ΜΙΑ ΓΩΝΙΤΣΑ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑΔΑ;

Η αμμουδιά Αμμό-γλωσσα στήν είσοδο της Λευκάδος λίγα μέτρα πέρα από τη γέφυρα και το δίαυλο της από θαλάσσης διέλευσης των διαφόρων μικρών πλοίων μεταξύ Λευκάδος και Αιτωλοακαρνανίας



η λίγων μέτρων μήκους γέφυρα που ανοίγει περιστρεφόμενη γύρω από σταθερό άξονα για να περάσουν τα ιστιοφόρα και τα μικρά πλοία.

Μια ανάσα λοιπόν η Λευκάδα από τη στεριά, όταν θα γίνει το έργο της Ζεύξης Λευκάδος Αιτωλοακαρνανίας δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να καταργηθεί αφού είναι δωρεάν η διέλευση από αυτή σημαντικό πλεονέκτημα για τον τουρισμό και για την κίνηση των κατοίκων εκτός του νησιού εκτός αν είναι δωρεάν η διέλευση και από το εν λόγω έργο που δρομολογείται για να αποσυμφορηθεί κυκλοφοριακά η πόλη της Λευκάδας.Θα καταλήγει στο δρόμο δίπλα στο καινούριο ΚΤΕΛ Λευκάδος στα Περιβόλια.


Άσχετο το θέμα στη συνέχεια αλλά με την ευκαιρία θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα ποίημα του Βαλαωρίτη που σχετίζεται με τη φτώχεια και το δρόμο
το ποίημα που είναι γνωστό σαν "ο Θανάσης Βάγιας''
ο συνειρμός είναι πολύπλοκος θα κατανοήσετε στο τέλος γιατί σχετίζεται το παρόν μετο προηγούμενο θυμηθείτε μόνο δυο λέξεις: δρόμος- παρά-δρομος!

Απολαύστε το γιατί Λευκάδα δεν μόνο είναι αμμουδιές... και όμορφα τοπία,νομίζω ότι είναι βασικά πολιτισμός!.

Βαλαωρίτης Αριστοτέλης: Ο Βρυκόλακας (Θανάσης Βάγιας)

-------------------------------------------------------------------------------------------

Α'

Η Φτωχή

-"Ελεημοσύνη Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη,
έτσι ο Θεός παρηγοριά κι αγάπη να σας δίνει.
Ελεημοσύνη κάμετε στην έρημη τη χήρα"!

Φτωχή γυναίκα φώναζε σ' άλλης φτωχής τη θύρα.

-"Η νύχτα, τ' αστραπόβροντα, το χιόνι δε μ' αφήνει
να πάγω μπρος. Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη!
Ανοίξετέ μου... πέθανα... κι εγώ Θεό λατρεύω...
Ανοίξετέ μου, Χριστιανοί, έμαθα να νηστεύω
και το ψωμί σας δε ζητώ, δε θέλω να το πάρω.
Φτωχός φτωχόνε συμπονεί, γλυτώστε μ' απ' το Χάρο.
Με φτάνουνε δυο κάρβουνα, με φτάνει το φυτίλι
που κάθε βράδυ ανάφτετε, που καίτε στο καντήλι,
εμπρός στη Μάνα του Θεού, εμπρός εις τη Παρθένο...
Ελεημοσύνη, λίγο φώς... προφτάστε με... πεθαίνω..."

Β'

-"Μάνα μου ξύπνα, δεν ακούς; Τη θύρα μας χτυπάνε".
-"Αγέρας δέρνει τα κλαριά του λόγγου και βογγάνε".
-"Σκιάζομαι μάνα, σα πουλί φεύγει, πετά η καρδιά μου".
-"Είναι σκυλιά που ρυάζονται. Πέσε στην αγκαλιά μου".
-"'Ακουσα κλάψες και φωνές".
-"Θα τα δες στ' όνειρό σου.
Κοιμήσου, γύρισ' από 'δω και κάμε το σταυρό σου".

Γ'

-"Ακούω στη θύρα μας σα βογγητό,
σα ψυχομάχημα. Θα πά' να δω".

Σκώνετ' η δύστυχη και πα να δει.
Στο χώμα κοίτεται ένα κορμί.
Αχνό το πρόσωπο και τα μαλλιά
ξήπλεγα σέρνονταν στη τραχηλιά,
τα χέρια κρούσταλλο, σιδερωμένα
μέσα στο κόρφο της τα χει χωμένα.

-"Παιδί μου, πρόφτασε, δος μου βοήθεια,
εκείνα π' άκουσες ήταν αλήθεια".

Στα χέρια γλήγορα τη ξένη παίρνουν
και στο κρεβάτι τους τη συνεφέρνουν.

-"Σύρτε παιδάκια μου ν' αναπαυτείτε.
Είναι μεσάνυχτα, να κοιμηθείτε".

-"Καλό ξημέρωμα, καλή αυγή,
κοιμήσου ήσυχη, μαύρη φτωχή"!

Αντάμα πέσανε μάνα, παιδί,
τα μάτια κλείσανε σ' ύπνο βαθύ.
Η ξένη, δύστυχη, δε κλει το μάτι.
Τι να την ηύρηκε μες στο κρεβάτι;

Δ'

Ο Βρυκόλακας

-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.
Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.
Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,
στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τί έκαμα και με τρομάζεις;
Πώς είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;

Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.
Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.

Πες μου πούθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;
Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.
Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;
Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τ' ήλθες να δεις";

Ε'

-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά
κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά
κι εκεί οπού έστεκα σαβανωμένος,
βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,

έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια
ακούω που φώναξε: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α
σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί
και θα σε πάρουνε να πάτε κει"-.

Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.
Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.
Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ
βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.

-"Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,
έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.
Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.
Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι"-.

Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι
πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.
Και με τα νύχια τους και με το στόμα
πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.

Και σα με βρήκανε όλοι με μια
έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,
γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν
κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.

Πετάμε, τρέχουμε, φυσομανάει,
το πέρασμά μας κόσμο χαλνάει.
Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,
οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.

Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας
σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.
Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε
τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.

Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια
πάντα φωνάζοντας: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α"-.
Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,
που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.

Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!
Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!
Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.
Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.

Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε
κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.
-"Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή"-.
Εδώθε μπαίνουνε μες στην αυλή.

Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.
Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.
Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,
με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

ΣΤ'

-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.
Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".

-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,
θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".

-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα
ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".

-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".

-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.
Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομάτια.
Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.
Απ την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".

-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω
κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;
Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".
-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".

Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,
μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.
Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,
που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.

Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...
Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...

Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι
τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.
Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...
Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.

Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,
καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.
Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια
έξω, που φώναζε: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α !"-

Ζ'

-"Ξύπνα παιδί μου κι η αυγή απ' το βουνό προβαίνει,
ξύπνα ν' ανάψωμε φωτιά κι η ξένη μας προσμένει".

-"Καλή σου μέρα μάνα μας, ησύχασες κομμάτι";
-"Λίγο κοιμώμαι η δύστυχη, δεν έκλεισα το μάτι.
Έχετε γεια, έχετε γεια, πρέπει να σας αφήσω.
Είναι μακρύς ο δρόμος μου και πότε θα κινήσω";

-"Γιατί δε μας εξύπνησες κι έμεινες μοναχή σου;
Σύρε μανούλα στο καλό και δος μας την ευχή σου".

-"Για το καλό που κάματε, για την ελεημοσύνη,
ύπνο γλυκό ο Κύριος κι ήσυχο να σας δίνει.
'Αλλο καλό να σας 'φχηθώ στο κόσμο μας δε ξέρω,
νύχτα και μέρα το ζητώ και δε μπορώ να εύρω".

-"Μάνα, η φτώχεια είναι κακή γιατί έχει καταφρόνια".
-"Τα πλούτη τα δοκίμασα, περάσαν με τα χρόνια".

-"Μέσα στο λόγγο οι δύστυχοι ζούμε κι εμείς σα λύκοι,
απ' το καιρό που χάλασε το έρμο το Γαρδίκι".

Ω δυστυχιά μου! Ω δυστυχιά! Ο κόσμος θα χαλάσει!
Και ποιόνε μελετήσανε; Το Β ά γ ι α το Θ α ν ά σ η!

-"Κι εγώ είμ' η γυναίκα του. Κάμετε το σταυρό σας,
πάρτε λιβάνι, κάψετε, να διώξτε τον εχτρό σας.
Εψές τη νύχτα μπήκε 'δω, εστάθηκε σιμά μου...
Σχωρέστε τόνε, Χριστιανοί, κλάψτε τη συμφορά μου..."

Παίρνει το λόγγο. Το παιδί κι η μάνα ανατριχιάζουν
και το σταυρό τους κάνοντας, τρέμουν που τη κοιτάζουν.
---------------------------------------------------------------------------

Σημ: Ο Θανάσης Βάγιας ήταν ο προδότης του Γαρδικιού, καθώς μαρτύρησε στον Αλή Πασά το μυστικό πέρασμα, για να μπορέσει να κάμψει τη σθεναρή αντίσταση των Γαρδικιωτών.

