Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πατριδογνωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πατριδογνωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

TO ΒΛΥΧΟ ΚΑΙ Η ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟ 1900


«ΝΥΔΡΙ. Κατά την θεωρίαν του Γερμανού Αρχαιολόγου Δαίρπφελδ Άνυδρον, ως στερουμένου ύδατος ποσίμου. Επίνειον του Δήμου Καρυάς άλλοτε, και του Δήμου Ελλομένου, νυν δε παρακμάζον ένεκα του εις «Βλυχό» πυκνωθέντος συνοικισμού, και της εν αυτώ εγκαταστάσεως πολλών εκ Κατωχωρίου. Ανθυγειινόν, ελώδες και βαρύ έδαφος, εκδιώκει ευθύς αμέσως πάντα επισκέπτην, απειλούμενον από ελομιάσματος. Ο Δαίρπφελδ φρονεί ότι η Πεδιάς του Νυδριού, (η σήμερον κατάφυτος ελαιοδένδρων) υπήρξε πόλις μυριάνθρωπος, ην ο Όμηρος ονομάζει Ιθάκην, διότι κατά τον Δαίρπφελδ πάντοτε, συμπίπτουσιν όλα τα περί Ιθάκης γραφόμενα του Ομήρου, με τας ονομασίας της περιφέρειας εκείνης. Ως επί παραδείγματι «Κολώνι» τοποθεσία κειμένη εις το τέρμα της πεδιάδος προς τα μεσημβρινά αυτής, εν η ο Δαίρπφελδ υποστηρίζει ότι, υπήρχε Νερό (σ.σ. δεν φαίνεται καθαρά η λέξη), επί των Ομηρικών χρόνων «Μαύρο νερό». Ο Όμηρος αναφέρει την τοποθεσίαν «μελάνυδρος» «Σύβοτα». Ο Όμηρος αναφέρει τον λιμένα των «Συβότων» και πλείστα άλλα…

[Λευκάς * Θέα της ανατολικής ακτογραμμής- Ημερομηνία λήψης 1904]



Κατά το 1905: Το «Νυδρί» επεσκέφθησαν πρωτοβουλία του Δαίρπφελδ οι διασημότεροι Αρχαιολόγοι του Κόσμου συνοδευόμενοι υπό του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Αθηνών τότε, αειμνήστου Λάμπρου, όστις προσεφώνησεν Ελληνιστί τους αποβιβασθέντας, δι΄ εμπνευσμένης προσλαλιάς, ιστάμενος επί προχείρου βάθρου, και έναντί του έχων την Ποιητικήν Νησίδα «Μαδουρήν», ην ανέφερεν ως άλλη Κασταλίαν πηγή, εν η ο αθάνατος ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης διαμένων εμπνέετο τα αριστουργήματά του.

[Λευκάς * Νυδρί και ανατολική πλαγιά του όρους Σκάρος από νοτιοανατολικά - Ημερομηνία λήψης 1891]

Το Νυδρί υδρεύεται από την πηγήν «Κεραμιδάκι», ώραν απεχούσης αυτού. Κάτοικοι 161, άποικοι εγκατασταθέντες εκεί εκ των πέριξ χωρίων.»
(Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης, «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς: Ήθη-Έθιμα-Εξέλιξις και Δράσις των πολιτικών αυτής ανδρών», 1928).

[Λευκάς * Τα όρη του Νεοχωρίου, κάμπος του Νυδριού - Ημερομηνία λήψης 1905]


[Λευκάς * Η πεδιάδα του Νυδριού και το όρος Σκάρος από νοτιοδυτικά - Ημερομηνία λήψης 1901]


[Λευκάς * Θέα προς την πεδιάδα του Νυδριού και τα τριγύρω νησιά - Ημερομηνία λήψης 1901]




[Λευκάς * Πεδιάδα του Νυδριού, νησιά της Λευκάδας - Ημερομηνία λήψης 1905]




[Λευκάς * Πεδιάδα του Νυδριού και τα τριγύρω νησιά από Δυτικά - Ημερομηνία λήψης 1901]




[Λευκάς * Θέα από το όρος Σκάρος προς την πεδιάδα του Νυδριού και τα τριγύρω νησιά - Ημερομηνία λήψης 1900]




[Λευκάς * Θέα προς την πεδιάδα του Νυδριού και τα τριγύρω νησιά - Ημερομηνία λήψης 1901]




[Λευκάς * Πεδιάδα Νυδριού, όρμος Βλυχού - Ημερομηνία λήψης 1905]




