φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής
Ποίημα του Νάνου Βαλαωρίτη
Παρακαλώ το παρακάτω ποίημα του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη να μην εκληφθεί ως παράφραση του συμβόλου της πίστεως μας,αλλά σαν μια δήλωση της πίστεως στη Εκκλησία που είναι χωρίς ανθρώπινη εξουσία στην απελευθέρωση από τα δεσμά της θρησκοληψίας και την ένταξη στον αγώνα για φώτιση του αθώου και δημιουργικού πνεύματος ενάντια στη πονηρία των νέων φαρισαίων κάθε υποτιθέμενης "Εκκλησίας"τους.
Το ποίημα αυτό αποτελεί δίκοπο μαχαίρι και οφείλω να πω πως σε αρκετά σημεία του με βρίσκει κάθετα αντίθετο -ειδικά δε στα σημεία της υλιστικής παράκρουσης- όμως οφείλω να αναγνωρίσω την καλλιτεχνική αξία του και την διάθεση του για γόνιμο αντίλογο και για τούτο το προτείνω σαν ερέθισμα προβληματισμού ο μεν ποιητής ξέρει τι πιστεύει κι ας μας βρίσκει αντίθετους εμείς ξέρουμε ή απλά αντιτιθέμεθα για λόγους φιλότιμου προφύλαξης της παράδοσης;
Η παράδοση μας είναι άριστη ένας Θησαυρός που όμως εύκολα ξεπουλάμε κι αποχωριζόμαστε αν δεν γνωρίζουμε δεν ξέρουμε σε βάθος την αξία του και τις βάσεις όπου αυτή στηρίζεται.
Παρακαλείστε οι πιο εξοικειωμένοι ή πιο εξειδικευμένοι να μας φωτίσετε περαιτέρω...
"Πιστεύω
Πιστεύω σε μια χημική ένωση Πατέρα Παντοκράτορα
Πιστεύω σε μια ηλεκτρική εκκένωση Άγιο Πνεύμα
Πιστεύω σ' έναν Γιο Μονογενή που βγήκε από το σπέρμα
Πιστεύω σε μια φυσική εξέλιξη Μητέρα Αειπαρθένα
Πιστεύω σε μιαν Εκκλησία διακόπτρια του φωτός
Και σε δώδεκα Απόστολους του Έρωτα
Πιστεύω σ' ένα Εσταυρωμένο Δέντρο
και σε μιαν αρχική ουσία Π
Πιστεύω σ' έναν άγνωστο παράγοντα
Που γεννάει την περιέργεια
πιστεύω σ' ένα πονηρό και σ' ένα αθώο πνεύμα
Πιστεύω σε μιαν ωραία γυναίκα
Που θα με κάνει ευτυχισμένο
Πιστεύω στη μεγάλη δύναμη της φαντασίας
Που μπορεί στην κόλαση να δει έναν παράδεισο
Στο καθετί που βλέπω που ακούω που μαντεύω που αγαπώ
Πιστεύω
Πιστεύω σ' έναν άνθρωπο αποφυλακισμένο
Απ' τα δεσμά της σκέψης του του φόβου του το αυγό
Άγιος ελεύθερος στον Αιώνα τον Άπαντα.