ΙΟΝΙΑ ΟΔΟΣ- Η' ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΑΙ Η ΠΑΡΑ-ΙΟΝΙΑ;

Μετά από παράκληση φίλων και συγγενών για τη δημοσίευση πληροφοριών για τα έργα της Ιόνιας και Παρα-ιόνιας Οδού επισυνάπτω μερικές χρήσιμες πληροφορίες.

ΙΟΝΙΑ ΟΔΟΣ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ενας νέος οδικός άξονας, η Ιονία Οδός, με συνολικό μήκος 460 χιλιόμετρα, με 20 ανισόπεδους κόμβους και σήραγγες συνολικού μήκους 5 χιλιομέτρων, φιλοδοξεί να βγάλει από τη σημερινή απoμόνωση τη Δυτική Ελλάδα, σε συνδυασμό με δύο άλλα μεγάλα έργα: Τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, καθώς και την υποθαλάσσια σύνδεση Ακτίου-Πρέβεζας.

Ο νέος αυτός αυτοκινητόδρομος θα συνδέσει τις πόλεις Καλαμάτα, Πύργο, Πάτρα, Ρίο, Αντίρριο, Αγρίνιο, Άρτα και Γιάννενα, φθάνοντας ως την Κακαβιά, στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Το κόστος της παρέμβασης υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δραχμές, που θα διασφαλιστεί κυρίως από ιδιωτικά κεφάλαια.

Σήμερα ο ταξιδιώτης, που αφήνει πίσω του το Ρίο, είτε κινείται προς βορρά είτε προς νότο, μπαίνει σε πραγματική περιπέτεια και -κυριολεκτικά- παίζει τη ζωή του «κορόνα-γράμματα». Στα πιο πολλά σημεία του ο δρόμος είναι στενός, ενώ η ελεύθερη πρόσβαση των αγροτικών αυτοκινήτων από τους γύρω οικισμούς είναι συνηθισμένο φαινόμενο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια της κυκλοφορίας. Όταν τα έργα θα τελειώσουν, οι οδηγοί θα μπορούν να κινούνται με ταχύτητα 120 χιλιομέτρων και να διανύουν την απόσταση από το Αντίρριο ως την Κακαβιά μέσα σε 2 ώρες και 10 λεπτά. Λιγότερες από δύο ώρες θα αρκούν για την απόσταση από την Πάτρα ως την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας.

Ευρωέγκριση

Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει τη συγκατάθεσή της να κατασκευαστούν τα κομμάτια του βασικού εθνικού δικτύου που υπολείπονται, με παραχώρηση της εκμετάλλευσης των διοδίων σε ιδιώτες, για συγκεκριμένο χρόνο. Παράλληλα έγινε και η σχετική δημοσίευση της περίληψης στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το πρώτο βήμα, που είναι η πρόσληψη των χρηματοπιστωτικών και τεχνικών συμβούλων.

Πριν από λίγες ημέρες προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για τα έργα, που θα γίνει σε δύο φάσεις. Η προεπιλογή των ομίλων υπολογίζεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του έτους και στη συνέχεια οι οριστικές προσφορές θα υποβληθούν ώς το τέλος του 2002, οπότε και θα αναδειχθούν οι ανάδοχοι όμιλοι. Οι σχετικές συμβάσεις θα εγκριθούν από τη Βουλή. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει έναρξη των έργων μέσα στο 2003 και σταδιακή ολοκλήρωσή τους μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Σε αυτό το χρονικό διάστημα τα έτοιμα τμήματα θα παραδίδονται σε χρήση.

Ο νέος οδικός άξονας χωρίστηκε σε δύο τμήματα:
* Βόρειο τμήμα, από Αντίρριο έως Κακαβιά.

* Νότιο τμήμα, το οποίο θα προωθηθεί με δύο ξεχωριστά προγράμματα. Ηδη το τμήμα από την Πάτρα ώς τον Πύργο είχε περιληφθεί στο πρόγραμμα για την ανακατασκευή του εθνικού δρόμου Κορίνθου - Πατρών - Πύργου - Τσακώνας, που δημοπρατήθηκε πρόσφατα και θα γίνει με παραχώρηση. Το υπόλοιπο κομμάτι, από τον Πύργο ώς την Καλαμάτα, θα παραμείνει ως έχει με μικρές βελτιώσεις, δεδομένου ότι η Μεσσηνία θα εξυπηρετείται και από τον άξονα Κορίνθου-Τριπόλεως.

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στο βόρειο τμήμα, από το Αντίρριο ώς την Κακαβιά, που έχει μήκος 262 χιλιόμετρα. Σε αυτό το κομμάτι θα υλοποιηθούν οι παρακάμψεις του Αγρινίου (34,4 χιλιόμετρα), της Αρτας και της Φιλιππιάδας (23 χιλιόμετρα). Και στις τρεις περιπτώσεις έχουν ξεκινήσει τα πρώτα έργα, ενώ προγραμματίζεται η δημοπράτηση και των υπόλοιπων τμημάτων των παρακάμψεων, ώστε τα νέα τμήματα του δρόμου να δοθούν στην κυκλοφορία ώς τα τέλη του 2002.

Σήραγγες

Από την ειδική υπηρεσία του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ είχαν ξεκινήσει οι μελέτες για το οδικό δίκτυο, οι οποίες προβλέπουν την κατασκευή σηράγγων σε επιλεγμένα σημεία του δικτύου. Η μεγαλύτερη προβλέπεται να κατασκευαστεί κοντά στην Κλόκοβα, στην Παλιοβούνα αμέσως μετά το Αντίρριο, που θεωρείται το πιο δύσκολο σημείο του έργου. Μικρότερες σήραγγες προβλέπονται σε άλλα σημεία του δρόμου, κυρίως σε περιοχές που εκτιμάται ότι θα έχουν αρχαιολογικά ευρήματα.

Οι κυκλοφοριακοί φόρτοι δεν είναι ιδιαίτερα υψηλοί στο οδικό αυτό δίκτυο και γίνονται ακόμα μικρότεροι μετά την Αμφιλοχία. Η μείωση γίνεται ακόμη πιο αισθητή μετά τα Γιάννενα. Με αυτό το δεδομένο, οι σχεδιασμοί προβλέπουν κλειστό αυτοκινητόδρομο (σ.σ. αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει πρόσβαση μόνον μέσα από τους ανισόπεδους κόμβους) με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και εσωτερική νησίδα ασφαλείας, πλάτους 14 μέτρων. Μετά την Αμφιλοχία οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι αρκεί μία λωρίδα ανά κατεύθυνση με ενδιάμεση λωρίδα μικρότερου πλάτους.

Στις μεγάλες παρεμβάσεις, που θα αλλάξουν την εικόνα της Δυτικής Ελλάδας, περιλαμβάνονται οι οδικές συνδέσεις με το σημερινό αλλά και το νέο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Ο δρόμος προς το λιμάνι προβλέπεται να είναι έτοιμος μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2001. Ένα χρόνο αργότερα θα παραδοθεί και το νέο λιμάνι, το οποίο θα διασφαλίζει 12 θέσεις πρυμνοδέτησης και θα μπορεί να εξυπηρετεί ταυτόχρονα 7 πλοία. Ο τερματικός του σταθμός, από τους πιο σύγχρονους της χώρα μας, θα μπορεί να εξυπηρετεί 1.600 άτομα την ώρα.

Επίσης θα επισυνάψω μερικές σκέψεις της βουλευτού ΄Αντζελας Γκερέκου-βουλευτής Κερκύρας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -που μου φάνηκαν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες.

Κατασκευή της “Ιονίας Οδού”

27-3-2007

Στη συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής για την Κύρωση της Σύμβασης του έργου κατασκευής της Ιονίας Οδού, τοποθετήθηκε η Βουλευτής Κέρκυρας ΠΑΣΟΚ κ. Άντζελα Γκερέκου. “Εν αντιθέσει με τις πρακτικές του δικού σας κόμματος πριν από το 2004, εμείς ως κόμμα, θα στηρίξουμε το έργο της Ιονίας Οδού - και εγώ επίσης. Ζητάω όμως και την κατασκευή της Παρα-Ιονίας Οδού, τη χάραξη και την κατασκευή της. Πάει πολύ, να προσπαθούμε να κάνουμε το «άσπρο-μαύρο» και να λέμε στους κατοίκους της Δυτικής Παράκτιας Ζώνης της Κέρκυρας ή της Λευκάδας, ότι η Ιονία Οδός είναι ένα έργο που θα τους αφορά άμεσα. Ε, όχι, δεν είναι!” τόνισε στην ομιλία της η Βουλευτής Κέρκυρας του ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ομιλίας της… 27/3/2007

Το έργο της κατασκευής της Ιονίας Οδού είναι ένα έργο τεράστιας σημασίας τόσο για ολόκληρη τη χώρα, όσο και κυρίως για τη Δυτική Ελλάδα - είναι ένα έργο που ειδικά οι κάτοικοι των περιοχών της Δυτικής Ελλάδας το περίμεναν εδώ και πολύ καιρό, για να βγουν από τη συγκοινωνιακή και την αναπτυξιακή απομόνωση. Σε αυτό πιστεύω δεν διαφωνεί απολύτως κανείς - και νομίζω ότι αυτό πρέπει να είναι σαφές εξ’ αρχής.

