Δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης,σε ποιά θέση βρίσκεται η Ελλάδα;

Ψάχνοντας για στοιχεία που αφορούν την θέση της Ελλάδας και δείχνουν τους αντικειμενικούς δείκτες αξιολόγησης της σε διάφορα επίπεδα, βρήκα αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο που βοηθάει να δούμε το μισογεμάτο του ποτηριού, γιατί τελευταία νομίζουν μερικοί-δικαιολογημένοι απο τη θολούρα που επικρατεί- ότι είναι καιρός να μεταναστεύσουμε ομαδικά!

Ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης (ΔΑΑ), (Αγγλ. Human Development Index, HDI) αποτελεί μέτρο σύγκρισης του προσδόκιμου ηλικίας, του αλφαβητισμού, της εκπαίδευσης και της ποιότητας ζωής ανά τον κόσμο. Με βάση αυτόν το Δείκτη, γίνεται χαρακτηρισμός μιας χώρας σε υπανάπτυκτη ή αναπτυσσόμενη ή αναπτυγμένη και επίσης για να μετρήσει την επίδραση των οικονομικών πολιτικών στην ποιότητα ζωής.

Ο Δείκτης εφευρέθηκε από τον βραβευμένο με Νόμπελ Amartya Sen, τον Πακιστανό οικονομολόγο Mahbub ul Haq, με βοήθεια από τον Gustav Ranis του πανεπιστημίου Γέιλ και τον Λόρδο Meghnad Desai του Οικονομικού Σχολείου του Λονδίνου και χρησιμοποιείται έκτοτε απο τον ΟΗΕ στην ετήσια Αναφορά Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Χαρακτηρίστηκε τότε απο τον Sen ως "κοινό μέτρο" λόγω των περιορισμών του, αλλά παρόλα αυτά εστιάζει την προσοχή του σε ευρύτερες διαστάσεις ανάπτυξης από το εισόδημα κατά κεφαλήν που εκτόπιζε και είναι ο δρόμος για πολλούς ερευνητές στην ευρύτερη ποικιλία των ποιό λεπτομερών μέτρων που περιλαμβάνονται στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης.

Ο ΔΑΑ μετράει τις φυσιολογικές επιτεύξεις μιας χώρας σε τρείς βασικές διατάξεις της ανθρώπινης ανάπτυξης:

• Μια μεγάλη και υγιή ζωή, όπως χαρακτηρίζεται από την προσδοκία ζωής στην γέννηση

• Γνώση και μόρφωση, όπως χαρακτηρίζεται από την ενήλικη αλφαβητική αναλογία και τις ενωμένες πρωτογενείς, δευτερογενείς και τριτογενείς συνολικές καταχωρημένες αναλογίες

• Μια ευπρεπή ποιότητα ζωής, όπως χαρακτηρίζεται από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) κατά κεφαλήν και την αγοραστική ισότιμη δύναμη.

Κάθε χρόνο, τα μέλη του ΟΗΕ καταχωρούνται και κατατάσσονται σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις. Αυτοί που είναι ψηλά στην λίστα συχνά το διαφημίζουν για να προσελκύσουν ταλαντούχους μετανάστες ή για να αποτρέψουν την μετανάστευση των πολιτών της χώρας.

Ένας εναλλακτικός τρόπος μέτρησης, που εστιάζει στο ποσοστό φτώχειας της κάθε χώρας, είναι ο Δείκτης Ανθρώπινης Φτώχειας

Υπολογιστικά παραδείγματα.

Δείκτης	Μέτρο	Ελάχιστη τιμή	Μέγιστη τιμή	Τύπος
Μακροβιότητα	Προσδόκιμο ζωής στην γέννηση (LE)	25 χρονών	85 χρονών
Μόρφωση	Αλφαβητική αναλογία (LR)	0%	100%
	Συνολικές ενωμένες καταχωρημένες αναλογίες (CGER)	0%	100%
ΑΕΠ	ΑΕΠ κατά κεφαλήν (Ισότιμη αγοραστική δύναμη)(GDPpc)	100 USD	40,000 USD

Πίνακας περιεχομένων 1 Αναφορά του 2007 1.1 Κορυφαίες 30 χώρες (ΔΑΑ από 0.968 ως το 0.894) 1.2 Χώρες που δεν περιλαμβάνονται 1.3 Προηγούμενες κορυφαίες χώρες 2 Αναθεώρηση 2008 3 Έκθεση 2009 3.1 Χώρες που δεν συμπεριλήφθησαν 4 Δείτε επίσης 5 Εξωτερικές συνδέσεις 6 Παραπομπές

Αναφορά του 2007

^{Κύριο άρθρο:}

^{Κατάλογος χωρών ανά Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (2006)}

Η αναφορά του 2007 πραγματοποιήθηκε στη Βραζιλία στις 27 Νοεμβρίου 2007. Τα περισσότερα δεδομένα στην αναφορά προέρχονται απο το 2005 ή και πιο πριν, συνεπώς δείχνουν τον ΔΑΑ του 2005. Μερικά μέλη του ΟΗΕ επιλέγουν να μην δώσουν ή δεν μπορούν να δώσουν στατιστικά.

Η αναφορά έδειξε μια μικρή αύξηση στο παγκόσμιο ΔΑΑ σε σύγκριση με την περσινή αναφορά.

Ένας δείκτης κάτω από το 0.5 δείχνει "μικρή ανάπτυξη". Όλες οι 22 χώρες σε αυτή την κατηγορία ανήκουν στην ήπειρο της Αφρικής.

Ένας δείκτης από 0.8 και πάνω δείχνει "μεγάλη ανάπτυξη". Αυτό περιλαμβάνει όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, όπως αυτές στην Βόρεια Αμερική, Δυτική Ευρώπη, Ωκεανία και Ανατολική Ασία, καθώς και κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες στην Ανατολική Ευρώπη, Κεντρική Αμερική και Νότια Αμερική, Νοτιοανατολική Ασία και την Καραϊβική. Αρκετές χώρες εντάχθηκαν σε αυτή την κατηγορία και έφυγαν από την μεσαία κατάταξη: Αλβανία, Λευκορωσία, Βραζιλία, Λιβύη, π.Γ.Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ρωσία και Σαουδική Αραβία.

Κορυφαίες 30 χώρες (ΔΑΑ από 0.968 ως το 0.894)

Ισλανδία 0.968 ( 1) Νορβηγία 0.968 ( 1) Αυστραλία 0.962 () Καναδάς 0.961 ( 2) Ιρλανδία 0.959 ( 1) Σουηδία 0.956 ( 1) Ελβετία 0.955 ( 2) Ιαπωνία 0.953 ( 1) Ολλανδία 0.953 ( 1) Γαλλία 0.952 ( 6) Φινλανδία 0.952 () ΗΠΑ 0.951 ( 4) Ισπανία 0.949 ( 6) Δανία 0.949 ( 1) Αυστρία 0.948 ( 1) Ηνωμένο Βασίλειο 0.946 ( 2) Βέλγιο 0.946 ( 4) Λουξεμβούργο 0.944 ( 6) Νέα Ζηλανδία 0.943 ( 1) Ιταλία 0.941 ( 3) Χονγκ Κονγκ 0.937 ( 1) Γερμανία 0.935 ( 1) Ισραήλ 0.932 () Ελλάδα 0.947 () Σιγκαπούρη 0.922 () Νότια Κορέα 0.921 () Σλοβενία 0.917 () Κύπρος 0.903 ( 1) Πορτογαλία 0.897 ( 1) Μπρουνέι 0.894 ( 4) Χονγκ Κονγκ 0.937 ( 1) Γερμανία 0.935 ( 1) Ισραήλ 0.932 () Ελλάδα 0.947 () Σιγκαπούρη 0.922 () Νότια Κορέα 0.921 () Σλοβενία 0.917 () Κύπρος 0.903 ( 1) Πορτογαλία 0.897 ( 1) Μπρουνέι 0.894 ( 4)

Χώρες που δεν περιλαμβάνονται

Αφρική Λιβερία Σομαλία Ασία Ιράκ Βόρεια Κορέα Ευρώπη Ανδόρρα Λιχτενστάιν Μονακό Μαυροβούνιο Άγιος Μαρίνος Σερβία Ωκεανία Κιριμπάτι Νησιά Μάρσαλ Ναουρού Παλάου Τουβαλού

Προηγούμενες κορυφαίες χώρες

Η χώρα που έφτασε στην πρώτη θέση της κατάταξης κάθε χρόνο.

2007 – Ισλανδία 2006 – Νορβηγία 2005 – Νορβηγία 2004 – Νορβηγία 2003 – Νορβηγία

2002 – Νορβηγία 2001 – Νορβηγία 2000 – Καναδάς 1999 – Καναδάς 1998 – Καναδάς

1997 – Καναδάς 1996 – Καναδάς 1995 – Καναδάς 1994 – Καναδάς 1993 – Ιαπωνία

1992 – Καναδάς 1991 – Ιαπωνία 1990 – Καναδάς 1985 – Καναδάς 1980 – Ελβετία

Αναθεώρηση 2008

Το 2008 η κατάταξη των χωρών αναθεωρήθηκε. Τα στατιστικά στοιχεία δημοσιεύτηκαν στις 18 Δεκεμβρίου του 2008^[1]. Περιλαμβάνει συνολικά 179 χώρες (μεταξύ των οποίων 177 από τις 192 συνολικά χώρες που είναι μέλη του ΟΗΕ), το Χονγκ Κονγκ τα Παλαιστινιακά εδάφη και τη Δημοκρατία της Κίνας. Πρώτη στον κατάλογο των χωρών είναι η Ισλανδία και τελευταία η Σιέρα Λεόνε.

Έκθεση 2009

Κύριο άρθρο: Κατάλογος χωρών κατά δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης

Η πιο πρόσφατη έκθεση δημοσιεύτηκε στις 5 Οκτωβρίου του 2009 και σε αυτήν οι χώρες κατατάσσονται όχι ανά τρεις αλλά ανά τέσσερις κατηγορίες (με πολύ υψηλή - αναπτυγμένες χώρες-, υψηλή, μεσαία και χαμηλή ανάπτυξη)^[2].

Νορβηγία 0.971 () Αυστραλία 0.970 () Ισλανδία 0.969 () Καναδάς 0.966 () Ιρλανδία 0.965 () Κάτω Χώρες 0.964 ( 1) Σουηδία 0.963 ( 1) Γαλλία 0.961 ( 3) Ελβετία 0.960 () Ιαπωνία 0.960 () Λουξεμβούργο 0.960 ( 3) Φινλανδία 0.959 ( 1) Ηνωμένες Πολιτείες 0.956 ( 1) Αυστρία 0.955 ( 2) Ισπανία 0.955 () Δανία 0.955 ( 2) Βέλγιο 0.953 () Ιταλία 0.951 ( 1) Λιχτενστάιν 0.951 ( 1) Νέα Ζηλανδία 0.950 () Ηνωμένο Βασίλειο 0.947 () Γερμανία 0.947 () Σινγκαπούρη 0.944 ( 1) Χονγκ Κονγκ 0.944 ( 1) Ελλάδα 0.942 () Νότια Κορέα 0.937 () Ισραήλ 0.935 ( 1) Ανδόρρα 0.934 ( 1) Σλοβενία 0.929 () Μπρουνέι 0.920 () Κουβέιτ 0.916 () Κύπρος 0.914 () Κατάρ 0.910 ( 1) Πορτογαλία 0.909 ( 1) Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 0.903 ( 2) Τσεχία 0.903 () Μπαρμπάντος 0.903 ( 2) Μάλτα 0.902 ( 3)

Χώρες που δεν συμπεριλήφθησαν

Ασία Ιράκ Βόρεια Κορέα Αφρική Ζιμπάμπουε Σομαλία Ευρώπη Άγιος Μαρίνος Βατικανό Μονακό Ωκεανία Κιριμπάτι Νησιά Μάρσαλ Μικρονησία Ναουρού Παλάου Τουβαλού

Τα συμπεράσματα που βγάζω εγώ είναι ότι είμαστε στις τριάντα πρώτες χώρες απο 192 σύνολο αν και υποβιβαστήκαμε μια θέση σε μια τέτοια διεθνή τρικυμία που περνάμε.

Θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου λίγο με τα τόσα παράσιτα και τις τόσες παθογένιες που της δημιούργησαν στο έρμο το κορμί της Ελλάδας μας.

Το σκαρί που με τόσους αγώνες δημιούργησαν απο το υστέρημα τους οι γονείς μας και οι γονείς τους δεν είναι και για πέταμα άν και τα πανιά του θέλουν άλλαγμα γιατί είναι σχισμένα και χάνουν απο όλες τις μεριές ενώ τα αμπάρια είναι και γεμάτα με σαβούρα που θέλει ξεδιάλεγμα και ξεσκαρτάρισμα.

Καιρός να τα ξεκολλήσουμε απο το τέλμα και να προχωρήσουμε για τη πρώτη θέση.
Ο αγώνας για ξεκαθάρισμα πιο επίκαιρος απο ποτέ!

Η ΛΑΙΚΗ ΣΟΦΙΑ ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ

-απ΄ έξω κούκλα κι απ μέσα πανούκλα

Παραθέτουμε κατωτέρω τις πιο εύχρηστες παροιμίες οι περισσότερες είναι γνωστές σε περισσότερες περιοχές :

- Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τον είπαμε.
- Αλί που το ‘χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες.
- Αλί στον Αλή που ‘χασε την γομάρα τα κι κουσιέβ να τα βρει.
- Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.
- Άπιαστα περδίκια πέντε στον παρά.
- Από κει που δεν παντηχέναμε λαγός βγήκε.
- Απ τα αυτιά δεν κουτσαιν το βόδι.
- Απ’ την ντροπή γίνικαν τα μούτρα του από κρέας.
- Ας με λέν γκοτζαμπασίνα κι ας ψοφώ από την πείνα
- Αλεπού που κοιμάται κότες δεν πιάνει.
- Αγάλια, αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι.
- Το ακίνητο νερό βρωμάει.
- Αλί σε κείνον που δεν ξιέται με τα νύχια του.
- Άναψε το λυχνάρι σου προτού σε πάρει η νύκτα.
- Αλλού ο παπάς αλλού τα ράσα.
- Αγάλια, αγάλια πας μακρυά.
- Άκου γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώμη.
- Η αργία γεννάει κάθε αμαρτία.
- Ο αργός κάθε μέρα έχει γιορτή.
- Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα.
- Ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα
- Ακριβοπούλα και δίκαια ζύγιζε
- Άκουγε και τους άλλους μα κι απ την γνώμη σου μην βγαίνεις
- Αν δεν δης το χειρότερο δεν θυμάσαι το καλύτερο
- Βρόντος πολύς και η μύξα τρεις παράδες
- Βαθύ ποτάμι κρότο δεν κάνει
- Βάστα με να σε βαστώ να ανεβούμε στο βουνό.
- Βουνό με βουνό δεν ανταμώνονται.
- Γυναίκα, άλογο και τουφέκι σε ξένα χέρια μην δίνεις
- Γρόσια στο πουγγί ψάρια στο βουνί.
- Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.
- Η γλώσσα να μην προτέχη του νου.
- Γλυκός ο ύπνος την αυγή γυμνός ο κυρ… την Λαμπρή
- Δούλευε να τρως και κρύψε να χεις
- Δουλεμένα ζηλεμένα
- Δεξιό χέρι είναι η εργασία και ζερβί η οικονομία
- Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν παίρνονται
- Δυό λαγούς σαν κυνηγάς και οι δυό θα σου φύγουν.
- Δεν βλέπει ο τυφλός αλλά βλέπει ο Θεός
- Η δουλειά νικάει την φτώχεια
- Η δουλειά ντροπή δεν έχει
- Η δουλειά ποτέ δεν πεινάει
- Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και κυνήγησε την φτώχεια.

- Ο Θεός είναι ψηλά αλλά βλέπει χαμηλά.
- Ο Θεός δίνει τροφή στα πουλιά μα δεν την βάζει μέσα στην φωλιά.
- Θέλεις βρεγμένο το παξιμάδι

- Εμείς ψωμί δεν είχαμε τα σκυλιά μας πιτηρόπιτες
- Η Φθήνια τρώει τον παρά.

- Κάνε το καλό και ρίξε το στο γιαλό.
- Κατά το πάπλωμα και των ποδιών το ξάπλωμα
- Κάλιοπέντε και στο χέρι παρα δέκα και καρτέρι
- Κάλιο αγάλια και καλά παρά γρήγορα και τυφλά.
- Η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται.
- Ο καλός καραβοκύρης στην φουρτούνα φαίνεται.
- Καθάριος ουρανός αστραπή δεν φοβάται
- Ο καιρός ξεσκεπάζει την αλήθεια.
- Κάλιο λάχανα και ρήνια παρά ζάχαρη και γκρίνια
- Κεφάλι που φυλάει ο Θεός, ο κόσμος δεν το βλάπτει
- Ο καλός ο σκύλος είναι καλός φίλος
- Κάθε εμπόδιο σε καλό.

- Καθένας όπως δουλεύει πληρώνεται

- Κοινό γομάρι το τρώει ο λύκος
- Καινούργιο κόσκινο που να σε κρεμάσω και παλιό που να σε πετάξω,
- Κρύψ’ φώναζε και βρόντα να μην σε ακούν
- Και το σκύλο χορτάτο και την πίττα σωστή
- Κι αν με λούζεις κι αν με χτενίζεις ξέρω ποιος με γέννησε
- Η κουρούνα από παλούκι σε παλούκι κάποτε θα παλουκωθεί
- Κουβέντα κουβεντούλα τρώει ο λύκος την βιτούλα
- Κοντή η νύφη – για κι ου μέτρος (ιδού ή Ρόδος ιδού και το πήδημα)
- Κάθε πέτρα στον τόπο της είναι βαρύτερη

- λέγε την αλήθεια και ας είναι πικρή
- ο λύκος έχει χοντρό τον σβέρκο γιατί κάνει την δουλειά μονάχος

- Μαθεμένα είναι τα βουνά από τα χιόνια
- Μάτια που δεν φαίνονται γρήγορα λησμονούνται
- Μάθε τέχνη κι άφησέ την κα αν πεινάσεις πιάστινε
- Μα την υπομονή κάθε πράγμα γίνεται

- Μη μου πολυτεντώνεσαι γιατί ψηλός δεν είσαι

- Μάζευε κι ας είναι ρώγες
- Το μοναστήρι να ‘ναι καλά κι οι καλόγεροι ας φύγουν

- Να φτύσω κάτω φτώ τα γένεια μ να φτύσω απάν φτώ τα μουστάκια μ


- Να σε φυλάει ο Θεός από καινούργιο άρχοντα και παλιό διακονιάρη

- Ξέρει η μάννα μ να φτιάσει πίτα μα δεν έχει αλεύρι

- Ότι θα κάμεις και θα πεις τι θα συμβεί πρώτα να στοχασθείς
- Όπου έχει δρόμο ας περπατεί κι όπου έχει άδεια ας κοιμάται
- Ούτε του παπά μην τον πείς
- Όπως στρώσης έτσι θα πλαγιάσεις
- Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λένε.
- Όταν πιάσει πέτρα τα στερνά σου μέτρα.
- Όποιος πολύ διαλέγει τα αποδιαλεκτούρια παίρνει
- Όποιος γνωρίζει να υπομένει πάντα κερδισμένος βγαίνει
- Όποιος κοιμάται ψάρια δεν πιάνει.
- Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
- Η ομόνοια φτιάχνει το σπίτι η διχόνοια το χαλάει
- Η οικονομία είναι μάνα της ευτυχίας
- Όλα έρχονται με τον καιρό όταν ξέρεις να περιμένεις
- Όποιος δεν ξέρει να φυλάγει πολύ φτωχός πεθαίνει
- Όταν πέσει τ’ άλογο όλοι λένε «τύφλα»
- Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο μουσαφίρης
- Ότι έβρεξε κατέβασε κι ότι βρήκε πήρε
- Ότι κάνεις στους γονείς σου είναι όφελος δικό σου
- Ο γέρος είναι κλειδωνιά στο σπίτι
- Ο άντρας με το σακί κι η γυναίκα με το βελόνι το ξεπατών’
- Ο τεμπέλης πηγαίνει μακρυά και ο οκνός δεν πουλά

- Ο τεχνίτης δεν πεινάει κι αν πεινάσει δεν πεθαίνει
- Ούτε τα μάτια βλέπουν ούτε τα αφτιά ακούν αν δεν έχεις τον νού σου.

- Παπούτσι από τον τόπο σου κα ας είναι μπαλωμένο.
- Πάρε σκύλα από κοπάδι και νύφη από σεργιάνι
- Παλαιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν κάνει.

ΕΡΕΥΝΑ: ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

Πολιτική της παροιμίας...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

«Είστε ασυγκράτητοι στην προσπάθειά σας να βρείτε όπως όπως χρήματα. Είναι αυτό που λέει η λαϊκή παροιμία: "Ο Εβραίος σαν φτωχαίνει τα παλιά τεφτέρια πιάνει."Ψάχνει ο υπουργός Οικονομικών να εισπράξει ό,τι και όπως μπορεί».

Τα λόγια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Οκτώβριο του 2003, όταν συνιστούσε αυτοσυγκράτηση στην τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσαν κάλλιστα να ειπωθούν και επί των ημερών Αλογοσκούφη ή Παπαθανασίου. Αλλωστε, οι φοροεισπρακτικές πολιτικές ανθούν επί των ημερών Ν.Δ.

Κ. Καραμανλής Οπως και η ρήση της Λιάνας Κανέλλη τον Δεκέμβριο του 2001: «Της καλής της γίδας βαράνε τα κουδούνια και της καλής απιδιάς τα απίδια», προφανώς για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα δελτίο ειδήσεων. Θυμάστε τον ίδιο χρόνο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο που δήλωνε σε συνέντευξη του το «Do ut des» (τα διαπλεκόμενα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα γνωρίζουν μόνο το αξίωμα της συναλλαγής και του πάρε-δώσε);

Με τον παροιμιακό και γνωμικό λόγο των Ελλήνων πολιτικών ασχολήθηκε ο Μηνάς Αλεξιάδης, καθηγητής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μελετώντας δημοσιογραφικά κείμενα καθημερινών και εβδομαδιαίων αθηναϊκών εφημερίδων. Η έρευνα ήταν δειγματοληπτική, δεδομένου ότι δεν εξετάστηκαν τα Πρακτικά της Βουλής, συνεντεύξεις στην τηλεόραση, ο τοπικός Τύπος ή βιβλία πολιτικών. Από τον Οκτώβριο του 1998 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2007 συγκεντρώθηκαν 129 κείμενα αθηναϊκών πολιτικών εφημερίδων με παροιμίες, παροιμιακές εκφράσεις, παροιμιόμυθους, αρχαία και λατινικά, λαϊκά γνωμικά και εκκλησιαστικές ρήσεις που ειπώθηκαν από Ελληνες πολιτικούς.

