//Η εγχώρια παράδοση, αλλιώς
Christos Galanopoulos and Friends, The City Man [Αυτόνομη Κυκλοφορία] *
H καθημερινότητα του Ανθρώπου της πόλης –ο οποίος παριστάνεται στο εξώφυλλο ως μια φιγούρα που επιζητεί τη φυγή και βαδίζει ασθμαίνοντας– και οι ανησυχίες αυτού, ενδύονται με ρυθμούς, μελωδίες, βόμβους, παράσιτα και εν γένει με ηχοχρώματα, στων οποίων τα συστατικά δεν υπερτερεί κάποια πολιτισμική κληρονομιά. Μέσα σε αυτά τα ηχοχρώματα, ο ειρμός του Γαλανόπουλου και των αλληλεπιδρώντων μουσικών υλοποιεί ένα όραμα που προσεγγίζει την ηχητική παρακαταθήκη της χώρας μας. Πότε (ανα)ψηλαφίζοντας τις συντεταγμένες της kosmische musik, η οποία μορφοποιήθηκε επί γερμανικού εδάφους κυρίως στα ’60s και στα ’70s, και πότε στρέφοντας το βλέμμα στις κοιτίδες του βρετανικού προοδευτικού ροκ, του ελεγειακού ροκ των GY!BE, της ηλεκτρονικής αντίληψης των ’90s, της τζαζ. Πάντοτε, σχεδόν, περνώντας από βυζαντινούς και ανατολίτικους «δρόμους», και αναδεικνύοντας την ευδοκιμούσα συνομιλία μεταξύ φυσικών οργάνων (ακουστικών, ηλεκτρικών, παραδοσιακών και μη) και ηλεκτρονικών εργαλείων.