Ποιες τροφές ανεβάζουν και ποιες ρίχνουν τη διάθεση

Έχει διαπιστωθεί ότι η γνώση για την διατροφή και η εφαρμογή της χαρίζει χρόνια ζωής αλλά και ευεξία.Αν βοηθηθούμε απο την παράδοση αλλά και την επιστημονική γνώση θα έχουμε το αποτέλεσμα που επιζητάμε.

Ας δούμε περιληπτικά ποιες τροφές ανεβάζουν και ποιες ρίχνουν τη διάθεση

Μίνα Ράλλη

Έχετε πιάσει αρκετές φορές τον εαυτό σας τελευταία πεσμένο και άκεφο; Σας συμβαίνει συχνά να νιώθετε εκνευρισμό; Οι ατελείωτες υποχρεώσεις, οι προθεσμίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας σίγουρα επηρεάζουν τη διάθεσή σας. Μήπως όμως παίζει κάποιο ρόλο και η διατροφή σας; Ναι, λένε οι ειδικοί και επισημαίνουν τις συνέπειες των διατροφικών σας επιλογών σε βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο.

Σε βραχυπρόθεσμη βάση η διατήρηση των σακχάρων στο αίμα σας σε σταθερό επίπεδο θα σας βοηθήσει να αισθάνεστε γεμάτοι ενέργεια και όρεξη. Αν το σάκχαρο στο αίμα σας παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα έχετε περισσότερες πιθανότητες να νιώσετε πεσμένοι. Το ίδιο ισχύει και αν δεν προσλαμβάνετε αρκετές φυτικές ίνες και νερό.

Μακροπρόθεσμα το να διατηρείτε το σώμα σας υγιές και απαλλαγμένο από ασθένειες κάνει καλό στη διάθεσή σας. Για παράδειγμα τα βασικά θρεπτικά συστατικά, που περιέχονται σε συγκεκριμένα τρόφιμα, μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα ορισμένων ορμονών που ανεβάζουν τη διάθεση, όπως η σεροτονίνη.

Ακολουθείστε λοιπόν τις συμβουλές των διαιτολόγων αν θέλετε να έχετε καλή διάθεση, ενεργητικότητα και ζωντάνια.

1. Αναζητήστε τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη Β12 και φολικό οξύ

Πώς σας φαίνεται η ιδέα ενός λαχταριστού πιάτου με φασόλια και άπαχο βόειο κρέας; Ή μιας σαλάτας με κοτόπουλο, που περιλαμβάνει στήθος κοτόπουλου χωρίς πέτσα και μαρούλι; Ή μιας μερίδας ψητού σολομού με μπρόκολο;

Όλα αυτά τα πιάτα διαθέτουν ένα τρόφιμο, που είναι πλούσιο σε φολικό οξύ και ένα άλλο που είναι πλούσιο σε βιταμίνη Β12. Οι δύο αυτές βιταμίνες φαίνεται να συμβάλουν στην πρόληψη διαταραχών της διάθεσης.

Η σχέση μεταξύ μιας διατροφής με υψηλότερη περιεκτικότητα σε φολικό οξύ και μετριασμού των καταθλιπτικών συμπτωμάτων έχει επισημανθεί εδώ και καιρό από τους επιστήμονες. Πρόσφατη ιαπωνική μελέτη επιβεβαίωσε τη συσχέτιση αυτή.

Το φολικό οξύ βρίσκεται στα φασόλια, στα χόρτα και στα όσπρια και η βιταμίνη Β12 στο κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά και τα γαλακτοκομικά.

2. Φάτε άφθονα φρούτα και λαχανικά

Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πλούσια σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και αντιοξειδωτικά, που έχουν ευεργετική επίδραση στην υγεία.

Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι όσοι καταναλώνουν 1-2 περισσότερες μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα έχουν 11% περισσότερες πιθανότητες να έχουν καλή υγεία.

3. Εντάξτε στην καθημερινή σας διατροφή το σελήνιο

Το σελήνιο είναι μέταλλο που δρα σαν αντιοξειδωτικό στο σώμα. Τα αντιοξειδωτικά έχει διαπιστωθεί ότι ανεβάζουν τη διάθεση και συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο κατάθλιψης.

Προσπαθήστε να προσλαμβάνετε τουλάχιστον τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα σεληνίου, που υπολογίζεται στα 55 μικρογραμμάρια.

Τα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι μια εξαιρετική πηγή σεληνίου. Το καφέ ρύζι, το ψωμί ολικής αλέσεως και το πλιγούρι δεν πρέπει να λείπουν από το τραπέζι σας. Άλλες τροφές πλούσιες σε σελήνιο είναι:

* Φασόλια και όσπρια

* Άπαχο κρέας (άπαχο χοιρινό ή μοσχάρι, κοτόπουλο χωρίς πέτσα, γαλοπούλα)

* Χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά γαλακτοκομικά

* Ξηροί καρποί

* Θαλασσινά (στρείδια, μύδια, καβούρια, σαρδέλες και ψάρια)

4. Καταναλώστε ψάρια αρκετές φορές την εβδομάδα

Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης όταν καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ψαριών, ιδιαίτερα λιπαρών ψαριών, όπως ο σολομός, καθώς είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.

Τα ωμέγα-3 λιπαρά, που περιέχονται στα ψάρια, φαίνεται να επηρεάζουν θετικά τη διάθεση ενώ έχουν συσχετιστεί και με μειωμένο κίνδυνο κατάθλιψης μετά τον τοκετό.

Καλές πηγές ωμέγα 3 λιπαρών είναι:

* Ρέγκα

* Πέστροφα

* Σολομός

* Σαρδέλες

* Τόνος

5. Δώστε στον οργανισμό σας τη βιταμίνη D που χρειάζεται !

Έχετε παρατηρήσει ότι όταν περνάτε χρόνο στον ήλιο, αισθάνεστε πιο ανεβασμένοι; Οι ακτίνες του ήλιου επιτρέπουν στον οργανισμό σας να συνθέσει τη βιταμίνη D.

