ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΛΕΥΚΑΔΟΣ

Το Πνευματικό Κέντρο κατανοώντας τη σπουδαιότητα της τεκμηρίωσης των εκδηλώσεών του μέσα από ανάλογες εκδόσεις, τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει μια αξιόλογη εκδοτική δραστηριότητα.

Η συλλογή του περιλαμβάνει επιστημονικά συγγράμματα, αφιερώματα, βιογραφίες ποιητικές συλλογές και λευκώματα


Οι Λευκαδίτες για το Σικελιανό(
Εισαγωγή- Επιμέλεια : Κ.Θ. Φωτεινός )
Λευκάδα 2001

Άγγελος Σικελιανός 1884-1951
Πρόλογος στη ζωή
Τομ. Α

Η συνείδηση της Γης μου

Άγγελος Σικελιανός








Αφιέρωμα

40 Χρόνια (1962-2002) Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ της Λευκάδας

Λευκάδα 2002





Εργογραφία Νίκου Γ. Σβορώνου

Κώστας Γ. Τσικνάκης

Λευκάδα 2003



Δημήτριος Γολέμης

Η περιπέτεια του «Θαυμαστού»

Αφιέρωμα Μνήμης και Τιμής

Λευκάδα 2004






Λευκάδιος Χέρν

Η λαογραφία της στοργής

Σμιλεύοντας το αρχέτυπο της μάνας

Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού

Λευκάδα 2004





Χαραμόγλειος Ειδική Λευκαδιακή Βιβλιοθήκη

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκάδας

Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών

Λευκάδα 2004




Λεύκωμα

50 Χρόνια Γιορτές Λόγου και Τέχνης στη Λευκάδα

1955-2005

Λευκάδα 2005

Τιμή 30 €




1 η Διεθνής Τριενάλε Ex - Libris Λευκάδας

Λευκάδα 2005

Τιμή 1 0 €



Γουλιέλμος Δαίρπφελδ

Νίτσα Παπαδάκη Σταύρακα

Εισαγωγή-Σημειώσεις-Επιμέλεια :
Δρ. Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού





Ανασκάπτοντας τη λαϊκή ποιητική της καρδιάς
(Γουλιέλμος Δαίρπφελδ και οικογένεια Στεριώτη )

Εισαγωγή-Φιλολογική Επιμέλεια- Επιμέλεια ύλης: Δρ. Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού



Λίγες αναμνήσεις από τη γνωριμία του Γουλιέλμου Δαίρπφελδ



Bασίλειος Ε. Φραγκούλης
Κατάλογος Εκθέσεως Φωτογραφιών από το Ανασκαφικό Έργο και τα ταξίδια του W.DORPFELD




Τα Παλιά Μοναστήρια της Λευκάδας

Επιμέλεια έκδοσης: Άννα Νικοδήμου-Γιάννης Ζαμπέλης
Φωτογραφίες: Γιάννης Βλάχος-Φαλκώνης
Σπυρίδων Βλαντής



Η Λευκάς υπό του Φράγκους, τους Τούρκους και τους Ενετούς (1204-1797)

Λευκάδα 2008, τιμή 10 €

Κωνσταντίνος Μαχαιράς

Η Λευκάς επι Ενετοκρατίας 1684-1797

Λευκάδα 2008, τιμή 20€

Διεθνές Συνέδριο Αφιερωμένο στον Wilhelm Dorpfeld
Πρακτικά Συνεδρίου
Λευκάδα 2008 , τιμή 40 €

(Διάθεση Βιβλιοπωλείο Τσιρίμπαση)

Ο ριζοσπάστης ποιητής

Στα 88 του χρόνια ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο οποίος τιμήθηκε πρόσφατα με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του, παραμένει νεανικός και σπινθηροβόλος

Τα εφετινά Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας διέθεταν μια σπάνια πρωτοτυπία: ανακοινώθηκαν παραμονή Χριστουγέννων! Και μόνον αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο η ελληνική πολιτεία «εκτιμά» τους θεσμούς που έχει θεσπίσει (γεγονός βεβαίως για το οποίο η κριτική επιτροπή δεν έχει καμία ευθύνη). Αλλά μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας όπου βρισκόμαστε σήμερα φαινόμενα σαν το παραπάνω μοιάζουν μικροπταίσματα. Ωστόσο η εφετινή κριτική επιτροπή προέβη επιτέλους στο αυτονόητο: αποφάσισε να απονείμει το λεγόμενο Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας «για το σύνολο του έργου του» στον ποιητή, πεζογράφο και μεταφραστή Νάνο Βαλαωρίτη τιμώντας ένα έργο πολυσχιδές, εκτεταμένο και σε πολλά ανανεωτικό και μια καλλιτεχνική παρουσία που καλύπτει πάνω από 60 χρόνια ενεργού συμμετοχής στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι της χώρας μας – αλλά και του εξωτερικού. (Να σημειώσω μόνο ότι η πρώτη ποιητική συλλογή του «Η τιμωρία των μάγων» εξεδόθη το 1947.)

Ο ποιητής με τη σύζυγό του σε εκδήλωση προς τιμήν του που διοργάνωσε η Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών στις 20 Οκτωβρίου 1997 σε αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο Νάνος Βαλαωρίτης, γιος του Κωνσταντίνου και δισέγγονος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, γεννήθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας το 1921 και είχε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ζωή. Πραγματοποίησε λαμπρές σπουδές στα πανεπιστήμια της Αθήνας, του Λονδίνου και των Παρισίων, απέκτησε άριστη γνώση της αγγλόφωνης και της γαλλόφωνης λογοτεχνίας και συναναστράφηκε με ορισμένους από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της λογοτεχνικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα: από τον Έλιοτ, τον Όντεν, τον Μακνίς (με τον οποίο συνεργάστηκε στο ΒΒC για ένα διάστημα το 1944) και τον Ντίλαν Τόμας ως τον Σεφέρη, τον Εμπειρίκο, τον Ελύτη και πολλούς άλλους. Από το 1968 και για 25 χρόνια δίδαξε δημιουργικό γράψιμο στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο και για έξι χρόνια (1954-1960) υπήρξε μέλος της υπερρεαλιστικής ομάδας στο Παρίσι.

