ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ( Στην Ντοπιολαλια μας ).
( μετάφραση : lexikolefkadas ).
- Καλ'μέρα μαρή. Και τ' χρόν' να 'σαι καλά.
-Και ετλόους να 'σαι καλά. Πως τα πορέψατε;
- Έκαμε ο θέος κι ήρτε ο γιός, κι ενιώσαμε τσότσο ανθρώποι. Εσύ πως επέρασες στ' χώρα;
-Αμα είσαι με τα παιδιά και τ' αγγόνια σ', καλά περάς.Οξ' δε βγήκα μπιτ. Απ' τ'ν κάμαρη στη γκζίνα, Παρτήκανε τα ποδάρια μ'.
- Κι εμείς π'θενά δε πή'αμε. Εγώ με τα φαγιά ,
ο ν'κοκύρης με τα πράματα κι ο γιός στα κομπιούτερα όλη μέρα.
- Ετσ' κι εκειά τα μ'κρά . Όλη μέρα σε αφτνούς τ,ς δια'όλους .Θα σταβωθούνε, κι οι γονήδες τ'ς κ'βέντα.
- Να σ' πω τι έπαθα. Μου 'πε ο γιός να γιδούμε αντάμα θέατρο, με κειώνε το Βερύκιο.Τι τούθελα η κούρβα.
- Δε σ' άρεσε, κειο λένε πως είναι καλός.
- Ακρομάσου να σ' πω. Στ'ν αρχή ήταν ένας μαλλιάς μέσ' τα κάτασπρα, πεντάμορφος κι εγρατζούναε ένα βιολί μεγαλύτερο από δαύτονε. Μέσα απ' τα σκοτάδια προβαίνει ο Βερύκιος με νια τσίπα κατάμαυρη στο κεφάλι κι ένα μακρύ κότολο,σα ράσο και λάμπαξα.
Ο σοτανας ολόφτ'στος.Κι αρχίν'σε νια πάρλα με τίποτα δε λάρωνε.Ο άλλος δεν έβγαλε μπαμπαξά .Κι αγρίευε κι έβριζε τον άλλονε.
Α, δε σου'πα, εκειός ο νιος έκανε το Χ'στό , μου πε ο γιός. Τίποτα δε νογάω απ' αυτά π' τσαμπνάει ,ο σατανάς. Κι αφού είπε όσο π' άνοιξε, εσκώθ'κε εκειος πόκανε το Χ'στο, κι φόρ'γε ένα άσπρο φ'στάνι, σαν εκειά τα ν'φάτικα τα π'κάμσα π'βάναμε στο γάμο. Εδώ π' τα λέμε, εκολάστ'κα.
Πεντάμορφος ο νιος. Αλλά έπαθα σ'γκοπή,με κειό πόκανε τ'αχάρτο το κορμί.
- Τι έκαμε μαρή;
- Επερβάταγε αγάλια αγάλια και πάει και δίνει ένα φ'λι τ' σοτανάς μέσα στο στόμα τ' Βερύκιου.Κι αντί να τ' δώσει ένα φούσκο,έμεινε ξερός και τον
ετήραζε σα χαμένος.
- Γου, για αυτό θα μας βγάλει ο θεός τα μάτια.
Εφτο δεν ήτανε θέατρο,ήτανε τα Σομοδα και τα Γόμαρα.
- Τα βαλα και με το γιο. Επήρε τελέφωνο τ'ν προκομένη π' τραβολογιέται, και τ'ς είπε πως ήτανε υπέροχο το θέατρο κι ο Βερύκιος τέλειος. Ε δε βαστάχτη'κα και τονε διαλόστειλα.Που ματακούστηκε ο Χ'στος να κάνει ανωμαλίες.Ε και τρακάρω το καλοκαίρ' το κυρ Βερύκιο, θα τ' πω όσα σέρνει η σκούπα.
- Εγώ λίγο τελόρα και τίποτς άλλο.
- Εφτά δεν είναι θέατρα,είναι αναγουλες.
Δεν είχε τσότσο χρώμα μαρή,Όλα σκούρα,κι απ' το ταβάνι εκρεμόνταντε ένα π'λί αλλόκοτο π' τοφκιασε εκειος ο Φέξης. Παράτ'σε τα ωραία τα στολίσματα του με τα λελούδια και φκιάνει αρλούμπες.
- Δε ξέρω τι τ'ς έπιασε όλους, θα να τα επείραξε ο κοροναλιός και δεν δε ξέρ'νε τι φκιαν'νε.
Φωτογραφία : Fritz Berger ( Ρίκος ).
Μίμης Κούρτης.