ΟΙ ΥΠΕΡΓΗΡΟΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΜΑΣ μέρος 2ο

Ουρανία [90] και Ιωάννης [77] Σκλαβενίτης -Σουσάνης με τις τρεις κόρες τους.
Ο Σουσάνης υπήρξε ο μεγαλύτερος προπολεμικά έμπορος του νησιού της Λευκάδας αλλά ο πόλεμος του ισοπέδωσε όλο το δημιούργημα μέσα σε λίγες μέρες.






Αυτό το ντοκουμέντο είναι από το γάμο του Χριστόφορου Καββαδά Γιωργούτσου με την Μαρία Κονιδάρη απο τα Χαραδιάτικα που έγινε το 1919
Διακρίνουμε τον Πάνο Καββαδά Γιωργούτσο και τη γυναίκα του Τασία Καββαδά-Μπακόλα.
Ο Πάνος Καββαδάς Γιωργούτσος διετέλεσε δήμαρχος Ελλομένου τα έτη 1892-1893-1894-1895.
Στη φωτογραφία απεικονίζεται με τη φράγκικη μπουραζάνα την οποία φορούσε μέχρι που πέθανε το 1942 και την οποία είχε σαν τίτλο τιμής.


















Στέλλα [84] και Ντίνος Καββαδάς [92]-Μούρκος
οι Μουρκαίοι κατείχαν με ενοίκιο τα κτήματα των αρχόντων Μαχαίρα- Βαλαωρίτη
και Δίπλα,πληρώνοντας το νόβελο=ενοίκιο για το μίσθωμα.Όταν λοιπόν στα τέλη του 19ου αιώνα δόθηκαν κρατικές προυποθέσεις που συνέτειναν στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού υπέρ των ακτημόνων βρέθηκαν και οι κολλήγοι της εποχής με μεγάλο μέρος της περιουσίας που το εξαγόρασαν απο τους τσιφλικάδες.Τότε βρέθηκε και το μισό Γένι στα χέρια των Μουρκαίων.



Νιόνιος [93] και Ασπασία [87] Καββαδάς Δεκανιάς
Ο Δεκανιάς με τον Κανατσούρη και τον Τζούμα υπήρξαν απο τους κορυφαίους χορευτές του νησιού .Συνεχίζοντας την παράδοση του Νιόνιου του Μπαμπαρέλου που μεγαλούργησε και ανέβασε την τέχνη του δημοτικού χορού στα ύψη.




Δημήτρω [94] και Δημήτρης Αρματάς Πίτελος
Ο Πίτελος συνέχισε τη μεγάλη παράδοση των τσελιγγάδων του Φτερνού καταφέρνοντας δυο φορές να χιλιάσει το κοπάδι του.Ηρθε σώγαμπρος στο Κατωχώρι όπου χάθηκε σε νεαρή ηλικία όμως έγινε γνωστός στην ικανότητα του στο παίξιμο της φλογέρας όπου μαζί με το Γιώργοθώμο απο το φτερνό και το Μήτσο Νικολάρα απο τον αι Λιό αποτέλεσαν τα πρώτα ονόματα στην βουκολική αυτή τέχνη.










Πέτρος και Μαρία [93] Πολίτη









































Μαύρα [95] και Σωτήρης Καββαδάς Κατσαρέλης με την κόρη τους Γιαννούλα.


Γιαννούλα και Νιόνιος [93] Καββαδάς Κωλέτσης







Κυράνα Αρματά -Πίτελου.
Η θεια Κυρανα υπήρξε η τελευταία απόγονος του σογιού των Πανικολαίων στο Κατωχώρι.Με το θάνατο της έπαψε να υφίσταται το μεγαλύτερο σε πυκνότητα σόι το οποίο παρουσιάζεται απο τις αρχές τουλάχιστον του 19ου αιώνα.Υπήρξε συμπαθητική και πνευματική παρουσία με μεγάλη κατάρτιση για την ιστορία του χωριού -Κατωχώρι-





Ένας απο τους δυνατώτερους άντρες της Λευκάδας μαζί με τον Κακωνά ξακουστοί και οι δύο τους για τη δύναμη τους.

ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

ΑΦΟΥ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Η ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ (ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ») ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ΤΟ JOHN HOPKINS ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ . Ενημέρωση για τον καρκίνο από το νοσοκομείο John Hopkins : 1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια.. Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό. 2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10 φορές στη ζωή ενός ανθρώπου. 3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων. 4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες, καθώς και στον τρόπο ζωής του ατόμου. 5. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. 6. Η χημειοθεραπεία έχει να κάνει με τη δηλητηρίαση των ραγδαία αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, αλλά και με την καταστροφή των ραγδαία αναπτυσσόμενων υγειών κυττάρων στο μυελό των οστών, την γαστρεντερική οδό κ.λπ. και μπορεί να προκαλέσει οργανικές βλάβες, στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά, τους πνεύμονες κ.λπ. 7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και παράλληλα, καυτηριάζει, σημαδεύει και καταστρέφει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα. 8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθος ενός όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή ενός όγκου. 9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό τοξικό φορτίο από χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει είτε κατασταλεί είτε καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών. 10. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορούν να προκαλέσουν τη μετάλλαξη των καρκινικών κυττάρων, ούτως ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πιο δύσκολα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων και σε άλλες περιοχές. 11. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων, με το να μην τους παρέχεται η τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν. ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ: α. Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο.. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel, NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg's aminos ή θαλασσινό αλάτι. β. Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν. γ. Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς. δ. Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας. Το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα στα οποία να περιλαμβάνονται τα φασόλια. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και φτάνουν στα κύτταρα μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων. Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών (από τα περισσότερα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των βλαστών από τα φασόλια) και να φάτε ωμά λαχανικά 2 ή 3 φορές την ημέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου (104 βαθμοί Φαρενάιτ). ε. Αποφεύγετε καφέ, τσάι και σοκολάτα, τα οποία περιέχουν μεγάλη ποσότητα καφεΐνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και έχει ιδιότητες κατά του καρκίνου. Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο και καλύτερα να αποφεύγεται. 12. Η πρωτεΐνη του κρέατος είναι δύσπεπτη και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας που παραμένει στα έντερα αποσυντίθεται και έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών. 13. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατος απελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα πρωτεϊνικά τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τα κύτταρα φονείς να μπορούν να τα καταστρέψουν. 14. Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (IP6, Flor ssence, Essiac, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, ουσιαστικά λιπαρά οξέα κ.λπ.). Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό ότι προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει τα κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα. 15. Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της ψυχής.. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή. 16. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.

ΜΙΑ ΓΩΝΙΤΣΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ;

Απο τη γύρα και τους μύλους




στις ρονιές και τις κολυμπήθρες στους "καταρράκτες" στη Ράχη

Και μια σταγόνα νέκταρ απο τον μελίρρυτο καταρράκτη

Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)