Παραγωγικός και ανατρεπτικός

Η συμμετοχή του Νάνου Βαλαωρίτη στη λεγόμενη «ποιητική αναγέννηση του Σαν Φρανσίσκο» είναι ένα κεφάλαιο που δυστυχώς δεν έχει ακόμη γραφεί (όπως αντίστοιχα παραμένει εν πολλοίς άγνωστη η ζωή και το έργο ενός άλλου σημαντικού έλληνα εκπροσώπου της πρωτοπορίας, του Νικολάου Κάλας). Ο Βαλαωρίτης, φύση ανήσυχη και πνεύμα ερευνητικό, έδωσε ένα έργο πολύπλευρο που καλύπτει τους τομείς της ποίησης, της πεζογραφίας, του θεάτρου, της κριτικής, της μετάφρασης, δηλαδή όλα τα είδη του λόγου – και πάντα με πνεύμα νεανικό και ριζοσπαστικό. Ποιητής από ιδιοσυγκρασία -και εξαιρετικά παραγωγικός-, παραμένει και σήμερα νέος στο φρόνημα και ανατρεπτικός στη γραφή. Θα έλεγα πως αυτό παραπέμπει στην παλαιά ρομαντική παράδοση: ότι η ποίηση ήταν και εξακολουθεί να είναι τέχνη της νεότητας, σε όποια ηλικία κι αν γράφει ο ποιητής και σε όποιο λογοτεχνικό είδος κι αν εκφράζεται. Απόδειξη το πλέον πρόσφατο βιβλίο του Βαλαωρίτη με τίτλο «Μα το Δία», όπου χρησιμοποιώντας με εντελώς ιδιότυπο τρόπο τις τεχνικές του παστίς συνθέτει ένα ανατρεπτικό -και απολύτως προσωπικό- βιβλίο στο οποίο σχολιάζει ειρωνικά τον κοινωνικό και λογοτεχνικό περίγυρο αποδεικνύοντας ότι το διαρκές γίγνεσθαι βρίσκεται πάντα στην καρδιά της πρωτοπορίας και αυτό κρατά σε διαρκή εγρήγορση τη μυθική συνείδηση του ποιητή. Όσο λοιπόν προωθούμε αυτό το γίγνεσθαι στο προσκήνιο οι δημιουργικές ανατροπές και η ευρηματική γλώσσα θα εξακολουθούν να βρίσκονται μπροστά από τα κατά ριπάς προϊόντα της συμβατικής γραφής που μας κατακλύζουν.

Ο Βαλαωρίτης είναι η αντιπροσωπευτικότερη μορφή της ελληνικής αβανγκάρντ γιατί δεν περιορίστηκε στα όρια ενός και μόνο κινήματος (του υπερρεαλισμού, λ.χ., ή του μοντερνισμού ή ακόμη και των πειραματισμών της γενιάς των μπιτ στο Σαν Φρανσίσκο – κι ας θυμίσω εδώ μόνο τη στενή του φιλία με τον Λόρενς Φερλινγκέτι) αλλά πέρασε από παντού αξιοποιώντας τα στο δικό του έργο, που το βλέπει κανείς να αναπτύσσεται από βιβλίο σε βιβλίο σε ποικίλες παραλλαγές και ο ποιητής να προσπαθεί συνεχώς να διευρύνει το φάσμα.

Μοντερνιστής και πρωτοπόρος

Ο Βαλαωρίτης θήτευσε στον μοντερνισμό χωρίς εν τούτοις να τον επηρεάσουν οι συντηρητικές πολιτικές απόψεις των βασικών του εκπροσώπων. Φύση ανήσυχη και δημοκρατική, δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί τον συντηρητισμό του Έλιοτ ή αντίστοιχα του Όντεν, ο οποίος μετά την εγκατάστασή του στην Αμερική απέρριψε το ριζοσπαστικό του παρελθόν και την αντίστοιχη παράδοση που είχε δημιουργήσει μαζί με τον Στίβεν Σπέντερ. Ο Βαλαωρίτης ανέπτυξε το κύριο μέρος του έργου του μέσα στο τεράστιο και πολυμορφικό πεδίο της πρωτοπορίας φροντίζοντας να ανανεώνει και το θεματολόγιο και τη γλώσσα του συνεχώς. Ένας ποιητής με το δικό του ανήσυχο πνεύμα και ριζοσπαστικό φρόνημα ήταν επόμενο να αγαπά τους νεοτέρους και να τους υποστηρίζει σε κάθε πρόσφορη περίπτωση – χωρίς να ζητεί ανταλλάγματα. Έμπρακτη απόδειξη η πρωτοβουλία του να εκδώσει το περιοδικό «Πάλι», που κυκλοφόρησε για τέσσερα χρόνια, από το 1963 ως το 1967 (και διέκοψε την κυκλοφορία του λόγω της δικτατορίας). Στις σελίδες του παρουσιάστηκαν πλήθος κείμενα εξαιρετικού ενδιαφέροντος και βρήκαν χώρο έκφρασης αρκετοί νεότεροι ποιητές και πεζογράφοι. Το 1989 εξέδωσε μαζί με τον Ανδρέα Παγουλάτο το περιοδικό «Συντέλεια», η έκδοση του οποίου διακόπηκε το 1995, για να επανεκδοθεί ως «Νέα συντέλεια» το 2004. Το έργο του Βαλαωρίτη είναι ενιαίο και το κάθε βιβλίο του συνιστά μετεξέλιξη θα έλεγε κανείς του προηγούμενου. Έργο φάσματος, είναι κατά συνέπεια εκτενές, γι΄ αυτό και δυσκολεύεται κανείς να επιλέξει ποια από τα βιβλία του είναι και τα καλύτερα. Εν τούτοις, από τα ποιητικά του ξεχωρίζουν ασφαλώς το «Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη», ο «Διαμαντένιος γαληνευτής» και το «Στο κάτω κάτω της γραφής». Από τα μυθιστορήματά του θα ξεχωρίζαμε τον «Θησαυρό του Ξέρξη» και τα «Σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου» και φυσικά τα διηγήματά του «Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη».

