Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Ο ριζοσπάστης ποιητής


Στα 88 του χρόνια ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο οποίος τιμήθηκε πρόσφατα με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του, παραμένει νεανικός και σπινθηροβόλος

Τα εφετινά Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας διέθεταν μια σπάνια πρωτοτυπία: ανακοινώθηκαν παραμονή Χριστουγέννων! Και μόνον αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο η ελληνική πολιτεία «εκτιμά» τους θεσμούς που έχει θεσπίσει (γεγονός βεβαίως για το οποίο η κριτική επιτροπή δεν έχει καμία ευθύνη). Αλλά μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας όπου βρισκόμαστε σήμερα φαινόμενα σαν το παραπάνω μοιάζουν μικροπταίσματα. Ωστόσο η εφετινή κριτική επιτροπή προέβη επιτέλους στο αυτονόητο: αποφάσισε να απονείμει το λεγόμενο Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας «για το σύνολο του έργου του» στον ποιητή, πεζογράφο και μεταφραστή Νάνο Βαλαωρίτη τιμώντας ένα έργο πολυσχιδές, εκτεταμένο και σε πολλά ανανεωτικό και μια καλλιτεχνική παρουσία που καλύπτει πάνω από 60 χρόνια ενεργού συμμετοχής στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι της χώρας μας – αλλά και του εξωτερικού. (Να σημειώσω μόνο ότι η πρώτη ποιητική συλλογή του «Η τιμωρία των μάγων» εξεδόθη το 1947.)


Ο ποιητής με τη σύζυγό του σε εκδήλωση προς τιμήν του που διοργάνωσε η Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών στις 20 Οκτωβρίου 1997 σε αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο Νάνος Βαλαωρίτης, γιος του Κωνσταντίνου και δισέγγονος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, γεννήθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας το 1921 και είχε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ζωή. Πραγματοποίησε λαμπρές σπουδές στα πανεπιστήμια της Αθήνας, του Λονδίνου και των Παρισίων, απέκτησε άριστη γνώση της αγγλόφωνης και της γαλλόφωνης λογοτεχνίας και συναναστράφηκε με ορισμένους από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της λογοτεχνικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα: από τον Έλιοτ, τον Όντεν, τον Μακνίς (με τον οποίο συνεργάστηκε στο ΒΒC για ένα διάστημα το 1944) και τον Ντίλαν Τόμας ως τον Σεφέρη, τον Εμπειρίκο, τον Ελύτη και πολλούς άλλους. Από το 1968 και για 25 χρόνια δίδαξε δημιουργικό γράψιμο στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο και για έξι χρόνια (1954-1960) υπήρξε μέλος της υπερρεαλιστικής ομάδας στο Παρίσι.

Παραγωγικός και ανατρεπτικός

Η συμμετοχή του Νάνου Βαλαωρίτη στη λεγόμενη «ποιητική αναγέννηση του Σαν Φρανσίσκο» είναι ένα κεφάλαιο που δυστυχώς δεν έχει ακόμη γραφεί (όπως αντίστοιχα παραμένει εν πολλοίς άγνωστη η ζωή και το έργο ενός άλλου σημαντικού έλληνα εκπροσώπου της πρωτοπορίας, του Νικολάου Κάλας). Ο Βαλαωρίτης, φύση ανήσυχη και πνεύμα ερευνητικό, έδωσε ένα έργο πολύπλευρο που καλύπτει τους τομείς της ποίησης, της πεζογραφίας, του θεάτρου, της κριτικής, της μετάφρασης, δηλαδή όλα τα είδη του λόγου – και πάντα με πνεύμα νεανικό και ριζοσπαστικό. Ποιητής από ιδιοσυγκρασία -και εξαιρετικά παραγωγικός-, παραμένει και σήμερα νέος στο φρόνημα και ανατρεπτικός στη γραφή. Θα έλεγα πως αυτό παραπέμπει στην παλαιά ρομαντική παράδοση: ότι η ποίηση ήταν και εξακολουθεί να είναι τέχνη της νεότητας, σε όποια ηλικία κι αν γράφει ο ποιητής και σε όποιο λογοτεχνικό είδος κι αν εκφράζεται. Απόδειξη το πλέον πρόσφατο βιβλίο του Βαλαωρίτη με τίτλο «Μα το Δία», όπου χρησιμοποιώντας με εντελώς ιδιότυπο τρόπο τις τεχνικές του παστίς συνθέτει ένα ανατρεπτικό -και απολύτως προσωπικό- βιβλίο στο οποίο σχολιάζει ειρωνικά τον κοινωνικό και λογοτεχνικό περίγυρο αποδεικνύοντας ότι το διαρκές γίγνεσθαι βρίσκεται πάντα στην καρδιά της πρωτοπορίας και αυτό κρατά σε διαρκή εγρήγορση τη μυθική συνείδηση του ποιητή. Όσο λοιπόν προωθούμε αυτό το γίγνεσθαι στο προσκήνιο οι δημιουργικές ανατροπές και η ευρηματική γλώσσα θα εξακολουθούν να βρίσκονται μπροστά από τα κατά ριπάς προϊόντα της συμβατικής γραφής που μας κατακλύζουν.

Ο Βαλαωρίτης είναι η αντιπροσωπευτικότερη μορφή της ελληνικής αβανγκάρντ γιατί δεν περιορίστηκε στα όρια ενός και μόνο κινήματος (του υπερρεαλισμού, λ.χ., ή του μοντερνισμού ή ακόμη και των πειραματισμών της γενιάς των μπιτ στο Σαν Φρανσίσκο – κι ας θυμίσω εδώ μόνο τη στενή του φιλία με τον Λόρενς Φερλινγκέτι) αλλά πέρασε από παντού αξιοποιώντας τα στο δικό του έργο, που το βλέπει κανείς να αναπτύσσεται από βιβλίο σε βιβλίο σε ποικίλες παραλλαγές και ο ποιητής να προσπαθεί συνεχώς να διευρύνει το φάσμα.

Μοντερνιστής και πρωτοπόρος

Ο Βαλαωρίτης θήτευσε στον μοντερνισμό χωρίς εν τούτοις να τον επηρεάσουν οι συντηρητικές πολιτικές απόψεις των βασικών του εκπροσώπων. Φύση ανήσυχη και δημοκρατική, δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί τον συντηρητισμό του Έλιοτ ή αντίστοιχα του Όντεν, ο οποίος μετά την εγκατάστασή του στην Αμερική απέρριψε το ριζοσπαστικό του παρελθόν και την αντίστοιχη παράδοση που είχε δημιουργήσει μαζί με τον Στίβεν Σπέντερ. Ο Βαλαωρίτης ανέπτυξε το κύριο μέρος του έργου του μέσα στο τεράστιο και πολυμορφικό πεδίο της πρωτοπορίας φροντίζοντας να ανανεώνει και το θεματολόγιο και τη γλώσσα του συνεχώς. Ένας ποιητής με το δικό του ανήσυχο πνεύμα και ριζοσπαστικό φρόνημα ήταν επόμενο να αγαπά τους νεοτέρους και να τους υποστηρίζει σε κάθε πρόσφορη περίπτωση – χωρίς να ζητεί ανταλλάγματα. Έμπρακτη απόδειξη η πρωτοβουλία του να εκδώσει το περιοδικό «Πάλι», που κυκλοφόρησε για τέσσερα χρόνια, από το 1963 ως το 1967 (και διέκοψε την κυκλοφορία του λόγω της δικτατορίας). Στις σελίδες του παρουσιάστηκαν πλήθος κείμενα εξαιρετικού ενδιαφέροντος και βρήκαν χώρο έκφρασης αρκετοί νεότεροι ποιητές και πεζογράφοι. Το 1989 εξέδωσε μαζί με τον Ανδρέα Παγουλάτο το περιοδικό «Συντέλεια», η έκδοση του οποίου διακόπηκε το 1995, για να επανεκδοθεί ως «Νέα συντέλεια» το 2004. Το έργο του Βαλαωρίτη είναι ενιαίο και το κάθε βιβλίο του συνιστά μετεξέλιξη θα έλεγε κανείς του προηγούμενου. Έργο φάσματος, είναι κατά συνέπεια εκτενές, γι΄ αυτό και δυσκολεύεται κανείς να επιλέξει ποια από τα βιβλία του είναι και τα καλύτερα. Εν τούτοις, από τα ποιητικά του ξεχωρίζουν ασφαλώς το «Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη», ο «Διαμαντένιος γαληνευτής» και το «Στο κάτω κάτω της γραφής». Από τα μυθιστορήματά του θα ξεχωρίζαμε τον «Θησαυρό του Ξέρξη» και τα «Σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου» και φυσικά τα διηγήματά του «Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη».