(Συλλογή Α8, Α12: Εστίες μικροβίων, 1997)
ας δούμε τώρα και το σύμβολο της πίστεως πρωτότυπο και μετάφραση
φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής
Ορθοδοξία
| 1. Πιστεύω εις ενα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. 2. Καί είς ενα Κύριον Ιησούν, Χριστόν, τόν Υιόν τoυ Θεoύ, τόν μονογενή, τόν εκ του Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων των αίωνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιον το Πατρί, δι' ου τά πάντα εγένετο. 3. Τόν δι' ημας τούς ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών καί σαρκωθέντα εκ Πνευματος 'Αγίου και Μαρίας της Παρθένου καί ενανθρωπήσαντα. 4. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημων επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα καί ταφέντα. 5. Καί αναστάντα τήν τρίτη ημέρα κατά τάς Γραφάς. 6. Καί ανελθόντα εις τούς ουρανούς καί καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. 7. Καί πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζωντας καί νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. 8. Καί εις τό Πνευμα τό 'Αγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν,τό εκ του Πατρός εκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υιω συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλήσαν διά των Προφητών. 9. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν καί αποστολικήν Εκκλησίαν. 10. Ομολογω εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. 11. Προσδοκω ανάστασιν νεκρων. 12. Καί ζωήν του μέλλοντος αίωνος. 'Αμήν. | 1. Πιστεύω σε ένα Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, δημιουργό του ουρανού και της γης, όλου του ορατού και αόρατου κόσμου. 2. Πιστεύω και σε ένα Κύριο, τον Ιησού χριστό, τον γιο του Θεού το μονογενή, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιώνια. Φως από το φως, αληθινό Θεό, που γεννήθηκε και δε δημιουργήθηκε, ομοούσιο με τον Πατέρα, δια του οποίου Ιησού όλα δημιουργήθηκαν. 3. Αυτόν που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και σαρκώθηκε από το ’γιο Πνεύμα και την Μαρία την Παρθένο και έγινε άνθρωπος. 4. Και που σταυρώθηκε προς χάρη μας επί Ποντίου Πιλάτου και θυσιάστηκε και ενταφιάστηκε. 5. Και που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές. 6. Και που ανέβηκε στους ουρανούς και κάθεται δεξιά του Πατέρα. 7. Και που πάλι θα επιστρέψει με δόξα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δε θα έχει τέλος. 8. Πιστεύω και στο 'Αγιο Πνεύμα, το κύριο, αυτό που δίνει ζωή, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτό που μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται, το οποίο μίλησε με το στόμα των προφητών. 9. Πιστεύω, στην Εκκλησία που είναι μία, αγία, καθολική και αποστολική. 10. Ομολογώ ένα βάπτισμα για τη συγχώρεση Των αμαρτιών. 11. Περιμένω με ελπίδα την ανάσταση των νεκρών. 12. Και τη ζωή στη μέλλουσα βασιλεία του Θεού. Αμήν.
|
Είναι δυνατό να πιστεύουμε κάτι που αγνοούμε είναι δυνατό να παπαγαλίζουμε ποιηματάκια που η σημασία τους για τη ζωή μας είναι καταλυτική και να μην ξέρουμε τι αυτά προσπορίζονται και τι νοήματα εκφράζουν;
Κι όμως είναι! το κάνουμε για όλους τους τομείς του πολιτισμού ανεξαιρέτως.Καιρός να το αλλάξουμε και να προχωρήσουμε μπροστά στην υλοποίηση αυτών που με τα λόγια υποστηρίζουμε και με τα έργα παραλείπουμε .
Θα διαπιστώνετε κι εσείς ότι υπάρχουν λεπτές έννοιες και πολύ μεγάλη προσοχή στην επιλογή των λέξεων που αποτελούν το Πιστεύω, θα θέσω μερικά ερωτήματα που προσωπικά με προβληματίζουν κάθε φορά που το βλέπω και θα δώσω τις προσωπικές μου απαντήσεις με πιθανή πλάνη.]
Αυτό που λέμε εδώ είναι: δείτε έχει σημασία και δίνει φως στη ζωή μας και είναι τόσο κοντά τόσο φανερό.Α.ς το εξετάσουμε λέξη λέξη πρόταση πρόταση.Και ας ξεδιαλύνουμε τα συμπυκνωμένα μηνύματα και νοήματα του.
Αυτά όλα τα θέματα αποτελούν διακρίσεις και εξειδικεύσεις με θεολογικό και ιστορικό περιεχόμενο που απλά επιδιώκουν να διευκρινίσουν το θεολογικό χαρακτήρα και το ιστορικό του υπόβαθρο δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε περισπούδαστη ανάλυση και περιοριζόμαστε απλά στην θέση που η μη εξειδικευμένη μας γνώση μας αφήνει να διακρίνουμε.
φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής
Ας δούμε λοιπόν:
Τι είναι η βασιλεία του Θεού;
-για μένα είναι η επικράτηση του πνεύματος της δημιουργίας και των αξιών έναντι στις δυνάμεις της διάλυσης και της αποδόμησης σε κάθε επίπεδο υλικό και άυλο,σημαίνει ειρήνη ηρεμία αγάπη δικαιοσύνη δημοκρατία αλληλεγγύη αδελφοσύνη με ένα λόγο ευτυχία
Τι νόημα έχει η ανάσταση των νεκρών και γιατί η ελπίδα μας ανατίθεται σε αυτή;
-Η ανάσταση των νεκρών είναι η διατήρηση της υπόστασης μας στο άχρονο και αέναο σύμπαν δηλαδή αυτό που μένει από μας τις προσπάθειες μας τις θυσίες μας τα επιτεύγματα μας σε κάθε εκδήλωση του είναι μας.Πιστεύουμε ότι τίποτε δεν είναι μάταιο και το κάθε τι έχει το νόημα του ασχέτως αν μας είναι ξεκάθαρο ή κατανοητό.
πως το βάπτισμα και μάλιστα το μοναδικό οδηγεί στη συγχώρεση των αμαρτιών;
-το βάπτισμα είναι καθορισμός ή επαναπροσδιορισμός μας ειδικά δε των αξιών και της πορείας που αυτές καθορίζουν δεν μπορεί κανείς να παλεύει σε αντίθετα στρατόπεδα για τούτο οφείλει να επιλέξει το ένα και μοναδικό που θα καταταγεί και θα υπηρετήσει με προσοχή και περίσκεψη.
Η συγχώρεση των αμαρτιών προκύπτει έμμεσα από το βάπτισμα μέσω της επανατοποθέτησης στο δρόμο της δημιουργίας και άρα τον καθαρισμό από τα έργα της αποδόμησης.
Πως γίνεται να πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας των ορθοδόξων έχει την αλήθεια;
αφού ούτε μια και καθολική είναι-υπάρχουν τόσες άλλες καθολική ,διαμαρτυρόμενη,κλπ -
ούτε Αγία: ξέρουμε δα τι είναι και ο κλήρος-απαρτίζεται σε μεγάλο μέρος απο άρπαγες- και οι υποτιθέμενοι πιστοί
ούτε κάν αποστολική, κι ας υπάρχουν ακόμη και σήμερα κάποιοι απόστολοι του χριστιανικού πνεύματος και ιεραπόστολοι.
-Δεν το πιστεύουμε σαν υπαρκτό απλά θα το θέλαμε όλοι οι άνθρωποι να είναι κάτω από την ίδια σκέπη του δόγματος της αδελφοσύνης και της αυτοθυσίας αλλά δεν το καταφέρνουμε, ούτε καν όσοι ήδη ισχυριζόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί, αφού έχει σηκώσει κάθε έθνος ή ομάδα εθνών -με πολιτικά κριτήρια- την παντιέρα του και υποτάσσεται σε οτιδήποτε εκτός των αξιών αυτών.
Πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας πρέπει να είναι θα θέλαμε να είναι Μία Μοναδική-Καθολική: για ολους ανεξαιρέτως ασπρους μαύρους μπλε,
Αγία δηλαδή να αποτελούμε σύνολο αγίων που πράττουμε με βάση το πνεύμα της διδασκαλίας του παραδείγματος του Χριστού,
Αποστολική δηλαδή ο καθένας μας να είναι απόστολος της πίστεως του Χριστού φορέας δηλαδή του πνεύματος του που διαχέει τα μηνύματα του.
Τι είναι όμως το άγιο πνεύμα γιατί να το συνδοξάζουμε και να το συμπροσκυνούμε εντέλει γιατί είναι κύριο ζωοποιό και γιατί το ξεχωρίζουμε απο το Θεό δημιουργό και τον γιό του την ενανθρωπισμένη του μορφή και το οποίο μάλιστα υποτίθεται μίλησε με το στόμα των προφητών;
-Αν δεχτούμε ότι ο κόσμος είναι όλον αδιαίρετο τότε δεν είμαστε σε θέση να σκεφτούμε παρά μόνο ένα πράγμα, αν αντιθέτως νοιώθουμε την πολλαπλότητα του κόσμου εννοούμε και την πολλαπλότητα των συνδυασμων του οπότε είτε μιλαμε για θεο είτε για χριστό είτε για άγιο πνεύμα είτε για αγίους είτε για εμάς οφείλουμε να βρίσκουμε τα στοιχεία που μας ενώνουν και μας ''χωρίζουν'' δηλαδή μας κάνουν αντιληπτικά διακριτούς.