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ online (ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ | Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010 )

ΕΚΘΕΣΗ:ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ[ ΞΥΛΩΝ ΤΕΧΝΗ &ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ]

Το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου , ώρα 7,00 στο εργαστήρι γραφιστικής grafistico στην Λευκάδα, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια των παρακάτω παράλληλων εκθέσεων. "Ξύλων Τέχνη" με έργα αποκλειστικά σε ξύλο ( πυρογραφία, ξυλογλυπτική, κατασκευές, ζωγραφική) της Στέφης Αρέλη , και "Μεσα απο παραμύθι", ζωγραφική σε καμβά της Σοφίας Αρέλη. Η εκθεση θα διαρκέσει 1 μήνα. ώρες λειτουργίας 10-12 το πρωί και 6-8,30 το απόγευμα όλες τις μέρες εκτός Δευτέρας και Τρίτης.

«Κερκυραϊκό» το ημερολόγιο στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων;

Με τη βορειοδυτική Ελλάδα συνδέεται ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και όχι με την Αλεξάνδρεια, τη Ρόδο ή τη Μικρά Ασία, όπως εθεωρείτο μέχρι τώρα, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα υποστηρίζει, στο πλαίσιο της διδακτορικής της διατριβής, η απόφοιτη του τμήματος Φυσικής και του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Μαγδαληνή Αναστασίου.

Η ίδια, βάσει της νέας επιστημονικής έρευνάς της, καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα πως ο κατασκευαστής του μηχανισμού δεν ακολουθούσε τον ελικοειδή τρόπο του Αρχιμήδη στην κατασκευή των σπειρών στο πίσω μέρος του μηχανισμού, αλλά έναν απλούστερο.

Μέχρι τώρα η έρευνα πάνω στον μηχανισμό κινούνταν γύρω από την ανάλυση και την επεξεργασία των εικόνων και των τομογραφιών που έχουν ληφθεί, σχετικά με το πόσα γρανάζια διαθέτει ο μηχανισμός, πόσα δόντια έχουν αυτά τα γρανάζια, καθώς και τα γράμματα που είναι σκαλισμένα πάνω του.

Η Μ. Αναστασίου προσέγγισε τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων από την πλευρά της Αστρονομίας. «Αναπτύξαμε ένα πρόγραμμα σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και εξετάσαμε τη σειρά και τη σύνδεση ορισμένων αστρικών γεγονότων, αλλά και αθλητικών αγώνων, που αναγράφονται πάνω στο μηχανισμό, ώστε να μπορέσουμε να συμπληρώσουμε το παζλ», μας λέει. Εντύπωση προκάλεσε ότι, μεταξύ των γνωστών πανελλήνιων στεφανιτών αγώνων, όπως οι Ολυμπιακοί, τα Πύθια, τα Ισθμια και τα Νέμεα, αναφέρονται και οι αγώνες της Δωδώνης, που γίνονταν στην πόλη «Νάια». Αγώνες όχι τόσο σημαντικοί όσο οι προηγούμενοι, οπότε, μόνο κάποιος που είχε ειδικό ενδιαφέρον γι' αυτούς, κάποιος που ζει στην περιοχή, θα σημείωνε την ημερομηνία που τελούνταν.

«Καταφέραμε να ταυτίσουμε τους 7 από τους 12 μήνες του ημερολογίου με το ημερολόγιο της βορειοδυτικής Ελλάδας», υπογραμμίζει η Μ. Αναστασίου.

Σύμφωνα με τον καθηγητή του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Ιωάννη Σειραδάκη, που επιβλέπει τη διατριβή, τα αστρικά φαινόμενα αλλάζουν θέση σύμφωνα με το σημείο πάνω στη Γη από το οποίο τα παρατηρεί κανείς. «Αυτός που τα σημείωσε πάνω στον μηχανισμό, τα σημείωσε όπως τα έβλεπε από το γεωγραφικό πλάτος από το οποίο τα παρατηρούσε. Και αυτό επίσης ταιριάζει με την περιοχή της ΒΔ Ελλάδας», προσθέτει ο Ι. Σειραδάκης. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι αυτά τα γεγονότα ταυτίζονται περισσότερο με το ημερολόγιο της βορειοδυτικής Ελλάδας, παρά με της Αθήνας ή της Ρόδου ή της Μικράς Ασίας. «Ο μηχανισμός συμπίπτει κατά 100% με το ημερολόγιο της Κέρκυρας και του Βουθρωτού και κατά 85% με το ημερολόγιο της Δωδώνης», προσθέτει ο Ι. Σειραδάκης. Τα νέα ευρήματα συνδυάστηκαν με το ναυάγιο στο οποίο βρέθηκε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων. «Στο ναυάγιο βρέθηκαν επίσης αγάλματα, νομίσματα και άλλα αντικείμενα από αυτές τις πόλεις», υπογραμμίζει ο Ι. Σειραδάκης.

Ενα ακόμη νέο στοιχείο που προέκυψε από την έρευνα της Μ. Αναστασίου είναι ο τρόπος της κατασκευής ενός από τους δείκτες του μηχανισμού, αυτού της σπειροειδούς έλικας του Μέτωνα. Οπως διαπιστώθηκε, ο δείκτης δεν είναι στερεωμένος στο κέντρο της έλικας, αλλά είναι ελεύθερος να πηγαινοέρχεται για να μπορεί να παρακολουθεί τη σπείρα.

ΣΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ

«Ιερό δικαίωμα»

Λυχνίας σβησθείσης, πάσα κυβέρνηση ομοία εστί

Στην έδρα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής στο Μανχάταν συναντήθηκαν ο Παύλος Γερουλάνος και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος

Υιοθετήθηκε ψήφισμα από τον ΟΗΕ για την επιστροφή και την αποκατάσταση πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσής τους

Από το βήμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Παύλος Γερουλάνος, ζήτησε την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα.