[Λευκάς * Πεδιάδα Νυδριού - Ημερομηνία λήψης 1905]



«ΒΛΥΧΟ. Όρμος ευρύς και ασφαλέστατος κλειόμενος από οροσειράς και του δυτικώς αυτού ελαιώνος. Άλλοτε ονομαστός, διότι εντός αυτού εναυλόχει ο Ενετικός Στόλος της πανισχύρου Δημοκρατίας.
Τον λιμένα τούτον ο Δαίρπφελδ θεωρεί καθ΄ όλα όμοιον με τον υπό του Ομήρου περιγραφόμενον της αρχαίας Ιθάκης.

[Λευκάς * Ο όρμος του Βλυχού * από Βορρά - Ημερομηνία λήψης 1905]



Προ ετών το «Βλυχό» ήτο έρημον κατοίκων. Ήδη όμως έγινε συνοικισμός πολυάριθμος και κέντρον εμπορικόν των χωρίων Πόρου, Χαραδιατίκων, Νεοχωρίου και του Μέγα Νησιού. Πλείσται δε οικοδομαί νεώτατοι ανηγέρθησαν και διάφορα καταστήματα λειτουργούσιν. Οι κάτοικοι είνε έμποροι ελαίου, ναυτικοί και επαγγελματίαι. Υδρεύεται από την εις το τέρμα της λιμνοθαλάσσης του Βλυχού πηγήν, ης το ύδωρ εσχάτων διοχετεύθει εις το νεαρόν επίνειον.

[Λευκάς * Όρμος Βλυχού - Ημερομηνία λήψης 1905]



Έναντι του Βλυχού κείνται προς το ανατολικόν μέρος γαίες και ελαιώνες ανήκουσαι εις την Μητρόπολιν Λευκάδος. Την οποίαν ολίγα έτη προ της Ενώσεως ήρχισαν να ανεγείρωσιν οι Άγγλοι καλλιμάρμαρον εν τη τοποθεσία, ένθα σήμερον το περιβόλι Μεσσίνη. Η επελθούσα μεταπολίτευσις εματαίωσε το έργον τούτο των Άγγλων. Μέχρι δε τον καθ΄ ημάς χρόνον εσώζοντο τα εκ λίθων λελαξευμένα βάθρα και ολόκληρον το θεμέλιον του Ναού. Η περιφέρεια εκείνη αποτελεί σήμερον περίβολονκατάφυτον δένδρων οπωροφόρων».
(Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης, «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς: Ήθη-Έθιμα-Εξέλιξις και Δράσις των πολιτικών αυτής ανδρών», 1928).

[Λευκάς * Όρμος Βλυχού * από Βορρά- Ημερομηνία λήψης 1891]




[Λευκάς * Ο όρμος του Βλυχού, κάτω από τον Άγιο Νικόλαο - Ημερομηνία λήψης 1901]



Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί από συνεργάτες του Γουλιέλμου Νταίρπφελντ (Wilhelm Dörpfeld) στις αρχές του περασμένου αιώνα Είναι από το Φωτογραφικό Aρχείο της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής του Γερμανικού Κέντρου Tεκμηρίωσης για την Iστορία της Tέχνης (Bildindex der Kunst und Architektur Deutsches Dokumentationszentrum für Kunstgeschichte) – Bildarchiv Foto Marburg.

Πηγή Λευκαδίτικα Νέα

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΦΛΕΒΑΡΗΣ



Για το Φλεβάρη το ημερολόγιο έχει σαν θέμα τις ορχήστρες που συμμετείχαν μουσικοί από τα χωριά μας καθώς και κάποια στιγμιότυπα από τα γλέντια που συμμετείχαν


















Μια μικρή εισαγωγή στο θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο που ετοιμάζουμε μαζί με το Σπύρο Σκλαβενίτη είναι το ημερολόγιο που ετοίμασε ο Σπύρος, αποτελεί μια συνοπτική περίληψη της ύλης του ώστε να χωρέσει στις λίγες σελίδες του ημερολογίου- λευκώματος Συλλεκτικό Κατωχώρι 2009 με θέμα ακριβώς τη μουσικοχορευτική παράδοση του τόπου μας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η πλούσια μουσικοχορευτική παράδοση του χωριού μας είναι απόρροια παραγόντων όπως: πλούσια ναυτιλιακή παράδοση ,αρκετό χρήμα λόγω της θάλασσας, ελευθεριότητα ηθών, ανάπτυξη εμπορίου, μεγάλη απόσταση από την πρωτεύουσα μεγάλος αριθμός οργανοπαικτών κ.ο.κ.