Σειρά από πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D συνδέονται με μεγαλύτερη συχνότητα συναισθηματικών διαταραχών και συμπτωμάτων κατάθλιψης.

Η βιταμίνη D προέρχεται από τρεις πηγές: από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, από τα συμπληρώματα βιταμίνης D και από τα τρόφιμα.

Η βιταμίνη D περιλαμβάνεται σε πολύ λίγες τροφές:

* Λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός, ο τόνος και το σκουμπρί

* Συκώτι

* Τυρί

* Κρόκο αυγών

Ωστόσο πρωταρχική πηγή βιταμίνης D είναι τα εμπλουτισμένα τρόφιμα, όπως τα δημητριακά πρωινού, οι χυμοί και το γάλα.

6. Ενδώστε στο γλυκό πειρασμό της σοκολάτας

Οι μικρές ποσότητες σοκολάτας – και ειδικά μαύρης σοκολάτας- μπορούν να σας φτιάξουν τη διάθεση, αφού η σοκολάτα επιδρά στα επίπεδα των ενδορφινών στον εγκέφαλο, τα οποία αποτελούν τα καλά χημικά που παράγει το σώμα σας. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Φαίνεται ότι η σοκολάτα κάνει καλό στην καρδιά.

Σύμφωνα με έρευνα Ολλανδών επιστημόνων οι άνδρες που έτρωγαν μικρή ποσότητα σοκολάτας καθημερινά είχαν χαμηλότερα επίπεδα αρτηριακής πίεσης και χαμηλότερα ποσοστά καρδιακών παθήσεων. Επίσης είχαν καλύτερη διάθεση.

Ακριβώς όμως όπως ορισμένα τρόφιμα μπορούν να σας βοηθήσουν να αισθανθείτε καλύτερα, κάποια άλλα έχουν τη δύναμη να σας χαλάσουν τη διάθεση.

Ας δούμε τι συνιστούν οι διαιτολόγοι:

1. Μειώστε την κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά.

Το κορεσμένο λίπος – όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες- έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και συγκεκριμένων μορφών καρκίνου. Το τελευταίο διάστημα οι ερευνητές έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για το ρόλο των κορεσμένων λιπαρών στην εμφάνιση κατάθλιψης.

Πρόσφατη μελέτη που έγινε σε 348 άτομα ηλικίας 24 – 81 ετών διαπίστωσε συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης πρόσληψης κορεσμένων λιπαρών για διάστημα έξι εβδομάδων και μετριασμού των συμπτωμάτων κατάθλιψης.

2. Περιορίστε το αλκοόλ

Μπορεί όλοι να πιστεύουν ότι ένα ποτό φτιάχνει τη διάθεση, όμως το αλκοόλ στην πραγματικότητα μπορεί να σας «ρίξει»- ειδικά αν το παρακάνετε-. Σε μικρές δόσεις το οινόπνευμα μπορεί να παράγει ένα προσωρινό αίσθημα ευφορίας. Ωστόσο πρόκειται για μια ουσία που επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου και όλων των νευρικών κυττάρων.

Ανάλογα με την ποσότητα αλκοόλ που θα καταναλώσετε, μπορεί να περάσετε απότομα από την αίσθηση χαλάρωσης στην υπερένταση και στη δυσκολία συγκέντρωσης.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι καταθλιπτικές διαταραχές συχνά συμβαίνουν παράλληλα με την κατάχρηση ουσιών και μία από τις κύριες μορφές κατάχρησης ουσιών είναι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

3. Μην το παρακάνετε με την καφεΐνη.

Η καφεΐνη μπορεί να αυξήσει την ευερεθιστότητα με δύο τρόπους:

* Η καφεΐνη μπορεί να προκαλέσει μια έκρηξη ενέργειας, η οποία όμως δε διαρκεί πολύ και ακολουθείται από απότομη πτώση και εξάντληση.

* Αν η καφεΐνη που καταναλώνετε μέσα στην ημέρα διαταράσσει αργότερα το νυχτερινό σας ύπνο, είναι πιθανό να είστε νευρικός και να αισθάνεστε εξάντληση μέχρι να καταφέρετε να απολαύσετε μια ξεκούραστη νύχτα.

Ορισμένα άτομα είναι πιο ευαίσθητα από κάποια άλλα στην καφεΐνη. Αν ανήκετε στην πρώτη κατηγορία, μειώστε την κατανάλωση καφέ και τσαγιού προκειμένου να διαπιστώσετε αν αυτό βοηθάει στο να ανέβει η διάθεσή σας και το επίπεδο της ενέργειάς σας, ιδιαίτερα προς το τέλος της ημέρας.

συνοψίζοντας

τι επιδιώκουμε

1. Αναζητήστε τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη Β12 και φολικό οξύ
2. Φάτε άφθονα φρούτα και λαχανικά
3. Εντάξτε στην καθημερινή σας διατροφή το σελήνιο
4. Καταναλώστε ψάρια αρκετές φορές την εβδομάδα
5. Δώστε στον οργανισμό σας τη βιταμίνη D που χρειάζεται !
6. Ενδώστε στο γλυκό πειρασμό της σοκολάτας

τι αποφεύγουμε
1. Μειώστε την κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά.
2. Περιορίστε το αλκοόλ
3. Μην το παρακάνετε με την καφεΐνη.