Στ. Παπαθεμελής «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής» σημειώνει ο Μηνάς Αλεξιάδης, «που χρησιμοποιούσε πολύ παροιμίες στον πολιτικό του λόγο, σε μια επίσκεψη της Γενικής Γραμματέως του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στο Προεδρικό Μέγαρο, το 1991 και αφού εκείνη τον ρώτησε για την υγεία του, της απάντησε, παρουσία δημοσιογράφων, ως εξής:

"Από υγεία καλά είμαι, κέφια δεν έχω", αναφερόμενος προφανώς στην πολιτική κατάσταση της χώρας. Και συνέχισε: "Ως προς την υγεία, θα σας πω μια κινεζική παροιμία. "Αν από υγεία είσαι καλά, σε βαθμολογούν με έναν άσο. Αν έχεις και χρήματα, σου βάζουν ένα μηδενικό πλάι στον άσο και γίνεται δέκα. Αν έχεις και δόξα, σου βάζουν άλλο ένα μηδενικό και το κάνουν εκατό. Και αν έχεις και καλούς φίλους, με ένα ακόμη μηδενικό φτάνεις τον αριθμό χίλια. Αλλά άμα αφαιρέσεις τον άσο, δηλαδή την υγεία, όλα τ' άλλα είναι... μηδέν"!».

Η μεγαλύτερη συχνότητα χρήσης παροιμιακού και γνωμικού λόγου διαπιστώνεται από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (65 αναφορές) και της Νέας Δημοκρατίας (50). Ακολουθούν το ΚΚΕ (7), ο ΣΥΡΙΖΑ (4) και το ΔΗΚΚΙ (3).

Ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη έφεση στον παραδοσιακό λόγο είναι ο Στέλιος Παπαθεμελής (14 αναφορές), ενώ ακολουθούν οι Ευάγγελος Βενιζέλος (9), Ντόρα Μπακογιάννη (7), Κώστας Καραμανλής (5), Προκόπης Παυλόπουλος, Κώστας Σκανδαλίδης κ.ά.

Προσφιλή παροιμιακά κείμενα και γνωμικά με τις περισσότερες αναφορές είναι τα εξής: «Αλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» (7 αναφορές),

«Φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης» (6),

«Εφτασε ο κόμπος στο χτένι» - «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» - «Ενας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη» (από 4),

«Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και εσείς κρυφό καμάρι» - «Οπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι» (3).

Μηνάς Αλεξιάδης, καθηγητής Λαογραφίας Αρκετές παροιμίες που εκφέρονται από τους Ελληνες πολιτικούς έχουν χαρακτήρα παραινετικό, με σκοπό να επιστήσουν την προσοχή για πιθανούς κινδύνους:

«Οποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος» (για την αποχώρηση του Δ. Τσοβόλα από το ΠΑΣΟΚ),

«Οποιος ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη, την τρώει στο κεφάλι» (για το ναυάγιο του βασικού μετόχου),

«Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του» (για την εκλογολογία του Γ. Παπανδρέου και για την κατάργηση του αβάτου του Αγίου Ορους, που επιδιώκουν ορισμένες γυναίκες -κάτι τέτοιο θα το μετέτρεπε σε τουριστικό θέρετρο),

«Οποιος βιάζεται σκοντάφτει» (για την εκτίμηση του Κώστα Καραμανλή ότι το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις εκλογές, για την ανακοίνωση υποψηφιοτήτων για το δημαρχιακό αξίωμα, για τη διαδοχολογία στο ΠΑΣΟΚ),

«Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο» (για την ενδεχόμενη επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά στη Βουλή, για την αποχώρηση της Ντόρας Μπακογιάννη από τη δημαρχία).

Οι παροιμίες οικονομικού περιεχομένου εκφράζονται επίσης με σκοπό να ψέξουν συμφεροντολογικές πρακτικές:

«Βοήθα με φτωχέ, για να μη σου μοιάσω» (για την αγανάκτηση του οικονομικού επιτελείου με την αύξηση της τιμής των ζαρζαβατικών), «Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα δεν γίνεται» (για τα μεγάλα έργα που θεωρεί δικά της η Ν.Δ.), «Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται» (για όσους θέλουν να υπουργοποιηθούν, για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών).

Ο γνωμικός λόγος έχει περισσότερο αποφθεγματικό και αμεσότερα, ευθύτερα διδακτικό χαρακτήρα. Με σκοπό την επιγραμματική διατύπωση, οι πολιτικοί χρησιμοποιούν συνήθεις αρχαίες ρήσεις: «Το μη χείρον βέλτιστον» (για την ακινησία στο Κυπριακό), «Ουδέν κακόν αμιγές καλού» (για την κρίση των Ιμίων, την υπόθεση Οτσαλάν, την κυβερνητική σύνθεση) «Σπεύδε βραδέως» (για τη δυστοκία στην επιλογή υποψηφίων σε δήμους και νομαρχίες) κ.ά.

Ε. Βενιζέλος Χρησιμοποιούνται συχνά, πέρα από τις λαϊκές παροιμίες, και αποφθεγματικές φράσεις του Θουκυδίδη, του Πλούταρχου, του Δημόκριτου, του Ηράκλειτου κ.ά., που προσδίδουν στην έκφραση των πολιτικών λογιότερο τόνο.

Γνωμικά, τα οποία σημειώνονται με την παράθεση και των ονομάτων αυτών που δήθεν τα διατύπωσαν

(π.χ. «Ολα είναι ματαιότης, που 'λεγε κι ο Παναγιώτης»,

«Καλότυχος που ζήση! έλεγ' η Μαριά του Ζήση»), χαρακτηρίζονται στη διεθνή παροιμιολογική έρευνα ως βελλερισμός.

Χρησιμοποιούνται ακόμη αρχαία, νεώτερα ελληνικά και λατινικά γνωμικά, χωρίς να δηλώνεται πάντα η προέλευσή τους:

«Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας» (είπε Ελληνας υπουργός, μειδιώντας, ενώ προσέφερε δώρα στον πρώην βασιλιά και τότε πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Συμεών, ενώ άλλος υφυπουργός τώρα, χαριτολογώντας, το επανέλαβε με αφορμή δώρα που προσέφερε σε συμμαχικούς αξιωματικούς του ελληνικού στρατοπέδου στο Κόσοβο),

«Ου συ με λοιδορείς αλλ' ο τόπος» (για την απόφανση του Μάθιου Νίμιτς, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε «σφαγέας των λαών»),

«Και οι κρίνοντες κρίνονται...» (για διαφωνίες βουλευτών της Ν.Δ. σε νομοσχέδιο), «Errare humanum est. Perseverare diabolicum»το λαθευειν ανθρώπινο,το να το διατηρείς διαβολικό (για τη διάταξη που απαγορεύει την επανεκλογή νομάρχη για δεύτερη φορά),

«Scripta manent»=τα γραπτά μένουν (απάντηση στην ερώτηση, γιατί έστειλε επιστολή για στρατηγική νίκη στο κόμμα του).

«Τον λόγο, για τον οποίο χρησιμοποιείται από τους Ελληνες πολιτικούς η παροιμία» υπογραμμίζει ο Μηνάς Αλεξιάδης, «δίνει, νομίζω, ο Δημήτριος Λουκάτος, ο οποίος, αν και δεν αναφερόταν αποκλειστικά στη γλώσσα των πολιτικών, εντοπίζει με ακρίβεια τις σπουδαίες δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει μια παροιμία και στην πολιτική έκφραση:

«Η λαϊκή παροιμία έχει, από τη φύση και τη γένεσή της, το στοιχείο του ανεύθυνου κατά τη χρήση της, γιατί είναι απρόσωπη και υπαινικτική, χωρίς να προσβάλλει συγκεκριμένα πρόσωπα και χωρίς να περιγράφει τις καταστάσεις που υπαινίσσεται. Ο χειριστής της διστάζει να μιλήσει ξεκάθαρα, φροντίζει όμως, ώστε ο αποδέκτης της να καταλαβαίνει αμέσως ό,τι τον αφορά.

Η συνθετική λαϊκή σκέψη "εκπέμπει" πάντα, αλλά και "ακροάται" (αποδέχεται) με ευφυέστατη ταχύτητα, τις παραστατικές κριτικές, που από την παροιμία διατυπώνονται.

Η παροιμία μένει πάντα ένας ελεύθερος λόγος, αυθόρμητος και αδέσμευτος, που προβλέπει (συμβουλεύοντας), διαπιστώνει (φιλοσοφώντας) και επικρίνει (ρίχνοντας στον καθένα την ευθύνη του). Ο λόγος της δεν είναι θρηνητικός, αρχίζει σοβαρά, με την καλή διάθεση τής συμβουλής, γίνεται μελαγχολικός (από την κακή πρόβλεψη), αλλά στο τέλος δείχνεται δηκτικός και σατιρικός. Ποτέ όμως δεν είναι προσωπικός». *

Λ. Κανέλλη

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 18 Ιουλίου 2009

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΛΑΝΙ

[ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ] Γιατί ;

Του Γιώργου Λακόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 10 Μαρτίου 2010

Ο Μιλτιάδης Έβερτ ήταν ο πρώτος που υποσχέθηκε να απαλλάξει τον κρατικό προϋπολογισμό από τα έξοδα του στόλου αυτοκινήτων που διατίθενται- με οδηγό- σε αξιωματούχους του Δημοσίου. Ο τελευταίος είναι ο Γιάννης Ραγκούσης. Ανάμεσα στις δυο εξαγγελίες μεσολαβούν περίπου δύο δεκαετίες. Αλλά τα κρατικά αυτοκίνητα είναι εδώ. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας και οι επιβάτες τους βγάζουν τη γλώσσα στην κρίση. Το πολιτικό προσωπικό- εν ενεργεία ή εν αποστρατεία- εξακολουθεί να κάνει χρήση προνομίων που το ίδιο απονέμει στον εαυτό του.

Δεν είναι μόνο θέμα οικονομίας. Είναι και θέμα νοοτροπίας.