Τα τραγούδια που πάντα-επί αιώνες- τραγουδιόνταν ήταν κλέφτικα, τσάμικα, συρτά.
Η προέλευση ήταν πάντα από την Ήπειρο εκ της οποίας μετανάστες έρχονταν συνέχεια στο νησί μας διαπλάθοντας μας με τις δικές τους παραδόσεις.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή και μέχρι το 1960 αναπτύχθηκε ο Αμανές τον οποίο οι ναυτικοί μας γνώριζαν από τα διάφορα λιμάνια κυρίως της Πάτρας.Γνωστότεροι τραγουδιστές σε αυτό το είδος υπήρξε ο Μήτσος Καββαδάς -Παραξερός, ο Βασίλης Καββαδάς -Παγανιάς, ο Βασίλης Καββαδάς -Μπάλιος, κι ο Αποστόλης Καββαδάς -Μαύρος.

Λίγο μετά το 1950 αρχίσανε να ακούγονται κάπως τα ρεμπέτικα λόγω ραδιου και γραμμοφώνων αλλά δεν μπόρεσαν να επικρατήσουν.

Τη δεκαετία του 1960 -70 επηρέασε μέρος της νεολαίας το νέο κύμα με το οποίο ερχόταν κυρίως σε επαφή κατά τα γυμνασιακά τους χρόνια από την πόλη της Λευκάδας.

Από το 1980 άρχισε η μόδα της Ντίσκο στο Νυδρί όπου δούλευαν σαν σερβιτόροι πολλοί νεολαίοι και μετά την επισκέπτονταν για να συνευρεθούν με καμιά τουρίστρια.

Σήμερα υπάρχουν όλα τα μουσικά ρεύματα και μές στο σπίτι μας ακόμη αλλά έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει καινούρια μουσικοχορευτική δημιουργία.Μόνο παρακολουθούμε ή ακούμε απο τον καναπέ.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Η μουσική δημιουργία στο χωριό μας έπαιρνε τη μορφή σύνθεσης ποιητικά και μουσικά διαφόρων τραγουδιών όπως "η Μπουρανέλα''
Αναφέροταν στην ομορφότερη γυναίκα του χωριού μας πρώτη γυναίκα του Θανασούλια που χορευόταν σαν συρτός.
Στον ίδιο ρυθμό ήτανε και το τραγούδι του Σπύρου Μπίλιου, εξυμνούσε το Σπύρο Μπίλιο που ήτανε η ψυχή των γλεντιών του χωριού.
Της Χρύσως αναφέρονταν στην ομορφιά της Χρύσως του Σκούρα απο το Φτερνό για την οποία σκοτώθηκαν δύο άνθρωποι.
Η αυτοκτονία του Πόρου.Αυτό τραγουδιόταν μόνο στη μορφή που πάει κι ο Ερωτόκριτος
Επίσης το τραγούδι της Βέργως απο τα Χαραδιάτικα που αγάπησε ένα χωροφύλακα στο Βλυχό που την παράτησε κι αυτή τρελάθηκε.
Διάφοροι άλλοι αυτοσχέδιοι στίχοι τραγουδιών συναντιούνται στις παρακάτω ενότητες.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
σχετικά με τα τραγούδια του γάμου αναφορά έχει γίνει στο ημερολόγιο του 2006.
-θα συμπληρωθεί με την παλιότερη αναφορά-

ΤΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ
Το μοιρολόι ως μουσικός τρόπος έκφρασης αποτελεί την ύψιστη πολιτιστική βαθμίδα σεβασμού των ζωντανών απέναντι στους πεθαμένους.Δεν είναι μόνο η έκφραση αγάπης και ανάμνησης προς τα προσφιλή μας πρόσωπα αλλά και ανύψωση του δικούμας φρονήματος σχετικά μετη μεταθανάτια ζωή και την ελπίδα ότι δε θα περάσουμε στη λήθη κάποτε κι εμείς απο τις επόμενες γενιές.

Πραγματικοί εκφραστές αυτής της τέχνης υπήρξαν οι γυναίκες του χωριού μας οι οποίες ανήγαγαν σε δρώμενο την τελετουργία αυτή σε αντίθεση με τους άντρες που έπνιγαν βουβά τον πόνο τους.