Απο την παράδοση μας τη Λευκαδίτικη κουζίνα οι συνταγές μας:

"Τα ξορέξα της νόνας και τα μαγεριά της βαβάς"

Συγγραφέας: Τούλα Σκληρού Εκδότης: Κατάρτι Αριθμός Σελίδων: 120 Τιμή : 10,73€

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ή ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

Ο ρόλος του πνευματικού ανθρώπου στη διαδικασία της παράδοσης της ιστορίας στη λήθη απο τους πολλούς και αδιάφορους , είναι απλά το ενδιαφέρον και η δραστηριοποίηση για την συνέχιση της ζωής ακόμη και του υποπόδιου των ποδιών της ιστορίας.
Ένα τέτοιο "απλό" παράδειγμα είναι κι αυτό εδώ:

«Γυρτός που βρέθηκα ξανά στο αχάριστο τραπέζι»

Κ.Γ. Καρυωτάκης


Ο ποιητής Κ.Γ. Καρυωτάκης (1896 –1928) πέρασε ένα διάστημα της παιδικής του ηλικίας στην Λευκάδα (ο πατέρας του ως νομομηχανικός εργάστηκε σε πολλά μέρη της Ελλάδας) κι έτσι στα στενά της πόλης που σήμερα περπατάμε, κάποτε περπάτησε κι εκείνος. Πολύ αργότερα ο Καρυωτάκης, σαν δημόσιος υπάλληλος, ύστερα από ανοιχτή ρήξη, λόγω της αδέκαστης συνείδησής του, με τον τότε υπουργό Μιχάλη Κύρκο, μετατέθηκε στην Πρέβεζα, απ’ όπου ξαναεπισκέφτηκε την Λευκάδα, γράφοντας μάλιστα στον αδερφό του: «Την περασμένη Κυριακή επήγα στην Λευκάδα και είδα τι διαφορά μπορεί να υπάρχει μεταξύ ανθρώπων που χωρίζονται με ταξίδι μισής ώρας. Εδώ δεν βλέπει κανείς παρά χωριάτες».
Είναι πράγματι αξιοπρόσεκτο πως λίγες μέρες πριν την αυτοκτονία
του ο Καρυωτάκης μπορούσε να διακρίνει την διαφορά πολιτισμού
ανάμεσα στα δύο αυτά μέρη - έτσι καταρρέει η άποψη κάποιων
που ιχυρίζονται ότι στην ψυχική κατάπτωση που βρισκόταν θα
έβλεπε "μαύρο" ακόμα και... το Παρίσι!
Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως ένας τόσο ευφυής
άνθρωπος θα αυτοκτονούσε απλά και μόνο για μια δυσμενή
μετάθεση που δεν κράτησε ούτε ένα μήνα.

* * *

75 χρόνια αργότερα (2003) η Πρέβεζα πασπαλίζει με σκόνη το αίμα του Καρυωτάκη, αφήνοντας το σπίτι που διέμενε (Δαρδανελίων 12) στα νύχια της εγκατάλειψης. Το τραπεζάκι που έγραψε τα τελευταία του ποιήματα – κόσκινο απ’ το σαράκι κι απ’ την φθορά – μου το παραχώρησε η κυρία Πόπη, η τότε σπιτονοικοκυρά του ποιητή, που κοντά εκατό χρονών σήμερα θυμάται:

«Τα βράδια τον ακούγαμε που περπατούσε πάνω κάτω μέσα στην κάμαρη. Ύστερα άνοιγε το συρτάρι του τραπεζιού κι εκείνο έτριζε… Μετά ησυχία! Φαίνεται θα ’γραφε. Σε λίγο σηκωνόταν κι άρχισε πάλι να βηματίζει πάνω κάτω… Εγώ με την θεία μου κοιμόμαστε δίπλα… Μια πόρτα μάς χώριζε… Ήτανε το πάτωμα από σανίδες και τον ακούγαμε. Κι αυτό κάθε βράδυ… Πολλές φορές ως το πρωί…»

Η κυρία Πόπη καταγόταν απ’ την Καρυά Λευκάδας. Όταν της ζήτησα το τραπέζι για να το επισκευάσω και να το εκθέσω στην Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, με την υπόσχεση αν ποτέ γίνει Μουσείο Καρυωτάκη στην Πρέβεζα να επιστραφεί, με κοίταξε και είπε: «Εγώ για την ιδιαίτερη πατρίδα μου θα έδινα και την ψυχή μου, αλλά τι να το κάνεις αυτό το πράγμα, δεν είναι για παρουσιασμό!»



Μάζεψα λοιπόν έναν σωρό από σαρακοφαγωμένα ξύλα – έτσι έγινε ύστερα από τόσα χρόνια το τραπέζι, παρατημένο στην αυλή, έρμαιο στις καιρικές συνθήκες, βαμμένο με τρεις στρώσεις λαδομπογιάς – και προσπάθησα, εγώ ο άσχετος από πάσης φύσεως τεχνική εργασία να το επισκευάσω. Στα περισσότερα σημεία, τρίβονταν λες κι ήταν από φελιζόλ!..



Ήταν κυριολεκτικά σαν να προσπαθούσα ν’ αναστήσω έναν νεκρό! Έξι μήνες κράτησε η επισκευή και οι εργασίες συντήρησης, οι οποίες ποιος ξέρει πόσο θα κρατούσαν ακόμα αν δεν υπήρχε η πολύτιμη και αφιλοκερδής συνδρομή του Ανδρέα Δ. Μεταξά και του Θωμά Π. Σολδάτου.

Μετά το πέρας των εργασιών, απευθύνθηκα στον δήμο Λευκαδίων και συγκεκριμένα στον συνθέτη κύριο Κυριάκο Σφέτσα, ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή υπεύθυνος για τα πολιτιστικά του δήμου, προκειμένου να μεσολαβήσει ώστε να εκτεθεί το τραπέζι στην Βιβλιοθήκη ή όπου αλλού έκρινε ότι θα ήταν εφικτό.
Εισέπραξα αοριστίες, μιας και «οι επερχόμενες εκλογές», όπως είπε, «δεν μας επιτρέπουν τέτοιες ενέργειες τώρα» (δηλαδή ποιος ασχολείται με τραπέζια, όταν το ζήτημα είναι… τα κουτάλια!).

Απευθύνθηκα και στον Αριστοτέλη Χαραμόγλη. Ιδρυτή της «Χαραμόγλειου Ειδικής Λευκαδιακής Βιβλιοθήκης» (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) Πρόκειται για μια συλλογή 29.000 τίτλων με τα έργα 714 Λευκαδίων και άλλο υλικό που καλύπτει 60 ενότητες λευκαδίτικων θεμάτων τα οποία υπερβαίνουν τις 34.000 και συνεχώς εμπλουτίζεται με νέο υλικό.
Το 1984 δωρήθηκε από τον ίδιο τον συλλέκτη στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας. Το 1987 η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε τον Α. Χαραμόγλη για το έργο του.
Αργότερα η Βιβλιοθήκη (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) αναγράφτηκε στο Bιβλίο των Pεκόρ GUINNSS 1994 ως η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη αποκλειστικού θέματος παγκοσμίως.