Επιτρέψτε μου όμως, ως Βουλευτής Κέρκυρας - και κυρίως για το λόγο αυτό βρίσκομαι στη Βήμα σήμερα - να περάσω για λίγο στο ιστορικό του θέματος της Ιονίας Οδού γιατί μερικά σημεία έχουν ξεχαστεί πολύ εύκολα. Πρέπει λοιπόν να θυμίσω ότι η αρχική σκέψη για τη δημιουργία του έργου αυτού, ήταν η ένταξή του στο ονομαζόμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση «Πολυτροπικό Σύστημα Μεταφορών» το οποίο εντάσσονταν στο Πρόγραμμα «Διάδρομος Ιόνιου - Αδριατικής». Σε αυτή την πρώτη του μορφή, το έργο περιλάμβανε τη βασική οδική αρτηρία στον άξονα Ηγουμενίτσα - Πρέβεζα - Αντίρριο με την ονομασία «Ιόνια Οδός» (έτσι εξηγείται δηλαδή και το όνομα…) αλλά και ένα παράλληλο σιδηροδρομικό δίκτυο ανατολικότερα, στον άξονα Ιωαννίνων - Αντιρρίου.

Και επειδή αυτά δεν τα «έχω βγάλει από το μυαλό μου», ούτε πρόκειται για φαντασία μου, να σας επισημάνω ότι ο αρχικός αυτός σχεδιασμός είχε επαναβεβαιωθεί στις εξής τρεις περιστάσεις: 1) στη Διημερίδα η οποία έλαβε χώρα στην Πρέβεζα στις 14 & 15 Μαΐου 2005 (δηλαδή με Κυβέρνηση ΝΔ), 2) στο πλαίσιο Σύνταξης των Κατευθύνσεων της Εθνικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη 2007-2013 της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, τον

Ιανουάριο του 2005 (δηλαδή από κείμενο συντεταγμένο από Περιφερειάρχη που εσείς είχατε ορίσει) και 3) από το προϋπάρχον Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (ΦΕΚ 56/19-1-2004). Από όλα αυτά λοιπόν προέκυπτε τα εξής απλά πράγματα: η Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, η Υποθαλάσσια Ζεύξη Ακτίου - Πρέβεζας και το νέο Λιμάνι της Ηγουμενίτσας, είχαν κατασκευαστεί με τη λογική του ότι αποτελούσαν τους βασικούς κρίκους ενός ευρύτερου μελλοντικού άξονα με την ονομασία «Ιόνια Οδός». Και για να προλάβω το οποιοδήποτε επιχείρημα αλλά για να είμαι και δίκαιη οφείλω να πω ότι η επαναχάραξη είχε ξεκινήσει επί Κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ - αλλά για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, θέλω να επισημάνω ότι ήμουν αντίθετη με την απόφαση, αυτή από τον οποιοδήποτε κι αν είχε παρθεί.

Όπως κάθε Έλληνας Πολίτης είμαι υπέρ κάθε αναπτυξιακού έργου. Αλλά είμαι και υπέρ της ανάπτυξης και ισομερή τρόπο. Εδώ όμως βλέπουμε ότι όλα τα μεγάλα οδικά-αναπτυξιακά έργα γίνονται ανατολικά, στο κέντρο της χώρας, αλλά στη Δυτική παράκτια ζώνη και τα νησιά (δηλαδή συγκεκριμένα: Λευκάδα, Κέρκυρα και η περιοχή Αμφιλοχία-Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα) δεν γίνεται το παραμικρό. Η ανάπτυξη αυτή, κάθε άλλο παρά ισομερής είναι. Δεν είμαστε «κατά των έργων» (προς Θεού!!) - απλώς επιθυμούμε να γίνονται παντού.

Εδώ όμως τελικά έχουμε μια…«Ιονία Οδό», η οποία είναι «Ηπειρωτική Οδός» και παρά τρίχα δεν είναι τελικά «Θεσσαλική Οδός»!! Ας προσθέσουμε σε όλα αυτά και την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Ε-65 (που βεβαίως φυσικά και πρέπει να γίνει) αλλά πείτε μου: Έχω ή δεν έχω δίκιο ως κάτοικος των Επτανήσων ή Δυτικής παράκτιας ζώνης να θεωρούμαι «ριγμένος» και «παρατημένος»; Μη μου πείτε ότι οι διαμαρτυρίες των κατοίκων των Δυτικών παράκτιων Νομών και των νησιών των Επτανήσων, οι οποίοι είχαν στηρίξει τόσα πολλά στην κατασκευή της Ιονίας Οδού, είναι παράλογες!!

Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω ακόμη περισσότερο τη θέση μου, γιατί πληροφορήθηκα ότι εν τη απουσία μου ο συνάδελφός μου συντοπίτης Βουλευτής της ΝΔ κ. Δένδιας στη συζήτηση στην Επιτροπή αλλά και μετά σε σχετικές δηλώσεις τις οποίες έκανε σε τοπικά μέσα της Κέρκυρας, με κατηγόρησε προσωπικά ότι οι θέσεις μου αυτές είναι «άκαιρες», «αποπροσανατολιστικές» και ότι είμαι υπεύθυνη για «διγλωσσία» στο ΠΑΣΟΚ και άλλα παρόμοια… Ας απαντήσω πρώτα στο ότι είναι «άκαιρο» το να υπενθυμίζω το θέμα της επαναχάραξης: Δεν το λέω για πρώτη φορά ΤΩΡΑ. Συγκεκριμένη Ερώτηση για το θέμα της επαναχάραξης είχα υποβάλει στον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. στις 19 Ιανουαρίου 2006, μόλις είχε γίνει γνωστή η χάραξη του έργου. Απάντηση στην Ερώτηση αυτή δεν πήρα ποτέ. Τότε όμως που ήταν «έγκαιρο» και όχι «άκαιρο» το θέμα, δεν άκουσα κανέναν Βουλευτή της ΝΔ του νησιού μου να πάρει θέση. Στη συνέχεια επανειλημμένες Ερωτήσεις είχαμε υποβάλει με τους συναδέλφους κ.κ. Παπαχρήστο και Μακρυπίδη για θέμα που είχαν σχέση με το παράκτιο δίκτυο και αναφέρονταν επίσης στο θέμα της Ιονίας Οδού - αλλά και πάλι τότε τίποτε από πλευράς σας.

Στην Επιτροπή αλλά και εδώ, διατυπώθηκε το επιχείρημα ότι υπάρχει διαφωνία με την παράκτια χάραξη της Ιονίας Οδού για περιβαλλοντικούς λόγους. Πρώτον είναι σαφές ότι το θέμα αυτό θα μπορούσε άνετα να αντιμετωπιστεί με τις ανάλογες μελέτες και δεύτερον, δεν είδα το ίδιο ενδιαφέρον για άλλα σοβαρά περιβαλλοντικά θέματα, όπως για παράδειγμα η προστασία των περιοχών NATURA της Κέρκυρας.

Αλλά να διευκρινίσω και τα περί «διγλωσσίας» όπως επίσης κατηγορήθηκα. Εν αντιθέσει με τις πρακτικές του δικού σας κόμματος πριν από το 2004, εμείς ως κόμμα, θα στηρίξουμε το έργο της Ιονίας Οδού - και εγώ επίσης. Ζητάω όμως και την κατασκευή της Παρα-Ιονίας Οδού, τη χάραξη και την κατασκευή της. Επομένως δεν υπάρχει διγλωσσία στο θέμα αυτό. Αλλά πάει πολύ, να προσπαθούμε να κάνουμε το «άσπρο-μαύρο» και να λέμε στους κατοίκους της Δυτικής Παράκτιας Ζώνης της Κέρκυρας ή της Λευκάδας, ότι η Ιονία Οδός είναι ένα έργο που θα τους αφορά άμεσα. Ε, όχι, δεν είναι!

Και ξέρετε για ποιο λόγο δεν δικαιούστε να το λέτε αυτό; Γιατί εκεί που οι κάτοικοι αυτών των υποβαθμισμένων και αδύναμων περιοχών περίμεναν να ωφεληθούν πραγματικά άμεσα από αυτό το μεγάλο έργο της Ιονίας Οδού, έχουν φθάσει πλέον να «ζητιανεύουν τα ψίχουλα» αυτού του μεγάλου έργου - και παρ’ όλ’ αυτά η Κυβέρνηση να τους τα αρνείται ακόμη και αυτά!! Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς, όσο κι αν προσπαθούμε να «χρυσώσουμε το χάπι» για τους κατοίκους των περιοχών αυτών.