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ online (ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ | Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010 )

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ



'Αγιος Βασίλειος ο Μέγας σε ζωγραφική αναπαράσταση


Η Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου (Subleyras Pierre, 1743, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη)



Υπάρχουν δύο 'Αγιοι Βασίληδες: ο ασκητής και ο καλοφαγάς και οι δύο είναι καλοκάγαθοι ο ένας όμως -ο καλοφαγάς-είναι μυθικό πρόσωπο, ενώ ο άλλος είναι ιστορικό.

Θα ασχοληθούμε εδώ με το ιστορικό πρόσωπο που τυχαίνει να συνδέεται και με την παράδοση μας και δεν βρίσκει εύκολα χορηγούς coca cola και λοιπούς προωθητές προιόντων.



Ο Βασίλειος Καισαρείας, γνωστότερος ως Μέγας Βασίλειος ( 329 - 379),
υπήρξε Πατέρας της Εκκλησίας,
Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας,
κορυφαίος θεολόγος του 4ου αιώνα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, που θεωρούνται προστάτες της παιδείας.

Η ζωή του

Γεννήθηκε στα 330 στη Νεοκαισάρεια του Πόντου.
Ο πατέρας του Βασίλειος ασκούσε το επάγγελμα του καθηγητή ρητορικής στη Νεοκαισάρεια και η μητέρα του Εμμέλεια ήταν απόγονος οικογένειας Ρωμαίων αξιωματούχων (ο πατέρας της είχε πεθάνει ως Χριστιανός μάρτυρας).
Στην οικογένεια εκτός από το Βασίλειο υπήρχαν άλλα οκτώ ή εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών, ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο Ναυκράτιος που έγινε ασκητής και θαυματουργός Άγιος, η Μακρίνα (Οσία Μακρίνα) και ο Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας, ενώ κάποιο φαίνεται να πέθανε σε βρεφική ηλικία.

Όντας φιλάσθενος από μικρός, ο Βασίλειος μεταφέρθηκε από τη γιαγιά του Μακρίνα στο κτήμα των Αννήσων κοντά στον ποταμό Ίρι, όπου ανατράφηκε από αυτήν μέχρι το θάνατό της και μετέπειτα από την πρωτότοκη αδερφή του Μακρίνα η οποία επηρέασε καθοριστικά τον μικρό Βασίλειο να στραφεί στην Χριστιανική πίστη.

Την εγκύκλια παιδεία έλαβε από τον πατέρα του ενώ μετά την εκδημία του (γύρω στα 345) μετέβη στην Καισάρεια.

Κατόπιν η ανάγκη του για περαιτέρω μόρφωση τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου φοίτησε κοντά στο γνωστό δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο και επακόλουθα στην Αθήνα (352).

Στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Γρηγόριο από την Καππαδοκία (τον μετέπειτα Γρηγόριο το Θεολόγο) αναπτύσσοντας μία μεγάλη φιλία, εγγράφηκε στη σχολή του Χριστιανού φιλοσόφου Προαιρεσίου και παρακολούθησε τη διδασκαλία του καθώς και τη διδασκαλία άλλων φιλοσόφων όπως ο Ιμέριος.


Επέστρεψε στην πατρίδα του το καλοκαίρι του 356, εγκαταστάθηκε στην Καισάρεια και, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του, έγινε καθηγητής της ρητορικής.

Το 358, επηρεασμένος από το θάνατο του αδερφού του μοναχού Ναυκρατίου, βαπτίζεται Χριστιανός, πιθανόν από τον επίσκοπο Διάνιο, και αποφασίζει να αφιερώσει τον εαυτό του στην ασκητική πολιτεία.
Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ξεκινά ένα οδοιπορικό σε γνωστά κέντρα ασκητισμού της Ανατολής, επιθυμώντας την ανεύρεση κατάλληλου τόπου διαμονής. Επέστρεψε το 359 στον Πόντο και για μικρό χρονικό διάστημα διέμεινε στην Αριανζό, κοντά στο φίλο του Γρηγόριο.

Τον Ιανουάριο του 360 φαίνεται να συμμετείχε, ως παρατηρητής εντεταλμένος από τον επίσκοπο Διάνιο, στην αρειανική Σύνοδο, που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη, για την έριδα μεταξύ Ομοουσιανών και Ομοιανών.
Μετά την υπογραφή, από μέρους του Διανίου, του συμβόλου των Ομοιανών, ο Βασίλειος απογοητευμένος αποσύρθηκε στο ησυχαστήριο της αδερφής του εγκαινιάζοντας τη μνημειώδη αλληλογραφία του με το Γρηγόριο.

Το καλοκαίρι του 364 ο Ευσέβιος Καισαρείας τον χειροτόνησε πρεσβύτερο.
Η μεγάλη δραστηριότητα και η μόρφωση του Βασιλείου προκάλεσαν τα ζηλόφθονα αισθήματα του Ευσεβίου γεγονός που οδήγησε τον πρώτο, για ακόμα μία φορά, να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Η μεσολάβηση, όμως, του Γρηγορίου επιφέρει εξομάλυνση των σχέσεων και την επιστροφή του Βασιλείου στην Καισάρεια. Μ
ετά το θάνατο του Ευσεβίου, με τη συνδρομή του Ευσεβίου επισκόπου Σαμοσάτων και του Γρηγορίου επισκόπου Ναζιανζού, εκλέγεται διάδοχός του στην επισκοπική έδρα της Καισάρειας και αναλαμβάνει συν τω χρόνω, λόγω του κύρους της προσωπικότητάς του, την εξαρχία της Αρχιεπισκοπής του Πόντου.

Στον εκκλησιαστικό τομέα, ως επίσκοπος πλέον, ο Βασίλειος αντιμετώπισε την προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ουάλη να επιβάλει τον Ομοιανισμό (ρεύμα του Αρειανισμού), όντας σε επιστολική επικοινωνία με το Μέγα Αθανάσιο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας και τον Πάπα Ρώμης Δάμασο.
Στην περιφέρεια της ποιμαντικής του ευθύνης είχε να αντιμετωπίσει την έντονη παρουσία του αρειανικού στοιχείου και άλλων χριστιανικών, μη ορθόδοξων, ομολογιών.

Σε αυτό τον τομέα έδρασε και ως επίσκοπος, δηλαδή οργανωτικά, αλλά και με την αντιρρητική του γραμματεία. Μέσα από τις επιστολές του φαίνονται οι προσπάθειες που κατέβαλε για την ανάδειξη άξιων κληρικών στο ιερατείο, την καταπολέμηση της σιμωνίας των επισκόπων, την πιστή εφαρμογή των ιερών κανόνων από τους πιστούς καθώς και η ποιμαντική μέριμνα, που επέδειξε έναντι των αποκομμένων και περιθωριοποιημένων μελών της Εκκλησίας.
Η όλη του δραστηριότητα επιφέρει τη βαθμιαία αναγνώρισή του ως κοινού έξαρχου ολόκληρου του ασιατικού θέματος της Αυτοκρατορίας.

Στην οικουμενική Εκκλησία ο Βασίλειος αναλαμβάνει τα πνευματικά ηνία από το Μέγα Αθανάσιο, ο οποίος βαθμιαία αποσύρεται από την ενεργό δράση λόγω γήρατος. Εργάζεται για την επικράτηση των ορθόδοξων χριστιανικών αρχών και υπερασπίζεται το δογματικό προσανατολισμό της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας.
Προσπαθεί να βρίσκεται σε αλληλενέργεια με τα ορθόδοξα πατριαρχεία και ουσιαστικά υποκαθιστά και αντικαθιστά την αρειανίζουσα ιεραρχία του πολιτικού κέντρου της Αυτοκρατορίας.
Σε αυτή την προσπάθεια συναντά την αδιάφορη ή προκατειλημμένη στάση των άλλων πατριαρχείων, γεγονός, που παρά την απογοήτευση που του επιφέρει δεν τον καταβάλει στη συνέχιση του αγώνα του.

Έργο ζωής και σημαντικό σταθμό στην πορεία του, αποτελεί η ίδρυση και λειτουργία ενός κοινωνικού φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή Βασιλειάδας.
Εκεί διοχετεύει όλη την ποιμαντική του ευαισθησία, καθιστώντας την πρότυπο κέντρου περίθαλψης και φροντίδας των ασθενέστερων κοινωνικά ατόμων.

Ουσιαστικά η Βασιλειάδα υπήρξε ένας πρότυπος οίκος για τη φροντίδα των ξένων, την ιατρική περίθαλψη των φτωχών άρρωστων και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων. Καθίσταται η μήτρα ομοειδών οργανισμών που δημιουργήθηκαν σε άλλες επισκοπές και στάθηκε η σταθερή υπενθύμιση στους πλουσίους του προνομίου τους να διαθέτουν τον πλούτο τους με έναν αληθινά χριστιανικό τρόπο.

