Ο μπάρμπα Γιάννης ο καυλομεσημερης

 Ου ιπιβήτουρας...

Της Νιτσας- Κομνηνής Κιασσου  από τις "Ντοπιολαλιες"

Ου Μπαρμπα Γιάνν'ς ου Καυλουμισ'μέρ'ς, ήτανι ακτήμουνας. Δεν είχι ούτι κιραμίδ' να βάλ' του κιφάλ' τ', ούτι μια γαϊδουρουκ'λήστρα γης, να σπείρ', να θιρίσ'...να ζήσ' τέλους πάντουν ου φτουχός.. Οι γουνιοί τ' δεν τ' αφήκανι απουλύτους τίπουτα. Μουνάχα ένα γάιδαρου. Μα τι γάιδαρου...

Του όνουμά τ' βέβια δεν ήτανι αυτό. Νικολάου, έλιγι η ταυτότητα τ'...Μι του κιρό όμους ου μπαρμπα Γιάνν'ς, ούτι που του θ' μότανι πια. Κι αν δεν τουν έλιγις μι του γκώμ' κανένας δεν τουν ήξιρι.

Σ αυτό του χουριό έτσι είνι τα πράματα. Ουχτακόσα μάτια είνι καρφουμένα απάν' σ'. Δεν τουλμάς να παραστρατήσ'ς,  τσουπ θα στου καθίσ'νι τ΄όνουμα κι θα του κληρουνουμήσ'νι ακόμα κι τα δισέγγουνά σ'. Αν είσι απ΄ τ'ς τυχιροί μπουρεί να σι πούνι Παναϊτσα, Γιρουντουχρίστιανου, Σαλίγκαρου, Καλαπουδά, Καρανικουλάκ'...Άμα είσι απ' τ'ς άτυχ' όμους τ΄ν έβαψις...Κι αν είνι κι ου ν'νός φαρμακιρός, Κουρουμιμέντα θα σι πει, Μπιλαμσκίδ', Κουτσ'λιά, Στραβουγιάνν', Τσιρλουλικανίδα κι άλλα που θα ξ'μιρουθούμι άμα τα πω...

 Ου μπαρμπα Γιάνν'ς ου καημένους τ' όνουμά τ' τόχασι απ' του γάιδαρου. Τέτοιου βαρβάτου ζουντανό δεν ξαναγίν'κι. Γαϊδάρα για γαϊδάρα δεν άφ'νι. Διαρκώς ανιτσουτσουρουμένους ήτανι. Μέρα κι νύχτα στου φτιρό, ακόμα κι του καταμισήμιρου. Θα μ' πείτι τι έφτιγι ου ιδιουκτήτ'ς;... Ρουτήστι του χουριό π' ξέρ' κι βγάζ' ουνόματα...

Για να πούμι όμους κι τ' στραβού του δίκιου ου μπαρμπα Γιάνν'ς δεν ήτανι ιντιλώς αθώους...