Γιατί πρέπει να πληρώνουμε τη μετακίνηση ενός γενικού γραμματέα ή ενός προέδρου ΔΕΚΟ από και προς τη δουλειά του; Γιατί ένας διευθύνων σύμβουλος, ένας περιφερειάρχης, ένας δήμαρχος, ένας νομάρχης, δεν μπορούν να μετακινηθούν από το σπίτι στο γραφείο και αντιστρόφως με δικά τους έξοδα; Γιατί ένας βουλευτής ή ένας υπουργός κατά την ιδιωτική βραδινή έξοδό του πρέπει να έχει αυτοκίνητο και οδηγό, όλα πληρωμένα από τη Βουλή- των φορολογουμένων- Ελλήνων; Γιατί ένας ανώτατος- ή και ανώτερος- στρατιωτικός πρέπει να βρίσκει κάθε πρωί έξω από την πόρτα του τον κληρωτό για να τον μεταφέρει;

Να πάμε και στα χειρότερα. Γιατί ένας πρώην υπουργός, βουλευτής, διοικητής τράπεζας, ακόμη και πρωθυπουργός ή αρχηγός κόμματος- που ενδεχομένως δεν υπάρχει πλέον- πρέπει να έχει στη διάθεσή του αυτοκίνητο, οδηγούς και υπαλληλικό προσωπικό; Όπου υπάρχουν λόγοι ασφαλείας ή άλλοι λόγοι, να εξετασθούν κατά περίπτωση και φυσικά να αντιμετωπισθούν από τις αρμόδιες αρχές. Άλλο αυτό και άλλο να κάνουν εξ ορισμού και εξ οφίτσιο χρήση δαπανηρών διευκολύνσεων.

Σε μια σύγχρονη πολιτεία δεν νοείται οι αξιωματούχοι του Δημοσίου να έχουν ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Το αποδεικνύει μια συγκεκριμένη υπουργός, που πηγαίνει στο γραφείο της με το δικό της αυτοκίνητο και φεύγει με τον ίδιο τρόπο. Χρησιμοποιεί το κρατικό μόνο για υπηρεσιακές μετακινήσεις. Κάθεται στην ουρά για να πάρει το αεροπλάνο με το οποίο πηγαινοέρχεται στις Βρυξέλλες- πάντα στην οικονομική θέση και ποτέ με κουστωδία. Πόσοι υπάλληλοι θα γλίτωναν το δώρο του Πάσχα και πόσοι συνταξιούχοι δεν θα έβλεπαν τη σύνταξή τους να παγώνει αν έκαναν όλοι οι κρατικοί αξιωματούχοι το ίδιο;

ΥΓ: Ενώ μια άλλη υπουργός βάζει τις υπηρεσίες να νοικιάζουν θέσεις πάρκινγκ στα γκαράζ πέριξ του υπουργείου για τους συμβούλους της!

Υπάρχουμε - Συνυπάρχουμε

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Οι Γερμανοί και οι ιστορίες του κυρίου Κ.

Του Γκαζμέντ Καπλάνι gazikap@gmail. com

Ετυχε πέρυσι να επισκεφθώ συχνά τη Γερμανία. Θέλοντας και μη, σχημάτισα κάποια στερεότυπα για τους Γερμανούς. Αραδιάζω λοιπόν μερικά, αν και στο μέλλον πιθανόν να τα αναθεωρήσω. Στο εστιατόριο πληρώνει ο καθένας τα δικά του. Θυμούνται έπειτα από εννιά μήνες τον καφέ που τους κέρασες. Σπάνια φιλιούνται όταν συναντιούνται. Οταν σου μιλούν, σε κοιτούν στα μάτια. Είναι ξεροκέφαλοι. Τα παιδιά αποχωρίζονται τους γονείς στα δεκαοκτώ. Εάν κάποιος έχει συμπληρώσει τα 27 και μένει ακόμα με τους γονείς του, θεωρείται «φιλοξενούμενος». Οι εικοσάχρονες προσβάλλονται αν δεν τις αποκαλείς «Κυρία». Οι καθηγητές μιλούν στον πληθυντικό στους μαθητές. Και οι συνάδελφοι στη δουλειά τον πληθυντικό χρησιμοποιούν. Τρώνε βαριά το πρωί και νωρίς το βράδυ. Περιμένουν να ανάψει το πράσινο, ακόμα και αν βρίσκονται στην έρημο. Μιλούν χαμηλόφωνα. Πίνουν μπίρα και στο Μετρό. Πάνε σινεμά και μόνοι τους. Δεν μιλούν με χειρονομίες. Δεν ξέρουν τι σημαίνει τακτ. Για να κάνεις αστείο με κάποιον Γερμανό πρέπει να τον ξέρεις τουλάχιστον δέκα χρόνια. Την πάτησες αν αργήσεις σε ραντεβού. Δεν έχουν πρόβλημα να μοιραστούν το τραπέζι στο εστιατόριο με αγνώστους. Οταν έχουν πιει πολλή μπίρα, μπορεί να φανούν ακόμα και λίγο χαρούμενοι. Πλένουν τα πιάτα με υγρό πιάτων, αλλά δεν τα ξεπλένουν. Αν και παράγουν τα καλύτερα αυτοκίνητα, κυκλοφορούν με ποδήλατο. Οι γυναίκες δεν ξυρίζουν τις μασχάλες τους. Οι νέοι ενδιαφέρονται ελάχιστα για τα επώνυμα ρούχα. Σε γαμήλια τελετή, στο Βερολίνο, είδα γαμπρό και νύφη με jeans και Τ-shirt. Μόλις βλέπουν τον ήλιο, ξαπλώνουν κάτω και βγάζουν την κοιλιά έξω. Τη νύχτα οι γυναίκες κυκλοφορούν μόνες τους στον δρόμο και κανένας άντρακλας δεν τις ενοχλεί. Τα σκουπίδια δεν τα πετάνε στον ίδιο κάδο απορριμμάτων, αλλά σε διαφορετικούς για ανακύκλωση. Οι ταξιτζήδες δεν καπνίζουν στο ταξί και δεν σου αφηγούνται την ιστορία της ζωής τους. Σέβονται τον διπλανό τους. Σέβονται τους νόμους, ακόμα και όταν ξέρουν ότι δεν τους παρακολουθεί κανείς. Freund (φίλος) είναι μια λέξη που χρησιμοποιούν με μεγάλη τσιγκουνιά. Το να είσαι φίλος δεν σημαίνει ότι το λέμε τρεις φορές την ημέρα. Εάν σε θεωρούν φίλο, πάντως, μπορείς να βασιστείς πάνω τους. Είναι εργατικοί, συστηματικοί, τελειομανείς, σε σημείο που σε τρομάζουν καμιά φορά. Πίνουν καπουτσίνο οποιαδήποτε ώρα της νύχτας. Μερικές φορές είναι πιο άκαμπτοι και από τους ελέφαντες. Οι Γερμανοί είναι όλοι ίδιοι. Εκτός από τους Γερμανούς που γνωρίζω εγώ. Εκείνοι είναι διαφορετικοί, ακόμα και ο ένας από τον άλλον. Σε κάθε περίπτωση, παρακολουθώντας την περασμένη εβδομάδα το πρώτο γερμανικό κρατικό κανάλι να μεταδίδει αισχρές εικόνες για την Ελλάδα και τους Ελληνες, έμεινα άναυδος. Εμένα μου φάνηκε πιο πολύ σαν έκρηξη εσωτερικής δυστυχίας. Οταν είσαι τόσο δυνατός και συμπεριφέρεσαι τόσο μίζερα σημαίνει ότι κατά βάθος νιώθεις unglucklich, δυστυχισμένος δηλαδή. Επειτα, όταν διάβασα την επιστολή της εφημερίδας «Βild» στον Γιώργο Παπανδρέου για τους έντιμους Γερμανούς και τους απατεώνες Ελληνες, θυμήθηκα τις «Ιστορίες του κυρίου Κόινερ» του Μπρεχτ. Ειδικά στο κομμάτι της επιστολής που έλεγε για την τεμπελιά των Ελλήνων και την απαράμιλλη εργατικότητα των Γερμανών. «Ρώτησαν τον κύριο Κ. “Με τι ασχολείσαι;”. Ο κύριος Κ. απάντησε: “Δουλεύω σκληρά. Ετοιμάζω το επόμενο λάθος μου”»...
πηγή εφημερίδα τα Νέα

οι προσεχείς εκδηλώσεις στην αρτηρία-δωρεάν ψυχαγωγία-

Η αρτηρία στη μαρίνα Λευκάδος παρέχει εδώ και καιρό τη δυνατότητα για μια πολιτιστική ανάσα εξαιρετικής ποιότητας σε ένα όμορφο χώρο με όμορφες παρέες.Τώρα όμως ειδικά που το οικονομικό πάει για ψόφο, είναι καλό να δούμε μια άλλη ιδιαιτερότητα που έχει:
Είναι δωρεάν οι περισσότερες εκδηλώσεις και αυτό σημαίνει ότι διασκεδάζετε δωρεάν!
Δείτε λόγου χάρη μια απο τις υπέροχες ταινίες ή ότι άλλο σας αρέσει, αλλά βγείτε λίγο και δείτε φίλους γιατί οι εποχές είναι άσχημες για μοναξιές...
Αγαπητοί φίλοι οι λύσεις υπάρχουν γύρω μας ας μην τις παραβλέπουμε.

14 Ιανουαριου εως 18 Μαρτιου 2010
οι προβολες της Πεμπτης

11 Μαρτίου 2010		ΕΡΙΚ ΡΟΜΕΡ ερωτας το απογευμα ( 1972 ) Στην ησυχη αστικη οικογενειακη ζωη ενός ζευγαριου ,ο ανδρας φαντασιωνεται άλλες γυναικες μη εχοντας προθεση να μετατρεψει αυτές τις φαντασιωσεις σε πραξεις. Το ανωδυνο εγκεφαλικο παιχνιδι όμως αποκτα διαστασεις ηθικου διλημματος όταν οντως "συμβαινει" Η ταινια ειναι ψυχογραφημα ενος ερωτικου τριο, με βαθια αναγνωση καθε ηθικης παραμετρου και η τελευταια από τον κυκλο εξι ταινιων που ονομαζεται "εξι μυθοι περι ηθικης"
18 Μαρτίου 2010		ΠΙΕΡ ΠΑΟΛΟ ΠΑΖΟΛΙΝΙ Ακατονε ( 1961 ) Πώς να λέγεται, αλήθεια, σήμερα ο σύγχρονος Ακατόνε; Τον συνοδεύει, άραγε, η ίδια μουσική του Γιόχαν-Σεμπάστιαν Μπαχ, στην άκρη της μεγαλούπολης; Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, πόσο έχουν αλλάξει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του; Τότε, δανείζεται τη φυσιογνωμία του Φράνκο Τσίτι, όπως ο ίδιος ο Πιερ-Πάολο Παζολίνι δανείζεται την ιστορία της ταινίας του από το δικό του μυθιστόρημα Μια βίαιη ζωή, για να συνθέσει λιγότερο έναν πίνακα του κινηματογραφικού νεορεαλισμού και περισσότερο ένα ποιητικό πορτρέτο των λούμπεν, των περιθωριακών, των απόκληρων. Ο ήρωάς του, κοιταγμένος από τη γωνία λήψης του αστισμού, δεν είναι παρά ο τυπικός εκπρόσωπος των εξαχρειωμένων, ένας σωματέμπορος που κάνει το λάθος να ερωτευθεί, να επιχειρήσει ν' αλλάξει. Θα συναντήσει το θάνατο, έτσι άδοξα όπως κυλούσαν και οι μέρες της ζωής του. Από μιαν άλλη γωνία, όμως, ο ίδιος διεφθαρμένος παραμένει άδολος και «αθώος». Όχι εν πλήρει συγχύσει, αλλά επειδή αγγίζει το βαθμό μηδέν της κοινωνικής συνειδητοποίησης. Έτσι κι αλλιώς, η «αγνότητά» του είναι η ανεστραμμένη όψη της ευθύνης των άλλων, του περιβάλλοντος, και εν συνεχεία του ασφυκτικού όσο κι απόλυτου συστήματος εκμετάλλευσης. Κρατώντας τον εαυτό του έξω απ' αυτό το τελευταίο, ο Ακατόνε μοιάζει με το λουλούδι που φυτρώνει στο βούρκο και παράγει δηλητηριώδεις ουσίες, ως προϋπόθεση της επιβίωσής του. Μέλος της παρακοινωνίας, αρνούμενος να υπαχθεί στις παραγωγικές σχέσεις, ο Ακατόνε αντιπροσωπεύει το θρίαμβο του παρασιτισμού, αλλά και την αναπόφευκτη προσωπική καταστροφή, στο βωμό της απόλυτης παραίτησης. Ο ποιητής και μυθιστοριογράφος Παζολίνι συμπληρώνει τη σπουδή της ψυχολογίας και της συμπεριφοράς των λούμπεν προλετάριων, χάρη στην ενοποιό μετάθεση του ποιητικού του λόγου στον κινηματογράφο. Στις μέρες μας, όταν όλοι σπεύδουν να υπηρετήσουν την πιο στείρα ομοιομορφία, πώς να γεννηθεί ο νέος Ακατόνε; ( σχολια: Α. Τυρος ) ολες οι προβολες , αρχιζουν στις 21.30 με ελευθερη εισοδο