Καταπονημένος από την ευρεία δράση που ανέπτυξε σε πολλούς τομείς της χριστιανικής μαρτυρίας καθώς και την ασκητική ζωή, την οποία ακολουθούσε, ο Βασίλειος πεθαίνει την 1 Ιανουαρίου του 379 σε ηλικία 50 ετών.
Ο θάνατός του βυθίζει στο πένθος όχι μόνο το ποίμνιό του αλλά και όλο το χριστιανικό κόσμο της Ανατολής. Στην κηδεία του συμμετέχουν Ιουδαίοι, πιστοί της εθνικής θρησκείας και ένα πλήθος ανομοιογενούς θρησκευτικής και εθνικής απόχρωσης.
Η παρακαταθήκη του υπήρξε το τεράστιο σε μέγεθος και σημασία θεολογικό – δογματικό του έργο μαζί με τη συμβολή του στη λειτουργική και την πρωτότυπη ανθρωπιστική του δράση.

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την 1η Ιανουαρίου ενώ από το 1081 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης Ιωάννης Μαυρόπους (ο από Ευχαΐτων) θέσπισε έναν κοινό εορτασμό των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Ιωάννη Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου, στις 30 Ιανουαρίου ως προστατών των γραμμάτων και της παιδείας.

To Έργο του Μέγα Βασιλείου

Μέγας Βασίλειος είναι ένας από τους σημαντικότερους δογματικούς θεολόγους του Χαλκηδόνιου Χριστιανισμού με σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του Τριαδολογικού δόγματος.

Διακήρυξε την ενότητα της Αγίας Τριάδας ως μιας ουσίας και προχώρησε στον προσδιορισμό του υποστατικού διαχωρισμού των Προσώπων της.

Στο έργο τόνισε επίσης τη σημασία της διάκρισης μεταξύ ουσίας και ενεργειών του Θεού. Μεταξύ του άκτιστου Θεού και του κτιστού κόσμου υπάρχει οντολογικό χάσμα, που αποκλείει την κατ’ ουσία κοινωνία και σχέση μεταξύ τους. Ο Θεός καθίσταται αντιληπτός στον κόσμο διά των ενεργειών του. Το ότι ο κόσμος διατηρείται στο "είναι" οφείλεται στη δημιουργική, συνεκτική και ζωοποιό ενέργεια του Θεού.

Ο Βασίλειος υπήρξε θαυμαστής του μεγάλου αλεξανδρινού φιλοσόφου Ωριγένη αλλά στο ερμηνευτικό του έργο απορρίπτει την αλληγορική μέθοδο και πλησιάζει προς την αντιοχειανή σχολή. Ερμηνεύει χρησιμοποιώντας το κείμενο ως αφορμή έκθεσης των προσωπικών του θέσεων.

Κεφαλαιώδης ήταν και η συμβολή του στην αξιολόγηση της θύραθεν παιδείας μέσα στη χριστιανική Εκκλησία.
Μελετητής ο ίδιος και γνώστης της ελληνικής φιλοσοφίας, τη χρησιμοποιεί ως όργανο επεξεργασίας και διατύπωσης των θεολογικών του αντιλήψεων.


Η φιλοσοφία, κατά το Βασίλειο, πρέπει να μελετάται υπό το νέο χριστιανικό πρίσμα.
Δεν απορρίπτει τη μελέτη των κλασσικών γραμμάτων, αντίθετα προτρέπει στη χρήση τους ως ένδυμα της χριστιανικής θρησκευτικής διδασκαλίας.

Στον τομέα του μοναχισμού ανέλαβε δράση θέτοντάς τον υπό τον έλεγχο της εκκλησιαστικής ηγεσίας και εισήγαγε την ομολογία της αφιέρωσης στο Θεό και της ένταξης στην αδελφότητα, η οποία προέβλεπε αγαμία, υπακοή και ακτημοσύνη.
Επίσης έθεσε την αυθαίρετη πνευματικότητα του μοναχισμού στη σταθερή βάση της Αγίας Γραφής και τοποθέτησε τους μοναχούς στη γραμμή του κοινού βίου και της οργανωμένης δράσης.

Συγγραφικό έργο

Τα έργα του κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες:

* Δογματικά συγγράμματα.

α) "Ανατρεπτικός του Απολογητικού του δυσσεβούς Ευνομίου". Αποτελείται από τρία βιβλία και καταφέρεται ενάντια του αρχηγού των Ανομοίων Ευνομίου.

β) "Προς Αμφιλόχιον, περί του Αγίου Πνεύματος". Επιστολική πραγματεία προς τον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιο σχετικά με το Άγιο Πνεύμα.

* Ασκητικά συγγράμματα.

α) "Τα Ηθικά". Συλλογή 80 ηθικών κανόνων.

β) "Όροι κατά πλάτος". Περιέχει 55 κεφάλαια με θέμα γενικές αρχές του μοναχισμού.

γ) "Όροι κατ’ επιτομήν". Περιέχει 313 κεφάλαια που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των μοναχών.

δ) "Περί πίστεως".

ε) "Περί κρίματος".

στ) "Περί της εν παρθενία αληθούς αφθορίας". Έργο σχετικό με την παρθενική ζωή.

* Ομιλίες.

Ορισμένες από τις ομιλίες του είναι:

α) "Εις την Εξαήμερον". Συλλογή 9 ομιλιών με θέμα τη δημιουργία του κόσμου.

β) "Εις του Ψαλμούς". Συλλογή 18 ομιλιών με αφορμή το περιεχόμενο των Ψαλμών του Δαυίδ.

γ) "Περί του ουκ έστιν αίτιος του κακού ο Θεός".

δ) "Περί πίστεως".

ε) "Κατά Σαβελλιανών, Αρείου και Ανομοίων".

στ) "Προς τους νέους, όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων". Το διασημότερο από τα κείμενα του Βασιλείου, στο οποίο πραγματοποιεί προσπάθεια γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ χριστιανικής και κλασσικής παιδείας.

ζ) "Προτρεπτικός εις το άγιον βάπτισμα".

η) "Εις το πρόσεχε σεαυτώ".

θ) "Προς Πλουτούντας".

ι) "Εν λιμώ και αυχμώ".

ια) "Εις την μάρτυρα Ιουλίτταν και περί ευχαριστίας".

Επιστολές.

Σώζονται 365 επιστολές με το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, που καλύπτουν την εικοσαετία από την επιστροφή του στην Καισάρεια από την Αθήνα έως και το θάνατό του.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ



Μια ενδιαφέρουσα είδηση αλείευσα από το διαδίκτυο.
Αφορά στο πόσο οι ηγέτες μας δίνουν το καλό παράδειγμα!

Η κυρία Διαμαντοπούλου υπεραμύνεται της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά προτιμάει την ιδιωτική...καλού κακού!!!

Έχει ένα γιο που πηγαίνει στη Δευτέρα Λυκείου.
Ο γιός της, όμως πηγαίνει σε ιδιωτικό Σχολείο (στου Γείτονα στη Βάρη) και ΔΕΝ παρακολουθεί το Ελληνικό πρόγραμμα αλλά το IB. Όλα αυτά σημαίνουν δύο πράγματα:

1. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο.... Δημόσιο Σχολείο.

2. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αφού όποιος παρακολουθεί το ΙΒ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές στο εξωτερικό.

Η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, υπεραμύνθηκε στη Βουλή του Δημόσιου Σχολείου και Πανεπιστημίου λεκτικώς όμως μόνο γιατί αλλοιώς...
Βλέπετε εδώ ταιριάζει η παροιμία: πίτα που δεν τη τρώς άστη να καεί και να ήταν η μόνη...!

"Βρε πού πάααμε;", που έλεγε και ο Αυλωνίτης!

αυτό μου θύμισε ένα ανέκδοτο:

Ένας αλλόθρησκος αποφάσισε να γίνει χριστιανός και θέλησε να εξετάσει τις εκδοχές του χριστιανισμού για να επιλέξει. Βρίσκει λοιπόν έναν ορθόδοξο, έναν προτεστάντη κι έναν παπικό. Τους λέει τις προθέσεις του κι εκείνοι συμφωνούν να τον "ξεναγήσουν" στις εκκλησίες τους.

>

> Πάει ο αλλόθρησκος με τον προτεστάντη μια Κυριακή, μπαίνει στο ναό και βλέπει τους ανθρώπους ταχτοποιημένους με τα καλά τους ρούχα, ο καθένας στο κάθισμά του, μπροστά από τον κάθε πιστό μια Καινή Διαθήκη, χορωδία να λέει τους ύμνους αρμονικά, τα πάντα να λάμπουν από καθαριότητα και μετά το τέλος όλοι του φέρθηκαν ευγενικά με πολύ καλούς τρόπους.