Ο Χαραμόγλης ενθουσιάστηκε! Όχι μόνο ήθελε το τραπέζι, αλλά και όποιο άλλο αντικείμενο υπήρχε του Καρυωτάκη. Στο σπιτάκι της Πρέβεζας διατηρούνται ακόμα το κρεβάτι του ποιητή (το στρώμα εξαφανίστηκε από τους θαυμαστές του, αφού όταν επισκέπτονταν το σπίτι… έκοβαν κρυφά κι από ένα κομμάτι!)



ένας μεγάλος καθρέφτης με επίχρυση κορνίζα, ένα ωραίο έπιπλο με νιπτήρα και μια κανάτα. Ευτυχώς που δεν κουβάλησα όλα αυτά τα πράγματα στον Χαραμόγλη, ο οποίος την άλλη μέρα είπε πως το ξανασκέφτηκε και… δεν το θέλει το τραπέζι! Κι όταν του είπα, εκνευρισμένος, πως εγώ ξόδεψα χρόνο και χρήμα για υλικά συντήρησης κι η Λευκάδα δεν έχει ούτε μια γωνίτσα για το τραπεζάκι, υποτιμητικά έβαλε το χέρι στην τσέπη… να μου δώσει τα λεφτά που χάλασα!
Όλα αυτά μ' έκαναν να πιστεύω πως στις μέρες μας δεν υπάρχει και πολύ μεγάλη διαφορά «μεταξύ ανθρώπων που χωρίζονται με ταξίδι μισής ώρας»!
Κρίμα, γιατί ο Χαραμόγλης ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για την Λευκάδα!

Τελικά, μετά από πολλές προσπάθειες… κατάφερα (!!!) να εκθέσω το τραπεζάκι στην Δημόσια Βιβλιοθήκη. Αφού του άλλαξαν χίλιες τοποθεσίες – μέχρι που το έκρυψαν κάτω από το μεγάλο τραπέζι του συμβουλίου –, αφού του έβγαλε κατά λάθος η καθαρίστρια το ένα πόδι, τώρα τυγχάνει κάποιας καλύτερης μεταχείρισης, κατόπιν και της συμβολής της διευθύντριας κυρίας Μαρίας Ρούσσου.

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στο αίμα και στο έργο του Καρυωτάκη, εμείς οι εναπομείναντες Λευκάδιοι «Δον Κιχώτες», «σκοντάφτοντας στην λογική και στα ραβδιά των άλλων» υιοθετούμε αυτό το… εξόριστο τραπεζάκι, παραδίδοντάς το, ως λείψανο ιερό, στο οστεοφυλάκιο της Ιστορίας.



_________________________

Δημήτρης Ε. Σολδάτος
Περιοδικό «Νέα Λευκάδα», τεύχος 1
Άνοιξη 2003

Ο χαμένος χρόνος της ουσιαστικής ανάγνωσης

Με ένα καινούργιο μυθιστόρημα, υπό τον τίτλο «Για την Αγάπη των Άλλων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη επιστρέφει στη μεγάλη φόρμα, ρίχνοντας φως στη Νίσυρο της ξηρασίας και των άκαμπτων παραδόσεων και μεταφέροντας μια ξέμακρη εποχή. Ο λόγος της γλαφυρός, οι ήρωές της ανθρώπινοι, το τοπίο της μαγικό.

Με το νέο της πόνημα, που βασίζεται στην πραγματική ιστορία της μητέρας του ελληνοαμερικανού μεγιστάνα Τζον Κατσιματίδη, η συγγραφέας αποδεικνύει πως ξέρει να μεταφέρει με κινηματογραφικό λόγο τη συντριβή της ανθρώπινης φύσης, σκιαγραφώντας την ακροβασία ανάμεσα στο πάθος και στο έθος.

Κυρία Φραγκούλη, από πού ορμάται ο τίτλος του νέου σας μυθιστορήματος;

«Το μυθιστόρημα "Για την Αγάπη των Άλλων" πήρε τον τίτλο του από τη θυσία της πρωταγωνίστριας ηρωίδας, Μαργαρίτας, η οποία παρέβλεψε την προσωπική της ευτυχία, για να ξεμπλοκάρει μια ανθρώπινη καραμπόλα στη μακρινή Νίσυρο του Αιγαίου, κάποτε παλιά, μετά τον πόλεμο, όταν τα ήθη και οι παραδόσεις σ' κείνη τη γωνιά της Γης ήταν άκαμπτα. Αυτός ο τίτλος περικλείει ολάκερο το βιβλίο.»

Πώς σάς προέκυψε αυτή η ιστορία, που μάλιστα είναι αληθινή;

«Βρέθηκα στη Νίσυρο πριν από μερικά χρόνια, καλεσμένη του ελληνοαμερικανού επιχειρηματία Τζον Κατσιματίδη, κι εκεί, εντελώς τυχαία, έγινα αυτήκοος μάρτυρας της προσωπικής ιστορίας της μητέρας του.

Θεώρησα πως ήταν μοναδική για το βάθος, τον πόνο, το δράμα, αλλά και τη μεγαλοσύνη. Ορκίστηκα εκεί, επιτόπου, πως αυτό θα ήταν το επόμενο μυθιστόρημά μου. Φυσικά, η Μαργαρίτα μεγάλωνε μέσα μου επί τέσσερα χρόνια, ώσπου να πάρω πένα και χαρτί να καταγράψω την ατυχία της...»