Αυτήν την ιδιαίτερη ευκαιρία είχε η χώρα μας ύστερα από δική της πρωτοβουλία. Ο κ. Γερουλάνος μίλησε το απόγευμα της Δευτέρας (τοπική ώρα) στην ολομέλεια της 64ης γενικής συνέλευσης, στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο συζήτησης για την επιστροφή και αποκατάσταση πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσής τους.

Το σχετικό σχέδιο ψηφίσματος είχε υποβληθεί από τον μόνιμο αντιπρόσωπο της Ελλάδας στον ΟΗΕ, πρέσβη Αναστάση Μητσιάλη, στις 16 Νοεμβρίου. Ετυχε αποδοχής από άλλα 85 κράτη - μέλη και υιοθετήθηκε συναινετικά, χωρίς ψηφοφορία.

«Στον Παρθενώνα αρκετοί πολιτισμοί, αν όχι ο κόσμος στο σύνολό του, αναγνωρίζουν ένα σύμβολο ανθρωπισμού», τόνισε ο κ. Γερουλάνος. Εκανε σαφές πως η Ελλάδα είναι πρόθυμη να συνεργαστεί «με άλλα μουσεία, ώστε να βρούμε τρόπους για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα, τα οποία θα εμπλουτίσουν αντί να καταστήσουν φτωχότερες τις εξαιρετικές τους συλλογές».

Δηλαδή, εκδήλωσε πρόθεση της ελληνικής πλευράς για ανταλλαγή αρχαιοτήτων σε περιοδική βάση, με τη μορφή περιοδικών εκθέσεων (ή και μακροχρόνιων δανεισμών - αυτό είναι ένα θέμα που θα αποφασιστεί σε δεύτερο βήμα).

Ταυτοχρόνως, δηλώνει εμμέσως ότι είναι πιθανό να διεκδικήσουμε παρθενώνεια γλυπτά και από άλλα μουσεία. Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κατά την ομιλία του ανέφερε ανάμεσα σε άλλα: «Η ακεραιότητα ενός μνημείου, ενός αριστουργήματος, ενός έργου τέχνης θα πρέπει να θεωρείται δικαίωμα τόσο ιερό όσο οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα υπερασπίζεται αυτός εδώ ο Οργανισμός, διότι η ακεραιότητα ενός παγκόσμιου συμβόλου πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να είναι το ίδιο σημαντική όσο και η ίδια η πολιτιστική κληρονομιά».

Είχε επίσης συνάντηση με το Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο. Σε δηλώσεις του αμέσως μετά τη συνάντηση σημείωσε πως έγινε μια συζήτηση σε βάθος και προανήγγειλε συνεργασία σε διάφορα θέματα, στην οποία ο ίδιος, όπως είπε, προσβλέπει.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, από την πλευρά του, ευχαρίστησε τον υπουργό για την παρουσία του στο χώρο της Αρχιεπισκοπής και τόνισε ότι: «Εχω έναν ιδιαίτερο λόγο να ευχαριστώ τον υπουργό γιατί έχει ένα μεγάλο όνομα, το όνομα Γερουλάνος, και συμβαίνει να έχω μνήμες και ακόμα και με τον προπάππο του, τον κορυφαίο Ελληνα γιατρό στον 20ό αιώνα, και επομένως είχα έναν πρόσθετο λόγο να χαρώ τη σημερινή επίσκεψη.

Επιπλέον, είχε ιδιαίτερο λόγο το ότι η επίσκεψη γίνεται από έναν υπουργό που ασχολείται με θέματα πολιτισμού και θέματα και αθλητισμού και τουρισμού, τα οποία είναι πάρα πολύ ζωτικά θέματα για τη σύγχρονη Ελλάδα.

Είχαμε μια ουσιαστική συζήτηση επί των θεμάτων αυτών και είχα τη δυνατότητα και εγώ προσωπικά να δω τι μπορεί να γίνει από πλευράς και δικής μας εδώ συμβολής αλλά και γενικότερα, ώστε να αυξηθεί ο σωστός και καρποφόρος τουρισμός για την Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα μας είναι ένας τόπος ο οποίος είναι ένας κορυφαίος για επίσκεψη, θα πω για προσκύνημα από όλον τον κόσμο».

πηγή Ελευθεροτυπία, Αγγελική Κώττη

Μείωση 56% σε εξαγορές - συγχωνεύσεις

ΟΟΣΑ: Η πτώση -η μεγαλύτερη από το 1995- είναι αποτέλεσμα της κατάρρευσης των επενδύσεων

Associated Press, Reuters

Σημαντική πτώση, της τάξης του 56%, αναμένεται να σημειώσει διεθνώς η αξία των διασυνοριακών συγχωνεύσεων και εξαγορών το 2009, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης των επενδύσεων των εταιρειών που εδρεύουν στα βιομηχανικά αλλά και τα αναπτυσσόμενα κράτη, ανακοίνωσε χθες ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στο Παρίσι. Σε σχετικό ανακοινωθέν, ο διεθνής οργανισμός σημειώνει ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτώση της αξίας των εξαγορών και συγχωνεύσεων από το 1995.

Ενδεικτικό των αρνητικών επιπτώσεων που είχε η διεθνής οικονομική κρίση σε νευραλγικούς τομείς της παγκόσμιας οικονομίας είναι το ότι η μείωση των εξαγορών και συγχωνεύσεων προήλθε σε μεγάλο βαθμό από τη μείωση των επενδύσεων, της τάξης του 60%, από τις επιχειρήσεις που εδρεύουν στις 30 εύρωστες οικονομίες του ΟΟΣΑ.

Αγγιξε, όμως, και άλλες δυναμικές οικονομίες, όπως της Κίνας και της Βραζιλίας. Εμπειρογνώμονες και οικονομικοί αναλυτές εμφανίζονται απαισιόδοξοι για την προοπτική των συγχωνεύσεων και των εξαγορών και τον ερχόμενο χρόνο, εφόσον μία δυναμική οικονομική ανάπτυξη δεν είναι προς το παρόν ορατή.