>

> Την επομένη Κυριακή συνεννοήθηκε με τον παπικό να πάει στο δικό του ναό. Μπαίνει μέσα, πλένει τα χέρια, ρίχνει το κέρμα ν' ανάψει το λαμπάκι αντί για κερί και κάθεται. Ούτε εκεί όρθιοι, όλοι στα καθίσματά τους με τάξη και αρμονία. Άκουσε και την εγκύκλιο του Πάπα, είδε και τις φωτογραφίες του που δέσποζαν ακόμα και εντός του ναού. Πέρασε η ώρα, τέλειωσε η λειτουργία, τον καλοδέχτηκαν, τον κέρασαν κι έφυγε.

>

> Την τρίτη Κυριακή κανόνισε να πάει στην ορθόδοξη εκκλησία. Μπαίνει μέσα και βλέπει άλλους να μιλάνε μεταξύ τους, πολλούς όρθιους γιατί δεν έφταναν τα καθίσματα, τη νεωκόρο να μαλώνει με μια κυρία γιατί της έσβησε γρήγορα το κερί που άναψε, άκουγε τα μωρά να τσιρίζουν και να μη τα παρατηρεί κανείς, ο παπάς να φωνάζει στον ψάλτη να τελειώσει τα τεριρέμ κλπ. Μόλις τελείωσε η λειτουργία άρχισαν και τα μνημόσυνα, όπου άλλοι έβγαιναν στην εκκλησία κι άλλοι έμπαιναν με θόρυβο και φασαρία. Ο ορθόδοξος απογοητεύτηκε από την εικόνα που είδε ο αλλόθρησκος ...

>

> Την επομένη εβδομάδα συναντήθηκαν όλοι για να μάθουν τι αποφάσισε. Όταν βρεθήκαν όλοι μαζί, τους λέει: Στην προτεσταντική εκκλησία είδα μεγάλη τάξη και ευγένεια. Στην παπική είδα μεγάλη αφοσίωση στον πνευματικό σας αρχηγό και τις οδηγίες του ιερέα σας. Στην ορθόδοξη εκκλησία είδα τέτοιο μπάχαλο που δεν το περίμενα!!! Ο ορθόδοξος σκυθρώπιασε απογοητευμένος, ενώ οι άλλοι δυο αναθάρρησαν. Και καταλήγει ο αλλόθρησκος:

>

> "Θα γίνω ορθόδοξος"!!! "Μα πώς;" αναρωτιούνται οι άλλοι. "Ακούστε", λέει ο αλλόθρησκος. "Τα δικά σας δικαιολογούνται μα την τάξη που έχει ο ένας και την πειθαρχία που έχει ο άλλος. Τούτου εδώ -και δείχνει τον ορθόδοξο- δεν δικαιολογείται αλλιώς. Με τέτοιο μπάχαλο μόνο αν έχεις τον Θεό μαζί σου διατηρείσαι 2000 χρόνια

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΒΛΥΧΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ



Υπάρχουν πολλά πράγματα που με ενοχλούν στο πως χειρίζεται ο Δήμαρχος Ελλομένου τα έργα του Δήμου, πολύ περισσότερο ενοχλούμαι από τη νοοτροπία του καθώς και τον έλεγχο που ασκείται απο τους συνεργάτες του στα διάφορα έργα που έχουν ξεκινήσει και έχουν μείνει ατελείωτα χρόνια τώρα.

Ζώντας απο το χώρο της οικοδομής, είναι η ζωή μου ένα με τα τεχνικά θέματα,
όχι σε κάθε μορφή τους αλλά σίγουρα μπορώ να αντιληφθώ το ότι:

Για να γίνει ένα έργο και όχληση θα υπάρξει πρόσκαιρα και χρόνος θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί άρα και υπομονή για να τελειώσει η υλοποίηση του,ενώ όσο μεγαλύτερο το έργο τόσο μεγαλύτερη η όχληση όσο κι ο χρόνος πραγματοποίησης αλλά και η υπομονή που θα χρειαστεί, αφού αντίστοιχα μεγάλο είναι το κέρδος-όφελος και κυρίως μακροπρόθεσμα.

Απο την άλλη όσο μένει κανείς αμέτοχος- αδιάφορος για τα αναμενόμενα αποτελέσματα, την όχληση και για το χρόνο της υλοποίησης ενός έργου- στην Ελλάδα γενικά- τόσο περισσότερο κακής ποιότητας θα είναι τα αποτελέσματα, τόσο περισσότερη η όχληση -μέχρι ασυδοσίας-, και τόσο ατελείωτο θα μένει το έργο.

Σαν άνθρωπος θεωρώ ότι έχω ιδιαίτερα μεγάλα αποθέματα και κατανόησης και υπομονής και περιμένω τώρα χρόνια πρίν γράψω αυτό το άρθρο αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα είναι το τελευταίο γιατί είναι παροιμιώδης και η επιμονή μου....όσοι είστε αναγνώστες του παρόντος θα το κατανοείτε φαντάζομαι.

Μετά τον πρόλογο αυτό θα ήθελα να σας παρουσιάσω λίγο την κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο τα τελευταία δύο χρόνια τουλάχιστο.
Ξεκίνησαν έργα στο δήμο μας ωραία λέμε κάτι γίνεται, σε σχέση με την απόλυτη απραξία των προηγούμενων χρόνων.
Θα γίνει βιολογικός καθαρισμός στο δήμο μας , τον πιο τουριστικό δήμο της Λευκάδας που ζεί απο τον τουρισμό κατα κύριο λόγο.

Στον έλεγχο μεγάλων έργων χρειάζεται και γνώση για να ελέγξει κανείς προδιαγραφές και ποιότητα κατασκευής αλλά και συνεχή ενασχόληση, τακτικές πληρωμές και βέβαια σωστές συμφωνίες εξαρχής, ώστε να μην ξεφύγει χρονικά ο έλεγχος ηθελημένα ώστε να ασκηθεί πίεση για να γίνουν οι πληρωμές.
Η τεχνική υπηρεσία του δήμου σίγουρα δεν μπορεί να υποστηρίξει όλο το έργο μόνη της εξάλλου δεν είναι αυτός ο ρόλος της.
Τα τοπικά όργανα δεν είναι καταρτισμένα για έργα του μεγέθους και τέλος η υποστήριξη απο τον κρατικό οργανισμό υπήρξε κάθε άλλο παρά συνεπής και σωστή.

Αποτέλεσμα λανθασμένες συμβάσεις που αφήνουν το δήμο ακάλυπτο νομικά δείτε πώς:
Ο εργολάβος για να πάρει τα χρήματα του χρονοτριβούσε, δεν ολοκλήρωσε εγκαίρως τα έργα κι έτσι έπιασε η τουριστική περίοδος και βεβαίως ασκήθηκαν πιέσεις για να αρθούν πρόσκαιρα οι εργασίες για τα έργα αφού είχε κυριολεκτικά σκαφτεί ο δήμος απο άκρη σε άκρη.

Αφού ο δήμος ανέβαλε με δική του ευθύνη το έργο μπήκε σε λειτουργία παράγραφος της σύμβασης του έργου που δίνει το δικαίωμα στον εργολάβο να την τελειώσει μονομερώς παραδίδοντας το έργο ώς έχει ημιτελές!!!

Ο κάθε εργολάβος βάζει αυτή την παράγραφο ώστε να αποδεσμεύεται απο αυτούς που τον καθυστερούν χρονικά πέραν του δέοντος, εδώ όμως υπάρχει δόλος.

Άφησε ανολοκλήρωτα έργα που ενέχουν κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια για την περιουσία των κατοίκων.
Άφησε κατεστραμένο το οδικό δίκτυο σε βαθμό κακουργήματος!!!
έχουν γίνει ατυχήματα εξαιτίας του, έχουν καταστραφεί οχήματα, έχει χυθεί αίμα, έχουν καταστραφεί περιουσίες[αμορτισέρ,λάστιχα, ταμπλώ], και έχουν κακοπάθει οι σπονδυλικές στήλες των ανθρώπων για δύο χρόνια τώρα.


Άφησε μισοτελειωμένα και κυρίως κακοκατασκευασμένα αφού δεν υπήρχε επιβλέπων μηχανικός του κράτους επειδή δεν υπήρχαν χρήματα να πληρωθεί ούτε έχει παραληφθεί ελεγμένο κανένα τμήμα του έργου.
Ξέφραγο το αμπέλι δηλαδή!

Όσοι είναι αναγκασμένοι να περνάνε κάθε μέρα απο το Βλυχό μέχρι τη Λευκάδα περνάνε απο βομβαρδισμένο τοπίο, οι δρόμοι ΛΑΚΟΥ- ΣΤΡΑΚΟΥ όπως έλεγαν οι τσοπάνηδες παλιά για δρόμο που δεν πατιέται ούτε απο κατσίκια.

