Διδακτική ιστορία: ''Η κυρά Βασιλική"

 Ήταν κάποια γυναίκα πάμφτωχη σ’ ένα μικρό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας και είχε τρία παιδιά.
Κατάφερε να τα μεγαλώσει με απίστευτες στερήσεις και δυσκολίες, όμως, με μία μοναδική αξιοπρέπεια! Αυτή, ήταν η κυρα-Βασιλική.
Πέθανε παραμονή της Παναγίας του 1998. Την επόμενη μέρα, 15  Αυγούστου, το
φτηνό φέρετρο με την σορό της, που ήταν πάνω στην καρότσα  του μικρού
αγροτικού ημιφορτηγού του ιερέα, κατευθυνόταν προς το  κοιμητήριο
>…
Στην πορεία της κηδείας, ακολουθούσαν μερικοί συγχωριανοί της και  συζητούσαν
 για τα βάσανα που είχε περάσει όσο αυτή ζούσε, όταν, ξαφνικά,  ευωδίασε
 όλος ο γύρω τόπος: χιλιάδες άνθη και λουλούδια να υπήρχαν,  πραγματικά,
 δεν θα μύριζαν τόσο! Όλοι τους, παραξενεύτηκαν και απόρησαν αλλά δεν
είχαν καμμία εξήγηση να δώσουν γι’ αυτό.
Ανάμεσα σ’ εκείνους που την συνόδευαν, ήταν κι ένα πνευματικό τέκνο  του
μακαριστού Πατρός Γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη (1912-2006),  χαρισματικού
Πνευματικού της Ιεράς Μονής Δαδίου. Μετά από λίγες μέρες  από αυτό το
θαυμαστό, αλλά, για πολλούς ανεξήγητο γεγονός, πήγε προς τον θεοφώτιστο
Γέροντα Αμβρόσιο αυτό το πνευματικό του τέκνο, αναφέροντάς  του το όλο
συμβάν. Πολύ λακωνικά και επιγραμματικά, του είπε μονάχα ότι,  «μία
γυναίκα πέθανε και ευωδίασε ο τόπος». Αυτό, μόνον.
Ο Γέροντας Αμβρόσιος, στην αρχή, έμεινε σιωπηλός. Έπειτα, μπήκε μέσα  στο
δωμάτιό του, έμεινε για λίγο εκεί, και μετά επέστρεψε.
 Λέγοντας τα  παρακάτω εξηγηματικά και κατατοπιστικά λόγια:«Αυτή,
αγίασε! Και, ξέρεις τον λόγο; Γιατί, ποτέ στην ζωή της, δεν 
παραπονέθηκε! Τέτοιους ανθρώπους, θέλει ο Θεός! Για να γεμίσει τον 
Παράδεισο και να κάνει την Δευτέρα Παρουσία. Κατάλαβες;…»

Από το βιβλίο Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, «Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου

πηγή theomitoros.blogspot.g

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ κοσμικοί διάλογοι

ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΝΗΣΙ -ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ 2015-

ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΕΡΟΥ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ευχαριστούμε πολύ το Δήμο που εισάκουσε τις αιτήσεις μας να εξετάσει τους υδάτινους πόρους του δήμου μας.
Είναι μια άριστη αρχή η κρήνη των Αγίων Αποστόλων.
Μένει να δούμε τώρα το νερό του Αγίου Νικολάου, του δικτύου Βλυχού, Γενιού, Κατωχωριού.

Όταν θα έχετε τα αντίστοιχα πιστοποιητικά ελέγχου μάς τα στέλνετε ή τα τοιχοκολλάτε και θα τα δημοσιεύουμε.

Μένει  επίσης η ανανέωση και εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων πόσιμου-παραμελημένων- της περιοχής μας, λόγου χάρη:
Η ανανέωση, καθαρισμός, χλωρίωση δεξαμενής στη κρήνη του Αι Νικόλα
Η ανανέωση, καθαρισμός, χλωρίωση δεξαμενής στη κρήνη του Παγιόνου.
Ο καθαρισμός, χλωρίωση στη κρήνη του Μαυροκέφαλου.

Ευχαριστούμε και αναμένουμε.

Η ΣΟΦΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ''Ο ΤΣΑΡΛΥ ΉΤΑΝ ΚΑΦΕ''

Η Σοφία Κοκκίνου κάνει τα φωνητικά στο συγκρότημα:''Ο Τσάρλι ήταν καφέ'' ακούστε την.
Καλή επιτυχία παιδιά!
Μεγάλωσε στο χωριό μας, σπούδασε Βιομηχανικό σχεδιασμό και έχοντας πλούσια καλλιτεχνική φλέβα ασχολείται και με τη μουσική, συμμετέχει στο γκρούπ '' Ο Τσάρλι ήταν καφέ '' στη Θεσσαλονίκη όπου μένει και εργάζεται.

Σε σχέση με το όνομα του συγκροτήματος

είναι το όνομά μας αυτό. Ναι, ο Τσαρλυ ήταν καφέ, είναι μεταφορά ... αναφέρεται στον Τσάρλι Μπράουν και στην ατυχία που τον ακολουθεί.

όποτε δεν είναι πότε άσπρος ή μαύρος στα συναισθήματα του, είναι απλά καφέ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΛΕΥΚΑΔΑ

 
Η Παναγία των Βλαχερνών
Η Παναγία των Βλαχερνών, μέσα στον Ελαιώνα. Ιστορικό εκκλησάκι που ιδρύθηκε το 1740. Στον νότιο εξωτερικό του τοίχο, υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα που αναφέρει ότι την Κυριακή των Απόκρεω του 1821 συγκεντρώθηκαν εκεί δώδεκα οπλαρχηγοί και προύχοντες της Λευκάδας και της Ρούμελης για να ορκιστούν ότι θα πολεμήσουν για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Όταν η Παναγία έγινε δεκαπέντε ετών, επειδή οι γονείς της είχαν κοιμηθεί, οι ιερείς του ναού της φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο τον δίκαιο Ιωσήφ. Η Γραφή τον ονομάζει Δίκαιο, που σημαίνει πως είχε όλες τις αρετές. Ακόμη ο Ιωσήφ ήταν χήρος και πατέρας επτά παιδιών από άλλη γυναίκα. Αυτά είναι τα «θετά» αδέλφια του Ιησού και όχι παιδιά της Θεοτόκου, η οποία είναι Αειπάρθενος, παρέμεινε δηλαδή Παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου. Έτσι ο αρραβώνας ήταν απαραίτητος, για να καλυφθεί η υπερφυσική γέννηση του Ιησού με την παρουσία του Ιωσήφ.



Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαρία και ήρθε στη Ναζαρέτ. Τον τέταρτο μήνα μετά την έξοδό της απ' το Ναό, ο αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε μπροστά της και της ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό. Και όταν η Μαριάμ αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, ο αρχάγγελος της απάντησε ότι «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» Τότε η σεμνή κόρη, η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά. «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». και καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας. με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά της, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον πού με την εκούσια θυσία του επάνω στο Σταυρό, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε οδηγηθεί μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο.



Οι αρχές της εορτής του Ευαγγελισμού δεν είναι επακριβώς γνωστές. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ βασιλική, στην οποία περιλαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου, όπου αυτή δέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής ευρίσκονται στον Άγιο Πρόκλο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.Χ. και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624 μ.Χ.), όπου χαρακτηρίζεται ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου από τους θεοφόρους δασκάλους. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες. Η Εκκλησία μας εορτάζει τον Ευαγγελισμό στις 25 Μαρτίου.