Ο Αγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στη Λευκάδα όπου πέρασε τα παιδικά και γυμνασιακά του χρόνια. Αποφοίτησε σε ηλικία 16 χρονών και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1901) χωρίς ποτέ να περατώσει τις σπουδές του. Στράφηκε για ένα διάστημα προς το θέατρο, ταξίδευε και έγραφε ποιήματα. 1907-1921. Σταθμός στη ζωή του στάθηκε η γνωριμία του με την Eva Parlmer, νεαρή Αμερικανίδα που σπούδαζε στο Παρίσι Ελληνική αρχαιολογια και χορεογραφία, με την οποία παντρεύτηκε το 1907, στις ΗΠΑ. Εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα (1908) όπου ο Σικελιανός γνωρίστηκε με πολλούς πνευματικούς ανθρώπους. Tο 1909 δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή ποιημάτων, τον "Αλαφροϊσκιωτο", που προκάλεσε γενικό ενδιαφέρον και απετέλεσε το φιλολογικό γεγονός της χρονιάς, και σταθμό στην ιστορία των νεοελληνικών γραμμάτων για τον έξοχο λυρισμό του, τον πλούτο της γλώσσας του, τη λαμπρότητα των εικόνων του και την υψηλή σύλληψη της ζωής. Αρχιζε έτσι η περίοδος της αναζήτησης. Tο 1910 συλλαμβάνει την ιδεα των Συνειδήσεων" και όταν γνωρίστηκαν με τον Νίκο Kαζαντζάκη ξεκίνησαν μαζί (1914-1915,1917) να πραγματοποιήσουν την περιήγηση της Ελλάδας "αναζητώντας τη συνείδηση της γης και της φυλής τους". Από το 1915 ως το 1917 δημοσίευσε τους τέσσερεις τόμους της συλλογής ποιημάτων πρόλογος στη ζωή: η συνείδηση της Γης μου" (1915), η Συνείδηση της Φυλής μου" (1915), η "Συνείδηση της γυναίκας" (1916), η "Συνείδηση της Πίστης" (1917). Λιγο πιο ύστερα (1917-1920) γράφει τα πιο χαρακτηριστικά ίσως ποιήματά του, την ευρύτερη σύνθεση "Tο Πάσχα των Ελλήνων", και το "Μήτηρ Θεού". Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, περιηγείται την ελληνική ύπαιθρο, σχεδιάζει και εκτελεί ένα ταξίδι στους Αγίους 'όπους, ένα προσκύνημα που πάντα το ονειρευόταν. 1922-1939. Tην περίοδο αυτή ο Σικελιανός είναι ολόκληρος δοσμένος στην πραγματοποίηση της ιδέας που είχε συλλάβει από το 1910 και που, με τα μεγάλα εθνικά και διεθνή γεγονότα και τις επιπτώσεις τους για τον άνθρωπο, είχε ωριμάσει μέσα του: να δημιουργηθεί ένας παγκόσμιος πνευματικός πυρήνας που να ενώσει τους πνευματικούς ανθρώπους μέσα σε μια νέα πίστη ικανή να συνθέσει τις αντιθέσεις και να αδελφώσει τους λαούς, όπως αδελφώθηκαν στους Δελφούς "ο Διόνυσος με τον Απόλλωνα, το γόνιμο πάθος με το φωτεινό λόγο". Αυτή ήταν η Δελφική Ιδέα. Για την πραγματοποίηση της ιδέας αυτής ο Σικελιανός, με σύντροφο και βοηθό του την Εύα, δε λογάριασε καμιά θυσία. Tο πρακτικό αποτέλεσμα ήταν "ένα πλήθος άρθρα, μελέτες και διαλέξεις που έκαμε ο ποιητής σ΄ όλη την Ελλάδα, και οι δυο παραστάσεις του Προμηθέα Δεσμώτη και των Ικέτιδων του Αισχύλου, στα 1927 και στα 1930 μπροστά στο καταπληκτικό από θαυμασμό κοινό που είχε έρθει από όλα τα μέρη του κόσμου". Tο 1929 η Ακαδημία Αθηνών απένειμε στο ζεύγος Σικελιανού αργυρά μετάλλια "δια την γενναίαν προσπάθειαν προς ανασύστασιν των δελφικών αγώνων". Tο 1932 ο Σικελιανός έγραψε μέσα σε μια εβδομάδα τον "Διθύραμβο του Ρόδου", την πρωτη από τις τραγωδίες του. Tο 1934 δημοσίευσε το πρώτο απόσπασμα απο τον "Πρόλογο στο Λυρικό Βίο", το 1935 έγραψε τα ποιήματα "Ιερά Οδός" και ""του Οσίου Λουκά το Μοναστήρι", το 1939 τα ποιήματα "Μελέτη Θανάτου" και "Στυγός Ορκος", και συνέχισε το γράψιμο της τραγωδίας του ""ίβυλλα". Tο τμήμα αυτό του έργου του αποτελεί συνέχεια αδιάσπαστη της πορείας του, αλλά και προμήνυμα νέων αναζητήσεων και νέων εξελίξεων. 1940-1951. Η ιδεολογία του Σικελιανού μεταβάλλεται σε αμφίσημη πνευματική πράξη. Από το ένα μέρος, ο ποιητής οδηγούμενος από την προφητική διαίσθηση και φαντασία του αναζητάει τη μεταφυσική και την ποίηση ενός προλογικού και χθόνιου ουμανισμού που θα ξανατοποθετήσει τον άνθρωπο στην καρδιά του σύμπαντος, και από το άλλο μέρος, βαθύτατα συγκλονισμένος από τα γεγονότα της δεκαετίας αυτής, εντάσσεται "στο στρατόπεδο της ελευθερίας-δικαιοσύνης" και προσπαθεί εναγώνια να συμβιβάσει και να βρει τον ενιαίο ρυθμό του εθνικισμού, του σοσιαλισμού και του Ανατολισμού. Μαρτυρία της "μεταβολής που είχε συντελεστεί μέσα του" είναι τα ποιήματα και τα θεατρικά του έργα της περιόδου αυτής. Ορόσημο της περιόδου αποτελεί η τραγωδία ο "Χριστός στη Ρώμη" (1946). Tο 1946 ο Σικελιανός εξελέγη πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, και το 1949 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ.

ΟΙ ΥΠΕΡΗΛΙΚΕΣ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΜΑΣ -μέρος 1ο-

Απο το 1601 μέχρι σήμερα το Κατωχώρι φιλοξένησε πολλές γενιές εδώ κάποιες από αυτές

Το κεφάλαιο ιστορία του τόπου μας, είναι θεμελιώδες για την κατανόηση του εαυτού μας και του περιβάλλοντος μας άμεσο κι έμμεσο.

Παρόλο που ο τίτλος του ιστολογίου αναφέρεται στο Νεολόγο δηλαδή αυτόν που μεταφέρει ενδιαφέροντα νέα τα φρέσκα και ζεστά θα πρέπει να διευκρινίσω ότι για μένα οι πληροφορίες που ανακαλύπτουμε από το αρχείο του Σπύρου Σκλαβενίτη είναι νέες πρωτόγνωρες και ενδιαφέρουσες και ας αφορούν το παρελθόν, υπό αυτή την έννοια είναι οι νέες πληροφορίες για το παρελθόν σας.Ενδιαφερόμαστε πολύ για το άμεσο κι απώτερο παρελθόν μας επειδή ανακαλύπτουμε από που ερχόμαστε και τι κατευθύνσεις είχαν χαράξει οι πρόγονοι μας.

Ας πούμε πόσοι μπορούν να μας δώσουν ακριβή στοιχεία για το πότε εγκαταστάθηκε η πρώτη οικογένεια στο Κατωχώρι;

Η απάντηση είναι:
Το Κατωχώρι κλείνει φέτος αισίως 408 χρόνια ζωής από όταν εγκαταστάθηκε η πρώτη οικογένεια μέσα στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Ακολουθεί μια ιδιόχειρα γραμμένη μαρτυρία του παπα Αναστάση Λαχανά σχετικά μετην εγκατάσταση των πρώτων οικογενειών στο Κατωχώρι όπως ακριβώς συντάχτηκε και η οποία βρίσκεται στο προσωπικό αρχείο του Σπύρου Σκλαβενίτη.
σας παραθέτουμε το περιεχόμενο της και βγάλτε τα συμπεράσματα σας μόνοι σας.

ΜΙΑ ΓΩΝΙΤΣΑ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑΔΑ;

Η αμμουδιά Αμμό-γλωσσα στήν είσοδο της Λευκάδος λίγα μέτρα πέρα από τη γέφυρα και το δίαυλο της από θαλάσσης διέλευσης των διαφόρων μικρών πλοίων μεταξύ Λευκάδος και Αιτωλοακαρνανίας



η λίγων μέτρων μήκους γέφυρα που ανοίγει περιστρεφόμενη γύρω από σταθερό άξονα για να περάσουν τα ιστιοφόρα και τα μικρά πλοία.