Η λεγόμενη «Παρα-Ιόνια Οδός» (δηλαδή ο άξονας Αμφιλοχία-Άκτιο-Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα), είναι πλέον ένα ΑΝΑΓΚΑΙΟ και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ έργο, τόσο για να μπορέσουν να έχουν κάποια οφέλη και οι κάτοικοι της παράκτιας ζώνης και των Επτανήσων, όσο και για να μπορέσει τελικά ο κυρίως άξονας της Ιονίας Οδού να εκμεταλλευθεί πλήρως την αναπτυξιακή δυναμική του για ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη Δυτική Ελλάδα. Ήρθαν οι Νομάρχες όμως των 5 Νομών στο Υπουργείο και το μόνο που τους υποσχεθήκατε είναι ότι για ένα τμήμα θα προσπαθήσετε να τελειώσετε τη μελέτη μέχρι τέλος του χρόνου και θα «αγωνιστείτε» να βρείτε πόρους από το Δ’ ΚΠΣ. Εν ολίγοις τους είπατε ότι το αίτημά τους δεν μπορεί να υλοποιηθεί, γιατί η μελέτη πρέπει να τελειώσει μέσα στο 2007 - αν και μας μπέρδεψε λίγο και πάλι ο κ. Σουφλιάς αναφερόμενος για κάτι σχετικά με αυτό, για το 2008…

Εδώ να επισημάνω ότι δεν θέλω να μπω καν στη συζήτηση του ενδεχομένου η «παρα-Ιόνια Οδός» να θεωρηθεί «ανταγωνιστικός» άξονας ως προς την Ιονία Οδό. Και εδώ μας τα μπέρδεψε λίγο ο κ. Υπουργός. Στην ουσία μας είπε λίγο ως πολύ ότι το τμήμα Αμβρακία-Άκτιο, έτσι όπως έχει προβλεφθεί στη μελέτη, δηλαδή με 2+2 λωρίδες κυκλοφορίας και ανισόπεδους κόμβους, θα είναι ανταγωνιστική οδός, θα είναι ανταγωνιστικός άξονας. Και εγώ ρωτώ το εξής: δηλαδή από Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα και όλη αυτή την περιοχή, οι Πολίτες θα είναι τρίτης κατηγορίας, αν υποθέσουμε ότι θα μείνει έτσι όπως έχει σήμερα η κατάσταση; Οποιαδήποτε κι αν είναι η Σύμβαση που έχετε υπογράψει, δεν έχετε δικαίωμα να υποβάλετε τους κατοίκους των περιοχών αυτών, στην εσαεί μη ανάπτυξή τους. Όσο και αν είναι λίγο «θολό» αυτό στη Σύμβαση, οφείλετε να το ξεκαθαρίσετε ρητά και με απόλυτη σαφήνεια για να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο στο μέλλον.

Επομένως για να καταλήγουμε, ουδείς πρόκειται από πλευράς μας να εναντιωθεί στην υπογραφή της Σύμβασης για την Ιόνια Οδό - είναι ένα έργο που όλοι το θέλουμε (έστω και έτσι) και καλώς θα γίνει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σταματήσουμε να πιέζουμε, να αγωνιζόμαστε και να απαιτούμε να ολοκληρωθεί το παράλληλο δίκτυο που πραγματικά θα ωφελεί την παράκτια Δυτική Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου. Δεν διαφωνούμε με την Ιόνια Οδό, συναινούμε στην κατασκευή της - αλλά δεν θα κάνουμε και το «άσπρο-μαύρο» προσπαθώντας να «παρηγορήσουμε» όλους αυτούς που «μένουν απ’ έξω» και προσπαθώντας να τους πείσουμε ότι τελικά το έργο τους αφορά άμεσα. Επομένως, σε ότι με αφορά, θα συναινέσω στην κατασκευή της Ιονίας, με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα κατασκευαστεί και η παρα-Ιονία - ότι θα γίνει δηλαδή και από τη Δυτική πλευρά ένας σύγχρονος και ασφαλής αυτοκινητόδρομος με 2+2 λωρίδες κυκλοφορίας. Η Δυτική παράκτια περιοχή και τα νησιά του Ιονίου πρέπει να κάνουν το άλμα της ανάπτυξης και καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να τους το στερήσει αυτό.

Εκείνο που ξέρω, είναι ότι πηγαίνοντας οδικώς στην Κέρκυρα κάθε φορά εγώ και οι συντοπίτες μου, θα περνάω μεν σε λίγο καιρό από έναν αξιοπρεπή δρόμο μέχρι να φθάσω στην Αμφιλοχία - αλλά από την Αμφιλοχία μέχρι την Ηγουμενίτσα, θα συνεχίσω να περνάω από έναν δρόμο πολύ δύσκολο, πολύ επικίνδυνο και πολύ παλιό. Και δεν μπορώ να πω, ότι αυτή είναι η καλύτερη δυνατή εξέλιξη στην οποία θα μπορούσα να ελπίζω…

Παραθέτω επίσης από ομιλία του βουλευτή Πρεβέζης -του ΠΑΣΟΚ-είναι ευνόητο ότι τις διαφωνίες-ενστάσεις εξορισμού τις θέτει η αντιπολίτευση και μας ενδιαφέρουν οι κουβέντες άμεσα ενδιαφερομένων βουλευτών -ασχέτως από ποιο πολιτικό χώρο προέρχονται- ώστε να διερευνήσουμε τα περαιτέρω, μέσω του βουλευτή Λευκάδος Θοδωρή Σολδάτου.

Ομιλία Β. Παπαχρήστος για την Ιόνια Οδό

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Πρέβεζας

ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΑΛΛΑ ΓΕΡΝΟΥΜΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

Σφοδρή επίθεση στη κυβέρνηση του Βαγγέλη Παπαχρήστου με αφορμή την ψήφιση της Σύμβασης για την Ιόνια Οδό

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλησε ο Βουλευτής Πρέβεζας του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Παπαχρήστος κατά την συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής με αφορμή την ψήφιση της σύμβασης για την Ιόνια Οδό .
Σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης πριν και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του βουλευτή διημείφθησαν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Β. Παπαχρήστου, του Προεδρεύοντος κ. και Τραγάκη .Η πρώτη σύγκρουση προήλθε από την επιμονή του προεδρεύοντος να δώσει για πολλαπλή φορά το λόγο στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ πριν μιλήσουν οι βουλευτές

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ:
.... Άλλα λένε. Εγώ θέλω δεσμεύσεις και όχι δεσμεύσεις που θα αλλάζουν κάθε εξάμηνο για το επόμενο εξάμηνο. Θέλω δεσμεύσεις ότι θα γίνουν.
Θα ήθελα να πω και για τον άξονα Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα.
Πραγματικά δεν μπορούμε να μιλάμε για τουριστική ανάπτυξη της παραλιακής ζώνης χωρίς αυτόν τον άξονα. Δυστυχώς, αυτό που λέτε στους κατοίκους της παραλίας, είναι ότι στην παλαιά χάραξη που είναι από τη χούντα και είναι λαθεμένη, θα κάνετε μικρές παρεμβάσεις μόνο σε ορισμένα επικίνδυνα σημασία, σε ισόπεδους κόμβους και σε κάποιες γεωλογικές αστοχίες, χωρίς να αλλάξετε τη διατομή του δρόμου που θα είναι μία λωρίδα και μία λωρίδα, όπως είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι. Αυτό υπόσχεστε στον κάτοικο της παραλιακής.
Επίσης θα ήθελα να θίξω ένα τελευταίο θέμα, που το έθιξα στην Επιτροπή. Όλη σας η επιχειρηματολογία είναι επιχειρηματολογία για την κατασκευή του έργου. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να εξασφαλίσει στους πολίτες υποδομές και ίση πρόσβαση προς το κέντρο. Η πρόσβαση με τα διόδια που προβλέπονται για τον κάτοικο της Δυτικής Ελλάδας δεν είναι ίδια με τον κάτοικο της Θεσσαλίας. Θα πληρώνουμε εμείς 11 ευρώ και 12 ευρώ παραπάνω για τα ίδια χιλιόμετρα διαδρομής. Άρα, δεν έχουμε ούτε τους ίδιους όρους πρόσβασης ούτε τους ίδιους όρους ανταγωνισμού.

Οι προτεραιότητες του βουλευτή Λευκάδος Θοδωρή Σολδάτου όπως δηλώθηκαν μέσα στις γιορτές μας ανοίγουν το δρόμο για ενημέρωση επί του θέματος αυτού :

30-12-2008

Στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε, μπήκαν νέες προτεραιότητες και θεμελιώθηκαν παλαιότερες, οι οποίες βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης.

Έτσι από τα μεγάλα έργα που σχετίζονται με το Νομό, προτεραιότητα αποτελεί η έναρξη των διαδικασιών για τη σύνδεση της Λευκάδας με την Ιονία Οδό, η ένταξη του έργου του Διαύλου στο ΕΣΠΑ, όπως επίσης και των Νοσοκομειακών Υποδομών.

Επίσης αποτελούν προτεραιότητα, η μετά από πολλά χρόνια λειτουργία του προγράμματος Λήντερ στον Αγροτουρισμό, η λειτουργία του κτηματολογικού γραφείου για τη διόρθωση των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Ορεινή Λευκάδα, που θα λειτουργήσει ως Συνεδριακό Κέντρο ειδικής θεματολογίας.