Περιγράφοντας την κατάσταση, ο ΟΟΣΑ σημειώνει ότι η πτώση προέρχεται κυρίως από τη μείωση της αξίας των διασυνοριακών συγχωνεύσεων και εξαγορών, της τάξης του 69%, μεταξύ επιχειρήσεων που έχουν την έδρα τους στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ: Και συγκεκριμένα, από το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το 2008 στα 454 δισ. δολάρια το 2009.

Αλλά και οι εξαγορές και συγχωνεύσεις εταιρειών από και προς τη Βραζιλία, την Κίνα, την Ινδία, την Ινδονησία, τη Ρωσία και τη Νότιο Αφρική μειώθηκαν κατά 62%, στα 46 δισ. δολ. από 121 δισ. δολ. πέρυσι.

Σύμφωνα με προβλέψεις του διεθνούς οργανισμού, η δραστηριότητα μεταξύ των χωρών αυτών μειώθηκε εφέτος στα 80 δισ. δολ. από τα 140 και πλέον δισ. δολ. το 2008. Ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι οι διεθνείς επενδύσεις σε εξαγορές και συγχωνεύσεις στις έξι ισχυρότερες αναδυόμενες οικονομίες είχε εμφανίσει άνοδο το 2007-08 κατά 30%. Οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ γίνονται με βάση στοιχεία που καλύπτουν μέχρι και τις 26 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους.

Στις 17 Σεπτεμβρίου η υπηρεσία εμπορίου και ανάπτυξης του ΟΗΕ (UNCTAD) διευκρίνισε ότι η διεθνής επενδυτική δραστηριότητα -στην οποία πολλές αναπτυσσόμενες οικονομίες εναποθέτουν τις ελπίδες τους για την οικονομική τους πρόοδο- χρειάζεται τουλάχιστον δύο χρόνια ώστε να ανακάμψει.

πηγή καθημερινή

Να ανοίξει ο φάκελος του σκανδάλου ZIMENΣ ζήτησε ο Σήφης Βαλυράκης. Κατέθεσε επτασέλιδο κείμενο στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής ζητώντας τις υπογραφές των βουλευτών

«Καμπανάκι» εκ των έσω προς την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το σκάνδαλο της Siemens «χτύπησε» χθες από βουλευτές της συμπολίτευσης, με πιο χαρακτηριστική θέση αυτή του Σήφη Βαλυράκη.

Ο βουλευτής Χανίων κατέθεσε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας σχετική πρόταση, κάνοντας λόγο για «προσωπική του πρωτοβουλία», της οποίας δεν προηγήθηκε συνεννόηση με την κυβέρνηση, αφού τόνισε ότι «εγώ δεν είμαι κυβερνητικό όργανο».

«Προσωπική πρωτοβουλία», χαρακτήρισε ο Σ. Βαλυράκης την πρότασή του για Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens.

Κι ενώ νωρίτερα και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης έλεγε, κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής που είχε ως αντικείμενο τον ρόλο του ΑΣΕΠ, ότι πρέπει να ανοίξουν οι φάκελοι με όλες τις υποθέσεις ακόμη και αν έχουν παραγραφεί τα ενδεχόμενα αδικήματα όπως μεταξύ άλλων οι υποκλοπές, τα δομημένα ομόλογα και το Βατοπέδι, ο κ. Βαλυράκης έθεσε αιφνιδίως το θέμα της Siemens λέγοντας μάλιστα ότι δεν μπορώ εγώ να μαζέψω τις κατάλληλες υπογραφές (απαιτούνται 60 βουλευτές), ωστόσο σημείωσε ότι η δική του υπογραφή θα είναι η πρώτη, όποτε αυτό γίνει.

Αμέσως μετά κατέθεσε επτασέλιδη πρόταση για το θέμα στον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής Μ. Παπαϊωάννου, καλώντας «τους βουλευτές της Ολομέλειας της Βουλής να την υιοθετήσουν και να την υπογράψουν κατά συνείδηση», ενώ επισημαίνει ότι «υπάρχει βάσιμη υπόνοια ότι πολιτικά πρόσωπα από τα παρασκήνια κατεύθυναν τις σκανδαλώδεις αυτές υποθέσεις διαφθοράς, χρηματισμού και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος και στη συνέχεια τη μεθόδευση της συγκάλυψής τους». «Αναμένουμε από την κυβέρνηση τις σχετικές πρωτοβουλίες» απάντησε ο κ. Παπαϊωάννου.

«Αναμένουμε από την κυβέρνηση τις σχετικές πρωτοβουλίες», η απάντηση του προέδρου της Επιτροπής Θεσμών Μιλ. Παπαϊωάννου

πηγή Έθνος
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΚΟΥΛΑΣ

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ή ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

Ο ρόλος του πνευματικού ανθρώπου στη διαδικασία της παράδοσης της ιστορίας στη λήθη απο τους πολλούς και αδιάφορους , είναι απλά το ενδιαφέρον και η δραστηριοποίηση για την συνέχιση της ζωής ακόμη και του υποπόδιου των ποδιών της ιστορίας.
Ένα τέτοιο "απλό" παράδειγμα είναι κι αυτό εδώ:

«Γυρτός που βρέθηκα ξανά στο αχάριστο τραπέζι»

Κ.Γ. Καρυωτάκης


Ο ποιητής Κ.Γ. Καρυωτάκης (1896 –1928) πέρασε ένα διάστημα της παιδικής του ηλικίας στην Λευκάδα (ο πατέρας του ως νομομηχανικός εργάστηκε σε πολλά μέρη της Ελλάδας) κι έτσι στα στενά της πόλης που σήμερα περπατάμε, κάποτε περπάτησε κι εκείνος. Πολύ αργότερα ο Καρυωτάκης, σαν δημόσιος υπάλληλος, ύστερα από ανοιχτή ρήξη, λόγω της αδέκαστης συνείδησής του, με τον τότε υπουργό Μιχάλη Κύρκο, μετατέθηκε στην Πρέβεζα, απ’ όπου ξαναεπισκέφτηκε την Λευκάδα, γράφοντας μάλιστα στον αδερφό του: «Την περασμένη Κυριακή επήγα στην Λευκάδα και είδα τι διαφορά μπορεί να υπάρχει μεταξύ ανθρώπων που χωρίζονται με ταξίδι μισής ώρας. Εδώ δεν βλέπει κανείς παρά χωριάτες».
Είναι πράγματι αξιοπρόσεκτο πως λίγες μέρες πριν την αυτοκτονία
του ο Καρυωτάκης μπορούσε να διακρίνει την διαφορά πολιτισμού
ανάμεσα στα δύο αυτά μέρη - έτσι καταρρέει η άποψη κάποιων
που ιχυρίζονται ότι στην ψυχική κατάπτωση που βρισκόταν θα
έβλεπε "μαύρο" ακόμα και... το Παρίσι!
Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως ένας τόσο ευφυής
άνθρωπος θα αυτοκτονούσε απλά και μόνο για μια δυσμενή
μετάθεση που δεν κράτησε ούτε ένα μήνα.