Μια ανάσα λοιπόν η Λευκάδα από τη στεριά, όταν θα γίνει το έργο της Ζεύξης Λευκάδος Αιτωλοακαρνανίας δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να καταργηθεί αφού είναι δωρεάν η διέλευση από αυτή σημαντικό πλεονέκτημα για τον τουρισμό και για την κίνηση των κατοίκων εκτός του νησιού εκτός αν είναι δωρεάν η διέλευση και από το εν λόγω έργο που δρομολογείται για να αποσυμφορηθεί κυκλοφοριακά η πόλη της Λευκάδας.Θα καταλήγει στο δρόμο δίπλα στο καινούριο ΚΤΕΛ Λευκάδος στα Περιβόλια.


Άσχετο το θέμα στη συνέχεια αλλά με την ευκαιρία θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα ποίημα του Βαλαωρίτη που σχετίζεται με τη φτώχεια και το δρόμο
το ποίημα που είναι γνωστό σαν "ο Θανάσης Βάγιας''
ο συνειρμός είναι πολύπλοκος θα κατανοήσετε στο τέλος γιατί σχετίζεται το παρόν μετο προηγούμενο θυμηθείτε μόνο δυο λέξεις: δρόμος- παρά-δρομος!

Απολαύστε το γιατί Λευκάδα δεν μόνο είναι αμμουδιές... και όμορφα τοπία,νομίζω ότι είναι βασικά πολιτισμός!.

Βαλαωρίτης Αριστοτέλης: Ο Βρυκόλακας (Θανάσης Βάγιας)

-------------------------------------------------------------------------------------------

Α'

Η Φτωχή

-"Ελεημοσύνη Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη,
έτσι ο Θεός παρηγοριά κι αγάπη να σας δίνει.
Ελεημοσύνη κάμετε στην έρημη τη χήρα"!

Φτωχή γυναίκα φώναζε σ' άλλης φτωχής τη θύρα.

-"Η νύχτα, τ' αστραπόβροντα, το χιόνι δε μ' αφήνει
να πάγω μπρος. Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη!
Ανοίξετέ μου... πέθανα... κι εγώ Θεό λατρεύω...
Ανοίξετέ μου, Χριστιανοί, έμαθα να νηστεύω
και το ψωμί σας δε ζητώ, δε θέλω να το πάρω.
Φτωχός φτωχόνε συμπονεί, γλυτώστε μ' απ' το Χάρο.
Με φτάνουνε δυο κάρβουνα, με φτάνει το φυτίλι
που κάθε βράδυ ανάφτετε, που καίτε στο καντήλι,
εμπρός στη Μάνα του Θεού, εμπρός εις τη Παρθένο...
Ελεημοσύνη, λίγο φώς... προφτάστε με... πεθαίνω..."

Β'

-"Μάνα μου ξύπνα, δεν ακούς; Τη θύρα μας χτυπάνε".
-"Αγέρας δέρνει τα κλαριά του λόγγου και βογγάνε".
-"Σκιάζομαι μάνα, σα πουλί φεύγει, πετά η καρδιά μου".
-"Είναι σκυλιά που ρυάζονται. Πέσε στην αγκαλιά μου".
-"'Ακουσα κλάψες και φωνές".
-"Θα τα δες στ' όνειρό σου.
Κοιμήσου, γύρισ' από 'δω και κάμε το σταυρό σου".

Γ'

-"Ακούω στη θύρα μας σα βογγητό,
σα ψυχομάχημα. Θα πά' να δω".

Σκώνετ' η δύστυχη και πα να δει.
Στο χώμα κοίτεται ένα κορμί.
Αχνό το πρόσωπο και τα μαλλιά
ξήπλεγα σέρνονταν στη τραχηλιά,
τα χέρια κρούσταλλο, σιδερωμένα
μέσα στο κόρφο της τα χει χωμένα.

-"Παιδί μου, πρόφτασε, δος μου βοήθεια,
εκείνα π' άκουσες ήταν αλήθεια".

Στα χέρια γλήγορα τη ξένη παίρνουν
και στο κρεβάτι τους τη συνεφέρνουν.

-"Σύρτε παιδάκια μου ν' αναπαυτείτε.
Είναι μεσάνυχτα, να κοιμηθείτε".

-"Καλό ξημέρωμα, καλή αυγή,
κοιμήσου ήσυχη, μαύρη φτωχή"!

Αντάμα πέσανε μάνα, παιδί,
τα μάτια κλείσανε σ' ύπνο βαθύ.
Η ξένη, δύστυχη, δε κλει το μάτι.
Τι να την ηύρηκε μες στο κρεβάτι;

Δ'

Ο Βρυκόλακας

-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.
Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.
Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,
στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τί έκαμα και με τρομάζεις;
Πώς είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;

Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.
Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.

Πες μου πούθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;
Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.
Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;
Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τ' ήλθες να δεις";

Ε'

-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά
κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά
κι εκεί οπού έστεκα σαβανωμένος,
βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,

έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια
ακούω που φώναξε: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α
σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί
και θα σε πάρουνε να πάτε κει"-.

Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.
Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.
Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ
βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.

-"Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,
έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.
Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.
Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι"-.

Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι
πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.
Και με τα νύχια τους και με το στόμα
πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.

Και σα με βρήκανε όλοι με μια
έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,
γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν
κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.

Πετάμε, τρέχουμε, φυσομανάει,
το πέρασμά μας κόσμο χαλνάει.
Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,
οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.

Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας
σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.
Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε
τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.

Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια
πάντα φωνάζοντας: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α"-.
Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,
που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.

Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!
Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!
Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.
Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.

Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε
κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.
-"Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή"-.
Εδώθε μπαίνουνε μες στην αυλή.

Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.
Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.
Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,
με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

ΣΤ'

-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.
Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".

-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,
θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".

-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα
ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".

-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".

-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.
Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομάτια.
Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.
Απ την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".

-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω
κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;
Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".
-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".

Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,
μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.
Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,
που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.

Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...
Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...

Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι
τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.
Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...
Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.

Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,
καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.
Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια
έξω, που φώναζε: -"Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α !"-

Ζ'

-"Ξύπνα παιδί μου κι η αυγή απ' το βουνό προβαίνει,
ξύπνα ν' ανάψωμε φωτιά κι η ξένη μας προσμένει".

-"Καλή σου μέρα μάνα μας, ησύχασες κομμάτι";
-"Λίγο κοιμώμαι η δύστυχη, δεν έκλεισα το μάτι.
Έχετε γεια, έχετε γεια, πρέπει να σας αφήσω.
Είναι μακρύς ο δρόμος μου και πότε θα κινήσω";

-"Γιατί δε μας εξύπνησες κι έμεινες μοναχή σου;
Σύρε μανούλα στο καλό και δος μας την ευχή σου".

-"Για το καλό που κάματε, για την ελεημοσύνη,
ύπνο γλυκό ο Κύριος κι ήσυχο να σας δίνει.
'Αλλο καλό να σας 'φχηθώ στο κόσμο μας δε ξέρω,
νύχτα και μέρα το ζητώ και δε μπορώ να εύρω".

-"Μάνα, η φτώχεια είναι κακή γιατί έχει καταφρόνια".
-"Τα πλούτη τα δοκίμασα, περάσαν με τα χρόνια".

-"Μέσα στο λόγγο οι δύστυχοι ζούμε κι εμείς σα λύκοι,
απ' το καιρό που χάλασε το έρμο το Γαρδίκι".

Ω δυστυχιά μου! Ω δυστυχιά! Ο κόσμος θα χαλάσει!
Και ποιόνε μελετήσανε; Το Β ά γ ι α το Θ α ν ά σ η!