Αντιμετωπίσατε πρόβλημα να πείσετε τον κ. Κατσιματίδη να σας επιτρέψει τη μυθοπλαστική περιποίηση της ιστορίας της μητέρας του;

«Όχι, αντίθετα ο Τζον Κατσιματίδης και η οικογένειά του μου συμπαραστάθηκαν σε όλη την πορεία της έρευνας και της συγγραφής. Η εξαδέλφη του, Δέσποινα Εμμανουηλίδη-Λυβίτση, μου αποκάλυψε όλες τις λεπτομέρειες της ιστορίας και των ηθών του νησιού. Και ο Τζον με εμπιστεύτηκε, όντας σίγουρος πως η πολύτιμη μνήμη της μητέρας του δεν θα προσβαλλόταν σ' αυτό το μυθιστόρημα.

Ο Τζoν, που είναι σπουδαίος φίλος, με τίμησε και με τιμά με την εμπιστοσύνη του. Ήταν πολύ λεπτό ζήτημα κι όμως δεν αμφισβήτησε την πρόθεση ή την εντιμότητά μου απέναντι στη μητέρα του ούτε για μια στιγμή. Αυτή ήταν ίσως η μεγαλύτερη επιβράβευσή μου.»

Πώς επιλέγετε το θέμα σας για να γράψετε ένα μυθιστόρημα;

«Δεν το επιλέγω με κάποια συγκεκριμένη λογική. Εκτίθεμαι σε διάφορες πραγματικότητες και, ανάλογα με την εποχή, τη διάθεση και την ανησυχία, επιλέγω να γράψω ένα μυθιστόρημα.

Γράφω όταν έχω να πv κάτι, όχι για την ίδια τη συγγραφή. Δηλαδή με τρομάζει η λεξιλαγνεία, η οποία αποδεικνύει ένα ταλέντο γραφής, αλλά δεν είναι πάντοτε συνυφασμένη με βάθος. Προσπαθώ να βρω ήρωες που έχουν μια αληθινότητα, η οποία με αγγίζει στο βαθύτερο είναι μου. Ίσως αυτή η γνησιότητα να είναι τελικά το κριτήριό μου.»

Τι είναι για σας μυθιστόρημα;

«Για μένα μυθιστόρημα είναι ένα μεγάλο έργο με μύθο, δομή, χαρακτήρες, πλοκή και μηνύματα. Είναι ένα ολάκερο οικοδόμημα, το οποίο χτίζει ο συγγραφέας ως αρχιτέκτονας από το μηδέν. Πρέπει να έχει πολύ στέρεα υλικά για να αντέξει στην ανάγνωση του απλού αναγνώστη, αλλά και στην κριτική.»

Στα μυθιστορήματά σας κυριαρχούν οι εμμονές της αποδημίας και της ακύρωσης των ανθρώπινων πόθων. Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας πεσιμίστρια;

«Στο έργο μου γενικά κυριαρχούν τα ταξίδια και η αποδημία. Γράφει κανείς εκ περισσεύματος καρδίας, επομένως είναι φυσικό να αντλώ τους μύθους μου από θέματα που με γυροφέρνουν. Όσο για τις ακυρώσεις των ανθρώπινων πόθων, ναι πρεσβεύονται στα έργα μου, γιατί η ζωή όσο συσσωρεύεται τόσο περισσότερο σκοτώνει όνειρα και πόθους. Πεσιμίστρια δεν θα με χαρακτήριζα, ρεαλίστρια ίσως.»

Γράφετε αποσυρμένη στο Μόντρεαλ, αλλά γράφετε στην ελληνική γλώσσα. Σας παιδεύει η απόσταση από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα χρήσης της ελληνικής;

«Ναι, είμαι ευλογημένη που γράφω από μακριά, στην ησυχία του χιονιού μου. Θεωρώ πως γράφω σε μια ελληνική λίγο κλασικότερη, επειδή ακριβώς δεν στρογγυλεύεται από την καθημερινότητα της χρήσης. Η απόσταση σαφώς με παιδεύει, το ότι δεν ακούω τη γλώσσα μου να μιλιέται μου προκαλεί σύνδρομο στέρησης. Μερικές φορές πιστεύω πως πάσχω από λεξιπενία, αλλά ο επιμελητής μου με διαβεβαιώνει πως όχι.»

Σκέφτεστε κάποτε να γράφετε στην ελληνική και τη γαλλική ή την αγγλική ταυτόχρονα;

«Όχι, ποτέ δε σκέφτηκα να απεμπολήσω τη μητρική μου γλώσσα για χάρη της δημοσίευσης των έργων μου εδώ στην ξένη. Έχω μεταφράσει κάποια έργα μου στα Αγγλικά, έχω συμμετάσχει δημιουργικά στη μετάφραση κάποιων άλλων, αλλά ούτε μια στιγμή δεν αποπειράθηκα να γράψω εξ υπαρχής έργο μου σε ξένη γλώσσα. Έχω την αίσθηση πως έτσι θα χάσω το κυριότερο όπλο της ταυτότητάς μου. Δεν έχω την πολυτέλεια να το κάνω, σας διαβεβαιώ.»

Έχετε γράψει διάφορα λογοτεχνικά είδη, από βιογραφίες, μυθιστορήματα μέχρι διηγήματα και ταξιδιωτικά. Ποιο λογοτεχνικό είδος είναι το αγαπημένο σας;

«Όλα τα είδη είναι αγαπημένα μου, ανάλογα με τη διάθεση της εποχής. Μου αρέσουν οι βιογραφίες, γιατί προέρχομαι από τη δημοσιογραφία και μου έρχεται απόλυτα φυσικό να κάνω έρευνα για πρόσωπα. Μου αρέσουν τα μυθιστορήματα, γιατί βυθίζομαι επί μακρόν στους ήρωες και τη διάδρασή τους. Αλλά και τα διηγήματα έχουν τη φρεσκάδα ενός ολοληρωμένου έργου και μάλιστα έντονου και γρήγορου. Όσο για τα περιηγητικά βιβλία, αυτά είναι η προβολή των έγχρωμων εντυπώσεων.»

Πώς βλέπετε το τοπίο της λογοτεχνίας σήμερα;

«Πιστεύω πως οι πάσης φύσεως Νταν Μπράουν, Στίβεν Κινγκ, Στέφανι Μέγιερς κυριαρχούν στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή, επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν κάτι βαθύ και αυτογνωστικό. Θέλουν να κάνουν ανάγνωση σε μια περιπέτεια, να χάνονται από τη δύσκολη πραγματικότητά τους.