* * *

75 χρόνια αργότερα (2003) η Πρέβεζα πασπαλίζει με σκόνη το αίμα του Καρυωτάκη, αφήνοντας το σπίτι που διέμενε (Δαρδανελίων 12) στα νύχια της εγκατάλειψης. Το τραπεζάκι που έγραψε τα τελευταία του ποιήματα – κόσκινο απ’ το σαράκι κι απ’ την φθορά – μου το παραχώρησε η κυρία Πόπη, η τότε σπιτονοικοκυρά του ποιητή, που κοντά εκατό χρονών σήμερα θυμάται:

«Τα βράδια τον ακούγαμε που περπατούσε πάνω κάτω μέσα στην κάμαρη. Ύστερα άνοιγε το συρτάρι του τραπεζιού κι εκείνο έτριζε… Μετά ησυχία! Φαίνεται θα ’γραφε. Σε λίγο σηκωνόταν κι άρχισε πάλι να βηματίζει πάνω κάτω… Εγώ με την θεία μου κοιμόμαστε δίπλα… Μια πόρτα μάς χώριζε… Ήτανε το πάτωμα από σανίδες και τον ακούγαμε. Κι αυτό κάθε βράδυ… Πολλές φορές ως το πρωί…»

Η κυρία Πόπη καταγόταν απ’ την Καρυά Λευκάδας. Όταν της ζήτησα το τραπέζι για να το επισκευάσω και να το εκθέσω στην Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, με την υπόσχεση αν ποτέ γίνει Μουσείο Καρυωτάκη στην Πρέβεζα να επιστραφεί, με κοίταξε και είπε: «Εγώ για την ιδιαίτερη πατρίδα μου θα έδινα και την ψυχή μου, αλλά τι να το κάνεις αυτό το πράγμα, δεν είναι για παρουσιασμό!»



Μάζεψα λοιπόν έναν σωρό από σαρακοφαγωμένα ξύλα – έτσι έγινε ύστερα από τόσα χρόνια το τραπέζι, παρατημένο στην αυλή, έρμαιο στις καιρικές συνθήκες, βαμμένο με τρεις στρώσεις λαδομπογιάς – και προσπάθησα, εγώ ο άσχετος από πάσης φύσεως τεχνική εργασία να το επισκευάσω. Στα περισσότερα σημεία, τρίβονταν λες κι ήταν από φελιζόλ!..



Ήταν κυριολεκτικά σαν να προσπαθούσα ν’ αναστήσω έναν νεκρό! Έξι μήνες κράτησε η επισκευή και οι εργασίες συντήρησης, οι οποίες ποιος ξέρει πόσο θα κρατούσαν ακόμα αν δεν υπήρχε η πολύτιμη και αφιλοκερδής συνδρομή του Ανδρέα Δ. Μεταξά και του Θωμά Π. Σολδάτου.

Μετά το πέρας των εργασιών, απευθύνθηκα στον δήμο Λευκαδίων και συγκεκριμένα στον συνθέτη κύριο Κυριάκο Σφέτσα, ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή υπεύθυνος για τα πολιτιστικά του δήμου, προκειμένου να μεσολαβήσει ώστε να εκτεθεί το τραπέζι στην Βιβλιοθήκη ή όπου αλλού έκρινε ότι θα ήταν εφικτό.
Εισέπραξα αοριστίες, μιας και «οι επερχόμενες εκλογές», όπως είπε, «δεν μας επιτρέπουν τέτοιες ενέργειες τώρα» (δηλαδή ποιος ασχολείται με τραπέζια, όταν το ζήτημα είναι… τα κουτάλια!).

Απευθύνθηκα και στον Αριστοτέλη Χαραμόγλη. Ιδρυτή της «Χαραμόγλειου Ειδικής Λευκαδιακής Βιβλιοθήκης» (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) Πρόκειται για μια συλλογή 29.000 τίτλων με τα έργα 714 Λευκαδίων και άλλο υλικό που καλύπτει 60 ενότητες λευκαδίτικων θεμάτων τα οποία υπερβαίνουν τις 34.000 και συνεχώς εμπλουτίζεται με νέο υλικό.
Το 1984 δωρήθηκε από τον ίδιο τον συλλέκτη στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας. Το 1987 η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε τον Α. Χαραμόγλη για το έργο του.
Αργότερα η Βιβλιοθήκη (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) αναγράφτηκε στο Bιβλίο των Pεκόρ GUINNSS 1994 ως η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη αποκλειστικού θέματος παγκοσμίως.

Ο Χαραμόγλης ενθουσιάστηκε! Όχι μόνο ήθελε το τραπέζι, αλλά και όποιο άλλο αντικείμενο υπήρχε του Καρυωτάκη. Στο σπιτάκι της Πρέβεζας διατηρούνται ακόμα το κρεβάτι του ποιητή (το στρώμα εξαφανίστηκε από τους θαυμαστές του, αφού όταν επισκέπτονταν το σπίτι… έκοβαν κρυφά κι από ένα κομμάτι!)