-"Κι εγώ είμ' η γυναίκα του. Κάμετε το σταυρό σας,
πάρτε λιβάνι, κάψετε, να διώξτε τον εχτρό σας.
Εψές τη νύχτα μπήκε 'δω, εστάθηκε σιμά μου...
Σχωρέστε τόνε, Χριστιανοί, κλάψτε τη συμφορά μου..."

Παίρνει το λόγγο. Το παιδί κι η μάνα ανατριχιάζουν
και το σταυρό τους κάνοντας, τρέμουν που τη κοιτάζουν.
---------------------------------------------------------------------------

Σημ: Ο Θανάσης Βάγιας ήταν ο προδότης του Γαρδικιού, καθώς μαρτύρησε στον Αλή Πασά το μυστικό πέρασμα, για να μπορέσει να κάμψει τη σθεναρή αντίσταση των Γαρδικιωτών.

ΙΟΝΙΑ ΟΔΟΣ- Η' ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΟΔΟΣ-ΚΑΙ Η ΠΑΡΑ-ΙΟΝΙΑ;

Μετά από παράκληση φίλων και συγγενών για τη δημοσίευση πληροφοριών για τα έργα της Ιόνιας και Παρα-ιόνιας Οδού επισυνάπτω μερικές χρήσιμες πληροφορίες.

ΙΟΝΙΑ ΟΔΟΣ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ενας νέος οδικός άξονας, η Ιονία Οδός, με συνολικό μήκος 460 χιλιόμετρα, με 20 ανισόπεδους κόμβους και σήραγγες συνολικού μήκους 5 χιλιομέτρων, φιλοδοξεί να βγάλει από τη σημερινή απoμόνωση τη Δυτική Ελλάδα, σε συνδυασμό με δύο άλλα μεγάλα έργα: Τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, καθώς και την υποθαλάσσια σύνδεση Ακτίου-Πρέβεζας.

Ο νέος αυτός αυτοκινητόδρομος θα συνδέσει τις πόλεις Καλαμάτα, Πύργο, Πάτρα, Ρίο, Αντίρριο, Αγρίνιο, Άρτα και Γιάννενα, φθάνοντας ως την Κακαβιά, στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Το κόστος της παρέμβασης υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δραχμές, που θα διασφαλιστεί κυρίως από ιδιωτικά κεφάλαια.

Σήμερα ο ταξιδιώτης, που αφήνει πίσω του το Ρίο, είτε κινείται προς βορρά είτε προς νότο, μπαίνει σε πραγματική περιπέτεια και -κυριολεκτικά- παίζει τη ζωή του «κορόνα-γράμματα». Στα πιο πολλά σημεία του ο δρόμος είναι στενός, ενώ η ελεύθερη πρόσβαση των αγροτικών αυτοκινήτων από τους γύρω οικισμούς είναι συνηθισμένο φαινόμενο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια της κυκλοφορίας. Όταν τα έργα θα τελειώσουν, οι οδηγοί θα μπορούν να κινούνται με ταχύτητα 120 χιλιομέτρων και να διανύουν την απόσταση από το Αντίρριο ως την Κακαβιά μέσα σε 2 ώρες και 10 λεπτά. Λιγότερες από δύο ώρες θα αρκούν για την απόσταση από την Πάτρα ως την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας.

Ευρωέγκριση

Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει τη συγκατάθεσή της να κατασκευαστούν τα κομμάτια του βασικού εθνικού δικτύου που υπολείπονται, με παραχώρηση της εκμετάλλευσης των διοδίων σε ιδιώτες, για συγκεκριμένο χρόνο. Παράλληλα έγινε και η σχετική δημοσίευση της περίληψης στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ξεκίνησαν οι διαδικασίες για το πρώτο βήμα, που είναι η πρόσληψη των χρηματοπιστωτικών και τεχνικών συμβούλων.

Πριν από λίγες ημέρες προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για τα έργα, που θα γίνει σε δύο φάσεις. Η προεπιλογή των ομίλων υπολογίζεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του έτους και στη συνέχεια οι οριστικές προσφορές θα υποβληθούν ώς το τέλος του 2002, οπότε και θα αναδειχθούν οι ανάδοχοι όμιλοι. Οι σχετικές συμβάσεις θα εγκριθούν από τη Βουλή. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει έναρξη των έργων μέσα στο 2003 και σταδιακή ολοκλήρωσή τους μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Σε αυτό το χρονικό διάστημα τα έτοιμα τμήματα θα παραδίδονται σε χρήση.

Ο νέος οδικός άξονας χωρίστηκε σε δύο τμήματα:
* Βόρειο τμήμα, από Αντίρριο έως Κακαβιά.

* Νότιο τμήμα, το οποίο θα προωθηθεί με δύο ξεχωριστά προγράμματα. Ηδη το τμήμα από την Πάτρα ώς τον Πύργο είχε περιληφθεί στο πρόγραμμα για την ανακατασκευή του εθνικού δρόμου Κορίνθου - Πατρών - Πύργου - Τσακώνας, που δημοπρατήθηκε πρόσφατα και θα γίνει με παραχώρηση. Το υπόλοιπο κομμάτι, από τον Πύργο ώς την Καλαμάτα, θα παραμείνει ως έχει με μικρές βελτιώσεις, δεδομένου ότι η Μεσσηνία θα εξυπηρετείται και από τον άξονα Κορίνθου-Τριπόλεως.

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στο βόρειο τμήμα, από το Αντίρριο ώς την Κακαβιά, που έχει μήκος 262 χιλιόμετρα. Σε αυτό το κομμάτι θα υλοποιηθούν οι παρακάμψεις του Αγρινίου (34,4 χιλιόμετρα), της Αρτας και της Φιλιππιάδας (23 χιλιόμετρα). Και στις τρεις περιπτώσεις έχουν ξεκινήσει τα πρώτα έργα, ενώ προγραμματίζεται η δημοπράτηση και των υπόλοιπων τμημάτων των παρακάμψεων, ώστε τα νέα τμήματα του δρόμου να δοθούν στην κυκλοφορία ώς τα τέλη του 2002.

Σήραγγες

Από την ειδική υπηρεσία του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ είχαν ξεκινήσει οι μελέτες για το οδικό δίκτυο, οι οποίες προβλέπουν την κατασκευή σηράγγων σε επιλεγμένα σημεία του δικτύου. Η μεγαλύτερη προβλέπεται να κατασκευαστεί κοντά στην Κλόκοβα, στην Παλιοβούνα αμέσως μετά το Αντίρριο, που θεωρείται το πιο δύσκολο σημείο του έργου. Μικρότερες σήραγγες προβλέπονται σε άλλα σημεία του δρόμου, κυρίως σε περιοχές που εκτιμάται ότι θα έχουν αρχαιολογικά ευρήματα.

Οι κυκλοφοριακοί φόρτοι δεν είναι ιδιαίτερα υψηλοί στο οδικό αυτό δίκτυο και γίνονται ακόμα μικρότεροι μετά την Αμφιλοχία. Η μείωση γίνεται ακόμη πιο αισθητή μετά τα Γιάννενα. Με αυτό το δεδομένο, οι σχεδιασμοί προβλέπουν κλειστό αυτοκινητόδρομο (σ.σ. αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει πρόσβαση μόνον μέσα από τους ανισόπεδους κόμβους) με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και εσωτερική νησίδα ασφαλείας, πλάτους 14 μέτρων. Μετά την Αμφιλοχία οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι αρκεί μία λωρίδα ανά κατεύθυνση με ενδιάμεση λωρίδα μικρότερου πλάτους.