Βλέπω ελάχιστους καλούς συγγραφείς να έχουν επιτυχία και προπάντων διαπιστώνω πως δεν υπάρχουν νέα λογοτεχνικά ρεύματα εκτός των περιπετειών. Έχουν γίνει μπλοκμπάστερ και τα βιβλία κι αυτό δείχνει μια κατάπτωση της αισθητικής των ανθρώπων.»

Πώς βλέπετε την ελληνική λογοτεχνική σκηνή;

«Κι εδώ πιστεύω πως δεν υπάρχει νέο κύμα. Ακόμη περιμένουμε από τους συγγραφείς της γενιάς του '80 να πουν κάτι καινούργιο. Αλλά τι να πουν, αφού ο χρόνος έχει άλλη δυναμική μακράν της δικής τους (μας); Παρ' ότι προσπαθούν να μας επιβάλουν κάποιους νέους ως ταλέντα, προσωπικά δεν με πείθουν. Έτσι, κι εδώ διακρίνω αδιέξοδα και μπλοκμπάστερ.»

Πώς κρίνετε τους Έλληνες κριτικούς του βιβλίου;

«Μου είναι συμπαθέστατοι, αν και κρίνουν βιβλία της παρέας τους. Ίσως γι' αυτό δεν προχωράει η κουβέντα περί λογοτεχνίας στην Ελλάδα. Πάντως, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γράφουν για βιβλία και κρέμεσαι από την πένα τους. Έστω κι αυτοί οι λίγοι αποτελούν μια όαση στον άγριο κόσμο του βιβλίου, που γίνεται ανερυθρίαστα εμπορικός.»

Τα βιβλία, όπως τα γνωρίζουμε στην έντυπη μορφή τους, έχουν μέλλον; Και ποιο μέλλον;

«Δυστυχώς, και τα βιβλία, όπως οι εφημερίδες, δεν έχουν μέλλον στην παραδοσιακή έντυπη μορφή τους. Οι νέες τεχνολογίες των ηλεκτρονικών αναγνωστηρίων θα σαρώσουν τις βιβλιοθήκες μας. Στην Αμερική ήδη στα πανεπιστήμια οι φοιτητές χρησιμοποιούν τους readers για την έρευνά τους. Είναι φτηνότερη και πιο πολυποίκιλη η πρόσβαση στα ηλεκτρονικά βιβλία.

Στην Ελλάδα το φαινόμενο θα έρθει ίσως μια δεκαετία αργότερα, αλλά ας αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε κι εδώ γι' αυτή την εποχή. Ομολογώ με φοβίζει η προοπτική πως ο γιος μου δεν θα έχει βιβλιοθήκες στο σπίτι του, αλλά μόνο κομπιούτερ και readers.»

Γιατί τα ελληνικά βιβλία -ακόμη και μεταφρασμένα στα Αγγλικά- δεν έχουν απήχηση σε σχέση με τα αντίστοιχα ισπανικά, ας πούμε;

«Πιστεύω πως γράφουμε με μια μορφή εσωστρέφειας, πως δεν έχει οικουμενικότητα ο λόγος μας. Αλλά να σας πω και κάτι; Είναι τόσο ισοπεδωτική και τυφλή η αμερικάνικη κουλτούρα, που αγνοεί τους ξένους προβληματισμούς.

Στην Αμερική πουλάνε τα βιβλία των καταπιεσμένων γυναικών του Ισλάμ και λίγο η ισπανόφωνη λογοτεχνία, ένεκα του μεγάλου ισπανόφωνου πληθυσμού της. Κι εδώ πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να αποδεχόμαστε τους καιρούς, που δεν χαρίζονται σε αξίες, αλλά μόνο σε υπεραξίες.»

H συγγραφέας

Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γεννήθηκε στη Λευκάδα. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 στον ελληνικό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QFW) και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, αλλά και στην ελληνική τηλεόραση. Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά.

Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος «Σπυρίδων» για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό, με έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι παντρεμένη κι έχει ένα γιο.

Στην ιταλοκρατούμενη Νίσυρο της λάβας και της γύμνιας

Μια νεαρή κοπέλα, σμιλεμένη από τη γαλλοτραφή πολίτισσα μάνα της, μεγαλώνει ανυποψίαστη στη Νίσυρο της λάβας και της γύμνιας. Όμορφη, έξυπνη, με σπουδές στην ιταλοκρατούμενη Ρόδο, αφήνεται στον έρωτα ενός νεαρού συμπατριώτη της.

Στο βάθος, μακριά, φαντάζει η απουσία του πατέρα στην Αμέρικα. Και η παρουσία της ανδρόγυνης μάνας. Ο έρωτας της Μαργαρίτας θα ανατραπεί την έσχατη στιγμή. Και η προδοσία θα σημαδέψει όχι μόνο την τύχη της, αλλά ένα ολάκερο νησί, προκαλώντας μια συγκλονιστική ανθρώπινη καραμπόλα. Και η Μαργαρίτα; Υποκύπτει τελικά στη νομοτέλεια πως «η Ζωή είναι μεγαλύτερη απ' την Αγάπη»;

Τα ήθη της εποχής και η ιστορία της ιταλοκρατούμενης Δωδεκανήσου συνιστούν το υπόβαθρο του μυθιστορήματος, το οποίο κυριεύει τις αισθήσεις με τη γνησιότητα των ανθρώπινων χαρακτήρων και την αφοσίωσή τους στις άκαμπτες παραδόσεις του νησιού της λάβας.

πηγή: τέχνη+ζωή
Συνέντευξη στη Νίκη Μηταρέα

Συνθήκη αλλαγών με... βήμα χελώνας

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τρίτη, 1 Δεκεμβρίου 2009

Ενα νέο κεφάλαιο ανοίγει από σήμερα στη «ζωή» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς τίθεται σε ισχύ η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβόνας.