Το άγιο πνεύμα είναι η ψυχή της δημιουργίας εκείνο που συνδέει τα πάντα και εκφράζεται διαχρονικά -το εκφράζουν οι προφήτες οι διαχρονικοί άνθρωποι- είναι η θεϊκή διάσταση που δίνει ζωή είναι η κύρια διάσταση του θείου αλλά και μπορούμε να τη διακρίνουμε σαν προερχόμενο προέκταση του δημιουργού στον αντιληπτό σε μας κόσμο κι έτσι από το δημιουργό και την εναθρωπισμένη του έκφραση τον ιό του.
Με άλλα λόγια είναι μια άλλη πλευρά από τις τρεις σημαντικές για την αντίληψη μας.Αυτή που διαχέεται σε λόγους και έργα και δίνει ζωή είναι ο Θεός μέσα μας που μπορεί ακόμα και να εκφραστεί μέσα από ανθρώπους ,για τούτο είναι εξίσου αξιόλογο και χαρακτηρίζεται συνδοξαζόμενο και συμπροσκυνούμενο
2. Πιστεύω και σε ένα Κύριο, τον Ιησού χριστό, τον γιο του Θεού το μονογενή, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιώνια. Φως από το φως, αληθινό Θεό, που γεννήθηκε και δε δημιουργήθηκε, ομοούσιο με τον Πατέρα, δια του οποίου Ιησού όλα δημιουργήθηκαν.Γιατί πιστεύω ότι ο Ιησούς είναι Κύριος και τι σημαίνει κύριος;
επίσης τι νόημα έχει ο τονισμός του σαν "γιος του Θεού" και μάλιστα μονογενής,
τι νόημα έχει αν γεννήθηκε από τον πατέρα προαιώνια;,
Γιατί λέμε ότι είναι φώς απο το φώς;
τι νόημα έχει αν γεννήθηκε και δεν δημιουργήθηκε;
γιατί μας ενδιαφέρει αν είναι της ίδιας ουσίας με το πατέρα;
και πως είναι δυνατό να δημιουργήθηκαν όλα διαμέσου αυτού;
Οι προσωπικές μου απαντήσεις που επαναλαμβάνω είναι πιθανόν να είναι λανθασμένες είναι οι εξής:
-Κύριος είναι αυτός που ηγείται και φωτίζει με τη διάνοια του, το πνεύμα του και το παράδειγμα του.
-Μονογενής ο Χριστός μας αφού δεν αποδεχόμαστε πολλούς ισάξιους του πνευματικού μας οδηγού, ούτε κάν δεύτερο, αλλά δεν περιμένουμε και κανέναν άλλο είναι μια δήλωση μοναδικότητας του.
-Γεννήθηκε προαιώνια σημαίνει ότι δεν είναι μια απλή ανθρώπινη ύπαρξη αφού η αξία της για το ανθρώπινο είδος είναι καταλυτική για τη διαχρονικότητα της ύπαρξης της και για την ουσία, το νόημα της ύπαρξης και δράσης αυτής.Για και τούτο
ονομάζουμε προαιώνιο οτιδήποτε δεν επηρεάζεται και δεν υπάγεται στο καθεστώς του χρόνου, δεν έχει αρχή μέση και τέλος είναι μόνιμο διαχρονικό.
-Είναι ο Χριστός φώς απο το φώς του πατέρα υπο την έννοια ότι η φύση του αν και ιστορικό όν είναι θεία και ίδια με του Θεού που τον ενέταξε στων ανθρώπων την ιστορία χωρίς να τον δημιουργήσει όπως όλους τους ανθρώπους αλλά με θαυματουργικό τρόπο μέσω της παρθένου που ονομάζουμε Παναγία ,να γεννηθεί σαν άνθρωπος και να μοιραστεί ιστορικά την ανθρώπινη φύση,την χρονικά περιορισμένη και θνητή.