Αντε τώρα να περνάς με τη περιουσία σου το καινούριο σου αυτοκίνητο απο τα χαντάκια τα χώματα τις λακούβες, που εκείνοι οι δόλιοι οι υπάλληλοι του δήμου δεν προλαβαίνουν να κλείνουν, και κάθε γκουπ να λές και μια βρισιά για το σπίτι τους.

Δικαιολογημένος είσαι αλλά και αδικαιολόγητος ταυτόχρονα.
Η αιτία υπάρχει αλλά φταίς και σύ που δεν διαμαρτύρεσαι περιμένεις να γίνουν όλα αυτόματα πού ζεις ρε Καραμήτρο

Ειδικά για το Βλυχό που δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τουριστικά και έχοντας το μέσα δρόμο πεζόδρομο μέχρι την αστυνομία όλα έγιναν ποιο χαλαρά λίγο πριν τις γιορτές έκλεισαν τα χαντάκια με τα νερά και τα χώματα. Απο κεί και πάνω είναι άλλος θεός ....
Είναι ακόμη χωματόδρομος όπως το 1972 που πρωτοασφαλτοστρώθηκε. ΌΧΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΆ ΌΛΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΩΡΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΡΙΤΟ.

Η απάντηση ότι αυτό έγινε γιατί θέλησαν να περάσει ο ίδιος εργολάβος το έργο της ύδρευσης είναι απάντηση ανθρώπου που δεν γνωρίζει πως λειτουργεί το σύστημα των αναθέσεων.
Σωστό και θεμιτό να γίνονται με μιάς όλες οι υποδομές για να μην ξανασκάβουμε, αλλά όχι αφήνοντας τρία χρόνια ανοιχτό το δρόμο!!!
ΕΛΕΟΣ κι ο πλέον υπομονετικός θα πάρει το τουφέκι και θα σας γεμίσει το κώλο με σκάγια κύριοι.

Δεν μπορεί να γίνει ανάθεση έργου τέτοιου μεγέθους με αυτοανάθεση πρέπει να ακολουθηθεί η διαδικασία του μειοδοτικού διαγωνισμού.
Η αντιπολίτευση εννοείται βρήκε το σκάλωμα και το έκανε σημαία. Αποτέλεσμα η έλλειψη γνώσης έφερε τη καθυστέρηση αφού το έργο δεν συνέφερε πια τον εργολάβο και μπορούσε πια μέσω σύμβασης καλυπτόμενος να το αφήσει ως έχει...

Τώρα τελευταία έσκαψαν κι απο το κάτω μέρος απο την αστυνομία μέχρι το γεφύρι πέταξαν ένα σωληνάκι ποτίσματος και έβαλαν καμια εικοσαριά παροχές για να χρησιμοποιηθούν προφανώς άκουσαν ότι σύντομα θα έχουμε λειψυδρία και σκέφτηκαν ότι δεν θα χρειαστούν κανονικές παροχές που κοστίζουν κιόλας...

έσκαψαν άναρχα έσπασαν τα πεζοδρόμια αντί να τα κόψουν, έριξαν σωλήνες στη μέση του πουθενά αφήνοντας βέβαια κάποια τσιμεντένια φρεάτια για να μπούν τα καπάκια αλλά.... μόλις μισό μέτρο κάτω απο την επιφάνεια του πεζοδρομίου!!!
Τα κάνανε κομματια όλα και τα άφησαν δυο μήνες έτσι, βλέπετε έχει πάρει πολλές δουλειές ο εργολάβος ώς συνήθως και τα συνεργεία δουλεύουν σε πέντε εστίες ταυτόχρονα.
Κακομάστορα βάζεις για δουλειά κακό αποτέλεσμα θα έχεις είναι εύλογο να συμβεί το ίδιο.
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΈΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΈΡΓΟ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΑΣΥΔΟΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟ-ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ ΑΡΠΑΚΟΛΑΤΖΗΔΕΣ ΤΗΣ ΑΡΠΑΧΤΗΣ.

ΚΑΝΤΕ ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΟΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΠΑΡΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ: ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ Η ΜΗ ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΟΥΝ ΑΠΟ ΣΑΣ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.

Ολα αυτά γιατί; Επειδή δεν λειτουργεί ομαδικά η κατάσταση, δεν χρησιμοποιεί ο δήμος τη γνώση του παρελθόντος δεν έχει την υποστήριξη και τη γνώση από τα κεντρικά και βέβαια ούτε την πολυτέλεια του χρόνου να ωριμάσει αφού αυτό δεν μπορεί να γίνει στα μεγάλα κατευθείαν.
Οι δήμαρχοι πια δεν έχουν ούτε κατάρτιση ούτε υποστήριξη ούτε θέληση μετά απο λίγο να γίνονται τα πράγματα όπως πρέπει.

Στο δήμο Λευκαδος και Ελλομένου δεν έχουν εισπράξει εδώ και καιρό δεκάρα τσακιστή για νερό και τέλη απο νοικοκυριά και επαγγελματίες.

Στο Βλυχό δεν έχει έρθει λογαριασμός για το νερό εδώ και δύο χρόνια...
Στη Λευκάδα δεν είχαν χρήματα να στολίσουν για τις γιορτές γιατί ο Δήμος έχει χρεωκοπήσει αφού δεν έχει να πληρώσει ούτε τη Δεη και κόβει εναλλάξ το ρεύμα σε συνοικίες για να πιέσει ώστε να πάρει καμιά δεκάρα αλλά που;
ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ
και πως να έχει αφού δεν ζητάει; εγώ ο ίδιος έχω να λάβω λογαριασμό δύο εξάμηνα στη Λευκάδα και δύο χρόνια στο Βλυχό.
Απο τους επιχειρηματίες με τις ξαπλώστρες έχουν να λαβαίνουν χιλιάδες ευρώ,άρα απο τους επαγγελματίες στο σύνολο τους φανταστείτε τι γίνεται.

Τα έργα πρέπει να γίνονται βάσει προτύπων το ίδιο και το εργοτάξιο που δεν τηρεί προδιαγραφές ασφαλείας, για αυτό ευθύνεται το κράτος που δεν ελέγχει και ο πολίτης που δεν τσιγκλάει το κράτος να ελέγχει.

Ακόμη και αυτά που κάνει ο απλός ΕΝΕΡΓΟΣ πολίτης αν κάνατε, πρόοδος θα υπήρχε στα ζητήματα, και το χειρότερο δεν είναι ότι δεν μπορείτε γιατί δεν πιστεύω ότι είστε ανίκανοι όμως σίγουρα δουλεύετε με λάθος τρόπο είτε θα διορθώσετε τα κακώς κείμενα είτε θα διορθωθείτε καθώς πρέπει.

Αν αυτά που περνάνε απο το χέρι σου δεν τα κάνεις τι να περιμένει κανείς περαιτέρω;
Προσέξτε καλά γιατί αυτό που θα περιμένουμε πια εναγωνίως θα είναι να πάτε σπίτια σας...να διορθωθείτε!!!

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΣΥΝΕΒΗ ΚΙ ΑΥΤΟ!


Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι…
Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε.


Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη.
Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους…
Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι.
Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει ...
για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα…

Μα από μικρόs είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του.

Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια. Ένοιωσε πολύ στενοχωρημένos.
«Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό»;… αναρωτιόταν…
Την αγνόησε, της έριξε μόνο ένα μισητό βλέμμα κι έτρεμε.
Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε:
«Εεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!..
Ήθελε να πεθάνει.
Ήθελε να εξαφανιστεί.
Όταν γύρισε σπίτι, της είπε: «αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου τότε καλύτερα να πεθάνεις!».
Αυτή δεν του απάντησε…

«Δεν μ’ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος», έλεγε αργότερα σ’ ένα φίλο του.
«Ήθελα να φύγω από εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές… και τα κατάφερα, μα ήλθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει… Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;…».

Αργότερα παντρεύτηκε.
Αγόρασε ένα δικό του σπίτι.
Έκανε δικά του παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, την γυναίκα του και τη δουλειά του!

Μια μέρα μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος της ζήτησε η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί.

Δεν είχε δει ποτέ από κοντά τα εγγόνια της.
Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε, θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει.
Τότε της φώναξε: «πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγες έξω! Φύγε!».
Η μητέρα του απάντησε γαλήνια:
«Αα, πόσο λυπάμαι, κύριε!
Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση» κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι γιαγιά τους…

Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην πόλη πού γεννήθηκε…
Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε.
Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο από περιέργεια…
Οι γείτονες, του είπαν ότι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα.
Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ.
Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι’ αυτόν:

«Αγαπημένε μου γιέ, σέ σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Έμαθα ότι έρχεσαι για την σχολική συγκέντρωση κι ένοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός. Βλέπεις… όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι. Έτσι σου έδωσα το δικό μου. Ήμουν τόσο υπερήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι… Έχεις πάντα όλη την αγάπη μου».