Θα ενημερώσουμε το Βουλευτή με αποστολή του παρόντος δημοσιεύματος ώστε να μας δώσει τα νεώτερα για το τόσο φλέγον αυτό θέμα.

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΦΛΕΒΑΡΗΣ



Για το Φλεβάρη το ημερολόγιο έχει σαν θέμα τις ορχήστρες που συμμετείχαν μουσικοί από τα χωριά μας καθώς και κάποια στιγμιότυπα από τα γλέντια που συμμετείχαν


















Μια μικρή εισαγωγή στο θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο που ετοιμάζουμε μαζί με το Σπύρο Σκλαβενίτη είναι το ημερολόγιο που ετοίμασε ο Σπύρος, αποτελεί μια συνοπτική περίληψη της ύλης του ώστε να χωρέσει στις λίγες σελίδες του ημερολογίου- λευκώματος Συλλεκτικό Κατωχώρι 2009 με θέμα ακριβώς τη μουσικοχορευτική παράδοση του τόπου μας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η πλούσια μουσικοχορευτική παράδοση του χωριού μας είναι απόρροια παραγόντων όπως: πλούσια ναυτιλιακή παράδοση ,αρκετό χρήμα λόγω της θάλασσας, ελευθεριότητα ηθών, ανάπτυξη εμπορίου, μεγάλη απόσταση από την πρωτεύουσα μεγάλος αριθμός οργανοπαικτών κ.ο.κ.

Τα τραγούδια που πάντα-επί αιώνες- τραγουδιόνταν ήταν κλέφτικα, τσάμικα, συρτά.
Η προέλευση ήταν πάντα από την Ήπειρο εκ της οποίας μετανάστες έρχονταν συνέχεια στο νησί μας διαπλάθοντας μας με τις δικές τους παραδόσεις.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή και μέχρι το 1960 αναπτύχθηκε ο Αμανές τον οποίο οι ναυτικοί μας γνώριζαν από τα διάφορα λιμάνια κυρίως της Πάτρας.Γνωστότεροι τραγουδιστές σε αυτό το είδος υπήρξε ο Μήτσος Καββαδάς -Παραξερός, ο Βασίλης Καββαδάς -Παγανιάς, ο Βασίλης Καββαδάς -Μπάλιος, κι ο Αποστόλης Καββαδάς -Μαύρος.

Λίγο μετά το 1950 αρχίσανε να ακούγονται κάπως τα ρεμπέτικα λόγω ραδιου και γραμμοφώνων αλλά δεν μπόρεσαν να επικρατήσουν.

Τη δεκαετία του 1960 -70 επηρέασε μέρος της νεολαίας το νέο κύμα με το οποίο ερχόταν κυρίως σε επαφή κατά τα γυμνασιακά τους χρόνια από την πόλη της Λευκάδας.

Από το 1980 άρχισε η μόδα της Ντίσκο στο Νυδρί όπου δούλευαν σαν σερβιτόροι πολλοί νεολαίοι και μετά την επισκέπτονταν για να συνευρεθούν με καμιά τουρίστρια.

Σήμερα υπάρχουν όλα τα μουσικά ρεύματα και μές στο σπίτι μας ακόμη αλλά έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει καινούρια μουσικοχορευτική δημιουργία.Μόνο παρακολουθούμε ή ακούμε απο τον καναπέ.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Η μουσική δημιουργία στο χωριό μας έπαιρνε τη μορφή σύνθεσης ποιητικά και μουσικά διαφόρων τραγουδιών όπως "η Μπουρανέλα''
Αναφέροταν στην ομορφότερη γυναίκα του χωριού μας πρώτη γυναίκα του Θανασούλια που χορευόταν σαν συρτός.
Στον ίδιο ρυθμό ήτανε και το τραγούδι του Σπύρου Μπίλιου, εξυμνούσε το Σπύρο Μπίλιο που ήτανε η ψυχή των γλεντιών του χωριού.
Της Χρύσως αναφέρονταν στην ομορφιά της Χρύσως του Σκούρα απο το Φτερνό για την οποία σκοτώθηκαν δύο άνθρωποι.
Η αυτοκτονία του Πόρου.Αυτό τραγουδιόταν μόνο στη μορφή που πάει κι ο Ερωτόκριτος
Επίσης το τραγούδι της Βέργως απο τα Χαραδιάτικα που αγάπησε ένα χωροφύλακα στο Βλυχό που την παράτησε κι αυτή τρελάθηκε.
Διάφοροι άλλοι αυτοσχέδιοι στίχοι τραγουδιών συναντιούνται στις παρακάτω ενότητες.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
σχετικά με τα τραγούδια του γάμου αναφορά έχει γίνει στο ημερολόγιο του 2006.
-θα συμπληρωθεί με την παλιότερη αναφορά-

ΤΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ
Το μοιρολόι ως μουσικός τρόπος έκφρασης αποτελεί την ύψιστη πολιτιστική βαθμίδα σεβασμού των ζωντανών απέναντι στους πεθαμένους.Δεν είναι μόνο η έκφραση αγάπης και ανάμνησης προς τα προσφιλή μας πρόσωπα αλλά και ανύψωση του δικούμας φρονήματος σχετικά μετη μεταθανάτια ζωή και την ελπίδα ότι δε θα περάσουμε στη λήθη κάποτε κι εμείς απο τις επόμενες γενιές.

Πραγματικοί εκφραστές αυτής της τέχνης υπήρξαν οι γυναίκες του χωριού μας οι οποίες ανήγαγαν σε δρώμενο την τελετουργία αυτή σε αντίθεση με τους άντρες που έπνιγαν βουβά τον πόνο τους.

Σπουδαίες μοιρολογίστρες του χωριούμας υπήρξαν η Αναστασούλα του Μπέη, η Χριστίνα του Τζαμαρία, η Στάμω τουΤζούβαλη, η Αλεξάντρα του Καψολίνου ,η Κατίνα του Κορφιάτη,η Παρασκευή του Ζέρβα, η Σταθούλα του Λιάτσου, η Ζωίτσα του Καπρίτσολα κ.α.
Σπουδαιότερη όμως όλων υπήρξε η Αγγελικούλα του Κοτζίνου την οποία οι άλλες απλά προσπαθούσαν να την ακολουθήσουν και να την μιμηθούν.Η Αγγελικούλα εκτός από τη φωνή της που ήτανε καθαρή και σπαρακτική έκανε και συγκεκριμένες κινήσεις και σε σώμα , σε κεφάλι και χέρια.Έπιανε τις παλάμες άλλης γυναίκας που ήτανε απέναντι της πάνω από το νεκρό και πήγαινε το σώμα τους ''πέρα- δώθε'', έπιανε το κεφάλι της και το χτύπαγε ή το γρατζούναγε να ματώσει , ξέμπλεκε τα μαλλιά της , χτύπαγε το έδαφος με τα χέρια της κ.ο.κ.

Ο Γιάννης Σκλαβενίτης - Σουσάνης ο μεγαλύτερος έμπορος της Λευκάδος προπολεμικά, την είχε βάλει κάποτε να τόνε μοιρολογήσει όταν ήταν εν ζωή και πήγαιναν με τη βενζίνα στη Λευκάδα.Ξάπλωσε κάτω σαν πεθαμένος κι αυτή τον μοιρολόγησε κανονικά.Επίσης της άφησε ένα πεντακοσάρικο προπολεμικά για να τόνε μοιρολογήσει όταν πεθάνει σαν στερνή του επιθυμία πράγμα που έγινε.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ξεκίνησαν να λέγονται στα χωριά μας από τα παιδιά του δημοτικού σχολείου όταν δασκάλα ήταν η Μουρκέλου Γιωργία.

Του Χριστού τα πάθη λέγονταν παλιότερα ακόμη, μάλλον και τον προηγούμενο αιώνα.

Τα κάλαντα του Λαζάρου αποτελούσαν πάντα μέρα γιορτής που τιμούνταν ανάλογα.Απο τις αρχές του αιώνα έβγαινε ο Νίκος Μουτζφλός με ζουρνά και με τους Πριντζιπαίους κομπανία που είχαν βιολί.
Μόλις γύρισε από την Αμερική με το κλαρίνο συνέχισε να βγαίνει ακόμη λίγα χρόνια μέχρι που τον διαδέχτηκε ο Γιάννης Αρίκας που είχε ξεκινήσει σαν πολλά υποσχόμενος οργανοπαίκτης.
Απο το 1960 σχηματίστηκε καινούρια δεύτερη ζυγιά με τον Γιάννη το Καπλάνη κλαρίνο. Από το 1985 συνεχίστηκε το έθιμο από το Νιόνιο Κωπανέλο κλαρίνο.

Οι εισπράξεις τα πρώτα χρόνια γίνονταν σε είδος 80 με 100 κουλούρια-χωριάτικα λαδοκούλουρα Λευκάδος-και 80-100 αυγά.Μετά την κατοχή το 1944-1945 αρχίσανε δειλά δειλά να δίνουνε καμιά δεκάρα κι αυτό αποτελούσε είδηση.