Ερχονται σημαντικές θεσμικές αλλαγές και τίθενται οι βάσεις για ενίσχυση της φωνής της Ε.Ε. στο διεθνές στερέωμα, σε μία περίοδο παγκόσμιων προκλήσεων.

Οι ελπίδες, ωστόσο, ότι η Συνθήκη από μόνη μπορεί να μετατρέψει το μπλοκ των 27 σε μία υπερδύναμη, που θα καθορίζει τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία, δύσκολα θα επιβεβαιωθούν.

Κάτι τέτοιο προϋποθέτει τη μετεξέλιξη της Ε.Ε. σε μία πραγματική πολιτική ένωση. Και αυτό είναι όνειρο μακρινό, όπως έδειξε και η πρόσφατη επιλογή των προσώπων για τις νέες θέσεις του προέδρου και υπουργού Εξωτερικών.

Η Συνθήκη ενισχύει τις εξουσίες του Ευρωκοινοβουλίου, απαντώντας έτσι -σε ένα βαθμό- στο πρόβλημα του δημοκρατικού ελλείμματος, ενώ απλοποιεί και καθιστά πιο λειτουργικό το σύστημα λήψης αποφάσεων, ενισχύοντας μάλιστα τη φωνή των μικρότερων κρατών.

Ενα από τα βασικά επιχειρήματα των υπερμάχων της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης είναι ότι, χωρίς αυτήν, δεν θα υπήρχαν καν οι βάσεις για τις προσπάθειες της Ε.Ε., να επηρεάσει τη νέα τάξη πραγμάτων, που διαμορφώνεται με την ανάδυση νέων δυνάμεων από τον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπως η Κίνα.

Ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι, που τονίζουν ότι η Ε.Ε. έχει εδώ και καιρό υπονομεύσει το στόχο, αποτυγχάνοντας να πείσει εξαρχής τους πολίτες της για την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων, που προβλέπει η νέα Συνθήκη.

Χρειάστηκαν συνολικά οχτώ χρόνια για τη διαπραγμάτευση και την επικύρωση της νέας συνθήκης (που αρχικά παρουσιάστηκε ως Ευρωσύνταγμα). Ορισμένοι μάλιστα εκτιμούν ότι ήταν λάθος της Ε.Ε. να προσπαθήσει να εξασφαλίσει με κάθε κόστος το πράσινο φως από όλα τα κράτη - μέλη, τονίζοντας ότι ίσως θα ήταν καλύτερο να προχωρήσει με ταχύτερα βήματα προς την ολοκλήρωση ένας πιο στενός πυρήνας.

Ολες οι πλευρές συμφωνούν, πάντως, ότι οι όποιες αλλαγές θα γίνουν με πολύ αργούς ρυθμούς.

«Η υιοθέτηση της νέας Συνθήκης δεν είναι μία επανάσταση. Υστερα όμως από μία επώδυνη περίοδο αντιπαραθέσεων για την επικύρωσή της, τώρα μπορούν πια να γίνουν κάποια βήματα, έστω και με αργούς ρυθμούς», σχολιάζει στο Reuters ο Ντάνιελ Γκρος, αναλυτής του think tank Centre for European Policy Studies.

Πολλά βεβαίως θα εξαρτηθούν από τη βούληση των κυβερνήσεων των κρατών - μελών να θέσουν το ενιαίο ευρωπαϊκό συμφέρον πάνω από τα στενά εθνικά συμφέροντα.

Πολιτική βούληση να «ανοίξουν» όλα τα μείζονα ζητήματα

Πολιτική βούληση να «ανοίξουν» όλα τα μείζονα ζητήματα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τετάρτη, 2 Δεκεμβρίου 2009 07:00

Η κυβέρνηση κατέστησε χθες σαφές ότι διαθέτει την πολιτική βούληση να «ανοίξει» όλα τα μείζονα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας και πως δεν διαπραγματεύεται την απόφασή της να επιφέρει αλλαγές, τομές και μεταρρυθμίσεις σε ό,τι συνθέτει την περίφημη... ελληνική ιδιαιτερότητα.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής.

Η στρατηγική της κυβέρνησης, μετά την πρώτη φάση της αποκάλυψης και παρουσίασης των προβλημάτων, περνάει την ερχόμενη εβδομάδα στο επόμενο στάδιο: Την πρόσκληση που θα απευθύνει ο πρωθυπουργός για διάλογο, σε κόμματα και κοινωνικούς-επαγγελματικούς φορείς.

Στόχος της κυβερνητικής ηγεσίας είναι όχι να κερδίσει μια «εξαναγκαστική» συναίνεση, αλλά να επιτύχει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τη συνειδητή συμμετοχή όλων των παραγόντων του δημόσιου βίου.

«Η εντολή των πολιτών είναι ξεκάθαρη και η βούλησή μας αδιαπραγμάτευτη. Είναι η στιγμή για μεγάλες αποφάσεις και για μεγάλες τομές, στην οικονομία, την παραγωγή, τις επενδύσεις, το δημόσιο τομέα, την κοινωνική πρόνοια», τόνισε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής.

Στην παρούσα φάση, η κυβέρνηση δεν δείχνει να συναρτά το εγχείρημα των αλλαγών από το εύρος της συγκατάθεσης στις προτάσεις της, καθώς θεωρεί -όπως είπε ο κ. Πεταλωτής- ότι «ο ελληνικός λαός έχει εγκρίνει το σχέδιό μας για την έξοδο της χώρας από την κρίση».

Ωστόσο, επιζητεί μέσω της διαδικασίας του διαλόγου να διαπιστώσει τόσο την πραγματική βούληση των πολιτών για αλλαγές-τομές-μεταρρυθμίσεις, αλλά και να καταστήσει «ολόκληρη την κοινωνία σύμμαχο στην προσπάθεια για την ανάταξη της χώρας».

Ο κ. Πεταλωτής σημείωσε χαρακτηριστικά: «Έχει σημάνει η ώρα της ύψιστης ευθύνης για όλους μας. Θα καλέσουμε -και καλούμε- σε διάλογο τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας, για να αντιμετωπίσουμε τα χρόνια προβλήματα που εμποδίζουν το άλμα της χώρας προς τα εμπρός. Η χώρα μας μπορεί να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον και θα το κάνει άμεσα».

