απεβίωσε ο Τάκης Καλογερόπουλος

Ο μουσικός, ο άνθρωπος, η προσωπικότητα Τάκης Καλογερόπουλος, έφυγε τελικά από τη ζωή μετά από ένα τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα που είχε την περασμένη Τρίτη κάπου μεταξύ Λαζαράτων και Αλεξάνδρου. Το αυτοκίνητο που ίδιος οδηγούσε βρέθηκε στο κενό με αποτέλεσμα το βαρύ τραυματισμό του και μετά από μια μάχη λίγων ημερών που έδωσε στην Μονάδα Εντατικής του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Πατρών «έφυγε» από τη ζωή αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στη γυναίκα του ζωγράφο, Σοφία Καλογεροπούλου, τις δύο του κόρες αλλά και όλους όσους είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να μας μεταδώσει λίγο από τη δύναμη ψυχής που είχε. Η αγάπη του για τον Αλέξανδρο ήταν μεγάλη. Μόλις έβρισκε ευκαιρία βρισκόταν στο αγαπημένο του χωριό που τα τελευταία χρόνια είχε κάνει σχεδόν μόνιμη κατοικία του. Όμως μάταια η γυναίκα και οι φίλοι του τον περίμεναν εκείνο το βράδυ για να φάνε στην ταβέρνα της Μαρίας στα Κολυβάτα. Ο Τάκης είχε τραυματιστεί βαριά και μαζί με αυτόν και οι ψυχές όλων εμάς που τον ζήσαμε. Αλλά και ο κόσμος του πνεύματος, της τέχνης και της μουσικής έγινε φτωχότερος. Ο μουσουργός- μουσικοκριτικός – μουσικολόγος και ερευνητής, Τάκης Καλογερόπουλος δεν υπάρχει πια. Καλό ταξίδι φίλε Τάκη. Βιογραφικό (1946-2009) Ο Παναγιώτης Δ. Καλογερόπουλος καταγόταν από ιστορικές οικογένειες της Ζακύνθου και της Κρήτης: o μεν πατέρας του Διονύσιος Π. Καλογερόπουλος (Αθήνα, 1897-1950) υπήρξε δ/ντής της Βιβλιοθήκης της Βουλής, όπως άλλωστε και ο παππούς του Παναγιώτης Δ. Καλογερόπουλος (Αθήνα, 1853-1932), η δε μητέρα του Αφροδίτη, το γένος Μιχαήλ Μυλωνογιάννη από τον Κεφαλά του Αποκορώνου (Χανιά 1907-Αθήνα 2001) ήταν εγγονή του "Αίαντα" των κρητικών Επαναστάσεων καπετάν Μαθιού Μυλωνογιάννη (1828-1901). Τον Δεκέμβριο του 1970 συνασπίζοντας σημαντικούς νέους μουσικούς ίδρυσε και διηύθυνε τη ΣΟ Νέων «Παναρμόνια», που εξελίχθηκε υπό την προεδρία του σε μαχητική καλλιτεχνική Οργάνωση Νέων. Όμως, το φθινόπωρο του 1972 παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους και εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, μελετώντας ιδιωτικά μουσική και φιλολογία. Επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα το 1979, ασχολούμενος έκτοτε με τη σύνθεση και τη συγγραφή. Είναι μέλος της ΕΕΜ και διετέλεσε (εκλεγμένος από τους μουσικούς) αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της ΚΟΑ (1990-1994). Έχει τιμηθεί από τα Παν/μια Μιλάνου και Γένοβας (1993) για μουσικολογικές μελέτες του σε έργα ιταλικής φωνητικής μουσικής του 19ου αι. Οι συνθέσεις του αμέτρητες. Οι μουσικοκριτικές του δημοσιεύσεις ξεκινούν από το 1963. Το 1993 ήταν ο επιμελητής στην ελλ. έκδοση (από τον Οίκο "Γιαλλελή") του "Μουσικού Λεξικού της Οξφόρδης" του M. Kennedy (11.000 λήμματα) μεταφράζοντας 5.500 μουσικούς όρους και 120.000 τίτλους έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ προσέθεσε πολλές διευκρινήσεις και ειδικές σημειώσεις. Έτσι το έργο (που σε όλες τις γλώσσες του Κόσμου είναι επίτομο) κυκλοφορεί στα ελληνικά ως 3τομο. Είναι επίσης ο συγγραφέας του Λεξικού της Ελληνικής Μουσικής (εκδόσεις Γιαλλελή). Μουσικά έργα του έχουν δισκογραφηθεί (σε LP-CD) από την Εταιρεία "Μοtivo". Τέλος, το 2004 δημοσίευσε το βιβλίο-λεύκωμα «Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: Προϊστορία-Ιστορία» (Έκδοση ΚΟΑ). 02.11.2009