Η μητέρα σου.

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

ΙΔΙΟΧΕΙΡΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ



















Κάτι που πραγματικά θα σας εκπλήξει.
  • Ο άγνωστος Έλληνας ευεργέτης και σωτήρας του Μωάμεθ
  • Οι αυστηρότατες εντολές του Μωάμεθ για προστασία Ελλήνων και Χριστιανών ως το τέλος του κόσμου!

Πόσοι από εσάς γνωρίζετε την ύπαρξη αυτής της ιδιόχειρης διαθήκης – διαταγής του Μωάμεθ προς όλο το γένος του;

Προφανώς ελάχιστοι, πράγμα λογικό αφού γενικώς τις λεπτομέρειες άλλων δογμάτων τις γνωρίζουν μόνο οι ενδελεχείς μελετητές θρησκειών.

Σήμερα λοιπόν έχουμε άλλη μία τρανταχτή απόδειξη της διαστρέβλωσης των θρησκειών από μισανθρώπους ώστε αυτές να συνηγορούν στις εγκληματικές τους επιδιώξεις αντί να χαλιναγωγούν τα μισαλλόδοξα τους ένστικτα.

Μιλάμε για την ηθελημένη απόκρυψη ενός μοναδικού χειρογράφου του Μωάμεθ το οποίο βεβαίως παραδόθηκε στα χέρια ενός Τούρκου …ευσεβούς το 1517.

Διαβάστε τα μοναδικά στοιχεία και τις λεπτομέρειες όπως αυτές ήρθαν πρώτη φορά στην επιφάνεια από την εκπληκτική έρευνα του Β. Μισύρη στο περιοδικό ΙΧΩΡ (τ. 45, Μάιος 2004). Αξίζει όμως πριν από όλα να διαβάσουμε το περιεχόμενο της διαθήκης σε μετάφραση του πατριάρχου Ιεροσολύμων Νεκταρίου.

ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ αξίζουν και στο πανεπιστήμιο Κρήτης για την τιτάνια προσπάθεια που κάνει με το πρόγραμμα “Ανέμη”, την ψηφιακή βιβλιοθήκη δηλαδή που κάνει διαθέσιμα τέτοια έργα όπως αυτό του Νεκταρίου ώστε να είναι προσβάσιμα σε κάθε ερευνητή.

Πρέπει νά διευκρινίσουμε ότι ό πατριάρχης άπό υπερβολική θρησκολη­ψία αρνείται νά άποδώση τήν έννοια τής λέ­ξης Έλλην στην αντίστοιχη Αραβική (Γιουνάν) και τήν μεταφράζει χριστιανός. Ό Μωάμεθ όμως ξεχωρίζει μέ σαφήνεια τις δυο έννοιες. Τούς “Ελληνες τούς ονομάζει φυλή τών Γιουνάν και τούς χριστιανούς γενεά τών Ναζωραίων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

«Τό παρόν γράμμα, επειδή ό θεός εστί μέ­γας και κυβερνήτης, ύστερον άφοϋ ήλθον πά­ντες ο’ι προφήται, δια νά μή μείνη μαρτυρία αδικίας προς τον θεόν, δια τά προς ανθρώ­πους διδόμενα χαρίσματα έγραψεν ό Μωά­μεθ, ό υιός τοϋ Άμπτουλάχ και απόστολος τοϋ θεοϋ, ό θεωρός και επιμελητής τοϋ παντός κό­σμου προς όλους τοϋ έθνους του και τής θρη­σκείας του, ώς στερεόν και βέβαιον τάξιμον και ϋπόσχεσιν, διά τήν φυλήν τών Γ ιουνάν (Ελλήνων) και διά τήν γενεάν τών Ναζωραίων (χριστιανών) όπου και αν εύρίσκωνται, σιμά ή μακράν, ευγενείς νά ήναι ή δυσγενεΐς, ένδο­ξοι ή και άδοξοι λέγον ούτω.

»Α’) “Οποιος άπό τό έθνος μου θέλει χαλά­σει τήν υπόσχεσιν και τον όρκον όπου είναι εις τήν παροϋσαν συμφωνίαν, φθείρει τήν υπόσχεσιν τοϋ θεοϋ, και αρνείται τον όρκο του, και έναντι ε’ίτα εις τό πρόσταγμα του, αντι­στέκεται τής πίστεως του (μή γένοιτο θεέ) γί­νεται άξιος τοϋ αναθέματος, ή Βασιλεύς νά ήναι ό τοιούτος ή και πτωχός, και απλώς ειπείν όστις και αν ήναι.

»Β’) Λοιπόν οπόταν τινάς άπό τους μονα­χούς περιηγητάς θέλει κατοίκηση εις κανένα όρος, ή κορυφήν, ή σπήλαιον, ή χωρίον και τό­πον οίκούμενον, ή περιγιάλι ή αμμουδιά ή εις μονοστήριον, ή έκκλησίαν και οίκον εύκτή-ριον, έγώ είμαι έν μέσω αυτών προστάτης και φύλαξ αύτονών και όλων τών πραγμάτων τους μέ τήν ιδίαν μου ψυχήν και μέ τήν βοήθειαν και προστασίαν μου, και μέ όλον μου τό έθνος-διατϊ αύτοι είναι μέρος μου και τιμή μου.

»Γ) “Ετι προστάζω και εμποδίζω τούς έμίνη-δες νά μή γυρεύουσιν όπ’αυτούς χαράτσι, ή άλλα νέα δοσίματα ότι εις αυτούς βία και δυ­ναστεία δέν γίνεται.

»Δ’) Τούς κριτάς τους, και ηγουμένους τους νά μήν τούς άλλάσση τινάς, άλλά νά μένουσι άμετάτρεπτοι.

»Ε’) Τούς περιηγητάς τους νά μήν τούς έμπο-δίζη τινάς άπό τήν περιήγησίν τους.

»ΣΤ’) Άπό τά υπάρχοντα τών εκκλησιών τους κανένα νά μήν ήμπορή νά έξοδιασθή εις κτί-σιμον Μετζιτίου, ή άλλου τινός τόπου Μου­σουλμανικού.

»Ζ’) “Οποιος θέλει κάμη κανένα από ταύτα, όπου όπηγόρευσα, άς ήξεύρη βέβαια πώς έλυ­σε τον όρισμόν τοϋ θεοϋ και έναντιώθη τοϋ Αποστόλου του.

»Η’) “Ετι νά μή πληρώνουσι χαράτσι ο’ι Κριταί τους, και ηγούμενοι τους, και δούλοι τους, και μαθηταί τους, και άλλοι πώς υποτακτικοί ούτε νά πειράζωνται, ότι έγώ είμαι προστάτης αυτών όπου και αν εύρίσκωνται εις τήν γήν ή εις τήν θάλασσαν, εις Άνατολήν και Δύσιν, εις “Αρκτον και Μεσημβρίαν επειδή αυτοί και πά­ντα τά περί αυτούς είναι χρέος μου, και όρκος και παρακαταθήκη μου.


»Θ’) Και άπό εκείνους όπού έν ησυχία όσκητεύουσιν εις τά όρη, νά μή πέρνουσι χαράτσι, ούτε δέκατον διά τά εισοδήματα τους- ούτε τινάς μουσουλμάνος νά γίνεται σύντροφος μετ’αύτούς, επειδή και αύτο’ι άλλοι δέν εργά­ζονται μόνον τά προς τροφήν.

»Ι΄) “Οταν φθόση έν εύθηνία ό καιρός τοϋ καρπού, νά τούς δίδουσιν εις κάθε έρπέτι ένα καυχι.

»ΙΑ’) Ούτε εις τον καιρόν τοϋ πολέμου νά τους εύγάζουσι διά νά ευγουν ε/ς τον πόλε-μον, οϋτε νά τούς ζητουσι χαράτσι.

»ΙΒ’) “Ετι άπό τους χριστιανούς ο’ι εντόπιοι και πλούσιοι όπου με πλούτο πραγματεύονται και είναι άξιοι διά χαράτσι νά μην πληρόνουσι άλλο παρά δώδεκα δραχμάς.

»ΙΓ) “Εξω άπό τό κεφαλοχάρατζον, άλλο νά μή τούς ζητοϋσι, κατά τό πρόσταγμα τοϋ Θεού όπού λέγει. Μή ένοχλήται τούς σεβόμενους τά έκ τοϋ Θεού πεμφθέντα βιβλία, άλλά κατά τον άγαθώτερον τοϋ άγαθωτέρου τρόπον νά τούς άγαθοποιήσετε και μάλιστα με τούτους συναναστράφητε’ και εκείνους όπού τούς πειράζουσι (όποιοι και άν ήναι) νά τους έμποδίζητε.

