιών, έγινε κατορθωτό το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα και συνδυάστηκε: με το ινδοαραβικό σύστημα γραφής αριθμών που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα, την προετοιμασία του γάλλου μαθηματικού Φρασουά Βιετ 1540-1603 που εισήγαγε τα σύμβολα των γνωστών και αγνώστων και αντικατέστησε τη διατύπωση εξισώσεων για ειδικές περιπτώσεις από γενικευμένες εξισώσεις, τη μέθοδο επίλυσης τριτοβάθμιας εξίσωσης απο τον Ιταλό Τζερόνιμο Καρντάνο που δημοσίευσε το έργο του Μεγάλη Τέχνη 1545 στο οποίο περιέχεται η μέθοδος λύσης τριτοβάθμιων εξισώσεων [αχ3+βχ2+γχ=0].