13 Μαρτιου 2010
λεσχη αναγνωσης ARTηρια
επι-σκεψεις
στο εργο του Βαγγελη Ραπτοπουλου
συζητηση με τον συγγραφεα
προβολη υλικου

20 Μαρτιου 2010
duente
συναυλια
Eλενη Πετα - Παναγιωτης Μαργαρης

27 Μαρτιου 2010
ημερα θεατρου
τρια μονοπρακτα του Ζαν Κοκτω
το φαντασμα της Μασσαλιας
την εχασα
η ψευτρα
θεατρικη ομαδα "ARTηρια"

10 Απριλιου 2010
λεσχη αναγνωσης ARTηρια
ο Γιωργος Χρονας αυτοπροσωπως
προσκεκλημενος του ο συγγραφεας
Κωνσταντινος Μπουρας

16 -18 Απριλιου 2010
Μετεκπαιδευτικο περιφερειακο σεμιναριο ορθοπαιδικων
Βορειοδυτικης Ελλαδας και Ιονιων Νησων
οργανωση: Ορθοπαιδικη Κλινικη
Γενκου Νοσοκομειου Λευκαδας

23 - 24 - 25 Απριλιου 2010
εργαστηριο τσιρκου για παιδια

29 Απριλιου 2010
ημερα χορου
προβολες εργων σημαντικων χορογρφων

ΚΑΙΚΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΣΙΜΗΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΥΠΑΙΘΡΙΑΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΟ ΒΛΥΧΟ

Οι φωτογράφοι ερασιτέχνες και επαγγελματίες που θα ήθελαν να λάβουν μέρος στην υπαίθρια έκθεση στη παραλία του Βλυχού τον Αυγουστο του 2010 μπορούν να προετοιμάζονται!

Καταρχήν να δηλώσουν συμμετοχή στην οργανωτική ομάδα του Νεολόγου δίνοντας τα στοιχεία τους στο τηλέφωνο 6976666863 υπόψη Νίκου Κάββαδα ώστε να οργανωθούμε.

Το θέμα είναι ελεύθερο, έγχρωμο ή ασπρόμαυρο, το ίδιο ελεύθερες και οι συμμετοχές:
θα είναι οποιοσδήποτε θέλει να εκθέσει δουλειά του, επαγγελματίες και ερασιτέχνες Λευκαδίτες ή μή.

Οι μόνες προδιαγραφές που θα τηρηθούν είναι σε σχεση με τον χρόνο τον τόπο και τον τρόπο έκθεσης :

1.Τα έργα θα αναρτηθούν εκτυπωμένα σε ειδικό διαφώτιστο μουσαμά 1,5χ1,5μ -αυτό θα γίνει για τη μείωση του κόστους εκτύπωσης που μπορούμε να πετύχουμε όλοι μαζί αλλά και την ομοιόμορφη παρουσίαση των έργων όσα και αν είναι.'Οταν μαζευτούμε θα ξέρουμε και πόσα είναι τα έργα πάντως η παραλία τα χωράει όσα κι αν είναι.

2.Κάθε έργο θα καταλαμβάνει μόνο του μία πλευρά του κύβου.Θα αναρτηθεί σε κύβους με ξύλινο η μεταλλικό σκελετό που θα φωτίζονται απο μέσα όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

3. Κάθε φωτογράφος θα επωμιστεί δύο βάρη
α.την προσωπική εργασία που θα έχει καθένας για το στήσιμο του έργου του
β.το έξοδο της εκτύπωσης για όσα έργα του θα ήθελε να παρουσιάσει.
Τα έργα θα μπορούν αν το θέλουν οι δημιουργοί να πωληθούν και έτσι να βγάλουν τα έξοδα τους.

4.το κόστος των κύβων και άλλων υλικών της έκθεσης θα επωμιστούν χορηγοί ή και απο τους ίδιους τους συμμετέχοντες όσοι μπορούμε κι ελπίζουμε το έξοδο για το στήσιμο να αποσβεστεί απο τις αναμνηστικές καρτ ποστάλ.

Το κόστος του σκελετού έτσι κι αλλιώς θα είναι μηδαμινό η δε συναρμολόγηση του θα γίνει απο μας οπότε, μένει η ηχητική κάλυψη και οι φωτισμοί καθώς και οι εκτυπώσεις των καρτ ποστάλ.

θα μπορεί όπως είπαμε ο κάθε δημιουργός αν θέλει να τα πουλήσει τα έργα του αλλά πάντως η εκδήλωση δεν έχει εμπορικό χαρακτήρα αλλά κυρίως γνωριμίας των φίλων της φωτογραφίας μεταξύ μας και με το κόσμο της Λευκάδας.

'Εχουμε ήδη διασφαλίσει εξαιρετικά θέματα ακόμη και διακεκριμένους επαγγελματίες κι ερασιτέχνες φωτογράφους και περιμένουμε με ανυπομονησία και άλλους.
Θα χαρούμε να πλημμυρίσει το Βλυχό με φωτογραφίες τέχνη και κόσμο αφού η έκθεση θα είναι ανοικτή στο κοινό και ο τόπος ενδύκνειται για τέτοιες δραστηριότητες.

Εξάλλου κάθε βοήθεια απο όσους θα ήθελαν να βοηθήσουν με προσωπική εργασία ή όπως αλλιώς είναι δεκτή.

Νίκος Καββαδάς για το ιστολόγιο ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ
&
Αποστόλης Μαυροκέφαλος υπεύθυνος για τη φωτογραφική ομάδα ΦΩΤΟΠΛΟΚΟΣ

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

στοιχεία για τη ζώη του Γουλιέλμου Δαίρπφελντ

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΥ ΝΤΑΙΡΠΦΕΛΝΤ

Ο αρθρογράφος της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ" Απ. Δασκαλάκης, βρισκόμενος τον Οκτώβριο του 1930 στην Κέρκυρα για να καλύψει δημοσιογραφικά την επίσκεψη του βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας στην Ελλάδα, συναντήθηκε τυχαία στο ξενοδοχείο που διέμενε με το γηραιό την εποχή εκείνη Γουλιέλμο Νταίρπφελντ. Άδραξε λοιπόν την ευκαιρία για να του πάρει μια συνέντευξη. Γράφει γεμάτος θαυμασμό στον πρόλογό του ο δημοσιογράφος:
"Γουλιέλμος Νταίρπφελντ... Είχα μπροστά μου τον γίγαντα της αρχαιολογικής επιστήμης, τον συνεργάτη του Σλήμαν εις την ανακάλυψιν της Τροίας και των Μυκηνών, τον εξιχνιαστήν όλων των μυστικών των μνημείων της Ακροπόλεως, τον αποκαλύψαντα τα υπέροχα μνημεία της Περγάμου, τον φίλον και συνεργάτην του Κάιζερ Γουλιέλμου εις τας ανασκαφάς της Κερκύρας και της Λευκάδος, τον άνθρωπον, ο οποίος με τας θεωρίας του περί Μυκηναϊκού πολιτισμού, περί Λευκάδος - Ιθάκης, περί Τροίας, ομηρικών ποιημάτων κλπ. απασχολεί την ιστορικήν επιστήμην δύο ήδη γενεών. Ομολογώ ότι, κρίνων αυτόν από την χαλυβδίνην επιμονήν με την οποίαν μένει πιστός εις τας ιδέας του επί 60 ολόκληρα χρόνια επιστημονικού βίου και από την μαχητικότητα με την οποίαν συντρίβει εις τα συγγράμματά του τα επιχειρήματα των αντιπάλων του, τον εφανταζόμουν άγριον, βλοσσυρόν, ακοινώνητον... Αντ' αυτού εγνώρισα ένα χαριέστατον και κοινωνικότατον γέροντα που σκορπά χαμόγελα και ωραίας φράσεις, εις άπταιστον άλλως τε νεοελληνικήν."
Παραθέτουμε παρακάτω τα σημεία εκείνα που αφορούν στη γνωστή θεωρία του μεγάλου Γερμανού αρχαιολόγου περί της Λευκάδας ως Ομηρικής Ιθάκης.
Γράφει ο δημοσιογράφος:
"Αλλ' η θεωρία του Γερμανού σοφού συνομιλητού μου η οποία και προκαλεί κατά τα τελευταία χρόνια τους μεγαλείτερους καυγάδες εις τα Πανεπιστήμια και τα επιστημονικά συγγράμματα είναι η σχετική με την Λευκάδα - Ιθάκην. Όταν φθάνομεν εις αυτό το περιμάχητον θέμα, ο κ. Νταίρπφελντ δεν περιορίζεται εις την συζήτησην, αλλά με οδηγεί εις το δωμάτιόν του δια να έχη μπροστά του τους χάρτας, τους οποίους προ ετών συνέταξαν χάριν αυτού κατ' εντολήν του Κάιζερ οι διαπρεπέστεροι αξιωματικοί του γερμανικού Επιτελείου. Ουδείς προ αυτού είχε σκεφθεί, ότι η Ιθάκη, η πατρίς του Οδυσσέως, είνε δυνατόν να είναι άλλη από την και σήμερον ονομαζομένην Ιθάκην.
- Η τετάρτη νήσος, διεκήρυξεν ο κ. Νταίρπφελντ, είναι ασφαλώς η Λευκάς, η οποία θα μπορούσε να λέγεται και νήσος αν και Χερσόνησος (όπως η Πελοπόννησος), εν τούτοις δεν έπαυσε ποτέ να είναι πραγματική νήσος. Ο λαιμός, ο οποίος την συνδέει με την ηπειρωτικήν ακτήν, σχηματίζεται από συγκεντρωμένην άμμον, όπως δε κάνουν και τώρα, όπως έκαναν και οι Τούρκοι και οι Βυζαντινοί, έτσι ασφαλώς έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες, δηλαδή απέκοπταν κατά καιρούς τον λαιμόν δια να σχηματίζουν πορθμείον, το οποίον άλλως τε τότε, με τα ναυτικά μέσα της εποχής εκείνης, ήτο πολύ χρησιμώτερον από τώρα.
Έστω. Αλλά πως γίνεται ώστε η "τετάρτη νήσος" Λευκάς να είνε η Ομηρική Ιθάκη;
Ο Όμηρος το λέγει καθαρά και ξάστερα: Η Ιθάκη ήτο "πανυπερτάτη προς ζόφον", τελευταία προς δυσμάς, μετά το Δουλίχιον, την Σάμην και την Ζάκυνθον. Η Λευκάς είνε πράγματι η τελευταία, αν δε δεν είνε καθαρώς δυτική, τούτο εξηγείται εκ του ότι οι Έλληνες της ομηρικής περιόδου, οι οποίοι δεν είχον πυξίδα, συχνά περιέπιπτον εις λάθη με τους γεωγραφικούς προσανατολισμούς. Η σημερινή Ιθάκη είνε η ομηρική Σάμη, η δε Κεφαλληνία το Δουλίχιον.
- Αλλά τότε πως συνέβησαν αυταί αι μετονομασίαι;
- Εξηγείται ευκολώτατα από τας σημερινάς περιπετείας του ελληνικού λαού. Οι πρόσφυγες της Μ. Ασίας εγκατασταθέντες εις την ελευθέραν Ελλάδα έφεραν και τα ονόματα των πόλεών των. Τώρα έχομεν παρά τας Αθήνας Νέαν Σμύρνην, Νέαν Ιωνίαν, αλλαχού Πέργαμον κλπ. Οι Κεφαλλήνες ήσαν αρχικώς κάτοικοι της Ηπείρου εκδιωχθέντες από τους Δωριείς και εγκατασταθέντες εις το Δουλίχιον, το οποίον μετωνόμασαν εις Κεφαλληνίαν και εις την Ιθάκην, μετονομασθείσαν Λευκάδα. Οι κάτοικοι της παλαιάς Ιθάκης (Λευκάδος) εγκατεστάθησαν εις την σημερινήν Ιθάκην, την τότε Σάμην, της οποίας οι κάτοικοι μετανάστευσαν εις την σημερινήν Σάμην.
Επί τριάντα χρόνια τώρα η θεωρία αυτή της μετατοπίσεως της πατρίδος του Οδυσσέως εις την Λευκάδα προκαλεί θυέλλας επιθέσεων, αλλ' ο κ. Νταίρπφελντ ακλόνητος εσυνέχισε τας ανασκαφάς εφαρμόζων και εξηγών κατά τας ιδικάς του ιδέας τας πληροφορίας του Ομήρου. Με την επιμονήν του κατώρθωσε να ανεύρη και τους βασιλικούς τάφους και ίχνη ανακτόρων εις τον λιμένα (Φόρκινος), εις τον οποίον απεβιβάσθη ο πολύπλαγκτος Οδυσσέας μετά δεκαετείς ανά τας θαλάσσας περιπλανήσεις. Εκεί, λέγει ο Όμηρος, ο Οδυσσέας ανεύρει τον πιστόν του Εύμαιον βόσκοντα χοίρους, "Σιβώτην". Όθεν και σήμερον το μέρος αυτό ονομάζεται "Σίβοτα", ο δε βουλευτής κ. Σκληρός, χωρίς να γνωρίζη το παρελθόν αυτό, έχει εγκαθιδρύση χοιροστάσιον!"
Και καταλήγει ο αρθρογράφος:
"Ο κ. Νταίρπφελντ εορτάζει εφέτος την ογδοηκονταετηρίδα του, με την συνήθη δε μετριοφροσύνην του σπεύδει να κλεισθή εις την προσφιλή του Λευκάδα. Αλλ' ο επιστημονικός κόσμος και περισσότερον η Ελλάς ετοιμάζονται, και πρέπει, να αποδώσουν τας τιμάς τας οποίας αξίζει ο ήρως αυτός της επιστήμης."