'Οπους είπαμι ήτανι ακτήμουνας. όμους δεν ήτανι κι ου μουναδικός π' δεν είχι στουν ήλιου μοίρα. Αυτός τουλάχιστουν βρήκι κι ένα γάιδαρου....Τ' μπαρμπα Γιάνν' 'ομους ιπιπλέουν δεν τ' 'αρισι κι η δ'λειά. Προυτιμούσι' να γυρνουβουλάει στ'ς ακρουγιαλιές κι στα β'να, να ψαρουλουάει κι να βουσκάει, παρά να πάει στου μιρουκάματου...Πως ζούσι; θα μ' πείτι. Ας είνι καλά ου γάιδαρους, απαντάου. Διότι ου Μπαρμπα Γιάνν'ς ήτανι πανέξυπνους. Όταν ανακάλυψι του ταλέντου τ' , μόλις μύρ'ζι άνοιξ', τουν έκανι καβάλα κι γύρ'ζι τα χουριά... Ιδώ ου καλός ιπιβήτουρας. Μι δέκα δραχμές γκαστρώνουμι τ' γαϊδάρα σας. Του απουτέλισμα αλάνθαστου....Κι πράγματι. Του καημένου του ζουντανό πουτέ δε ξαστόχ΄σι. Κι έσπιρνι αβέρτα γαϊδουράκια κι μάζιβι δραχμίτσις τ' αφιντικό τ' χουρίς κόπου, ούλ' ήτανι ιφχαριστιμέν' κι ου γαμπρός παρακαλιτός. Μι του κιρό έπριπι να κλείσ'ς ραντιβού για τ'ν ιπίσκιψ'...Έτσ' έγινι κι τότι π' καλέσανι του μπαρμπα Γιάνν' σ' ένα χουριό στ' κουρφή του β'νού, μια μέρα δρόμου. Ιπειδή η ζήτησ' ήτανι μιγάλ' , απουφάσ'σι να πάει λίγου πιο νουρίς απ' του κανουνικό για να τσ' προυλάβ' ούλ' . Τα κρύα όμους βαστούσανι ακόμα κι άνοιξ' ούτι να μυρίσ' . Φτάσανι λοιπόν νύχτα στου χουριό κι έκανι κρύου ψόφου. Αυτός που είχι τ' νύφ' πήγι να τ'ς προϋπαντήσ' στου καφινείου. Κέρασι σούμα του μπάρμα Γιάνν' κι πήρι του γάιδαρου κι τουνι πήγι στ' νυφική παστάδα. Ου ίδιους έκανι μάτ΄απ' του φιγγίτ' να ιδεί τάχατις πως θα τα καταφέρ' του ζεύγους....Πιρίμινι...πιρίμινι...πιρίμινι, τίπουτα. Ου γαμπρός μύρ'ζει μουνάχα τ' νύφ' κι άλλου κανένα. Νευρίασι ου χουριάτ'ς. Κι όσου σκιφτότανι πως τ'ς σούμις τ' μπαρμπα Γιάνν' στου καφινείου τ'ς πλήρουνι ου ίδιους, κόντιψι να του ρθ' νταμπλάς. Αφήν' του μπανιστίρ' κι μια κι δυό πάει στου καφινέ....Αυτός είνι ου βαρβάτους γάιδαρους ου πιριβόητους; Τίπουτα δε κάν'...Κι θελ΄ς κι δέκα δραχμές; Δέκα γκαβαλίνις θα σ' δώσου...Ου μπαρμπα Γιάνν'ς δεν ταράχτ'κι καθόλ' . ...Ου γάιδαρός ιμ' είνι ιγγυημένους, είπι μουναχά. Τιλείουσι τ'΄σούμα μι του πάσου τ' , καλ'νύχτισι του κόσμου κι σ'κώθ'κι απάν'. ...Άντι πάμι να δούμι τι κάν'νι οι νιόνυμφ'....Πήγανι πραγματικά στου ντάμ' κι ήτανι ούλα όπους τά λιγι ου χουριάτ'ς. Λες κι τουνι βασκάνανι του γαμπρό κι δεν έδ'χνι κανένα ινδιαφέρουν. Φουνές κακό τ' αφιντ'κά τ'ς νύφ'ς... Απατιώνα μας κουρουιδεύ'ς, ριζίλ' θα σι κάμουμι....Μαζεύτ'κι ούλου του χουριό. Ου μπαρμπα Γιάνν'ς ιξακουλουθούσι να είνι ατάραχους....Πάνι να μ' φέρ΄ς κυρά μ' ένα κ'βά ζιστό νιρό, λέει στη γ'ναίκα τ' χουριάτ'...κι βγήτι ούλ' όξου....Φέρν' η γ΄ναικα του κ'βα μι του  ζιστό νιρό, κλείν' τ΄πόρτα ου μπάρμπα Γιάνν'ς κι σι λίγου ου ιπιβήτουρας είχι γίν' άλτρου καμαράτου...Άμα τουν αφήνανι ούλου του χουριό θα πήδαει κείνου του βράδ'....