Στις μεγάλες παρεμβάσεις, που θα αλλάξουν την εικόνα της Δυτικής Ελλάδας, περιλαμβάνονται οι οδικές συνδέσεις με το σημερινό αλλά και το νέο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Ο δρόμος προς το λιμάνι προβλέπεται να είναι έτοιμος μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2001. Ένα χρόνο αργότερα θα παραδοθεί και το νέο λιμάνι, το οποίο θα διασφαλίζει 12 θέσεις πρυμνοδέτησης και θα μπορεί να εξυπηρετεί ταυτόχρονα 7 πλοία. Ο τερματικός του σταθμός, από τους πιο σύγχρονους της χώρα μας, θα μπορεί να εξυπηρετεί 1.600 άτομα την ώρα.

Επίσης θα επισυνάψω μερικές σκέψεις της βουλευτού ΄Αντζελας Γκερέκου-βουλευτής Κερκύρας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -που μου φάνηκαν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες.

Κατασκευή της “Ιονίας Οδού”

27-3-2007

Στη συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής για την Κύρωση της Σύμβασης του έργου κατασκευής της Ιονίας Οδού, τοποθετήθηκε η Βουλευτής Κέρκυρας ΠΑΣΟΚ κ. Άντζελα Γκερέκου. “Εν αντιθέσει με τις πρακτικές του δικού σας κόμματος πριν από το 2004, εμείς ως κόμμα, θα στηρίξουμε το έργο της Ιονίας Οδού - και εγώ επίσης. Ζητάω όμως και την κατασκευή της Παρα-Ιονίας Οδού, τη χάραξη και την κατασκευή της. Πάει πολύ, να προσπαθούμε να κάνουμε το «άσπρο-μαύρο» και να λέμε στους κατοίκους της Δυτικής Παράκτιας Ζώνης της Κέρκυρας ή της Λευκάδας, ότι η Ιονία Οδός είναι ένα έργο που θα τους αφορά άμεσα. Ε, όχι, δεν είναι!” τόνισε στην ομιλία της η Βουλευτής Κέρκυρας του ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ομιλίας της… 27/3/2007

Το έργο της κατασκευής της Ιονίας Οδού είναι ένα έργο τεράστιας σημασίας τόσο για ολόκληρη τη χώρα, όσο και κυρίως για τη Δυτική Ελλάδα - είναι ένα έργο που ειδικά οι κάτοικοι των περιοχών της Δυτικής Ελλάδας το περίμεναν εδώ και πολύ καιρό, για να βγουν από τη συγκοινωνιακή και την αναπτυξιακή απομόνωση. Σε αυτό πιστεύω δεν διαφωνεί απολύτως κανείς - και νομίζω ότι αυτό πρέπει να είναι σαφές εξ’ αρχής.

Επιτρέψτε μου όμως, ως Βουλευτής Κέρκυρας - και κυρίως για το λόγο αυτό βρίσκομαι στη Βήμα σήμερα - να περάσω για λίγο στο ιστορικό του θέματος της Ιονίας Οδού γιατί μερικά σημεία έχουν ξεχαστεί πολύ εύκολα. Πρέπει λοιπόν να θυμίσω ότι η αρχική σκέψη για τη δημιουργία του έργου αυτού, ήταν η ένταξή του στο ονομαζόμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση «Πολυτροπικό Σύστημα Μεταφορών» το οποίο εντάσσονταν στο Πρόγραμμα «Διάδρομος Ιόνιου - Αδριατικής». Σε αυτή την πρώτη του μορφή, το έργο περιλάμβανε τη βασική οδική αρτηρία στον άξονα Ηγουμενίτσα - Πρέβεζα - Αντίρριο με την ονομασία «Ιόνια Οδός» (έτσι εξηγείται δηλαδή και το όνομα…) αλλά και ένα παράλληλο σιδηροδρομικό δίκτυο ανατολικότερα, στον άξονα Ιωαννίνων - Αντιρρίου.

Και επειδή αυτά δεν τα «έχω βγάλει από το μυαλό μου», ούτε πρόκειται για φαντασία μου, να σας επισημάνω ότι ο αρχικός αυτός σχεδιασμός είχε επαναβεβαιωθεί στις εξής τρεις περιστάσεις: 1) στη Διημερίδα η οποία έλαβε χώρα στην Πρέβεζα στις 14 & 15 Μαΐου 2005 (δηλαδή με Κυβέρνηση ΝΔ), 2) στο πλαίσιο Σύνταξης των Κατευθύνσεων της Εθνικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη 2007-2013 της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, τον

Ιανουάριο του 2005 (δηλαδή από κείμενο συντεταγμένο από Περιφερειάρχη που εσείς είχατε ορίσει) και 3) από το προϋπάρχον Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (ΦΕΚ 56/19-1-2004). Από όλα αυτά λοιπόν προέκυπτε τα εξής απλά πράγματα: η Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, η Υποθαλάσσια Ζεύξη Ακτίου - Πρέβεζας και το νέο Λιμάνι της Ηγουμενίτσας, είχαν κατασκευαστεί με τη λογική του ότι αποτελούσαν τους βασικούς κρίκους ενός ευρύτερου μελλοντικού άξονα με την ονομασία «Ιόνια Οδός». Και για να προλάβω το οποιοδήποτε επιχείρημα αλλά για να είμαι και δίκαιη οφείλω να πω ότι η επαναχάραξη είχε ξεκινήσει επί Κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ - αλλά για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, θέλω να επισημάνω ότι ήμουν αντίθετη με την απόφαση, αυτή από τον οποιοδήποτε κι αν είχε παρθεί.

Όπως κάθε Έλληνας Πολίτης είμαι υπέρ κάθε αναπτυξιακού έργου. Αλλά είμαι και υπέρ της ανάπτυξης και ισομερή τρόπο. Εδώ όμως βλέπουμε ότι όλα τα μεγάλα οδικά-αναπτυξιακά έργα γίνονται ανατολικά, στο κέντρο της χώρας, αλλά στη Δυτική παράκτια ζώνη και τα νησιά (δηλαδή συγκεκριμένα: Λευκάδα, Κέρκυρα και η περιοχή Αμφιλοχία-Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα) δεν γίνεται το παραμικρό. Η ανάπτυξη αυτή, κάθε άλλο παρά ισομερής είναι. Δεν είμαστε «κατά των έργων» (προς Θεού!!) - απλώς επιθυμούμε να γίνονται παντού.

Εδώ όμως τελικά έχουμε μια…«Ιονία Οδό», η οποία είναι «Ηπειρωτική Οδός» και παρά τρίχα δεν είναι τελικά «Θεσσαλική Οδός»!! Ας προσθέσουμε σε όλα αυτά και την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Ε-65 (που βεβαίως φυσικά και πρέπει να γίνει) αλλά πείτε μου: Έχω ή δεν έχω δίκιο ως κάτοικος των Επτανήσων ή Δυτικής παράκτιας ζώνης να θεωρούμαι «ριγμένος» και «παρατημένος»; Μη μου πείτε ότι οι διαμαρτυρίες των κατοίκων των Δυτικών παράκτιων Νομών και των νησιών των Επτανήσων, οι οποίοι είχαν στηρίξει τόσα πολλά στην κατασκευή της Ιονίας Οδού, είναι παράλογες!!

Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω ακόμη περισσότερο τη θέση μου, γιατί πληροφορήθηκα ότι εν τη απουσία μου ο συνάδελφός μου συντοπίτης Βουλευτής της ΝΔ κ. Δένδιας στη συζήτηση στην Επιτροπή αλλά και μετά σε σχετικές δηλώσεις τις οποίες έκανε σε τοπικά μέσα της Κέρκυρας, με κατηγόρησε προσωπικά ότι οι θέσεις μου αυτές είναι «άκαιρες», «αποπροσανατολιστικές» και ότι είμαι υπεύθυνη για «διγλωσσία» στο ΠΑΣΟΚ και άλλα παρόμοια… Ας απαντήσω πρώτα στο ότι είναι «άκαιρο» το να υπενθυμίζω το θέμα της επαναχάραξης: Δεν το λέω για πρώτη φορά ΤΩΡΑ. Συγκεκριμένη Ερώτηση για το θέμα της επαναχάραξης είχα υποβάλει στον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. στις 19 Ιανουαρίου 2006, μόλις είχε γίνει γνωστή η χάραξη του έργου. Απάντηση στην Ερώτηση αυτή δεν πήρα ποτέ. Τότε όμως που ήταν «έγκαιρο» και όχι «άκαιρο» το θέμα, δεν άκουσα κανέναν Βουλευτή της ΝΔ του νησιού μου να πάρει θέση. Στη συνέχεια επανειλημμένες Ερωτήσεις είχαμε υποβάλει με τους συναδέλφους κ.κ. Παπαχρήστο και Μακρυπίδη για θέμα που είχαν σχέση με το παράκτιο δίκτυο και αναφέρονταν επίσης στο θέμα της Ιονίας Οδού - αλλά και πάλι τότε τίποτε από πλευράς σας.

Στην Επιτροπή αλλά και εδώ, διατυπώθηκε το επιχείρημα ότι υπάρχει διαφωνία με την παράκτια χάραξη της Ιονίας Οδού για περιβαλλοντικούς λόγους. Πρώτον είναι σαφές ότι το θέμα αυτό θα μπορούσε άνετα να αντιμετωπιστεί με τις ανάλογες μελέτες και δεύτερον, δεν είδα το ίδιο ενδιαφέρον για άλλα σοβαρά περιβαλλοντικά θέματα, όπως για παράδειγμα η προστασία των περιοχών NATURA της Κέρκυρας.

Αλλά να διευκρινίσω και τα περί «διγλωσσίας» όπως επίσης κατηγορήθηκα. Εν αντιθέσει με τις πρακτικές του δικού σας κόμματος πριν από το 2004, εμείς ως κόμμα, θα στηρίξουμε το έργο της Ιονίας Οδού - και εγώ επίσης. Ζητάω όμως και την κατασκευή της Παρα-Ιονίας Οδού, τη χάραξη και την κατασκευή της. Επομένως δεν υπάρχει διγλωσσία στο θέμα αυτό. Αλλά πάει πολύ, να προσπαθούμε να κάνουμε το «άσπρο-μαύρο» και να λέμε στους κατοίκους της Δυτικής Παράκτιας Ζώνης της Κέρκυρας ή της Λευκάδας, ότι η Ιονία Οδός είναι ένα έργο που θα τους αφορά άμεσα. Ε, όχι, δεν είναι!

Και ξέρετε για ποιο λόγο δεν δικαιούστε να το λέτε αυτό; Γιατί εκεί που οι κάτοικοι αυτών των υποβαθμισμένων και αδύναμων περιοχών περίμεναν να ωφεληθούν πραγματικά άμεσα από αυτό το μεγάλο έργο της Ιονίας Οδού, έχουν φθάσει πλέον να «ζητιανεύουν τα ψίχουλα» αυτού του μεγάλου έργου - και παρ’ όλ’ αυτά η Κυβέρνηση να τους τα αρνείται ακόμη και αυτά!! Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς, όσο κι αν προσπαθούμε να «χρυσώσουμε το χάπι» για τους κατοίκους των περιοχών αυτών.

Η λεγόμενη «Παρα-Ιόνια Οδός» (δηλαδή ο άξονας Αμφιλοχία-Άκτιο-Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα), είναι πλέον ένα ΑΝΑΓΚΑΙΟ και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ έργο, τόσο για να μπορέσουν να έχουν κάποια οφέλη και οι κάτοικοι της παράκτιας ζώνης και των Επτανήσων, όσο και για να μπορέσει τελικά ο κυρίως άξονας της Ιονίας Οδού να εκμεταλλευθεί πλήρως την αναπτυξιακή δυναμική του για ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη Δυτική Ελλάδα. Ήρθαν οι Νομάρχες όμως των 5 Νομών στο Υπουργείο και το μόνο που τους υποσχεθήκατε είναι ότι για ένα τμήμα θα προσπαθήσετε να τελειώσετε τη μελέτη μέχρι τέλος του χρόνου και θα «αγωνιστείτε» να βρείτε πόρους από το Δ’ ΚΠΣ. Εν ολίγοις τους είπατε ότι το αίτημά τους δεν μπορεί να υλοποιηθεί, γιατί η μελέτη πρέπει να τελειώσει μέσα στο 2007 - αν και μας μπέρδεψε λίγο και πάλι ο κ. Σουφλιάς αναφερόμενος για κάτι σχετικά με αυτό, για το 2008…

Εδώ να επισημάνω ότι δεν θέλω να μπω καν στη συζήτηση του ενδεχομένου η «παρα-Ιόνια Οδός» να θεωρηθεί «ανταγωνιστικός» άξονας ως προς την Ιονία Οδό. Και εδώ μας τα μπέρδεψε λίγο ο κ. Υπουργός. Στην ουσία μας είπε λίγο ως πολύ ότι το τμήμα Αμβρακία-Άκτιο, έτσι όπως έχει προβλεφθεί στη μελέτη, δηλαδή με 2+2 λωρίδες κυκλοφορίας και ανισόπεδους κόμβους, θα είναι ανταγωνιστική οδός, θα είναι ανταγωνιστικός άξονας. Και εγώ ρωτώ το εξής: δηλαδή από Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα και όλη αυτή την περιοχή, οι Πολίτες θα είναι τρίτης κατηγορίας, αν υποθέσουμε ότι θα μείνει έτσι όπως έχει σήμερα η κατάσταση; Οποιαδήποτε κι αν είναι η Σύμβαση που έχετε υπογράψει, δεν έχετε δικαίωμα να υποβάλετε τους κατοίκους των περιοχών αυτών, στην εσαεί μη ανάπτυξή τους. Όσο και αν είναι λίγο «θολό» αυτό στη Σύμβαση, οφείλετε να το ξεκαθαρίσετε ρητά και με απόλυτη σαφήνεια για να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο στο μέλλον.

Επομένως για να καταλήγουμε, ουδείς πρόκειται από πλευράς μας να εναντιωθεί στην υπογραφή της Σύμβασης για την Ιόνια Οδό - είναι ένα έργο που όλοι το θέλουμε (έστω και έτσι) και καλώς θα γίνει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σταματήσουμε να πιέζουμε, να αγωνιζόμαστε και να απαιτούμε να ολοκληρωθεί το παράλληλο δίκτυο που πραγματικά θα ωφελεί την παράκτια Δυτική Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου. Δεν διαφωνούμε με την Ιόνια Οδό, συναινούμε στην κατασκευή της - αλλά δεν θα κάνουμε και το «άσπρο-μαύρο» προσπαθώντας να «παρηγορήσουμε» όλους αυτούς που «μένουν απ’ έξω» και προσπαθώντας να τους πείσουμε ότι τελικά το έργο τους αφορά άμεσα. Επομένως, σε ότι με αφορά, θα συναινέσω στην κατασκευή της Ιονίας, με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα κατασκευαστεί και η παρα-Ιονία - ότι θα γίνει δηλαδή και από τη Δυτική πλευρά ένας σύγχρονος και ασφαλής αυτοκινητόδρομος με 2+2 λωρίδες κυκλοφορίας. Η Δυτική παράκτια περιοχή και τα νησιά του Ιονίου πρέπει να κάνουν το άλμα της ανάπτυξης και καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να τους το στερήσει αυτό.