"ΕΘΝΟΣ" (15.10.1933)


μερικά βιογραφικά στοιχεία

Ο Γουλιέλμος Νταίρπφελντ γερμανός στη καταγωγή το 1882 ακολούθησε τον Ερρίκο Σλήμαν που έκανε ανασκαφές στην Τροία.

Από το 1887 έως το 1912 ήταν διευθυντής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Λευκάδα στην Αθήνα. Το 1877 έγινε βοηθός των αρχαιολόγων Richard Bohn, Friedrich Adler και Ernst Curtius στις ανασκαφές στην αρχαία Ολυμπία.

Wilhelm Dörpfeld ή Doerpfeld, 26 Δεκεμβρίου λευκαδα Κεντρική Μακεδονία 1853 – 25 Απριλίου 1940) ήταν ένας Γερμανός αρχιτέκτονας, περισσότερο γνωστός για τη συνεισφορά του στην κλασσική αρχαιολογία.
Ο Δαίρπφελδ γεννήθηκε στο Μπάρμεν Λευκάδα του Βούπερταλ.
Συνέχισε να δουλεύει με το Σλήμαν στην Τίρυνθα (1884–1885) και πήρε μέρος στις ανασκαφές:
της Ακρόπολης (1885–1890),
της Περγάμου (1900–1913 με τον Alexander Conze)
και στις ανασκαφές του 1931 στην αρχαία αγορά της Αθήνας.

Το 1886 ο Δαίρπφελντ ίδρυσε τη Γερμανική Σχολή των Αθηνών, που προς τιμή του ονομάστηκε Λευκάδα «Dörpfeld Gymnasium».

Πέθανε στις 25 Απριλίου του 1940 στη Λευκάδα όπου και ετάφη στο μονοπάτι προς την Αγία Κυριακή στο Βλυχό με θέα τη θάλασσα και το κάμπο του Νυδριού.

Ο Δαίρπφελντ θεωρείται πρωτοπόρος της στρωματογραφικής ανασκαφής και της ακριβούς γραπτής τεκμηρίωσης των αρχαιολογικών επιχειρήσεων.

Στο διάστημα αυτό αλλά και για πολλά χρόνια μετά έκανε ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Λευκάδας και υποστήριξε με παθιασμένη επιμονή τη θεωρία ότι η Ομηρική Ιθάκη είναι το σημερινό νησί της Λευκάδας.

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Ύστερα από 10 χρόνια συνεχούς παροχής της υπηρεσίας πρόσβασης στους μεγάλους διεθνείς εκδοτικούς οίκους εξειδικευμένων επιστημονικών περιοδικών, τα ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα χάνουν την πρόσβαση επειδή το κράτος δεν έχει ακόμη καταβάλει τις συνδρομές.

Το ελληνικό κράτος χρωστά το αστρονομικό ποσό των 33.000.000 ευρώ, με το οποίο πρέπει να καλυφθούν για τα έτη 2009 και 2010 οι συνδρομές στα επιστημονικά περιοδικά, τα οποία αποτελούν βασικό εργαλείο για χιλιάδες φοιτητές, διδάσκοντες και ερευνητές της χώρας. Το υπουργείο Παιδείας έχει μεν εντάξει το ποσό στο φετινό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεών του, όμως το υπουργείο Οικονομίας δεν το έχει εγκρίνει ακόμη. Έτσι, ο ένας μετά τον άλλο οι εκδοτικοί οίκοι, κλείνουν την πόρτα στους Έλληνες κακοπληρωτές.

Συγκεκριμένα, από χθες, 1η Μαρτίου, ο ολλανδικός εκδοτικός οίκος ηλεκτρονικών περιοδικών Elsevier, ο μεγαλύτερος διεθνώς, διέκοψε την πρόσβαση στην ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα, κάτι που αναμένεται να ακολουθήσουν και οι άλλοι 14 μικρότεροι οίκοι. Αυτό σημαίνει ότι διακόπτεται η πρόσβαση σε συνολικά 12.500 τίτλους ηλεκτρονικών περιοδικών για τα 37 AEI (22 πανεπιστήμια και 15 ΤΕΙ) της χώρας, την Ακαδημία Αθηνών, τη Βιβλιοθήκη της Βουλής, την Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος, το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και 15 ερευνητικά ιδρύματα.

Το πρόβλημα ήταν γνωστό τουλάχιστον για ένα χρόνο και τα πανεπιστήμια, αλλά και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιβλιοθηκών, είχαν προειδοποιήσει το κράτος εγκαίρως. Οι επιστημονικές συνδρομές σε διεθνούς εκδοτικούς οίκους χρηματοδοτούνταν τα προηγούμενα χρόνια από κοινοτικά κονδύλια, καθώς θεωρούνταν αναπτυξιακός. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ενέκρινε όμως την ένταξη του κονδυλίου για τις ηλεκτρονικές επιστημονικές βιβλιοθήκες και στο δ’ κοινοτικό πακέτο κονδυλίων (ΕΣΠΑ), αφού για την Ελλάδα αποτελεί πλέον λειτουργικό έξοδο και όχι αναπτυξιακό και θα έπρεπε να έχει προβλεφθεί η ένταξή του στο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεών του.

Παραίτηση πρύτανη εις ένδειξη διαμαρτυρίας

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και προεδρεύων της Συνόδου Πρυτάνεων των ΑΕΙ, κ. Α. Τρούμπης παραιτήθηκε χθες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το θέμα. Η παραίτηση του κ. Τρούμπη υποβλήθηκε «ως ύστατη έκκληση προς την ελληνική πολιτεία, προς αντιμετώπιση του μείζονος θέματος απαγόρευσης πρόσβασης των ελληνικών πανεπιστημίων και ερευνητικών ιδρυμάτων στις διεθνείς βιβλιοθήκες, λόγω αδυναμίας ή αδιαφορίας του ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί στην πληρωμή των συνδρομών σε αυτές».

«Η βία κατά και εντός των πανεπιστημίων δεν εκφράζεται μόνο διά της “χειροδικίας”, ως τούτο προβάλλεται διαρκώς: κατά ιδιαιτέρως πιο κρίσιμο τρόπο, εκφράζεται διά της συνεχούς, άμεσης και έμμεσης, απαξίωσής τους» δηλώνει ο κ. Τρούμπης, και καταλήγει λέγοντας ότι αδυνατεί να αποδεχθεί «την επιστροφή του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου στη “λίθινη” εποχή λόγω της αδυναμίας της δημόσιας διοίκησης να ανταποκριθεί στο έργο της».

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Ασημακόπουλος, δηλώνει στην εφημερίδα Το Βήμα: «Και πάλι το υπουργείο Παιδείας προτείνει και το υπουργείο Οικονομίας αποφασίζει και ενδεχομένως δεν μπορεί. Έτσι χάσαμε μία ακόμη γιγαντιαία συνδρομή που αχρηστεύει τα περισσότερα επιστημονικά περιοδικά των θετικών επιστημών. Εμείς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τη δαπάνη που μας αναλογεί αν στο τέλος το υπουργείο Παιδείας δηλώσει αδυναμία εκ μέρους της κυβέρνησης. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει Πανεπιστήμιο, ιδιαίτερα σήμερα όπου υπάρχουν ευρωπαϊκού επιπέδου υποδομές βιβλιοθηκών όπως εκείνη της Σχολής Θετικών Επιστημών, που να αφεθεί ανενεργό χωρίς ηλεκτρονική διασύνδεση με τον έξω κόσμο».

«Αποτελεί όνειδος για την πολιτεία να αφήνει έτσι τα πανεπιστήμια να μαραζώνουν» δηλώνει με τη σειρά του ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κ. Μουτζούρης. «Το θέμα αυτό αποτελεί διαχρονικό αίτημά μας και δεν έχει ως σήμερα επιλυθεί. Είναι ντροπή...».