-μέσω του Χριστού άλλαξαν όλα για πάντα στον ανθρώπινο βίο αλλά και μέσω της θείας του υπόστασης είναι και δημιουργός του παντός ένα αδιαίρετο αν και διακριτό- για την ατελή κρίση μας- με το Θείο στοιχείο και το άγιο πνεύμα
3. Αυτόν που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και σαρκώθηκε από το ’γιο Πνεύμα και την Μαρία την Παρθένο και έγινε άνθρωπος.
-μέσω της ύπαρξης του ιστορικού προσώπου του Χριστού[ που έγινε άνθρωπος αν και θεία φύση,] κι αυτό λένε οι γραφές έγινε μέσω της θαυματουργικής γονιμοποίησης της παρθένου Μαρίας από το άγιο Πνεύμα, επιτυγχάνεται η δυνατότητα της σωτηρίας των ανθρώπων που μετανοούν για την πορεία τους και αλλάζουν αυτή την πορεία χαράζοντας το δρόμο τους με νέες αξίες τις αξίες που δίνει με τη διδαχή και το παράδειγμα του ο σωτήρας ο Χριστός.
4. Και που σταυρώθηκε προς χάρη μας επί Ποντίου Πιλάτου και θυσιάστηκε και ενταφιάστηκε.
ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο αποδεικνύεται ότι υπήρξε την εποχή του Ποντίου Πιλάτου και ότι θυσιάστηκε οικειοθελώς και πέθανε μαρτυρικά αφού βασανίστηκε και σταυρώθηκε μα ενταφιάστηκε φυλασσόμενος.5. Και που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές.
ο Χριστός αν δεν αναστήθηκε δεν έχει τη θεία φύση για τούτο η ανάσταση είναι κυρίαρχη ειδικά στους Ορθοδόξους, αντιθέτως ιστορικά αποδεικνύεται ότι όλα έγιναν όπως έλεγαν αιώνες πριν οι προφητείες στις γραφές ότι ενταφιάσθηκε πεθαμένος και αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες.6. Και που ανέβηκε στους ουρανούς και κάθεται δεξιά του Πατέρα.
ο Χριστός δεν ανέβηκε βεβαίως κάποια σκάλα ούτε έχει θρόνο ο Πατέρας σαν άλλος Δίας για να καθίσει στα δεξιά του,απλά μεταφορικά εννοούμε ότι ξαναβρήκε τη θέση του μεγέθους και της ποιότητας του.
7. Και που πάλι θα επιστρέψει με δόξα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δε θα έχει τέλος.
Πάλι όμως έχουμε μια μεταφορική εικόνα η οποία μας κάνει γνωστή την ιστορική επανένταξη του Χριστού με το τέλος της ιστορίας του ανθρώπου, όπου θα φανούν στον αγώνα και το δρόμο που εκείνος έδειξε πως οι άνθρωποι έπαιξαν το ρόλο που τους αναλογούσε ή όχι.
Εντέλει στη συνέχεια του παντός ενταγμένοι άπαντες οι θνητοί θα πορεύονται αενάως σαν υλικό της διαρκούς ύπαρξης με τους κανόνες του Χριστού που εντάσσονται στο σχέδιο του για το σύνολο του παντός που δεν έχει τέλος.
ο Χριστός θα επιστρέψει με δόξα δηλαδή πασιφανώς κι όχι κρυφά θα το αντιληφθούν άπαντες πιστοί και μη για την κρίση αυτό δεν σημαίνει ότι θα στηθεί δικαστήριο αλλά ότι ο καθένας που δημιουργούσε με βάση τις αξίες προσμετράται σαν δημιουργικό υλικό κατά τα πρότυπα του Χριστού ενώ τα υπόλοιπα είναι αμελητέα και άχρηστα κατάλοιπα.
Οι φωτογραφίες είναι απο το αρχείο της Εκκλησίας της Ελλάδος τραβήχτηκαν στο άγιο Όρος και αλλού απο τον φωτογράφο Ιερομόναχο Γεννάδιο Δεμερτζή.
Αναρτήσεις