ένας μεγάλος καθρέφτης με επίχρυση κορνίζα, ένα ωραίο έπιπλο με νιπτήρα και μια κανάτα. Ευτυχώς που δεν κουβάλησα όλα αυτά τα πράγματα στον Χαραμόγλη, ο οποίος την άλλη μέρα είπε πως το ξανασκέφτηκε και… δεν το θέλει το τραπέζι! Κι όταν του είπα, εκνευρισμένος, πως εγώ ξόδεψα χρόνο και χρήμα για υλικά συντήρησης κι η Λευκάδα δεν έχει ούτε μια γωνίτσα για το τραπεζάκι, υποτιμητικά έβαλε το χέρι στην τσέπη… να μου δώσει τα λεφτά που χάλασα!
Όλα αυτά μ' έκαναν να πιστεύω πως στις μέρες μας δεν υπάρχει και πολύ μεγάλη διαφορά «μεταξύ ανθρώπων που χωρίζονται με ταξίδι μισής ώρας»!
Κρίμα, γιατί ο Χαραμόγλης ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για την Λευκάδα!

Τελικά, μετά από πολλές προσπάθειες… κατάφερα (!!!) να εκθέσω το τραπεζάκι στην Δημόσια Βιβλιοθήκη. Αφού του άλλαξαν χίλιες τοποθεσίες – μέχρι που το έκρυψαν κάτω από το μεγάλο τραπέζι του συμβουλίου –, αφού του έβγαλε κατά λάθος η καθαρίστρια το ένα πόδι, τώρα τυγχάνει κάποιας καλύτερης μεταχείρισης, κατόπιν και της συμβολής της διευθύντριας κυρίας Μαρίας Ρούσσου.

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στο αίμα και στο έργο του Καρυωτάκη, εμείς οι εναπομείναντες Λευκάδιοι «Δον Κιχώτες», «σκοντάφτοντας στην λογική και στα ραβδιά των άλλων» υιοθετούμε αυτό το… εξόριστο τραπεζάκι, παραδίδοντάς το, ως λείψανο ιερό, στο οστεοφυλάκιο της Ιστορίας.



_________________________

Δημήτρης Ε. Σολδάτος
Περιοδικό «Νέα Λευκάδα», τεύχος 1
Άνοιξη 2003

Το Καρναβάλι θα γίνεται πλέον στη παραλία της Λευκάδας

Η απόφαση εφαρμόζεται φέτος από το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Λευκάδας. Η παρέλαση των αρμάτων την Κυριακή της αποκριάς θα γίνει στην παραλία και όχι στην κεντρική αγορά. Έγινε επιτέλους κατανοητό το πόσο επικίνδυνο είναι να περνάνε τα άρματα στην κεντρική αγορά. « Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας στην αριθ. 12/23-11-2009 συνεδρίαση του αποφάσισε την πραγματοποίηση των Καρναβαλικών εκδηλώσεων 4- 14 Φλεβάρη 2010 και έκανε αποδεκτές τις προτάσεις της Καρναβαλικής επιτροπής. 1)Να πραγματοποιηθεί η Παρέλαση των μαθητών των σχολείων και η είσοδος του Καρνάβαλου την Τσικνοπέμπτη 4/2 ώρα 3μμ κατά μήκος της Κεντρικής Αγοράς με κατάληξη την Κεντρική Πλατεία που θα πραγματοποιηθεί το πάρτυ για τα παιδιά. 2)Να συγκροτηθεί επιτροπή αποτελούμενη από έναν εκπρόσωπο του Πνευματικού Κέντρου και δύο εκπροσώπους των Καρναβαλιστών , η οποία θα κάνει επιλογή των αρμάτων και πεζών που θα μετέχουν στην παρέλαση της Κυριακής 14/2 ώστε την τελευταία στιγμή να μην μπαίνουν άτομα που ενοχλούν την παρέλαση. 3)Να γίνει αλλαγή του χώρου πραγματοποίησης της παρέλασης και να πραγματοποιηθεί η παρέλαση της Κυριακής 14/2 στο δρόμο της Ανατολικής Παραλίας αφού γίνει και ο ανάλογος φωτισμός με προβολείς. Η συγκέντρωση πεζών και αρμάτων να γίνει στο δρόμο προς το ΚΤΕΛ και η παρέλαση να ξεκινήσει από τον κόμβο που έχει δημιουργηθεί στην Αστυνομία – Ανατολική Παραλία- έμπροσθεν των ξενοδοχείων και στην διασταύρωση τα οχήματα να κατευθυνθούν στην οδό Αγγ.Σικελιανού και οι Καρναβαλιστές να κατευθυνθούν προς την Κεντρική Πλατεία όπου εκεί θα παρουσιάσουν τα γκρουπ το πρόγραμμα τους στο πατάρι και θα γίνει και η απονομή βραβείων 4)Να συγκροτηθεί επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους όλων των Πνευματικών Κέντρων των Δήμων Λευκάδας ,η οποία θα επιλέξει τα πεζά και τα άρματα που θα βραβευτούν. 5) Η παρέλαση της Κυριακής 14/2 να ξεκινήσει στις 4 το απόγευμα. Επίσης το Διοικητικό Συμβούλιο του Πνευματικού Κέντρου αποφάσισε για την συμμετοχή κάθε ομάδας που θα μετέχει στην παρέλαση της Τσικνοπέμπτης 4/2 καθώς και της Κυριακής 14/2 να προσφέρει το συμβολικό ποσό α)Για ομάδα μέχρι 15 άτομα 150€ β)Για ομάδα από 16 μέχρι 50 άτομα 300€ και γ) Για ομάδα από 50 άτομα και πάνω 500€ Επίσης θα προσφέρει αναμνηστικό δίπλωμα σε όλα τα γκρούπ που συμμετέχουν. Για άρματα και πεζά που θα μετέχουν στην παρέλαση της Κυριακής; 14/2 καθιερώνονται 3 βραβεία: ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΕΖΩΝ Α΄ 1500€ Β΄ 1000€ Γ΄ 600€ ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΡΜΑΤΩΝ Α΄1500€ Β΄ 1000€ Γ΄ 600€ Τα πεζά γκρουπ για να συμμετέχουν στο διαγωνισμό πρέπει να είναι πάνω από 20 άτομα. Οι ομάδες Καρναβαλιστών για να έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στην Μεγάλη Καρναβαλική Παρέλαση 14/2 θα πρέπει να έχουν δηλώσει την συμμετοχή τους στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μας το αργότερο μέχρι 10 Φεβρουαρίου 2010. Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μας επισημαίνει ότι: Δεν θα επιτραπεί κατά την διάρκεια της παρέλασης η ρήψη φωτεινών δάδων ή βεγγαλικών ή κάθε εύφλεκτου υλικού , η ρήψη αντικειμένων στους θεατές καθώς επίσης η παρέλαση και η κακοποίηση ζώων. Δεν θα επιτραπεί σε κανένα πρόχειρο και της τελευταίας στιγμής άρμα να παρελάσει χωρίς αριθμό και δεν θα συμμετέχει στο διαγωνισμό. ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ να μετέχουν στη μεγάλη γιορτή της χαράς και του κεφιού. «ΦΑΡΟΜΑΝΗΤΑ 2010» Ξεσηκωθείτε όλοι σας, μπήκε το Καρναβάλι κι ως πάντα η Λευκάδα μας πρωτοστατεί στην ζάλη. Και από Πόντε σ΄Αη Μηνά, στο Βίντσι στη Ντουγάνα να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Λευκάδα, Αγια Μαύρα μας, Καρναβαλιού η χώρα όπως εγλένταγες παλιά έτσι γλεντάς και τώρα. ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ»