Εκείνο που ξέρω, είναι ότι πηγαίνοντας οδικώς στην Κέρκυρα κάθε φορά εγώ και οι συντοπίτες μου, θα περνάω μεν σε λίγο καιρό από έναν αξιοπρεπή δρόμο μέχρι να φθάσω στην Αμφιλοχία - αλλά από την Αμφιλοχία μέχρι την Ηγουμενίτσα, θα συνεχίσω να περνάω από έναν δρόμο πολύ δύσκολο, πολύ επικίνδυνο και πολύ παλιό. Και δεν μπορώ να πω, ότι αυτή είναι η καλύτερη δυνατή εξέλιξη στην οποία θα μπορούσα να ελπίζω…

Παραθέτω επίσης από ομιλία του βουλευτή Πρεβέζης -του ΠΑΣΟΚ-είναι ευνόητο ότι τις διαφωνίες-ενστάσεις εξορισμού τις θέτει η αντιπολίτευση και μας ενδιαφέρουν οι κουβέντες άμεσα ενδιαφερομένων βουλευτών -ασχέτως από ποιο πολιτικό χώρο προέρχονται- ώστε να διερευνήσουμε τα περαιτέρω, μέσω του βουλευτή Λευκάδος Θοδωρή Σολδάτου.

Ομιλία Β. Παπαχρήστος για την Ιόνια Οδό

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Πρέβεζας

ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΑΛΛΑ ΓΕΡΝΟΥΜΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

Σφοδρή επίθεση στη κυβέρνηση του Βαγγέλη Παπαχρήστου με αφορμή την ψήφιση της Σύμβασης για την Ιόνια Οδό

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλησε ο Βουλευτής Πρέβεζας του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Παπαχρήστος κατά την συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής με αφορμή την ψήφιση της σύμβασης για την Ιόνια Οδό .
Σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης πριν και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του βουλευτή διημείφθησαν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Β. Παπαχρήστου, του Προεδρεύοντος κ. και Τραγάκη .Η πρώτη σύγκρουση προήλθε από την επιμονή του προεδρεύοντος να δώσει για πολλαπλή φορά το λόγο στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ πριν μιλήσουν οι βουλευτές

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ:
.... Άλλα λένε. Εγώ θέλω δεσμεύσεις και όχι δεσμεύσεις που θα αλλάζουν κάθε εξάμηνο για το επόμενο εξάμηνο. Θέλω δεσμεύσεις ότι θα γίνουν.
Θα ήθελα να πω και για τον άξονα Πρέβεζα-Ηγουμενίτσα.
Πραγματικά δεν μπορούμε να μιλάμε για τουριστική ανάπτυξη της παραλιακής ζώνης χωρίς αυτόν τον άξονα. Δυστυχώς, αυτό που λέτε στους κατοίκους της παραλίας, είναι ότι στην παλαιά χάραξη που είναι από τη χούντα και είναι λαθεμένη, θα κάνετε μικρές παρεμβάσεις μόνο σε ορισμένα επικίνδυνα σημασία, σε ισόπεδους κόμβους και σε κάποιες γεωλογικές αστοχίες, χωρίς να αλλάξετε τη διατομή του δρόμου που θα είναι μία λωρίδα και μία λωρίδα, όπως είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι. Αυτό υπόσχεστε στον κάτοικο της παραλιακής.
Επίσης θα ήθελα να θίξω ένα τελευταίο θέμα, που το έθιξα στην Επιτροπή. Όλη σας η επιχειρηματολογία είναι επιχειρηματολογία για την κατασκευή του έργου. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να εξασφαλίσει στους πολίτες υποδομές και ίση πρόσβαση προς το κέντρο. Η πρόσβαση με τα διόδια που προβλέπονται για τον κάτοικο της Δυτικής Ελλάδας δεν είναι ίδια με τον κάτοικο της Θεσσαλίας. Θα πληρώνουμε εμείς 11 ευρώ και 12 ευρώ παραπάνω για τα ίδια χιλιόμετρα διαδρομής. Άρα, δεν έχουμε ούτε τους ίδιους όρους πρόσβασης ούτε τους ίδιους όρους ανταγωνισμού.

Οι προτεραιότητες του βουλευτή Λευκάδος Θοδωρή Σολδάτου όπως δηλώθηκαν μέσα στις γιορτές μας ανοίγουν το δρόμο για ενημέρωση επί του θέματος αυτού :

30-12-2008

Στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε, μπήκαν νέες προτεραιότητες και θεμελιώθηκαν παλαιότερες, οι οποίες βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης.

Έτσι από τα μεγάλα έργα που σχετίζονται με το Νομό, προτεραιότητα αποτελεί η έναρξη των διαδικασιών για τη σύνδεση της Λευκάδας με την Ιονία Οδό, η ένταξη του έργου του Διαύλου στο ΕΣΠΑ, όπως επίσης και των Νοσοκομειακών Υποδομών.

Επίσης αποτελούν προτεραιότητα, η μετά από πολλά χρόνια λειτουργία του προγράμματος Λήντερ στον Αγροτουρισμό, η λειτουργία του κτηματολογικού γραφείου για τη διόρθωση των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Ορεινή Λευκάδα, που θα λειτουργήσει ως Συνεδριακό Κέντρο ειδικής θεματολογίας.

Θα ενημερώσουμε το Βουλευτή με αποστολή του παρόντος δημοσιεύματος ώστε να μας δώσει τα νεώτερα για το τόσο φλέγον αυτό θέμα.

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΦΛΕΒΑΡΗΣ



Για το Φλεβάρη το ημερολόγιο έχει σαν θέμα τις ορχήστρες που συμμετείχαν μουσικοί από τα χωριά μας καθώς και κάποια στιγμιότυπα από τα γλέντια που συμμετείχαν


















Μια μικρή εισαγωγή στο θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο που ετοιμάζουμε μαζί με το Σπύρο Σκλαβενίτη είναι το ημερολόγιο που ετοίμασε ο Σπύρος, αποτελεί μια συνοπτική περίληψη της ύλης του ώστε να χωρέσει στις λίγες σελίδες του ημερολογίου- λευκώματος Συλλεκτικό Κατωχώρι 2009 με θέμα ακριβώς τη μουσικοχορευτική παράδοση του τόπου μας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η πλούσια μουσικοχορευτική παράδοση του χωριού μας είναι απόρροια παραγόντων όπως: πλούσια ναυτιλιακή παράδοση ,αρκετό χρήμα λόγω της θάλασσας, ελευθεριότητα ηθών, ανάπτυξη εμπορίου, μεγάλη απόσταση από την πρωτεύουσα μεγάλος αριθμός οργανοπαικτών κ.ο.κ.

Τα τραγούδια που πάντα-επί αιώνες- τραγουδιόνταν ήταν κλέφτικα, τσάμικα, συρτά.
Η προέλευση ήταν πάντα από την Ήπειρο εκ της οποίας μετανάστες έρχονταν συνέχεια στο νησί μας διαπλάθοντας μας με τις δικές τους παραδόσεις.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή και μέχρι το 1960 αναπτύχθηκε ο Αμανές τον οποίο οι ναυτικοί μας γνώριζαν από τα διάφορα λιμάνια κυρίως της Πάτρας.Γνωστότεροι τραγουδιστές σε αυτό το είδος υπήρξε ο Μήτσος Καββαδάς -Παραξερός, ο Βασίλης Καββαδάς -Παγανιάς, ο Βασίλης Καββαδάς -Μπάλιος, κι ο Αποστόλης Καββαδάς -Μαύρος.

Λίγο μετά το 1950 αρχίσανε να ακούγονται κάπως τα ρεμπέτικα λόγω ραδιου και γραμμοφώνων αλλά δεν μπόρεσαν να επικρατήσουν.

Τη δεκαετία του 1960 -70 επηρέασε μέρος της νεολαίας το νέο κύμα με το οποίο ερχόταν κυρίως σε επαφή κατά τα γυμνασιακά τους χρόνια από την πόλη της Λευκάδας.

