Μια ενδιαφέρουσα είδηση αλείευσα από το διαδίκτυο.
Αφορά στο πόσο οι ηγέτες μας δίνουν το καλό παράδειγμα!
Η κυρία Διαμαντοπούλου υπεραμύνεται της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά προτιμάει την ιδιωτική...καλού κακού!!!
Έχει ένα γιο που πηγαίνει στη Δευτέρα Λυκείου.
Ο γιός της, όμως πηγαίνει σε ιδιωτικό Σχολείο (στου Γείτονα στη Βάρη) και ΔΕΝ παρακολουθεί το Ελληνικό πρόγραμμα αλλά το IB. Όλα αυτά σημαίνουν δύο πράγματα:
1. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο.... Δημόσιο Σχολείο.
2. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αφού όποιος παρακολουθεί το ΙΒ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές στο εξωτερικό.
Η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, υπεραμύνθηκε στη Βουλή του Δημόσιου Σχολείου και Πανεπιστημίου λεκτικώς όμως μόνο γιατί αλλοιώς...
Βλέπετε εδώ ταιριάζει η παροιμία: πίτα που δεν τη τρώς άστη να καεί και να ήταν η μόνη...!
"Βρε πού πάααμε;", που έλεγε και ο Αυλωνίτης!
αυτό μου θύμισε ένα ανέκδοτο:
Ένας αλλόθρησκος αποφάσισε να γίνει χριστιανός και θέλησε να εξετάσει τις εκδοχές του χριστιανισμού για να επιλέξει. Βρίσκει λοιπόν έναν ορθόδοξο, έναν προτεστάντη κι έναν παπικό. Τους λέει τις προθέσεις του κι εκείνοι συμφωνούν να τον "ξεναγήσουν" στις εκκλησίες τους.
>
> Πάει ο αλλόθρησκος με τον προτεστάντη μια Κυριακή, μπαίνει στο ναό και βλέπει τους ανθρώπους ταχτοποιημένους με τα καλά τους ρούχα, ο καθένας στο κάθισμά του, μπροστά από τον κάθε πιστό μια Καινή Διαθήκη, χορωδία να λέει τους ύμνους αρμονικά, τα πάντα να λάμπουν από καθαριότητα και μετά το τέλος όλοι του φέρθηκαν ευγενικά με πολύ καλούς τρόπους.
>
> Την επομένη Κυριακή συνεννοήθηκε με τον παπικό να πάει στο δικό του ναό. Μπαίνει μέσα, πλένει τα χέρια, ρίχνει το κέρμα ν' ανάψει το λαμπάκι αντί για κερί και κάθεται. Ούτε εκεί όρθιοι, όλοι στα καθίσματά τους με τάξη και αρμονία. Άκουσε και την εγκύκλιο του Πάπα, είδε και τις φωτογραφίες του που δέσποζαν ακόμα και εντός του ναού. Πέρασε η ώρα, τέλειωσε η λειτουργία, τον καλοδέχτηκαν, τον κέρασαν κι έφυγε.
>
> Την τρίτη Κυριακή κανόνισε να πάει στην ορθόδοξη εκκλησία. Μπαίνει μέσα και βλέπει άλλους να μιλάνε μεταξύ τους, πολλούς όρθιους γιατί δεν έφταναν τα καθίσματα, τη νεωκόρο να μαλώνει με μια κυρία γιατί της έσβησε γρήγορα το κερί που άναψε, άκουγε τα μωρά να τσιρίζουν και να μη τα παρατηρεί κανείς, ο παπάς να φωνάζει στον ψάλτη να τελειώσει τα τεριρέμ κλπ. Μόλις τελείωσε η λειτουργία άρχισαν και τα μνημόσυνα, όπου άλλοι έβγαιναν στην εκκλησία κι άλλοι έμπαιναν με θόρυβο και φασαρία. Ο ορθόδοξος απογοητεύτηκε από την εικόνα που είδε ο αλλόθρησκος ...
>
> Την επομένη εβδομάδα συναντήθηκαν όλοι για να μάθουν τι αποφάσισε. Όταν βρεθήκαν όλοι μαζί, τους λέει: Στην προτεσταντική εκκλησία είδα μεγάλη τάξη και ευγένεια. Στην παπική είδα μεγάλη αφοσίωση στον πνευματικό σας αρχηγό και τις οδηγίες του ιερέα σας. Στην ορθόδοξη εκκλησία είδα τέτοιο μπάχαλο που δεν το περίμενα!!! Ο ορθόδοξος σκυθρώπιασε απογοητευμένος, ενώ οι άλλοι δυο αναθάρρησαν. Και καταλήγει ο αλλόθρησκος:
>