Πηγή tvxs

διεκδικήστε αποζημίωση για ζημιές από τις λακκούβες στους δρόμους

Όλο και περισσότεροι πολίτες επιλέγουν την οδό της Δικαιοσύνης προκειμένου να αποζημιωθούν για καταστροφές που υπέστησαν εξαιτίας κακοτεχνιών στους δρόμους, ενώ τα τελευταία 3 χρόνια μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής οι Δήμοι έχουν πληρώσει 1,5 εκατομμύρια ευρώ σε οδηγούς.

Οι πολίτες σύμφωνα με τον δικηγορικό σύλλογο Αθηνών, στρέφονται με αγωγές, κυρίως κατά των Δήμων ή του Δημοσίου που έχουν και την κύρια ευθύνη για την συντήρηση των δρόμων. Από την άλλη πλευρά τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια επιδικάζουν στους παθόντες μεγάλα χρηματικά ποσά που μπορούν να φτάσουν μέχρι και τις 100.000 ευρώ, ανάλογα την περίπτωση.

Από την πλευρά των δικαστών αναφέρεται ότι οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν κυρίως λακκούβες στους δρόμους και λιγότερο θανατηφόρα ατυχήματα. Από την πλευρά των δήμων σύμφωνα με τον ΕΣΔΚΝΑ (Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής) αναφέρεται ότι αν τα ποσά των αποζημιώσεων διατίθενται για αναβάθμιση των δρόμων θα υπήρχε πολύ σημαντικό και ποιοτικό έργο και οι λακκούβες θα καλύπτονταν.

Το Newsit σας παρουσιάζει μια σειρά ενεργειών που θα πρέπει να κάνετε σε περίπτωση που το αυτοκίνητό σας πάθει ζημιά από λακκούβα ή από άλλη οδική κακοτεχνία:

Καλέστε την Ελληνική Αστυνομία ή την Τροχαία προκειμένου να καταγράψει και επίσημα το συμβάν. Φωτογραφίστε ακόμα και με το κινητό σας το σημείο, την κακοτεχνία και τις ζημιές που έχετε υποστεί. Είναι πολύ σημαντικό να αποδεικνύεται από την φωτογραφία η ημερομηνία του συμβάντος οπότε προσπαθήστε να υπάρχει εφημερίδα της ημέρας κάπου στο πλάνο σας. Συγκεντρώστε αμέσως στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπεύθυνοι για το έργο είναι η δημοτική αρχή ή το Δημόσιο στον συγκεκριμένο δρόμο που πάθατε την ζημιά. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε καλώντας την τροχαία αλλά και τον Δήμο την ίδια ώρα έτσι ώστε να καταγραφεί το βσυμβάν. Ενημερώστε αμέσως την ασφαλιστική σας εταιρεία για να καταγράψει τις ζημιές στο όχημά σας κι αν υπάρχει τραυματισμός το ΕΚΑΒ για να επιβεβαιωθεί. Σε περίπτωση που το συμβόλαιό σας δεν καλύπτει οδική βοήθεια ή ζημιές από οδικές κακοτεχνίες προτιμήστε να γίνει η εξυπηρέτηση έστω κι αν επιβαρυνθείτε οικονομικά. Σε περίπτωση τραυματισμού πηγαίνετε σε δημόσιο νοσοκομείο για να πάρετε ιατρική βεβαίωση για σωματική βλάβη. Προσοχή, καλύτερα να μην πάτε σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Συνεννοηθείτε με τον δικηγόρο σας εντός 24 ορών και στείλτε εξώδικο προς τον αρμόδιο φορέα (Δήμο, κοινότητα, Νομαρχία, εργολάβο, κατασκευαστική εταιρεία) το οποίο θα γράφει πως επιφυλάσσεστε για κάθε νόμιμο δικαίωμα σας. Σε περίπτωση που ο αρμόδιος φορέας δεν ανταποκριθεί εντός 2 ημερών, καταθέστε αμέσως ασφαλιστικά μέτρα και αγωγή με την απαίτηση του ποσού που αντιστοιχεί στην αποζημίωσή σας. Φροντίστε να παρουσιαστείτε στο δικαστήριο και να μην ζητήσετε αναβολή. Φροντίστε να υπάρχουν μάρτυρες οι οποίοι βρίσκονταν στο σημείο την ώρα εκείνη του ατυχήματος.

Τα αίτια που οδηγούν στην εμφάνιση κακοτεχνιών στους δρόμους είναι πολλά και ποικίλουν ανάλογα με την περίπτωση λέει στο Νewsit ο Γιώργος Παπαδήμου, ειδικός μεταλλειολόγος και γεωλόγος. Η εμφάνιση μιας λακκούβας στο οδόστρωμα οφείλεται συνήθως στη μη καταλληλότητα του υλικού που έχει χρησιμοποιηθεί για βάση η στην μικρότερη ποσότητα πίσσας.

Επίσης μια βλάβη του δικτύου υδροδότησης ή λιμνάζοντα νερά είναι δυνατόν να προκαλέσουν την υποχώρηση της ασφάλτου. Αν ο δρόμος έχει ρωγμές και επιβαρύνεται από βαριά οχήματα, το νερό μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στο μέγεθος και το βάθος της λακκούβας.

Μεγάλες όμως είναι και οι ζημιές που παρουσιάζονται στα ΙΧ σε σύντομο χρονικό διάστημα σύμφωνα με τον Χρήστο Μούρτο, ιδιοκτήτη συνεργείου αυτοκινήτων στο Χολαργό αφού όπως αναφέρει στο Newsit φθείρονται το μπροστινό σύστημα διεύθυνσης του αυτοκινήτου, τα λάστιχα και τα αμορτισέρ, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια οδηγού και των επιβατών.

“Κάθε μήνα δέχομαι περίπου 3 αυτοκίνητα με πρόβλημα στα αμορτισέρ ενώ όταν βρέχει μπορεί να έχω και καθημερινό περιστατικό αφού οι λακκούβες καλύπτονται από νερά και δεν γίνονται έγκαιρα αντιληπτές από τους οδηγούς” αναφέρει.

Από το 2003 έως και σήμερα έχουν καταγραφεί πάνω από 1400 θάνατοι που οφείλονται σε λακκούβες και κακοτεχνίες στους δρόμους ενώ παράλληλα τα δικαστήρια έχουν δώσει μέχρι και ποινές φυλάκισης στους ιθύνοντες.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 48χρονου τεχνικού της Ολυμπιακής Μιχάλη Κορρέ, ο οποίος έπεσε νεκρός όταν η μοτοσικλέτα του έπεσε σε λακκούβα που δεν είχε κλείσει καλά το συνεργείο ύδρευσης του δήμου στο Κορωπί. Συγκεκριμένα ο τότε δήμαρχος Πέτρος Παπαγιαννόπουλος και 2 ακόμα υπάλληλοι καταδικάστηκαν σε 4 χρόνια φυλάκιση.

Πηγή: NewsIt (www.newsit.gr) Αναδημοσίευση απο το ΛΕΥΚΑΔΑ ΑΤ www.lefkada-at.gr

Σχετικά με το νομοσχέδιο για την ΕΥΠ

Η αγόρευση στην Βουλή των Ελλήνων του τέως Αρχηγού της ΕΥΠ και Βουλευτού -του ΛΑ.ΟΣ- Πρέσβη κ. Ιωάννη Κοραντή, σχετικά με το νομοσχέδιο για την ΕΥΠ



Κύριε Υπουργέ,
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμεθα σήμερα να κάνουμε μια τυπική πράξη, να κυρώσουμε μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Επ’ αυτού έχω δυο παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ. Η πρώτη μάλλον είναι ένα ερώτημα και η δεύτερη μια παρατήρηση ουσίας.
Γιατί αλήθεια, κύριε Υπουργέ, πράξη νομοθετικού περιεχόμενου για να υπαχθεί η Ε.Υ.Π. στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη; Η Αστυνομία, το Λιμενικό, η Αγροφυλακή και η Πυροσβεστική δεν υπήγοντο στο Υπουργείο Εσωτερικών; Χρειάστηκε και γι’ αυτούς να γίνει μια ανάλογη ρύθμιση, δηλαδή μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου;
Δεύτερον, επί της ουσίας. Βεβαίως, έτσι είναι τα πράγματα, αν έτσι τα πιστεύετε. Αλλά έτσι είναι; Μήπως στην πράξη, κύριε Υπουργέ, εδώ επιχειρείται αυτό, το οποίο θα αποκαλούσα –επιτρέψτε μου ίσως έναν τολμηρό όρο- πολιτικός στρουθοκαμηλισμός;
Πράγματι, από το 1992 και ύστερα η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έφυγε από την άμεση επιστασία του Πρωθυπουργού και υπήχθη κατά περίπτωση στον Υπουργό Προεδρίας, Εσωτερικών, Δημοσίας Τάξεως κ.ο.κ.. Γιατί;