Το σημαντικότερο είναι η ωραία ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν μέσα στη νύχτα 6-10 άτομα με κλαρίνο και βιολί που περνούσαν απο Κατωχώρι -Βλυχό-Γένι ψυχαγωγώντας τον κόσμο που το περίμενε με αγωνία.Πολλές φορές γίνοταν παρεξήγηση άν δεν πήγαιναν κάπου.

Σε κάποια σπίτια που το περίμεναν πολύ ήτανε του Φιλιπάγγελου, Σπύρου Τσίνκου, Περικλή Παπά, Πανούτσου,Αντρέα Μπαρμπάκου, Μαλέντζη κλπ
Σε κάποιων το σπίτι η πόρτα δεν άνοιξε ποτέ...για λόγους τσιγκουνιάς.

Μια αλλη φορά μια γυναίκα έβρισε τον άντρα της που την ξύπνησε τα μεσάνυχτα με τη κομπανία του κι αυτός την έσπασε στο ξύλο χαλώντας την όλη ατμόσφαιρα.
Κάποια άλλη άρχισε τις κατάρες μόλις πήγαν εκεί οι Λαζαριστές και ο άντρας της τής έσπασε στο κεφάλι τη λάμπα.Έτσι λύνονταν με συνοπτικές διαδικασίες οι αρνήσεις για όσους είχαν πρόβλημα εκείνα τα χρόνια.

Τώρα το έθιμο εξακολουθεί να γίνεται έστω και αν δεν το περιμένουν όπως παλιά οι άνθρωποι όμως το θέλουν και πολύ σπάνια κάποιος δεν ανοίγει την πόρτα του.

ΜΙΑ ΓΩΝΙΤΣΑ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑΔΑ;

Ο σκορπιός από ψηλά



στις αλυκές

ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Ποίημα του Νάνου Βαλαωρίτη

Παρακαλώ το παρακάτω ποίημα του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη να μην εκληφθεί ως παράφραση του συμβόλου της πίστεως μας,αλλά σαν μια δήλωση της πίστεως στη Εκκλησία που είναι χωρίς ανθρώπινη εξουσία στην απελευθέρωση από τα δεσμά της θρησκοληψίας και την ένταξη στον αγώνα για φώτιση του αθώου και δημιουργικού πνεύματος ενάντια στη πονηρία των νέων φαρισαίων κάθε υποτιθέμενης "Εκκλησίας"τους.

Το ποίημα αυτό αποτελεί δίκοπο μαχαίρι και οφείλω να πω πως σε αρκετά σημεία του με βρίσκει κάθετα αντίθετο -ειδικά δε στα σημεία της υλιστικής παράκρουσης- όμως οφείλω να αναγνωρίσω την καλλιτεχνική αξία του και την διάθεση του για γόνιμο αντίλογο και για τούτο το προτείνω σαν ερέθισμα προβληματισμού ο μεν ποιητής ξέρει τι πιστεύει κι ας μας βρίσκει αντίθετους εμείς ξέρουμε ή απλά αντιτιθέμεθα για λόγους φιλότιμου προφύλαξης της παράδοσης;

Η παράδοση μας είναι άριστη ένας Θησαυρός που όμως εύκολα ξεπουλάμε κι αποχωριζόμαστε αν δεν γνωρίζουμε δεν ξέρουμε σε βάθος την αξία του και τις βάσεις όπου αυτή στηρίζεται.

Παρακαλείστε οι πιο εξοικειωμένοι ή πιο εξειδικευμένοι να μας φωτίσετε περαιτέρω...

"Πιστεύω

Πιστεύω σε μια χημική ένωση Πατέρα Παντοκράτορα
Πιστεύω σε μια ηλεκτρική εκκένωση Άγιο Πνεύμα
Πιστεύω σ' έναν Γιο Μονογενή που βγήκε από το σπέρμα
Πιστεύω σε μια φυσική εξέλιξη Μητέρα Αειπαρθένα
Πιστεύω σε μιαν Εκκλησία διακόπτρια του φωτός
Και σε δώδεκα Απόστολους του Έρωτα
Πιστεύω σ' ένα Εσταυρωμένο Δέντρο
και σε μιαν αρχική ουσία Π
Πιστεύω σ' έναν άγνωστο παράγοντα
Που γεννάει την περιέργεια
πιστεύω σ' ένα πονηρό και σ' ένα αθώο πνεύμα
Πιστεύω σε μιαν ωραία γυναίκα
Που θα με κάνει ευτυχισμένο
Πιστεύω στη μεγάλη δύναμη της φαντασίας
Που μπορεί στην κόλαση να δει έναν παράδεισο
Στο καθετί που βλέπω που ακούω που μαντεύω που αγαπώ
Πιστεύω
Πιστεύω σ' έναν άνθρωπο αποφυλακισμένο
Απ' τα δεσμά της σκέψης του του φόβου του το αυγό
Άγιος ελεύθερος στον Αιώνα τον Άπαντα.

(Συλλογή Α8, Α12: Εστίες μικροβίων, 1997)

ας δούμε τώρα και το σύμβολο της πίστεως πρωτότυπο και μετάφραση

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Ορθοδοξία

Το Σύμβολο της Πίστεως

1. Πιστεύω εις ενα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. 2. Καί είς ενα Κύριον Ιησούν, Χριστόν, τόν Υιόν τoυ Θεoύ, τόν μονογενή, τόν εκ του Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων των αίωνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιον το Πατρί, δι' ου τά πάντα εγένετο. 3. Τόν δι' ημας τούς ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών καί σαρκωθέντα εκ Πνευματος 'Αγίου και Μαρίας της Παρθένου καί ενανθρωπήσαντα. 4. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημων επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα καί ταφέντα. 5. Καί αναστάντα τήν τρίτη ημέρα κατά τάς Γραφάς. 6. Καί ανελθόντα εις τούς ουρανούς καί καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. 7. Καί πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζωντας καί νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. 8. Καί εις τό Πνευμα τό 'Αγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν,τό εκ του Πατρός εκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υιω συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλήσαν διά των Προφητών. 9. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν καί αποστολικήν Εκκλησίαν. 10. Ομολογω εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. 11. Προσδοκω ανάστασιν νεκρων. 12. Καί ζωήν του μέλλοντος αίωνος. 'Αμήν.

1. Πιστεύω σε ένα Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, δημιουργό του ουρανού και της γης, όλου του ορατού και αόρατου κόσμου. 2. Πιστεύω και σε ένα Κύριο, τον Ιησού χριστό, τον γιο του Θεού το μονογενή, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιώνια. Φως από το φως, αληθινό Θεό, που γεννήθηκε και δε δημιουργήθηκε, ομοούσιο με τον Πατέρα, δια του οποίου Ιησού όλα δημιουργήθηκαν. 3. Αυτόν που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και σαρκώθηκε από το ’γιο Πνεύμα και την Μαρία την Παρθένο και έγινε άνθρωπος. 4. Και που σταυρώθηκε προς χάρη μας επί Ποντίου Πιλάτου και θυσιάστηκε και ενταφιάστηκε. 5. Και που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές. 6. Και που ανέβηκε στους ουρανούς και κάθεται δεξιά του Πατέρα. 7. Και που πάλι θα επιστρέψει με δόξα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δε θα έχει τέλος. 8. Πιστεύω και στο 'Αγιο Πνεύμα, το κύριο, αυτό που δίνει ζωή, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτό που μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται, το οποίο μίλησε με το στόμα των προφητών. 9. Πιστεύω, στην Εκκλησία που είναι μία, αγία, καθολική και αποστολική. 10. Ομολογώ ένα βάπτισμα για τη συγχώρεση Των αμαρτιών. 11. Περιμένω με ελπίδα την ανάσταση των νεκρών. 12. Και τη ζωή στη μέλλουσα βασιλεία του Θεού. Αμήν. Απ' τις σελίδες του Αλέξ. Παπαδάκη

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Είναι δυνατό να πιστεύουμε κάτι που αγνοούμε είναι δυνατό να παπαγαλίζουμε ποιηματάκια που η σημασία τους για τη ζωή μας είναι καταλυτική και να μην ξέρουμε τι αυτά προσπορίζονται και τι νοήματα εκφράζουν;

Κι όμως είναι! το κάνουμε για όλους τους τομείς του πολιτισμού ανεξαιρέτως.Καιρός να το αλλάξουμε και να προχωρήσουμε μπροστά στην υλοποίηση αυτών που με τα λόγια υποστηρίζουμε και με τα έργα παραλείπουμε .

Θα διαπιστώνετε κι εσείς ότι υπάρχουν λεπτές έννοιες και πολύ μεγάλη προσοχή στην επιλογή των λέξεων που αποτελούν το Πιστεύω, θα θέσω μερικά ερωτήματα που προσωπικά με προβληματίζουν κάθε φορά που το βλέπω και θα δώσω τις προσωπικές μου απαντήσεις με πιθανή πλάνη.]