Πέρασι λοιπόν η άνοιξ', ήρθι του καλουκαίρ' κι άμα δρόσ΄σι του φθινόπουρου, ου μπαρμπα Γιάνν'ς, όπους του συνήθ'ζι, έπιρνι βόλτα τα χουριά να δει τ απουτιλέσματα κι τ'ς απουγόν' τ' γαϊδάρ' τ'. Η πιλατεία ήτανι πράμα ιιρό κι άμα δε τ'νι βάσταει θα πέθινι τ'ς πείνας αφού άλλ' δ΄λειά δεν ήξιρι να κάν'. 

Για να μη τα πουλυλουγούμι, έφτασι κι στου χουριό π' γίν΄κι ου σαματάς ου μιγάλους. Χαρά κι κακό στου καφινείου κι τι ουραίου γαϊδουράκ' μας κάματι κι να τουνι ξαναφέρ'ς του γάιδαρου τ'ν άνοιξ'...Ου γνουστός χουριάτ'ς δεν ήξιρι που να τουνι βάλ'. Πιάσανι τ'ς σούμις κι τα κρασά κι αφού ήρθανι στου κέφ' , σι μια στιγμή τουνι παίρν΄παράμιρα κι σιγά σιγά τουν αρουτάει....Πες ιμ' μπαρμπα Γιάνν' κι θα σκάσου, γιατί η γ'ναίκα μ' δε του μουλουάει. Τι τού κανις τ' γαϊδάρ' κι πήρι μπρός κι γκάστρουσι τ' γαϊδουρίτσα μ'; ...Σιγά του πράμα , απαντάει κείνους.Του βαλα τα 'χαμνά τ' μέσα στου κ'βά μι του ζιστό νιρό...Κι αυτό ήτανι...

Σαράντα χρώματα άλλαξι τότις ου χουριάτ'ς. Ιιιιιιιι παλιάθρουπι, έβαλι τ'ς φουνές, ώστι γι' αυτό μ' τα μάδ'σι κι τα θ'κά μ' η γριά απ' του ζιμάτ'σμα κάθι βράδ' ;

Κανένας δε ξέρ' τι απουγίν'κι απού κει κι ύστιρα. Ου μπαρμπα Γιάνν'ς σ' ικείνου του χουριό δεν ξαναπήγι..Έχ'νι να λένει όμους πως ικεί ούλις οι γ΄ναίκις τουν αγαπούσανι. Οι άντρις όμους όχ' κι τόσου....

 Φωτο Κέρας της Αμάλθειας.( ROBERT MC CABE)

Μαραθόκαμπος Σάμου

Δημογραφικό

 

Λευκαδιτικα Πορσανικα μαχαίρια

 

Αμπων' κάρο

 

Τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου παιδί μου;

-Αμπων' κάρο κύριε

Βίος και πολιτεία Γλυξμπουργκ

 

Μια ενδιαφέρουσα άποψη για το βίο και την πολιτεία του Γλυξμπουργκ.

«Πέθανε ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ και δεν ξέρω για ποιον να πρωτογραψω

...............................................

για τον παππού του, τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α', που είναι το μεγαλύτερο κάθαρμα ολόκληρης της ελληνικής ιστορίας;

...............................................

για τον θείο του τον επίορκο βασιλιά Γεώργιο Β,' και τα παιχνίδια του με τους Εγγλέζους, 

τον Μεταξά 

και μετα τους Αμερικανούς για να κρατήσουν την Ελλάδα υποδουλωμένο προτεκτοράτο;

...............................................

για τον πατέρα του βασιλιά Παύλο που ήταν ένας άβουλος, θρησκόληπτος, μ@λάκας;

...............................................

για τη μάνα του τη ναζίστρια Φρειδερίκη 

ή Φρειδεφρίκη 

ή φρίκη σκέτο,

που ήταν μια εγκληματική προσωπικότητα και απόλυτα καταστροφική για τον τόπο;

...............................................

