ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012

ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ-ΖΕΡΒΑΣ-2006

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ-ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ- 1966

ΛΕΥΚΩΜΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012

Η ΝΕΟΛΑΙΑ
Οι συνθήκες της ζωής της νεολαίας της περιοχής μας -Κατωχώρι Βλυχό Γένι- αποτυπώνονται εύγλωττα στις φωτογραφίες του λευκώματος ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012:''Η ΝΕΟΛΑΙΑ''.

Όλες οι ηλικίες της ζωής έχουνε τη σπουδαιότητα τους στο βιολογικό κύκλο του ανθρώπου.Όλες αποτελούν αλυσσίδα που άν κάποιος κρίκος διαρραγεί χάνεται η συνεκτικότητα της.

Η πρώτη νεανική μας ηλικία όμως είναι αυτή της οποίας τα βιώματα μας συντροφεύουν για μια ζωή.

Σ' αυτή πρέπει να προστρέξουμε τις περισσότερες φορές για να αποκωδικοποιήσουμε το γενετικό κώδικα -dna- των μετέπειτα ενηλίκων και τις λογής-λογής επιτυχίες τους στο στίβο της ζωής.

Μέσα λοιπόν από αυτό το γονιδιακό γίγνεσθαι που χάραξαν οι πρόγονοι μας για να μας συντροφέψει στο μέλλον θα κινηθούμε -αντίθετα - πηγαίνοντας προς την παιδική ηλικία και μέσα από αληθινά διηγήματα  θα δούμε, βγάζοντας ο καθένας τα συμπεράσματα του κατά πόσο σημαδεύτηκε αυτή, ώστε να δημιουργηθούν οι θετικές ή αρνητικές επιδόσεις ως προς την διαμόρφωση της νοοτροπίας και της ψυχοσύνθεσης  του μικρόκοσμου μας.

Η πρόσφατη ιστορία μας μάς δείχνει πως το περιβάλλον τεχνητό και φυσικό αλλά κυρίως το έμψυχο διαμορφώνει το τι είμαστε και πως συμπεριφερόμαστε σε κείνο το κομμάτι του εαυτού μας που δεν ελέγχουμε και αποτελεί μέρος του κοινωνικού μας ασυνείδητου.

Αυτή η διαδρομή μας βοηθάει να ελέγχουμε πόσο αυτή η πυξίδα μας δείχνει με ακρίβεια προς τη ζωή που θέλουμε και αν όχι να κάνουμε τις απαραίτητες μικροδιορθώσεις που είναι το χέρι μας.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΝΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 

ΔΙΠΛΑ ΣΥΝΟΛΑ

Του Σπύρου Σκλαβενίτη -Τασούλα-
προσαρμογή επεξεργασία Νίκος Καββαδάς

ΓΙΑΟΥΖΟΣ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΚΛΑΡΙΝΙΣΤΑΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ!

Ο Γιαούζος είναι Λευκαδίτικης καταγωγής κλαρινίστας δημοτικής μουσικής των αρχών του μεσοπολέμου, που πιστεύω ότι είναι το κορυφαίο κλαρίνο. Δείτε πως επηρέασε τους αντικαταστάτες του, τους συνεργάτες του αξεπέραστου Παπαισιδώρου ή Παπασιδέρη τους κορυφαίους Καρακώστα και Ανεστόπουλο. Αυτοί οι τρεις θεωρούνται οι τρεις υψηλότερες κορυφές του Ελληνικού δημοτικού τραγουδιού και διεθνώς από τους καλύτερους στο κόσμο σε όλα τα είδη μουσικής.

 Ο Κώστας Γκιαούζος 1884 1957 υπήρξε κατά πολλούς το καλύτερο κλαρίνο της εποχής του στην Ελλάδα.Το κανονικό του όνομα ήταν Θεοφύλακτος Μουζάκης του Γεωργίου ή Ζούνης.
Λιποτάκτης από το στρατό και κυνηγημένος από τα αποσπάσματα, έστησε καρτέρι στη περιοχή Πλάτωνα της Ράχης στη Λευκάδα, στο πηγάδι της Αναστασίας, αδερφής του Θανάση Βέργου, την οποία σκότωσε επειδή αρνήθηκε να τον ακολουθήσει στο βουνό.
Η βιογραφία του όπως την έχει διηγηθεί ο ίδιος, ξεκινάει από δω και κάτω έχοντας αλλάξει το όνομα του πατρίδα και ημερομηνία γέννησης.
Στο Μαρτίνο λοιπόν της Βοιωτίας, που εγκαταστάθηκε μαθήτευσε κι αυτός στο διάσημο Τουρκαλβανό Σουλεημάνη και γρήγορα αναδείχτηκε δεδομένου ότι είχε κάποια βάση από το Νιοχώρι όπου ήταν γνωστότατος από τη φλογέρα που έπαιζε.
Το παίξιμο του Γκιαούζου, όπως αναφέρει κι Γιάννης Μητρόπουλος στο βιβλίο του "Οι μεγάλοι του Δημοτικού Τραγουδιού" (Αθήνα , περ. Πάλκο,1996 σ. 58)ούτε το είχε κι ούτε το έχει κανείς. Χρώμα και ύφος μοναδικό και ταχύτητα τρομερή. Υπήρξε ο μοναδικός κλαριτζής που γνώριζε τις εισαγωγές όλων των κλέφτικων τραγουδιών. Από αυτόν τις έμαθαν όλοι οι νεώτεροι.
Όταν άρχισε τη δισκογραφία έγινε γνωστός σε όλο τον Ελληνισμό, κυρίως μετά τη συνεργασία του με τον Γιώργο Παπασιδέρη. Μεγάλες επιτυχίες όπως τα «καινούρια λόγια μού’ρθανε», «παπάκι πάει στη ποταμιά», «τα νιάτα»,και πολλές άλλες σφραγίστηκαν με το δικό του παίξιμο.
Ειδικά τα νιάτα σε παίξιμο δικό του και τραγουδιστή το Γιώργο Παπασιδέρη θεωρούνται από πολλούς ως το καλύτερο τσάμικο που έχει ακουστεί.
Παρουσιάζει έναν άριστο συνδυασμό τρομερής ταχύτητας  στο παίξιμο του κλαρίνου με μια φωνή όπως είναι του Παπασιδέρη γεμάτη χρώμα ταχύτητα και λεβεντιά.
Για λογαριασμό της παλιά τους αγάπης της Αναστασίας , έβγαλε τα τραγούδια «Ξύπνα καημένη Αναστασά». Επίσης και το τσάμικο "Η Κρυστάλλω" εικάζεται ότι το έβγαλε για την ίδια αλλά άλλαξε όνομα για να μη δώσει στόχο.
 Τα νέα του τα διηγούνταν συχνά σε χωριανούς του που τον επισκέπτονταν στο κέντρο Έλατος της Αθήνας ή σε πανηγύρια της Ρούμελης και της Πελοποννήσου και από αυτούς μάθαινε τα νέα της οικογένειας του στο χωριό, που ποτέ δεν την ξανάδε.