»ΙΔ’) Μία γυναίκα χριστιανή έάν ύπανδρευθή μέ έναν μουσουλμάνο νά κάνη τό θέ­λημα της γυναικός εκείνης και νά μή τήν έμποδίζη άπό τήν έκκλησίαν, και προσευχή της και ταίς συνήθειες της πίστεως της.

»ΙΕ’) Τινάς νά μή τούς έμποδίζη εις τό νά άνακαινίζουσι τάς εκκλησίας τους.

»ΙΣΤ’) Όστις θέλει κόμη τι παρά ταύτην τήν ύπόσχεσιν, ή νά πιστεύση τό εναντίον γίνεται βέβαια αποστάτης τοϋ Θεού, και τού Θεϊκοϋ Αποστόλου: Ότι τούτο είναι μία βοήθεια εις αυτούς κατά τάς υποσχέσεις τους.

»ΙΖ’) Και εις αυτούς απάνω νά μήν σηκώνη τινάς άρματα, μάλιστα ο’ι μουσουλμάνοι δι’ αυτούς νά πολεμούσι.

»ΙΗ’) Και διά τοϋτο προστάζω ούδεις άπό τό έθνος μου νά άποκοτήση νά κάμη τό εναντίον ταύτης της υποσχέσεως έως νά άφανισθη ό Κόσμος.

Μάρτυρες

Άλής, υιός τοϋ Άμπιταλίπ- Ομάρ, υιός τοϋ Χατάβ’ Άμπουντελντάρ, υιός τοϋ Αμπομπέρ’ Άββάς, υιός τοϋ Άμτελμουταλίβ- Ζιβήρ, υιός τοϋ Άββάμ- Σαάτ, υιός τοϋ Μαάτ Θηβήτ, υιός τοϋ Νεφίς’ Μπουχανιβέ, υιός τοϋ Αβίδ’ Μοκα-δέμ, υιός τοϋ Καρσή Άμπτιλαζίμ, υιός τοϋ Χα-σάν Άζίβ, υιός του Γιασίν Άμπομπέκερ, υιός τοϋ ‘Αμπι κααφί’ ‘Οτμάν, υιός τοϋ Γαφάς’ Αμπουλάχ, υιός τοϋ Μεσούτ Φαζέρ, υιός τοϋ ‘Αββάς· Ταλάτ, υιός τοϋ ‘ΑμπτουλάχΣαάτ, υιός τοϋ ΑββάτΖεήτ, υ’ιός τοϋ ΘαβίτΧασμέρ, υιός τοϋ Αβίδ’ Χάτιθ, υιός τοϋ Θαβίτ- Άμπτουλάχ, υιός τοϋ Όμέρ.

Τό παρόν έγραψε ό οδηγός και διάδοχος Αλής τοϋ Άμπιταλίπ, βάλλοντας τό χέρι του ό προφήτης είς τό Μεντζήτι τοϋ προφήτου (εν ω εϊη ειρήνη) τφ δευτέρω χρόνω τής φυγής (Έγείρας 624 μ.Χ.) τήν τρίτη ήμερα τοϋ Μα-χαρέμ μηνός».

Οι λόγοι για τη συγγραφή αυτής της διαθήκης – διαταγής προστασίας ες αεί Ελλήνων και Χριστιανών, έχουν ορισμένες ιστορικές εξηγήσεις:

Α’) Όταν ό Μωάμεθ έγινε δώδεκα ετών συνώδευσε τόν θείο του στήν Συρία, όπου φιλο­ξενήθηκε άπό κάποιον “Ελληνα μοναχό.

Πολ­λοί εκείνη τήν εποχή πίστευαν ότι όσοι ήταν γνώστες τής Βίβλου γνώριζαν και τήν προφη­τική αποστολή τοϋ Μωάμεθ.

Φημολογείται λοιπόν ότι μόλις ό καλόγηρος άντίκρυσε τό παιδί «άνεφώνησε ως άλλος Σαμουήλ ίδών τόν Δαβίδ: Ούτος έστι ό μέγας προφήτης!». Και συ­νεπαρμένος ψηλάφισε τήν ωμοπλάτη τοϋ νε­αρού Μωάμεθ, όπου βρήκε τήν σφραγίδα τής προφητείας. (“ΙΧΩΡ” No 16, σελ. 66).

Εικάζεται λοιπόν ότι αυτός είναι ό ένας λό­γος συμπάθειας τοϋ γιου τής Έρημου προς τούς ορθοδόξους χριστιανούς, οί όποιοι κα­τάλαβαν άπό τήν άρχή τήν άξια τών προφη­τικών λόγων του.

Β’) Ό άλλος, ό όποιος εκφράζει και τήν ευγνωμοσύνη τοϋ προφήτη προς τούς “Ελλη­νες, είναι ό έξης:

ΟΊ «βοηθοί» (μαθητές) τοϋ Μωάμεθ άνεκάλυψαν ένα σχέδιο δολοφονίας τοϋ προφήτη έκ μέρους τών έχθρων του, γι’ αυτό τόν πήραν εσπευσμένα κα’ι έφυγαν άπό τήν Μέκκα μέ κατεύθυνση τήν Μεδίνα.

Ή επι­τυχία αυτής τής φυγής συνδέεται άμεσα μέ τήν επέμβαση ενός πλούσιου “Ελληνα, ό όποιος, προκειμένου νά πραγματοποιηθή ή έξοδος τοϋ Μωάμεθ άπό τήν Μεδίνα, προσέ­φερε αντάλλαγμα ολόκληρη τήν τεράστια πε­ριουσία του.

Αυτόν τόν “Ελληνα ό προφήτης τόν ονομάζει “Πρώτο καρπό τής Ελλάδος”. Ή φυγή τοϋ Μωάμεθ λέγεται Έγειρα και πραγ­ματοποιήθηκε στίς 20-24 Σεπτεμβρίου τοϋ 622 μ.Χ. (“ΙΧΩΡ” Νο 16, σελ. 70).

Φαίνεται ότι τήν εποχή τής ‘Εγείρας ό Σινάί’της ηγούμενος, αντιλαμβανόμενος έγκαιρα τήν αύξηση τής δύναμης τοϋ άσημου τότε Μωάμεθ κα’ι γνωρί­ζοντας ότι ή μονή τοϋ Σινά όπως κα’ι ή αξιό­λογη “Ελληνική εμπορική κοινότητα τής Πε-τραίας Αραβίας θά ήταν εκτεθειμένες στις δηώσεις τών Αράβων, έζήτησε κα’ι έλαβε άπό αυτόν τό υπέρ τής “Ελληνικής κοινότητας κα’ι τών ορθοδόξων μοναστηριών ευεργετικό διά­ταγμα.

Ό Μωάμεθ, ευχαριστημένος κα’ι κολα­κευμένος άπό τήν “Ελληνική αναγνώριση τής αλήθειας τών λόγων του, όχι μόνον εξέδωσε τό διάταγμα, άλλά, όπως γράφει ό πατριάρχης “Ιεροσολύμων Νεκτάριος, «ήγάπα πολλά τό γέ­νος τών’Ελλήνων(Γιουνάν) παρά άλλο κανένα γένος, κα’ι πολλά έσπούδαζε νά φυλάττωνται άπείρακτοι έν ειρήνη- όθεν κα’ι δέν φαίνεται εις άλλο γράμμα νά βάλλη τό ϊδιόν του χέρι παρά εις αυτό όποΟ έδωκε τών χριστιανών» (Νέκταρ. Ίεροκ. Ίστορ., σελ. 275).

Αρχικά οι προσπάθειες τοϋ Μωάμεθ επικεντρώθηκαν όχι στον προσηλυτισμό τών “Ελλήνων χριστιανών, άλλά στό νά μήν επικριθούν κα’ι πολεμηθούν οί προφητείες του και τό ύπό διαμόρφωση θρήσκευμα τοϋ Ισλάμ.