Από το 1980 άρχισε η μόδα της Ντίσκο στο Νυδρί όπου δούλευαν σαν σερβιτόροι πολλοί νεολαίοι και μετά την επισκέπτονταν για να συνευρεθούν με καμιά τουρίστρια.

Σήμερα υπάρχουν όλα τα μουσικά ρεύματα και μές στο σπίτι μας ακόμη αλλά έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει καινούρια μουσικοχορευτική δημιουργία.Μόνο παρακολουθούμε ή ακούμε απο τον καναπέ.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Η μουσική δημιουργία στο χωριό μας έπαιρνε τη μορφή σύνθεσης ποιητικά και μουσικά διαφόρων τραγουδιών όπως "η Μπουρανέλα''
Αναφέροταν στην ομορφότερη γυναίκα του χωριού μας πρώτη γυναίκα του Θανασούλια που χορευόταν σαν συρτός.
Στον ίδιο ρυθμό ήτανε και το τραγούδι του Σπύρου Μπίλιου, εξυμνούσε το Σπύρο Μπίλιο που ήτανε η ψυχή των γλεντιών του χωριού.
Της Χρύσως αναφέρονταν στην ομορφιά της Χρύσως του Σκούρα απο το Φτερνό για την οποία σκοτώθηκαν δύο άνθρωποι.
Η αυτοκτονία του Πόρου.Αυτό τραγουδιόταν μόνο στη μορφή που πάει κι ο Ερωτόκριτος
Επίσης το τραγούδι της Βέργως απο τα Χαραδιάτικα που αγάπησε ένα χωροφύλακα στο Βλυχό που την παράτησε κι αυτή τρελάθηκε.
Διάφοροι άλλοι αυτοσχέδιοι στίχοι τραγουδιών συναντιούνται στις παρακάτω ενότητες.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
σχετικά με τα τραγούδια του γάμου αναφορά έχει γίνει στο ημερολόγιο του 2006.
-θα συμπληρωθεί με την παλιότερη αναφορά-

ΤΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ
Το μοιρολόι ως μουσικός τρόπος έκφρασης αποτελεί την ύψιστη πολιτιστική βαθμίδα σεβασμού των ζωντανών απέναντι στους πεθαμένους.Δεν είναι μόνο η έκφραση αγάπης και ανάμνησης προς τα προσφιλή μας πρόσωπα αλλά και ανύψωση του δικούμας φρονήματος σχετικά μετη μεταθανάτια ζωή και την ελπίδα ότι δε θα περάσουμε στη λήθη κάποτε κι εμείς απο τις επόμενες γενιές.

Πραγματικοί εκφραστές αυτής της τέχνης υπήρξαν οι γυναίκες του χωριού μας οι οποίες ανήγαγαν σε δρώμενο την τελετουργία αυτή σε αντίθεση με τους άντρες που έπνιγαν βουβά τον πόνο τους.

Σπουδαίες μοιρολογίστρες του χωριούμας υπήρξαν η Αναστασούλα του Μπέη, η Χριστίνα του Τζαμαρία, η Στάμω τουΤζούβαλη, η Αλεξάντρα του Καψολίνου ,η Κατίνα του Κορφιάτη,η Παρασκευή του Ζέρβα, η Σταθούλα του Λιάτσου, η Ζωίτσα του Καπρίτσολα κ.α.
Σπουδαιότερη όμως όλων υπήρξε η Αγγελικούλα του Κοτζίνου την οποία οι άλλες απλά προσπαθούσαν να την ακολουθήσουν και να την μιμηθούν.Η Αγγελικούλα εκτός από τη φωνή της που ήτανε καθαρή και σπαρακτική έκανε και συγκεκριμένες κινήσεις και σε σώμα , σε κεφάλι και χέρια.Έπιανε τις παλάμες άλλης γυναίκας που ήτανε απέναντι της πάνω από το νεκρό και πήγαινε το σώμα τους ''πέρα- δώθε'', έπιανε το κεφάλι της και το χτύπαγε ή το γρατζούναγε να ματώσει , ξέμπλεκε τα μαλλιά της , χτύπαγε το έδαφος με τα χέρια της κ.ο.κ.

Ο Γιάννης Σκλαβενίτης - Σουσάνης ο μεγαλύτερος έμπορος της Λευκάδος προπολεμικά, την είχε βάλει κάποτε να τόνε μοιρολογήσει όταν ήταν εν ζωή και πήγαιναν με τη βενζίνα στη Λευκάδα.Ξάπλωσε κάτω σαν πεθαμένος κι αυτή τον μοιρολόγησε κανονικά.Επίσης της άφησε ένα πεντακοσάρικο προπολεμικά για να τόνε μοιρολογήσει όταν πεθάνει σαν στερνή του επιθυμία πράγμα που έγινε.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ξεκίνησαν να λέγονται στα χωριά μας από τα παιδιά του δημοτικού σχολείου όταν δασκάλα ήταν η Μουρκέλου Γιωργία.

Του Χριστού τα πάθη λέγονταν παλιότερα ακόμη, μάλλον και τον προηγούμενο αιώνα.

Τα κάλαντα του Λαζάρου αποτελούσαν πάντα μέρα γιορτής που τιμούνταν ανάλογα.Απο τις αρχές του αιώνα έβγαινε ο Νίκος Μουτζφλός με ζουρνά και με τους Πριντζιπαίους κομπανία που είχαν βιολί.
Μόλις γύρισε από την Αμερική με το κλαρίνο συνέχισε να βγαίνει ακόμη λίγα χρόνια μέχρι που τον διαδέχτηκε ο Γιάννης Αρίκας που είχε ξεκινήσει σαν πολλά υποσχόμενος οργανοπαίκτης.
Απο το 1960 σχηματίστηκε καινούρια δεύτερη ζυγιά με τον Γιάννη το Καπλάνη κλαρίνο. Από το 1985 συνεχίστηκε το έθιμο από το Νιόνιο Κωπανέλο κλαρίνο.

Οι εισπράξεις τα πρώτα χρόνια γίνονταν σε είδος 80 με 100 κουλούρια-χωριάτικα λαδοκούλουρα Λευκάδος-και 80-100 αυγά.Μετά την κατοχή το 1944-1945 αρχίσανε δειλά δειλά να δίνουνε καμιά δεκάρα κι αυτό αποτελούσε είδηση.

Το σημαντικότερο είναι η ωραία ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν μέσα στη νύχτα 6-10 άτομα με κλαρίνο και βιολί που περνούσαν απο Κατωχώρι -Βλυχό-Γένι ψυχαγωγώντας τον κόσμο που το περίμενε με αγωνία.Πολλές φορές γίνοταν παρεξήγηση άν δεν πήγαιναν κάπου.

Σε κάποια σπίτια που το περίμεναν πολύ ήτανε του Φιλιπάγγελου, Σπύρου Τσίνκου, Περικλή Παπά, Πανούτσου,Αντρέα Μπαρμπάκου, Μαλέντζη κλπ
Σε κάποιων το σπίτι η πόρτα δεν άνοιξε ποτέ...για λόγους τσιγκουνιάς.

Μια αλλη φορά μια γυναίκα έβρισε τον άντρα της που την ξύπνησε τα μεσάνυχτα με τη κομπανία του κι αυτός την έσπασε στο ξύλο χαλώντας την όλη ατμόσφαιρα.
Κάποια άλλη άρχισε τις κατάρες μόλις πήγαν εκεί οι Λαζαριστές και ο άντρας της τής έσπασε στο κεφάλι τη λάμπα.Έτσι λύνονταν με συνοπτικές διαδικασίες οι αρνήσεις για όσους είχαν πρόβλημα εκείνα τα χρόνια.

Τώρα το έθιμο εξακολουθεί να γίνεται έστω και αν δεν το περιμένουν όπως παλιά οι άνθρωποι όμως το θέλουν και πολύ σπάνια κάποιος δεν ανοίγει την πόρτα του.