Σπουδαίες μοιρολογίστρες του χωριούμας υπήρξαν η Αναστασούλα του Μπέη, η Χριστίνα του Τζαμαρία, η Στάμω τουΤζούβαλη, η Αλεξάντρα του Καψολίνου ,η Κατίνα του Κορφιάτη,η Παρασκευή του Ζέρβα, η Σταθούλα του Λιάτσου, η Ζωίτσα του Καπρίτσολα κ.α.
Σπουδαιότερη όμως όλων υπήρξε η Αγγελικούλα του Κοτζίνου την οποία οι άλλες απλά προσπαθούσαν να την ακολουθήσουν και να την μιμηθούν.Η Αγγελικούλα εκτός από τη φωνή της που ήτανε καθαρή και σπαρακτική έκανε και συγκεκριμένες κινήσεις και σε σώμα , σε κεφάλι και χέρια.Έπιανε τις παλάμες άλλης γυναίκας που ήτανε απέναντι της πάνω από το νεκρό και πήγαινε το σώμα τους ''πέρα- δώθε'', έπιανε το κεφάλι της και το χτύπαγε ή το γρατζούναγε να ματώσει , ξέμπλεκε τα μαλλιά της , χτύπαγε το έδαφος με τα χέρια της κ.ο.κ.

Ο Γιάννης Σκλαβενίτης - Σουσάνης ο μεγαλύτερος έμπορος της Λευκάδος προπολεμικά, την είχε βάλει κάποτε να τόνε μοιρολογήσει όταν ήταν εν ζωή και πήγαιναν με τη βενζίνα στη Λευκάδα.Ξάπλωσε κάτω σαν πεθαμένος κι αυτή τον μοιρολόγησε κανονικά.Επίσης της άφησε ένα πεντακοσάρικο προπολεμικά για να τόνε μοιρολογήσει όταν πεθάνει σαν στερνή του επιθυμία πράγμα που έγινε.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ξεκίνησαν να λέγονται στα χωριά μας από τα παιδιά του δημοτικού σχολείου όταν δασκάλα ήταν η Μουρκέλου Γιωργία.

Του Χριστού τα πάθη λέγονταν παλιότερα ακόμη, μάλλον και τον προηγούμενο αιώνα.

Τα κάλαντα του Λαζάρου αποτελούσαν πάντα μέρα γιορτής που τιμούνταν ανάλογα.Απο τις αρχές του αιώνα έβγαινε ο Νίκος Μουτζφλός με ζουρνά και με τους Πριντζιπαίους κομπανία που είχαν βιολί.
Μόλις γύρισε από την Αμερική με το κλαρίνο συνέχισε να βγαίνει ακόμη λίγα χρόνια μέχρι που τον διαδέχτηκε ο Γιάννης Αρίκας που είχε ξεκινήσει σαν πολλά υποσχόμενος οργανοπαίκτης.
Απο το 1960 σχηματίστηκε καινούρια δεύτερη ζυγιά με τον Γιάννη το Καπλάνη κλαρίνο. Από το 1985 συνεχίστηκε το έθιμο από το Νιόνιο Κωπανέλο κλαρίνο.

Οι εισπράξεις τα πρώτα χρόνια γίνονταν σε είδος 80 με 100 κουλούρια-χωριάτικα λαδοκούλουρα Λευκάδος-και 80-100 αυγά.Μετά την κατοχή το 1944-1945 αρχίσανε δειλά δειλά να δίνουνε καμιά δεκάρα κι αυτό αποτελούσε είδηση.

Το σημαντικότερο είναι η ωραία ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν μέσα στη νύχτα 6-10 άτομα με κλαρίνο και βιολί που περνούσαν απο Κατωχώρι -Βλυχό-Γένι ψυχαγωγώντας τον κόσμο που το περίμενε με αγωνία.Πολλές φορές γίνοταν παρεξήγηση άν δεν πήγαιναν κάπου.

Σε κάποια σπίτια που το περίμεναν πολύ ήτανε του Φιλιπάγγελου, Σπύρου Τσίνκου, Περικλή Παπά, Πανούτσου,Αντρέα Μπαρμπάκου, Μαλέντζη κλπ
Σε κάποιων το σπίτι η πόρτα δεν άνοιξε ποτέ...για λόγους τσιγκουνιάς.