Αυτό που λέμε εδώ είναι: δείτε έχει σημασία και δίνει φως στη ζωή μας και είναι τόσο κοντά τόσο φανερό.

Α.ς το εξετάσουμε λέξη λέξη πρόταση πρόταση.Και ας ξεδιαλύνουμε τα συμπυκνωμένα μηνύματα και νοήματα του.

Αυτά όλα τα θέματα αποτελούν διακρίσεις και εξειδικεύσεις με θεολογικό και ιστορικό περιεχόμενο που απλά επιδιώκουν να διευκρινίσουν το θεολογικό χαρακτήρα και το ιστορικό του υπόβαθρο δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε περισπούδαστη ανάλυση και περιοριζόμαστε απλά στην θέση που η μη εξειδικευμένη μας γνώση μας αφήνει να διακρίνουμε.

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Ας δούμε λοιπόν:

1. Πιστεύω σε ένα Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, δημιουργό του ουρανού και της γης, όλου του ορατού και αόρατου κόσμου.

Τι είναι η βασιλεία του Θεού;

-για μένα είναι η επικράτηση του πνεύματος της δημιουργίας και των αξιών έναντι στις δυνάμεις της διάλυσης και της αποδόμησης σε κάθε επίπεδο υλικό και άυλο,σημαίνει ειρήνη ηρεμία αγάπη δικαιοσύνη δημοκρατία αλληλεγγύη αδελφοσύνη με ένα λόγο ευτυχία

Τι νόημα έχει η ανάσταση των νεκρών και γιατί η ελπίδα μας ανατίθεται σε αυτή;

-Η ανάσταση των νεκρών είναι η διατήρηση της υπόστασης μας στο άχρονο και αέναο σύμπαν δηλαδή αυτό που μένει από μας τις προσπάθειες μας τις θυσίες μας τα επιτεύγματα μας σε κάθε εκδήλωση του είναι μας.Πιστεύουμε ότι τίποτε δεν είναι μάταιο και το κάθε τι έχει το νόημα του ασχέτως αν μας είναι ξεκάθαρο ή κατανοητό.

πως το βάπτισμα και μάλιστα το μοναδικό οδηγεί στη συγχώρεση των αμαρτιών;

-το βάπτισμα είναι καθορισμός ή επαναπροσδιορισμός μας ειδικά δε των αξιών και της πορείας που αυτές καθορίζουν δεν μπορεί κανείς να παλεύει σε αντίθετα στρατόπεδα για τούτο οφείλει να επιλέξει το ένα και μοναδικό που θα καταταγεί και θα υπηρετήσει με προσοχή και περίσκεψη.

Η συγχώρεση των αμαρτιών προκύπτει έμμεσα από το βάπτισμα μέσω της επανατοποθέτησης στο δρόμο της δημιουργίας και άρα τον καθαρισμό από τα έργα της αποδόμησης.

Πως γίνεται να πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας των ορθοδόξων έχει την αλήθεια;

αφού ούτε μια και καθολική είναι-υπάρχουν τόσες άλλες καθολική ,διαμαρτυρόμενη,κλπ -

ούτε Αγία: ξέρουμε δα τι είναι και ο κλήρος-απαρτίζεται σε μεγάλο μέρος απο άρπαγες- και οι υποτιθέμενοι πιστοί

ούτε κάν αποστολική, κι ας υπάρχουν ακόμη και σήμερα κάποιοι απόστολοι του χριστιανικού πνεύματος και ιεραπόστολοι.

-Δεν το πιστεύουμε σαν υπαρκτό απλά θα το θέλαμε όλοι οι άνθρωποι να είναι κάτω από την ίδια σκέπη του δόγματος της αδελφοσύνης και της αυτοθυσίας αλλά δεν το καταφέρνουμε, ούτε καν όσοι ήδη ισχυριζόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί, αφού έχει σηκώσει κάθε έθνος ή ομάδα εθνών -με πολιτικά κριτήρια- την παντιέρα του και υποτάσσεται σε οτιδήποτε εκτός των αξιών αυτών.

Πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας πρέπει να είναι θα θέλαμε να είναι Μία Μοναδική-Καθολική: για ολους ανεξαιρέτως ασπρους μαύρους μπλε,

Αγία δηλαδή να αποτελούμε σύνολο αγίων που πράττουμε με βάση το πνεύμα της διδασκαλίας του παραδείγματος του Χριστού,

Αποστολική δηλαδή ο καθένας μας να είναι απόστολος της πίστεως του Χριστού φορέας δηλαδή του πνεύματος του που διαχέει τα μηνύματα του.

Τι είναι όμως το άγιο πνεύμα γιατί να το συνδοξάζουμε και να το συμπροσκυνούμε εντέλει γιατί είναι κύριο ζωοποιό και γιατί το ξεχωρίζουμε απο το Θεό δημιουργό και τον γιό του την ενανθρωπισμένη του μορφή και το οποίο μάλιστα υποτίθεται μίλησε με το στόμα των προφητών;

-Αν δεχτούμε ότι ο κόσμος είναι όλον αδιαίρετο τότε δεν είμαστε σε θέση να σκεφτούμε παρά μόνο ένα πράγμα, αν αντιθέτως νοιώθουμε την πολλαπλότητα του κόσμου εννοούμε και την πολλαπλότητα των συνδυασμων του οπότε είτε μιλαμε για θεο είτε για χριστό είτε για άγιο πνεύμα είτε για αγίους είτε για εμάς οφείλουμε να βρίσκουμε τα στοιχεία που μας ενώνουν και μας ''χωρίζουν'' δηλαδή μας κάνουν αντιληπτικά διακριτούς.

Το άγιο πνεύμα είναι η ψυχή της δημιουργίας εκείνο που συνδέει τα πάντα και εκφράζεται διαχρονικά -το εκφράζουν οι προφήτες οι διαχρονικοί άνθρωποι- είναι η θεϊκή διάσταση που δίνει ζωή είναι η κύρια διάσταση του θείου αλλά και μπορούμε να τη διακρίνουμε σαν προερχόμενο προέκταση του δημιουργού στον αντιληπτό σε μας κόσμο κι έτσι από το δημιουργό και την εναθρωπισμένη του έκφραση τον ιό του.

Με άλλα λόγια είναι μια άλλη πλευρά από τις τρεις σημαντικές για την αντίληψη μας.Αυτή που διαχέεται σε λόγους και έργα και δίνει ζωή είναι ο Θεός μέσα μας που μπορεί ακόμα και να εκφραστεί μέσα από ανθρώπους ,για τούτο είναι εξίσου αξιόλογο και χαρακτηρίζεται συνδοξαζόμενο και συμπροσκυνούμενο

2. Πιστεύω και σε ένα Κύριο, τον Ιησού χριστό, τον γιο του Θεού το μονογενή, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιώνια. Φως από το φως, αληθινό Θεό, που γεννήθηκε και δε δημιουργήθηκε, ομοούσιο με τον Πατέρα, δια του οποίου Ιησού όλα δημιουργήθηκαν.

Γιατί πιστεύω ότι ο Ιησούς είναι Κύριος και τι σημαίνει κύριος;

επίσης τι νόημα έχει ο τονισμός του σαν "γιος του Θεού" και μάλιστα μονογενής,

τι νόημα έχει αν γεννήθηκε από τον πατέρα προαιώνια;,

Γιατί λέμε ότι είναι φώς απο το φώς;

τι νόημα έχει αν γεννήθηκε και δεν δημιουργήθηκε;

γιατί μας ενδιαφέρει αν είναι της ίδιας ουσίας με το πατέρα;

και πως είναι δυνατό να δημιουργήθηκαν όλα διαμέσου αυτού;

Οι προσωπικές μου απαντήσεις που επαναλαμβάνω είναι πιθανόν να είναι λανθασμένες είναι οι εξής:

-Κύριος είναι αυτός που ηγείται και φωτίζει με τη διάνοια του, το πνεύμα του και το παράδειγμα του.

-Μονογενής ο Χριστός μας αφού δεν αποδεχόμαστε πολλούς ισάξιους του πνευματικού μας οδηγού, ούτε κάν δεύτερο, αλλά δεν περιμένουμε και κανέναν άλλο είναι μια δήλωση μοναδικότητας του.

-Γεννήθηκε προαιώνια σημαίνει ότι δεν είναι μια απλή ανθρώπινη ύπαρξη αφού η αξία της για το ανθρώπινο είδος είναι καταλυτική για τη διαχρονικότητα της ύπαρξης της και για την ουσία, το νόημα της ύπαρξης και δράσης αυτής.Για και τούτο
ονομάζουμε προαιώνιο οτιδήποτε δεν επηρεάζεται και δεν υπάγεται στο καθεστώς του χρόνου, δεν έχει αρχή μέση και τέλος είναι μόνιμο διαχρονικό.