Δεν είναι τσιφλίκι σας η χώρα για να βάζετε όποιον θέλετε εσείς



Δημοψήφισμα για τους λαθρομεταναστες τώρα! Δεν είναι τσιφλίκι σας η χώρα για να βάζετε όποιον θέλετε εσείς


Έρχονται Χριστούγεννα και ο θείος Γιώργος μοιράζει ιθαγένειες. Τι παράσταση ήταν αυτή, live υπουργικό συμβούλιο, με έκτακτη συμμετοχή του Μακαριωτάτου, για να μπούμε στο Χριστουγεννιάτικο πνεύμα και με φιλανθρωπική φόρα να διευρυνθεί, εν όψει δημοτικών εκλογών, η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ με ευγνώμονες αλλοδαπούς.
Τι κι αν θα αποκτήσουμε μια μειονότητα ΠΟΛΥ μεγαλύτερη από την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη; Ψιλά γράμματα εκεί στα βάθη της Μινεσότα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου κι οι χαρωποί φιλάνθρωποι «σοσιαλιστές» υπουργοί του μοιράζουν ελληνικές ταυτότητες, όπως τις χάντρες και τα καθρεφτάκια.
Με συνοπτικές διαδικασίες και τσαμπουκά, χωρίς να μας ρωτήσει κανείς εμάς τους ιθαγενείς, ο κ. Παπανδρέου θα μας μπήξει στο μάτι τις ιδεοληψίες του και θα επιτύχει να αλλοιώσει όχι απλώς το εκλογικό σώμα αλλά και την εθνολογική και θρησκευτική ομοιογένεια της Ελλάδας.
Η φάλαγγα της «πολιτικής ορθότητας», οι φαιοχίτωνες της «προοδευτικότητας» πανηγυρίζουν.
Πίσω από αυτή την πρωτοφανή επίθεση στην κοινωνική συνοχή και στην εθνική ομοιογένεια, πέρα από την μικροκομματική τακτική των τζουτζέδων που τα σκέφτηκαν όλα αυτά, κρύβεται η χαιρέκακη επιθυμία όλου του ροζ κοσμοπολίτικου πολτού, να
ηττηθεί επιτέλους το κωλοέθνος. Αφού του ξεσκίσανε την Ιστορία, την Παιδεία, αφού χρόνια χύνουν την χολή τους κατά της ταυτότητας των πατεράδων μας, της δικής ΜΑΣ ταυτότητας, τώρα θέλουνε να του αλλάξουνε τα φώτα κι αριθμητικά.
Η μεγαλύτερη αλλαγή της σύνθεσης του λαού της χώρας μετά το 1922, θα γίνει τώρα. Οι νεοταξίτες «προοδευτικοί», το ψευτοαριστερό φασισταριό, αποδομεί πια το ίδιο το Έθνος. Αφού δεν μπορούν να διώξουν εμάς, θα φυτέψουν κατοσταριές χιλιάδες από πάσης προέλευσης, κυρίως μουσουλμάνους.
Νομίζουν ότι πήραν λαϊκή εντολή να κάνουν ότι τους γουστάρει;
Νομίζουν ότι η χώρα, το Έθνος που έχτισαν με το αίμα τους οι αγώνες των Ελλήνων θα διαλυθεί χάριν μερικών παραπάνω ψήφων και για να ικανοποιήσουν τις κοσμοπολίτικες και μικροπολιτικές συνωμοσιούλες τους;
Είναι επίορκοι και ξεσκίζουν το Σύνταγμα που με θράσσος επικαλούνται.
Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν έγινε τέτοια μαζική, δίκην χαρτοπόλεμου, απονομή ιθαγένειας. Κανένα κοινοτικό δίκαιο δεν μας επιβάλλει να αυτοϋπονομευθούμε ως κοινωνία.
Απαιτούμε και καλούμε την Μπλογκόσφαιρα σε επαγρύπνηση και κινητοποίηση:
ΟΧΙ στο νομοσχέδιο.
ΟΧΙ στην άκριτη μαζική «ελληνοποίηση» μουσουλμάνων.
ΟΧΙ στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ στους ισλαμοφασίστες του Ερντογάν αν δεν ελέγξουν τα σύνορα τους και δεν διαλύσουν τον ΚΡΑΤΙΚΟ και παρακρατικό μηχανισμό τους, που κερδοσκοπεί προωθώντας τα πλήθη των μεταναστών στην Ελλάδα, υπονομεύοντας την ασφάλεια μας, την οικονομία μας και την κοινωνική συνοχή. Αυτή την υπονόμευση θέλει τώρα να νομιμοποιήσει το ΠΑΣΟΚ.
Κυρώσεις στην Τουρκία, τώρα. Μπλοκάρισμα κάθε κονδυλίου αν δεν αναγνωρίσει την Κύπρο και δεν σταματήσει τον ακήρυκτο μεταναστευτικό πόλεμο κατά της Ελλάδας.
Μακρά νόμιμη παραμονή και πολιτισμικά κριτήρια για κατ’ επιλογή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας.
Τέλος, ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Ρωτήστε μας. Δεν είναι το τσιφλίκι του παππού σας.
Είναι το σπίτι μας, το σπίτι των παιδιών μας.



Να κάνω μια έρωτηση γιατί θα παλαβώσω.
Όλες οι χώρες δίνουν υπηκοότητα σε ξένους μετανάστες ,εμείς θα δώσουμε ιθαγένεια;

'Η ΕΙΝΑΙ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΑΘΟΣ;
και το λεω αυτο γιατι ιθαγένεια δεν μπορείς να δώσεις.

Δεν αλλάζει η ιθαγένεια του ανθρώπου.

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ
Το ποίημα

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι
το κείμενο

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Άγγελος Σικελιανός ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Αγιος Νικήτας ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ανακοίνωση ανάλυση απόκριες κούλουμα Αποστόλης Μαυροκέφαλος απόψεις ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΙΧΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΕΙΟ ΔΕΡΠΦΕΛΔ αρχιτεκτονική Αστεία ασφάλεια ΆυλονΣχεδιασμός αυτοκίνητο ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ αυτοπροστασία Βαλαωρίτης ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΝΑΝΟΣ Βιβλίο ΒΙΟΛΙ ΒΛΥΧΟ βλυχό γενεολογία ΓΕΝΙ Γένι ΓΙΑΟΥΖΟΣ γλέντι γλυκά ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ Διασκέδαση διατήρηση ντόπιων σπόρων ΔΙΑΥΛΟΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ δικαιοσύνη δίκτυο ανταλλαγής σπόρων και αγαθών ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Εγκλήματα έθιμα ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ εκδόσεις ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ εκπαίδευση ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2014 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Ελληνικότητα εξυγείανση Εορταστική κουζίνα επικαιρότητα έργα ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ευζείν ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΖΑΜΠΕΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ζωγραφική ΖΩΓΡΑΦΟΣ θάλασσα ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ιατρικά θέματα πρόληψης ΙΣΤΟΡΙΑ ιστορία ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ιστοριούλες διδακτικές ΚΑΒΒΑΔΑΙΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΥΗ ΑΡΧΑΙΑ καθημερινές συνήθειες Καθημερινότητα ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ κάλαντα πρωτοχρονιάς καλλιτέχνες ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ καïκια κερδίζοντας κινηματογράφος ΚΙΟΥΡΤΟΙ ΚΛΑΡΙΝΟ ΚΛΕΑΡΕΤΗ ΔΙΠΛΑ ΜΑΛΑΜΟΥ κοινωνία Κόλπος Βλυχού ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑ κουζίνα ΚΡΗΝΕΣ ΚΡΗΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΛΑΔΟΠΙΤΑ Λαϊκές εκφράσεις ΛΕΛΕΓΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑ ΛΕΥΚΑΔΑ 1800 ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ Λευκαδίτικα μαχαίρια λευκαδίτικη κουζίνα λιμάνι Οδυσσέα Λιμάνι του Οδυσσέα ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ λογοτεχνία ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ μοντελισμός μουσείο ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΛ.ΚΥΡ. μουσική μουσική παράδοση μουσικοί ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ μπουράνο μύθοι αισώπου ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Νικόλαος Δ.Καββαδάς ΝΙΚΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ντοκυμαντέρ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ οικονομία Ομηρική Ιθάκη ορθή διατροφή Πάλη για τα αυτονόητα ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ παράδοση ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΛΕΝΤΙ πατριδογνωσία Πέλιτη περιβάλλον πίστη ΠΟΙΗΣΗ ποίηση πολιτική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ πολιτική αυτοπροστασία ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ πολιτιστικά ΠΟΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ποτά πριάρι ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ πρόσωπα ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΡΟΤΑΡΥ-ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ σκαρί ΣΚΙΑΔΑΣ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ Σοφια Καλογεροπούλου ΣΟΦΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΑΜΟΣ στατιστικά ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ ΣΥΒΟΤΑ σύγχρονη αρχιτεκτονική ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σύγχρονη ιστορία ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2010 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΣΕΙΣ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012 Η ΝΕΟΛΑΙΑ σύλλογος Βλυχου ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΛΥΧΟΥ ΓΕΝΙΟΥ ΣΥΜΟΛ συνέντευξη ΣΥΝΘΕΤΗΣ συνταγές ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΧΙ Ταινίες τέκτονες-μασόνοι-ροταριανοί τηλεόραση ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ τοπία ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΛΗΑΡ τραγουδιστές υγεία ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΠΟΡΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΜΝΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ Φάνης Καββαδάς ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ φωτογραφίες φωτογράφοι Χειροτεχνία ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΨΑΡΕΜΑ

Δημοφιλείς αναρτήσεις


www.vlicho.blogspot.com

www.vlicho.blogspot.com

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ
κάντε κλίκ για χαρτη κόλπου