Ο κ. Πεταλωτής, απαντώντας σε ερωτήσεις, διαβεβαίωσε ότι ο διάλογος «δεν είναι προσχηματικός, αλλά ουσίας», σημείωσε ότι «είναι ανοιχτός και προσέρχονται όσοι επιθυμούν να προσέλθουν και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του, στις δύσκολες αυτές στιγμές» και κατέληξε:

«Δεν χρησιμοποιούμε ως άλλοθι το διάλογο, δεν απεμπολούμε την ιδεολογία μας και τις αξίες μας, αλλά στη σημερινή κρίσιμη φάση, ο διάλογος είναι απαραίτητος. Θέλουμε ευρείες συναινέσεις, θέλουμε τη συμμετοχή και τις προτάσεις φορέων, πολιτών και κομμάτων».

«Βουτηγμένος» στα χρέη ο πλανήτης

NAFTEMPORIKI.GR
01/12/2009

Η άρνηση της κυβέρνησης του Ντουμπάι να εγγυηθεί τις υποχρεώσεις της Dubai World συνιστά προηγούμενο και για άλλες χρεωμένες κυβερνήσεις που ενδεχομένως εγκαταλείψουν στη μοίρα τους εταιρείες που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ότι βρίσκονται κάτω από την κρατική ομπρέλα.

Το κρίσιμο ερώτημα που κυριαρχεί σήμερα είναι εάν η τρέχουσα οικονομική κρίση είναι απλώς ένα μεμονωμένο γεγονός ή προσεισμική δραστηριότητα, σημειώνουν οι The New York Times. Οι πρόσφατες δυσχέρειες αποπληρωμής του Ντουμπάι έχουν κάνει πολλούς οικονομολόγους να διερωτώνται εάν πρόκειται να εκραγούν και άλλες «βόμβες» χρεών –και πόσο καταστροφικές θα είναι.

Οι μεγάλες τράπεζες που μόλις έχουν αρχίσει να βγαίνουν από τη θύελλα της διεθνούς κρίσης παρακολουθούν με νευρικότητα την έκθεσή τους σε υπερχρεωμένες εταιρείες και κυβερνήσεις. Από τη Βαλτική έως τη Μεσόγειο, οι δυσθεώρητες εταιρικές και κρατικές δανειακές οφειλές αρχίζουν να γίνονται απαιτητές.

Στη Ρωσία και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου οι υψηλές τιμές του πετρελαίου συνέβαλλαν σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, έχει δημιουργηθεί ένα βουνό χρέους, το οποίο πρέπει να χρηματοδοτηθεί ως βραχυπρόθεσμο χρέος.

Ακόμη και πλούσια κράτη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ιαπωνία, τα οποία εκπονούν γενναιόδωρα πακέτα στήριξης των οικονομιών τους, η διόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων εγείρει ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα των κυβερνήσεων να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους –ιδίως όταν αρχίσει ξανά η ανοδική πορεία των επιτοκίων. Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι σε περίπτωση κινδύνου χρεοκοπίας μιας κυβέρνησης, θα σπεύσουν τα πλούσια κράτη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να τη σώσουν.

Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα διασωθούν και οι εταιρείες των εν λόγω κρατών οι οποίες, όπως και οι κυβερνήσεις, δημιούργησαν υπέρογκο χρέος τις εποχές των «παχιών αγελάδων». Η άρνηση της κυβέρνησης του Ντουμπάι να εγγυηθεί τις υποχρεώσεις της Dubai World συνιστά προηγούμενο και για άλλες χρεωμένες κυβερνήσεις που ενδεχομένως εγκαταλείψουν στη μοίρα τους εταιρείες που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ότι βρίσκονται κάτω από την κρατική ομπρέλα.

Μολονότι, όμως, το κρατικό χρέος αποτελεί από μόνο του εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα, η κρίση είναι πιθανό να πυροδοτηθεί από το εταιρικό χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί την τελευταία πενταετία. Σύμφωνα με τον κ. Κλίμαν από τη συμβουλευτική εταιρεία Kleiman International, το τρέχον ή το επόμενο έτος καθίσταται απαιτητό χρέος ύψους 200 δισ. δολαρίων. Η Ρωσία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπολογίζεται ότι αναλογούν περίπου στο μισό των οφειλών αυτών.

Οι εταιρείες από όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά στην αποπληρωμή των χρεών τους. Το 2010, οι εταιρείες στην Κίνα θα χρειαστεί να δανειστούν 8,8 δισ. δολάρια ενώ στο Μεξικό 11 δισ. δολάρια προκειμένου να χρηματοδοτήσουν το υφιστάμενο υπέρογκο χρέος τους. «Αυτή είναι η αχίλλεια πτέρνα [του συστήματος]», υπογραμμίζει ο κ. Κλίμαν.

Θα γίνει το έργο οδοποιίας Αμβρακία – Άκτιο
το έργο αυτό ενώνει την Ιόνια οδό με τη Λευκάδα και μας αφορά άμεσα

Με πρωτοβουλία των νομαρχών της περιοχής έγινε η πρώτη «παραταξιακή» συνάντηση με τον υφυπουργό Υποδομών, Γιάννη Μαγκριώτη, σε ότι αφορά την εγκατάσταση του αναδόχου για το έργο Αμβρακία – Άκτιο.

Παρόντες και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ των ενδιαφερόμενων νομών, και φυσικά και ο Σπύρος Μαργέλης με τον νομάρχη, Κώστα Αραβανή.

Η συνάντηση ήταν πολύωρη όπου τελικά αποφασίστηκε η εγκατάσταση αναδόχων για το έργο.

Το συγκεκριμένο έργο που αποτελεί έργο πνοής για την περιοχή είναι απαραίτητο και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα.

Θα υπάρξει και νέα συνάντηση και μάλιστα θα προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες για την εκτέλεσή του.