ή

για τον ίδιο;

...............................................

απο τότε που κατάλαβε τον εαυτό του ο Κωνσταντίνος το μόνο που έμαθε να κάνει ήταν να το παίζει γκόμενος

και

να κυκλοφορεί στην Αθήνα ως superstar.

............................................... 

έκανε σχέση με ηθοποιό,

έκανε παρέα με τους μεγαλύτερους Σταρ της εποχής,

είχε τα ακριβότερα αυτοκίνητα

και γενικά φερόταν ως κακομαθημένο πλουσιόπαιδο στην αυλή της μαμάς του που έπαιζε με τους υπηρέτες....

...............................................

μόνο που το ρόλο της αυλής της μαμάς, τον έπαιζε η χώρα

και

το ρόλο των υπηρετών τον έπαιζαν οι κάτοικοι της χώρας

............................................... 

αργότερα,

ο Κωνσταντίνος, διάδοχος ακόμα, είχε κατακτήσει τον τίτλο του Ολυμπιονίκη ιστιοπλόου στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης το 1960

(ειχε για πλήρωμα τους δυο καλύτερους της εποχής  Γ. Ζαϊμη και Οδ. Εσκιτζόγλου)

...............................................

στα 1964, όταν παντρεύτηκε μια πριγκίπισσα της Δανίας, 

η Ελλάδα μετατράπηκε σε ημιάγρια φυλή πιθηκάνθρωπων

...............................................

για να τονώσουν την αγάπη του λαού προς το βασιλικό ζευγάρι

χάρισαν ολα τα πρόστιμα μέχρι 2.000 δρχ.

αποφυλάκισαν κοντά σε χίλιους κρατούμενους στις φυλακές

με αναστολή

και

την ίδια ώρα οι δεξιές εφημερίδες έγραφαν για τη μεγαλοψυχία του άνακτα

Ούτε στη Ζιμπάμπουε...

(Προσβάλω και τη συμπαθή χώρα)

...............................................

ο νεαρός λοιπόν μετά το θάνατο του πατέρα του ανέλαβε βασιλιάς 

με την ευθύνη, 

να είναι ο συνταγματικός τηρητής του πολιτεύματος

...............................................

Αυτός όμως σε εκείνο το μάθημα έλειπε μάλλον 

και νόμιζε οτι ήταν φυλαρχος ελέω Θεού σε καμιά φυλή βοοειδών της υποσαχάριας Αφρικής

...............................................

ετσι,

Πρώτα συμμετείχε στο σχέδιο ανατροπής της νόμιμης κυβέρνησης,

μετα, 

δεν κήρυξε εκλογές (ως όφειλε)  αλλά πίεσε να βγει κυβέρνηση απ τους αποστάτες.

στη συνέχεια,

σχεδίασε βασιλικό πραξικόπημα με στρατηγούς της αρεσκείας του (αλλά τους πρόλαβαν οι συνταγματάρχες).

μετα, 

συνεργάστηκε με τη χούντα,

μετα, 

οταν κατάλαβε οτι ο θρόνος του κινδυνεύει έκανε μια γελοιότητα δήθεν να πέσει η χούντα αλλά τελικά έφυγε ο ίδιος απ την Ελλάδα.

............................................... 

αργότερα απ το εξωτερικό έστελνε υποστηρικτικά τηλεγραφήματα στη χούντα των Αθηνών

...............................................

βλέπεις,

η χούντα συνέχισε να του στέλνει την βασιλική επιχορήγηση

και αυτός

συνέχισε να την δέχεται

............................................... 

όταν χάθηκε η Κύπρος και έπεσε η χούντα ήθελε να επιστρέψει στο θρόνο λες και δεν είχε συμβεί τίποτα

...............................................

ο λαός με το δημοψήφισμα του 1974, τον έστειλε στο δι@λο

αλλα αυτός δεν το εβαλε κάτω

...............................................