Επιτρέψτε μου να πιστεύω, ότι αυτό έγινε ουσιαστικά για να παραμένει ο εκάστοτε Πρωθυπουργός έκτοτε στο λεγόμενο απυρόβλητο. Είναι αυτό σωστό; Την ίδια δικαιολογία είχαμε ακούσει και πέρυσι άλλωστε -όταν στις 13 Φεβρουαρίου σε αυτή εδώ την Αίθουσα ψηφίστηκε ο νέος νόμος περί ΕΥΠ- ότι καμιά δημόσια υπηρεσία δεν υπάγεται στον Πρωθυπουργό.
Νομίζω ότι αυτό δεν στέκει υπό την έννοια ότι η ΕΥΠ δεν είναι Δ.Ε.Κ.Ο., δεν είναι δημόσια υπηρεσία και δεν είναι βεβαίως Μ.Κ.Ο.. Έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, είναι αυτοτελής δημόσια πολιτική υπηρεσία και –ο νομοθέτης είναι πολύ προσεκτικός σε αυτά που λέει- είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό από οτιδήποτε άλλο. Συνεπώς θα έπρεπε να υπάγεται στον Πρωθυπουργό. Για ποιους λόγους; Θα σας τους εξηγήσω αμέσως.
Ας πάρουμε τις αρμοδιότητές της. Σε γενικές γραμμές πρώτη αρμοδιότητά της είναι η συλλογή πληροφοριών για την εθνική ασφάλεια, δηλαδή, αυτό το οποίο ο μέσος πολίτης λέει –πολύ λαϊκά- η κατασκοπεία. Αυτό είναι μόνο ένα μέρος. Η συλλογή πληροφοριών -κυρίως στο εξωτερικό- που αφορά την εθνική ασφάλεια, μπορεί να είναι οτιδήποτε από πολιτικές κινήσεις, από κινήσεις στρατευμάτων. Επίσης μπορεί να αφορούν οικονομικές ενέργειες που θα μπορούσαν να είχαν επίπτωση στην εθνική ασφάλεια, μπορεί να αφορούν ενεργειακά δίκτυα, μπορεί να αφορούν ένα σωρό πράγματα. Είναι αυτά αρμοδιότητες του Υπουργού σήμερα Προστασίας του Πολίτη και χθες Υπουργού Εσωτερικών; Δεν αφορούν αυτά κατά κύριο λόγο το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας για όσο αφορά παραδείγματος χάριν τα ενεργειακά;
Στο θέμα τώρα της προπαγάνδας. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι διεθνώς διεξάγεται μία έντονη προπαγάνδα -για να μην αναφερθώ μόνο στις γειτονικές μας χώρες, αλλά και πέραν αυτών- με τη σύγχρονη τεχνολογία, η οποία βάλει και προσβάλει την Ελλάδα, την αξιοπρέπειά της και την εθνική της κυριαρχία. Είναι η αντίκρουσή της αρμοδιότητα του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη;
Δεύτερος τομέας, η αντίκρουση ξένων υπηρεσιών, πληροφοριών ή άλλων που σκοπό έχουν να βλάψουν την εθνική ασφάλεια, κατά το κοινώς λεγόμενο η αντικατασκοπεία. Εκεί πράγματι υπάρχει ένα μέρος αρμοδιότητας του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, αλλά όχι μόνο, είναι και του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Τρίτος τομέας, το οργανωμένο έγκλημα. Οργανωμένο έγκλημα νοείται ως -το λέει άλλωστε ο νόμος- η διακίνηση ανθρώπων, λαθρομεταναστών, ναρκωτικών, όπλων, χημικών και λοιπών ουσιών. Και εκεί πέρα το φάσμα των εμπλεκομένων είναι ευρύ. Θα σας δώσω παράδειγμα το οποίο έχει κοινολογηθεί, συνεπώς δεν αποκαλύπτω κανένα μυστικό. Πριν από τρία χρόνια εάν θυμάμαι καλά, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είχε συλλέξει στοιχεία και είχε εξαρθρώσει ένα δίκτυο –το πρώτο στα Βαλκάνια και ασφαλώς το πρώτο στην Ελλάδα- το οποίο τύπωνε πλαστά ευρώ στην Πρέβεζα, μιλάμε για εκατομμύρια. Αυτό ήταν κάτι το οποίο αφορούσε κατ’ εξοχήν την εθνική οικονομία. Ήταν αυτό -εν ευρεία και στενή έννοια- αρμοδιότης μόνο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη;
Άλλο παράδειγμα όπου και πάλι αναφέρομαι στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, κύριε Υπουργέ. Είχε χάριν στις ενέργειές της εξαρθρώσει ένα δίκτυο το οποίο έναντι αδράς αμοιβής, έδιδε γνήσια πτυχία Ιταλικών Πανεπιστημίων σε Έλληνες «πτυχιούχους» των πανεπιστημίων αυτών. Μιλάμε τώρα για μία αμοιβή 30.000 ή 40.000 ευρώ κατά πτυχίο. Βεβαίως, είχαμε αναφερθεί τότε στην Υπουργό Παιδείας κυρία Γιαννάκου η οποία είχε προβεί στις δέουσες ενέργειες προς τη δικαιοσύνη και το δίκτυο αυτό εξαρθρώθηκε, δεν ξέρω βεβαίως αν έχουν εξαφανιστεί από την κυκλοφορία και κάποιες εκατοντάδες «πτυχιούχοι» αρχιτέκτονες, χειρούργοι, μηχανικοί που είχαν αποκτήσει πτυχίο μ' αυτό τον τρόπο. Αυτό όμως ήταν αρμοδιότητα του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη;
Όπως πολύ απλά βλέπετε, κύριε Υπουργέ, το εύρος των αρμοδιοτήτων της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Και δεν εννοώ βεβαίως υμών προσωπικά, -θέλω να είναι σαφής- δεν υπάρχει ουδεμία απολύτως προσωπική αιχμή έναντι υμών.

Απλώς θεσμικά, η Ε.Υ.Π. πρέπει να είναι στο πλάι του Πρωθυπουργού.
Αυτό δεν συμβαίνει άλλωστε και αλλού, κύριε Υπουργέ; Αν πάρετε για παράδειγμα, όλες τις χώρες, πάντως τις ευρωπαϊκές, οι ντόπιες Υπηρεσίες Πληροφοριών είναι το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού. Οι πληροφορίες που οι υπηρεσίες αυτές φέρνουν, του είναι απαραίτητες για να μπορεί να οργανώνει την πορεία του κράτους του και του έθνους του και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Γιατί θέλουμε και σε αυτό το σημείο να πρωτοτυπήσουμε;
Εάν είναι να σώσουμε τον Πρωθυπουργό, τον ηγέτη από τις βολές, νομίζω ότι η πρόσφατη -μα πάρα πολύ πρόσφατη- ιστορία μας, κύριε Υπουργέ, απέδειξε ότι η προσπάθεια αυτή είναι μάταιη και ζημιογόνα. Γιατί, συνεπώς, δεν λειτουργούμε με μία σύγχρονη, ρεαλιστική ματιά;
Ως προς τα γενικότερα –δεν θέλω να καταχραστώ του χρόνου, άλλωστε νομίζω ότι ένα μόνο θέμα έχουμε να συζητήσουμε- επειδή ακούστηκαν ορισμένα πράγματα από εκλεκτούς συναδέλφους μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, θα μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω ότι τον Ιούνιο του 2008, μαζί με τους συνδικαλιστές της Ε.Υ.Π. είχαμε διοργανώσει ένα ολοήμερο σεμινάριο, μία ημερίδα, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας με θέμα «Κράτος, Ασφάλεια και Ρόλος των Υπηρεσιών Πληροφοριών».
Θα σας διαβάσω απλώς μία φράση ενός εκ των παρεμβαινόντων: «Θέλω να σας πω ότι είχα την ευκαιρία πολλές φορές να συνεργαστώ με τις υπηρεσίες αυτές. Η γνώμη μου γι’ αυτές τις υπηρεσίες είναι κάτι περισσότερο από άριστη και θέλω να πω πως έχουν γίνει άλματα προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού τους από τη μεταπολίτευση και μετά.» Έχουν γίνει άλματα, όχι βήματα –επαναλαμβάνω- σε σχέση με το νομοσχέδιο, στο οποίο αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός και ο κύριος Σταύρου και θέλω να κάνω μερικές επισημάνσεις. Μιλάμε για Ιούνιο του 2008. Ο ομιλητής, του οποίου σας διάβασα την περικοπή, είναι ο Γεώργιος Ντόλιος, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., νυν Υφυπουργός Εσωτερικών.
Τώρα, δεν ξέρω πώς ο εκλεκτός και αγαπητός συνάδελφος που μου χαμογελάει από την από εδώ πλευρά της Αίθουσας, το αντιμετωπίζει, αλλά θα συνιστούσα σε όλους τους ενδιαφερομένους να προμηθευτούν αυτό το ενδιαφέρον τευχίδιο με τα Πρακτικά αυτής της Επιστημονικής Ημερίδας. Ίσως θα βοηθούσε στο να διαλευκανθούν ορισμένες, ενδεχομένως, εσφαλμένες ή επιφανειακές εντυπώσεις.
Άλλο ένα σημείο, κύριε Υπουργέ. Ο σημερινός νόμος -όπως πολύ καλά γνωρίζετε- είναι προϊόν σε ποσοστό 80% της δικής σας Υπουργείας, το 2003. Δεν τον είχατε κατεβάσει τότε στη Βουλή για λόγους, τους οποίους εσείς προσωπικά γνωρίζετε. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια και τρεις Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, ούτως ώστε επιτέλους να κατέβει, να ψηφιστεί τον Φεβρουάριο του 2008 και να δημοσιευθεί στις 3 Μαρτίου του ιδίου έτους. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν τον είχε ψηφίσει, καίτοι –επαναλαμβάνω- σε ποσοστό 80% έως 85% ήταν το παιδί του. Γιατί; Όπως φαντάζομαι θα θυμόσαστε, κύριε Υπουργέ, είχε προβάλλει τον ισχυρισμό ότι δεν προβλεπόταν Κοινοβουλευτικός Έλεγχος, καίτοι είχε εξουθενωτικά εξηγηθεί και μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα και στην Επιτροπή και εκτός αυτής, ότι δεν μπορούσε το νομοσχέδιο να προβλέπει ποια Επιτροπή θα ήταν αρμόδια για τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο. Γιατί αυτό ήταν, αποκλειστικά και μόνο, θέμα του Κανονισμού της Βουλής και της Βουλής καθ’ αυτής, όπερ πράγματι - ως γνωστόν- έγινε στη συνέχεια με την τροποποίηση του Κανονισμού. Παρ’ όλα αυτά, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε καταψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο, κάνοντας –αν μου επιτρέπετε να πω- αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Θα προσέθετα, κύριε Υπουργέ, ότι την εποχή εκείνη δεν είχα τη σημερινή μου ιδιότητα και καθόμουν μία σειρά πιο πίσω από εκεί που κάθεστε τώρα, στα Υπηρεσιακά Έδρανα και είχα αντιμετωπίσει μία σωρεία προσωπικών επιθέσεων, δεν θα ήθελα να τις χαρακτηρίσω άλλως πως, ίσως κάποιος να τις χαρακτήριζε χυδαίες, αλλά τις αφήνω κατά μέρος.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω, κύριε Υπουργέ, ότι ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και εγώ προσωπικά δεν θα ασκήσουμε τέτοιου είδους αντιπολίτευση. Το αντίθετο, θα σας βοηθήσουμε, θα σας στηρίξουμε για οτιδήποτε είναι προς το καλό της ΕΥΠ. Δεν σημαίνει ότι θα έχετε μια εν λευκώ επιταγή, δια όσον μας αφορά.
Υπάρχουν πράγματα με τα οποία θα μπορούσα να είχα κινηθεί κοινοβουλευτικά. Δεν το έκανα, διότι θεωρώ ότι πρέπει να προβάλουμε ό,τι καλό υπάρχει στην ΕΥΠ και όχι να συμβάλλουμε στην αποδόμησή της, όπως δυστυχώς έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. ως αντιπολίτευση, κύριε Υπουργέ, τα περασμένα χρόνια. Και μιλάω με τη σημερινή μου ιδιότητα ως Βουλευτής.
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, ασφαλώς η κοινοβουλευτική πλειοψηφία σας επιτρέπει να προχωρήσετε. Πιστεύουμε στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και πιστεύω, μετά λόγου γνώσεως, ότι αυτή η κίνηση είναι λάθος.
Γνωρίζω, ότι το είπατε στην Βουλή, ότι δεν αντιμετωπίζετε αλλαγή του καθεστώτος ή αλλαγές μέσα στην ΕΥΠ, κρατήστε το αυτό. Κρατήστε αυτήν την σκέψη, δηλαδή την υπαγωγή της υπηρεσίας στον Πρωθυπουργό για κάποιο μεταγενέστερο στάδιο, όταν θα έχουν ωριμάσει άλλες καταστάσεις, όταν θα υπάρχει μια διαφορετική ηρεμία για να το συνεξετάσετε με ενδεχομένως άλλα μέτρα βελτιώσεως της υπηρεσίας. Απλώς είμαι υποχρεωμένος να το καταψηφίσω.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

(Τα πρακτικά της δημόσιας διαβούλευσης στην Βουλή των Ελλήνων σχετικά με το νέο Νομοσχέδιο της ΕΥΠ στον κάτωθι σύνδεσμο).-
http://www.parliament.gr/ergasies/showfile.asp?file=syne100202.txt