-Είναι ο Χριστός φώς απο το φώς του πατέρα υπο την έννοια ότι η φύση του αν και ιστορικό όν είναι θεία και ίδια με του Θεού που τον ενέταξε στων ανθρώπων την ιστορία χωρίς να τον δημιουργήσει όπως όλους τους ανθρώπους αλλά με θαυματουργικό τρόπο μέσω της παρθένου που ονομάζουμε Παναγία ,να γεννηθεί σαν άνθρωπος και να μοιραστεί ιστορικά την ανθρώπινη φύση,την χρονικά περιορισμένη και θνητή.

-μέσω του Χριστού άλλαξαν όλα για πάντα στον ανθρώπινο βίο αλλά και μέσω της θείας του υπόστασης είναι και δημιουργός του παντός ένα αδιαίρετο αν και διακριτό- για την ατελή κρίση μας- με το Θείο στοιχείο και το άγιο πνεύμα

3. Αυτόν που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και σαρκώθηκε από το ’γιο Πνεύμα και την Μαρία την Παρθένο και έγινε άνθρωπος.

-μέσω της ύπαρξης του ιστορικού προσώπου του Χριστού[ που έγινε άνθρωπος αν και θεία φύση,] κι αυτό λένε οι γραφές έγινε μέσω της θαυματουργικής γονιμοποίησης της παρθένου Μαρίας από το άγιο Πνεύμα, επιτυγχάνεται η δυνατότητα της σωτηρίας των ανθρώπων που μετανοούν για την πορεία τους και αλλάζουν αυτή την πορεία χαράζοντας το δρόμο τους με νέες αξίες τις αξίες που δίνει με τη διδαχή και το παράδειγμα του ο σωτήρας ο Χριστός.

4. Και που σταυρώθηκε προς χάρη μας επί Ποντίου Πιλάτου και θυσιάστηκε και ενταφιάστηκε.

ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο αποδεικνύεται ότι υπήρξε την εποχή του Ποντίου Πιλάτου και ότι θυσιάστηκε οικειοθελώς και πέθανε μαρτυρικά αφού βασανίστηκε και σταυρώθηκε μα ενταφιάστηκε φυλασσόμενος.

5. Και που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές.

ο Χριστός αν δεν αναστήθηκε δεν έχει τη θεία φύση για τούτο η ανάσταση είναι κυρίαρχη ειδικά στους Ορθοδόξους, αντιθέτως ιστορικά αποδεικνύεται ότι όλα έγιναν όπως έλεγαν αιώνες πριν οι προφητείες στις γραφές ότι ενταφιάσθηκε πεθαμένος και αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες.

6. Και που ανέβηκε στους ουρανούς και κάθεται δεξιά του Πατέρα.

ο Χριστός δεν ανέβηκε βεβαίως κάποια σκάλα ούτε έχει θρόνο ο Πατέρας σαν άλλος Δίας για να καθίσει στα δεξιά του,απλά μεταφορικά εννοούμε ότι ξαναβρήκε τη θέση του μεγέθους και της ποιότητας του.

7. Και που πάλι θα επιστρέψει με δόξα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δε θα έχει τέλος.

Πάλι όμως έχουμε μια μεταφορική εικόνα η οποία μας κάνει γνωστή την ιστορική επανένταξη του Χριστού με το τέλος της ιστορίας του ανθρώπου, όπου θα φανούν στον αγώνα και το δρόμο που εκείνος έδειξε πως οι άνθρωποι έπαιξαν το ρόλο που τους αναλογούσε ή όχι.

Εντέλει στη συνέχεια του παντός ενταγμένοι άπαντες οι θνητοί θα πορεύονται αενάως σαν υλικό της διαρκούς ύπαρξης με τους κανόνες του Χριστού που εντάσσονται στο σχέδιο του για το σύνολο του παντός που δεν έχει τέλος.

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

ο Χριστός θα επιστρέψει με δόξα δηλαδή πασιφανώς κι όχι κρυφά θα το αντιληφθούν άπαντες πιστοί και μη για την κρίση αυτό δεν σημαίνει ότι θα στηθεί δικαστήριο αλλά ότι ο καθένας που δημιουργούσε με βάση τις αξίες προσμετράται σαν δημιουργικό υλικό κατά τα πρότυπα του Χριστού ενώ τα υπόλοιπα είναι αμελητέα και άχρηστα κατάλοιπα.

Οι φωτογραφίες είναι απο το αρχείο της Εκκλησίας της Ελλάδος τραβήχτηκαν στο άγιο Όρος και αλλού απο τον φωτογράφο Ιερομόναχο Γεννάδιο Δεμερτζή.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΓΕΝΑΡΗΣ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2009
ΔΕΚΑΤΟ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΛΕΥΚΩΜΑ ΚΑΤΩΧΩΡΙ

Για δέκατη συνεχή χρονιά εκδόθηκε το ετήσιο λεύκωμα ημερολόγιο με επιμέλεια του Σπύρου Σκλαβενίτη [Τασούλα] φέτος η θεματική ενότητα είναι η μουσικοχορευτική παράδοση του νησιού μας, μέσα από εικόνες του χτες παρελαύνουν γνωστές φιγούρες, συγγενικά πρόσωπα και αγαπημένοι φίλοι που κάποιοι μάλιστα έχουν ήδη περάσει στην ιστορία.

Το αφιερώνω στους Λευκαδίτες της διασποράς και ειδικά στο Χρήστο Καββαδά Μπαρμπάκο που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και τον Αντρέα Καββαδά Μπαρμπάκο στην Παλλήνη Αττικής.
Για δείτε τι λεβεντιά έχει ο γέροντας στο πάλκο καλά μου φιλαράκια!







Θα παρουσιαστεί πλήρως και το φωτογραφικό υλικό καθώς και η μικρή αναφορά του ημερολογίου στο θέμα αυτό αλλά να το παραγγείλετε για να βοηθήσετε το έργο του λαμπρού λαογράφου που δουλεύει πάνω στα θέματα αυτά για αρκετές δεκαετίες τώρα, εξάλλου το ποσό είναι μηδαμινό -15 ευρώ στοιχίζει- μπορείτε να τηλεφωνήσετε απευθείας στον Σπύρο Σκλαβενίτη Τασούλα στο κινητό του 6979725939 

Το ίδιο θα ισχύει και για τα υπόλοιπα λευκαδίτικα προϊόντα που παρουσιάσαμε και θα παρουσιάσουμε αφού θα οργανώσουμε μια μικρή έκθεση τους με δυνατότητα να παραγγελθούν και να αποσταλούν στο σπίτι σας ταχυδρομικά.

Εννοείται ότι δεν ασχολούμαστε με το εμπόριο, αυτό είναι μια προσφορά μας ειδικά σε κείνους τους φίλους που βρίσκονται στο εξωτερικό ή τέλος πάντων σε μέρος που δεν είναι εύκολο να τα βρούνε ή να τα παραγγείλουν αν και συνήθως δίνουμε και τις πληροφορίες των προμηθευτών που υπάρχουν στην ιστοσελίδα τους.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΣΕΡΥ ΜΠΡΑΝΤΥ

Συνταγή για τσέρι μπράντι- Ricetta CHERRY BRANDY

Υλικά-Ingredienti 1 Λίτρο μπράντυ, 500γρ κεράσια ώριμα, 200γρ κεράσια σγουρά, 150γρ ζάχαρη, φλούδα ενός λεμονιού

[1 litro di brandy, 500g di ciliege marasche, 200g di ciliege morelle, 150g di zucchero, la buccia di limone.]

Προετοιμασία- Preparazione

Αφού βγάλετε τα κοτσανάκια ,πλύντε και στεγνώστε με προσοχή τα κεράσια. κόψτε τα στα τρία με προσοχή να μη χαθεί ο χυμός τους -βάλτε κάποιο σκεύος συλλογής του χυμού- [Dopo averle private dei gambi, lavate e asciugate delicatamente le ciliege. Rasatele al tritatutto, badando bene di non perdere il sugo.] τα κουκούτσια πρεπει να σπάσουν και να προστεθούν στην υπόλοιπη μάζα.Τα βάζετε επομένως όλα σε ένα βάζο γυάλινο και προσθέτετε την ζάχαρη, το μπράντι και το κίτρινο μέρος της φλούδας ενός τετάρτου του λεμονιού. [I noccioli devono essere schiacciati ed aggiunti al resto. Mettete quindi tutto in un vaso di vetro ed aggiungete lo zucchero, il brandy e la parte gialla della buccia di un quarto di limone.] Κλείνετε ερμητικά το σκεύος αφήνετε να ηρεμήσει το όλο μίγμα για δύο μήνες οπότε και μπορείτε να το φιλτράρετε και να το εμφιαλώσετε. [Chiudete ermeticamente il recipiente lasciate riposare il tutto per due mesi dopo di che potrete filtrare e imbottigliare.] Η ιταλική αυτή συνταγή δεν περιέχει και την κανέλα που είναι σημαντικό στοιχείο του ηδύποτου αυτού, οπότε να θυμηθείτε να βάλετε ένα μικρό ματσάκι με φλούδα κανέλας αναλόγως του πόσο έντονη θέλετε να είναι η επίγευση του ποτού. Στην υγειά μας