για αρχή έψαχνε ολο αφορμές να έρχεται 

και μετα νομικούς τρόπους να πάρει την περιουσία του

...............................................

ποια περιουσία του;

κατι χαραμοφάηδες Δανοί ηταν οι πρόγονοι του, που ήρθαν με άδειες τσέπες και ο πεινασμένος μας λαός, 

απ το αίμα του,

τους τάιζε, 

τους έντυνε, 

τους ζούσε πλουσιοπάροχα 

και αυτοι σε αντάλλαγμα τον καταπίεζαν ολο και πιο πολύ

...............................................

ολα τα κτήματα, 

ολα τα παλάτια, 

ολες οι γαίες, 

ολη η κινητή και ακίνητη περιουσία του παλατιού, 

εχει πληρωθεί και φτιαχτεί ΜΟΝΟ απο Έλληνες

και δεν έχουν δικαίωμα τα λαμόγια αυτά ουτε σε μια καρφίτσα

...............................................

κι όμως, στα 1992, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έφερε νόμο που αναγνώριζε ότι υπήρχε βασιλική περιουσία...

(ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ:Τότε με συνδιαλλαγή Μητσοτακη-Γλύξμπουργκ έφυγαν βράδυ πολλά κοντέινερ με πανάκριβους θησαυρούς από το Τατόι φωτο 3)

...............................................

στα 1994 ο Ανδρέας Παπανδρέου τον ακύρωσε, 

ομως ο Γλύξμπουργκ κατέφυγε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και πήρε τελικά αποζημίωση 13,7 εκατομμύρια ευρώ από τα χρήματα του ελληνικού λαού.

...............................................

και τωρα μπορείς να στενοχωρηθείς ελευθέρα για το θάνατο του Γλύξμπουργκ 

...............................................

ΥΓ. ο Κωνσταντίνος που ορκίστηκε να είναι πιστός τηρητής και φύλακας του συντάγματος της χώρας, παραβίασε τον όρκο του δυο φορές. 

Την πρώτη με το ιουλιανό πραξικόπημα του 1965, (αποστασία)

και τη δεύτερη με την «επανάσταση» των συνταγματαρχών της 21 Απριλίου 1967(φωτο 1-2)

............................................... 

ΥΓ2. δεν έχει κανέναν τίτλο, ούτε καν τον τίτλο του τέως βασιλιά των Ελλήνων

μιας και είχε καθαιρεθεί πριν αλλάξει το πολίτευμα της χώρας.

............................................... 

ΥΓ3. μετά τα τόσα δεινά που έχει προκαλέσει ο ίδιος και η δυναστεία του στην ιστορία της χώρας,

κατά τη γνώμη μου,

θεωρώ,

ότι δε θα πρέπει ούτε καν να του επιτρέψουν να θαφτεί στην ελληνική γη»

από Ianis Iannis Golias

Ερημωμένη γειτονιά

ΕΡΗΜΩΜΕΝΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Στη γειτονιά διαβάτη που περνάς και τα χαλάσματα κοιτάς μ' αδιαφορία, είναι για 'κείνη ανάξια τιμωρία τόσο βαριά που πρέπει να πονάς. 

 Η ερημιά που απλώνεται παντού κρύβει σημάδια τόσα κι άλλα στη ψυχή της. Σου το προδίνει η άδοξη μορφή της, που 'χει αβάσταχτο το σχήμα του καημού.

Στον τοίχο που ανθούσε η μυρτιά έχει ο κισσός τις ρίζες του απλωμένες, κι οι κληματόβεργες που στέκονται κλαμμένες, προσμένουμε ν' ανάψουν τη φωτιά. 

 Στη γειτονιά διαβάτη που περνάς κι είν' τα λουλουδια μαραμένα στα μπαλκόνια, γλυκά σ' άλλους καιρούς τραγούδαγαν τ' αηδόνια , πάρε το δρόμο πίσω μην γυρνάς.

 Μίμης Κούρτης

 - " Γι αυτούς που χάσανε νωρίς"