Ο Βαγγέλης Καπότης! Καταλύτης διασκέδασης για τη Λευκάδα μισό αιώνα τώρα...

Βαγγέλης Καπότης

O Βαγγέλης Καπότης γεννήθηκε στην Πλαγιά Αιτωλοακαρνανίας στις 25-01-1960.Οι γονείς του Σπύρος και Σπυριδούλα Καπότη ζουν σ ένα σπίτι με ένα μόνο δωμάτιο μαζί με τα τέσσερα παιδιά τους.Σε ηλικία δεκαπέντε χρονών πάει στη Λευκάδα και κάνει τα πρώτα του βήματα στον Μορίνα για δύο χρόνια.
Με το πέρασμα των δύο ετών εγκαταλείπει και συνεχίζει μόνος του.Κάνει τα πρώτα του ερασιτεχνικά βήματα στην ταβέρνα Ρεγάντος,περιοδεύει σε όλα τα χωριά της Λευκάδας και δουλεύει αφιλοκερδώς σε όλες τις ταβέρνες.
Ακολουθεί ο στρατός που είναι από τους πρώτους στην στρατιωτική μπάντα της Σάμου και εκεί τα Σαββατοκύριακα που έχει έξοδο βγάζει τα πρώτα του λεφτά δουλεύοντας στην ταβέρνα του μπάρμπα-Σάββα.Το μεροκάματό του είναι 40 δρχ και φαγητό.
Την περίοδο 1982-1985 κατεβαίνει στην Αθήνα και δουλεύει σε ταβέρνα στους Αμπελοκήπους που συνεργάζεται με τον μπάρμπα-Γιάννη έναν τυφλό μουσικό που παίζει κιθάρα και που τον καθοδηγεί και τον εκπαιδεύει σε πολλά σε ότι αφορά την μουσική.
Το 1985 ανεβαίνει στη Λευκάδα που δημιουργεί την πρώτη ρεμπέτικη κομπανία στον Νήρικο στους Καρυώτες με ιδιοκτήτη τον αείμνηστο Νίκο Ρομποτή.Δουλεύει αργότερα σε ταβέρνες της Λευκάδας,στον Παράδεισο,στον Καραμπούλια,πάει σε όλα σχεδόν τα πανηγύρια και παίζει συνέχεια στη Βόρεια Λευκάδα,Σφακιώτες…..
Αργότερα παίζει στην Πρέβεζα,στην Πάλαιρο.Επιστρέφει στην Λευκάδα και φτιάχνει το πρώτο ρεμπετάδικο στους Καρυώτες με το όνομα Μινόρε.Με πολλή αγάπη,πολύ μεράκι,χαρούμενος για τον τόπο του.Όμως τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς τον νικάει ο αθέμιτος ανταγωνισμός και οι συνεχείς διαμαρτυρίες όπου τον αναγκάζουν να το κλείσει και να φύγει.
Παίζει στα Γιάννενα,στη Θεσσαλονίκη,στη Πάτρα,στη Βόνιτσα,στο Ναύπλιο,στο Αίγιο,στη Πελοπόννησο,στα Φιλιατρά,στους Γαργαλιάνους.
Εγκαταλείπει την Ελλάδα και πάει στη Σουηδία που τραγουδάει για τους Έλληνες μετανάστες.Η αγάπη του όμως για την Ελλάδα τον γυρίζει πίσω στην Αθήνα,στα Εξάρχεια και δουλεύει στο “Κάτσε καλά”.Μετά στο Χαλάνδρι στο “RIVER” και μετά στο Γκύζη στο “Σαράι”.κ.τ.λ.
Η λαχτάρα του για Λευκάδα τον κερδίζει και επιστρέφει ξανά που δημιουργεί το νέο “Μινόρε”στη παραλία που έχει διάρκεια ζωής δύο χρόνια.Κ εδώ αναγκάζεται να φύγει.Βρίσκεται να τραγουδάει στην Πρέβεζα,στην Βόνιτσα,στο Αγρίνιο.Όμως η ανησυχία του είναι έντονη και επιστρέφει στη Λευκάδα που φτιάχνει το “Τρίχορδο”,ένα μικρό αλλά πολύ φιλικό περιβάλλον.Με πολύ προσωπική εργασία και πολύ μεράκι δουλεύει εκεί αλλά ο ανταγωνισμός τον νικάει ξανά και αποχωρεί μετά από τρία χρόνια.Τότε περιοδεύει σε χωριά και πόλεις.Τελικά ο πόθος του για Λευκάδα τον κερδίζει και επιστρέφει οριστικά πια και ανοίγει το “Χάραμα”που λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια και που φαίνεται να δικαιώθηκε.

http://xaramamusic.wordpress.com