Μια αλλη φορά μια γυναίκα έβρισε τον άντρα της που την ξύπνησε τα μεσάνυχτα με τη κομπανία του κι αυτός την έσπασε στο ξύλο χαλώντας την όλη ατμόσφαιρα.
Κάποια άλλη άρχισε τις κατάρες μόλις πήγαν εκεί οι Λαζαριστές και ο άντρας της τής έσπασε στο κεφάλι τη λάμπα.Έτσι λύνονταν με συνοπτικές διαδικασίες οι αρνήσεις για όσους είχαν πρόβλημα εκείνα τα χρόνια.

Τώρα το έθιμο εξακολουθεί να γίνεται έστω και αν δεν το περιμένουν όπως παλιά οι άνθρωποι όμως το θέλουν και πολύ σπάνια κάποιος δεν ανοίγει την πόρτα του.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ



φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής



Ποίημα του Νάνου Βαλαωρίτη

Παρακαλώ το παρακάτω ποίημα του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη να μην εκληφθεί ως παράφραση του συμβόλου της πίστεως μας,αλλά σαν μια δήλωση της πίστεως στη Εκκλησία που είναι χωρίς ανθρώπινη εξουσία στην απελευθέρωση από τα δεσμά της θρησκοληψίας και την ένταξη στον αγώνα για φώτιση του αθώου και δημιουργικού πνεύματος ενάντια στη πονηρία των νέων φαρισαίων κάθε υποτιθέμενης "Εκκλησίας"τους.

Το ποίημα αυτό αποτελεί δίκοπο μαχαίρι και οφείλω να πω πως σε αρκετά σημεία του με βρίσκει κάθετα αντίθετο -ειδικά δε στα σημεία της υλιστικής παράκρουσης- όμως οφείλω να αναγνωρίσω την καλλιτεχνική αξία του και την διάθεση του για γόνιμο αντίλογο και για τούτο το προτείνω σαν ερέθισμα προβληματισμού ο μεν ποιητής ξέρει τι πιστεύει κι ας μας βρίσκει αντίθετους εμείς ξέρουμε ή απλά αντιτιθέμεθα για λόγους φιλότιμου προφύλαξης της παράδοσης;

Η παράδοση μας είναι άριστη ένας Θησαυρός που όμως εύκολα ξεπουλάμε κι αποχωριζόμαστε αν δεν γνωρίζουμε δεν ξέρουμε σε βάθος την αξία του και τις βάσεις όπου αυτή στηρίζεται.

Παρακαλείστε οι πιο εξοικειωμένοι ή πιο εξειδικευμένοι να μας φωτίσετε περαιτέρω...

"Πιστεύω

Πιστεύω σε μια χημική ένωση Πατέρα Παντοκράτορα
Πιστεύω σε μια ηλεκτρική εκκένωση Άγιο Πνεύμα
Πιστεύω σ' έναν Γιο Μονογενή που βγήκε από το σπέρμα
Πιστεύω σε μια φυσική εξέλιξη Μητέρα Αειπαρθένα
Πιστεύω σε μιαν Εκκλησία διακόπτρια του φωτός
Και σε δώδεκα Απόστολους του Έρωτα
Πιστεύω σ' ένα Εσταυρωμένο Δέντρο
και σε μιαν αρχική ουσία Π
Πιστεύω σ' έναν άγνωστο παράγοντα
Που γεννάει την περιέργεια
πιστεύω σ' ένα πονηρό και σ' ένα αθώο πνεύμα
Πιστεύω σε μιαν ωραία γυναίκα
Που θα με κάνει ευτυχισμένο
Πιστεύω στη μεγάλη δύναμη της φαντασίας
Που μπορεί στην κόλαση να δει έναν παράδεισο
Στο καθετί που βλέπω που ακούω που μαντεύω που αγαπώ
Πιστεύω
Πιστεύω σ' έναν άνθρωπο αποφυλακισμένο
Απ' τα δεσμά της σκέψης του του φόβου του το αυγό
Άγιος ελεύθερος στον Αιώνα τον Άπαντα.

(Συλλογή Α8, Α12: Εστίες μικροβίων, 1997)

ας δούμε τώρα και το σύμβολο της πίστεως πρωτότυπο και μετάφραση


φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Ορθοδοξία

Το Σύμβολο της Πίστεως
1. Πιστεύω εις ενα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

2. Καί είς ενα Κύριον Ιησούν, Χριστόν, τόν Υιόν τoυ Θεoύ, τόν μονογενή, τόν εκ του Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων των αίωνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιον το Πατρί, δι' ου τά πάντα εγένετο.

3. Τόν δι' ημας τούς ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών καί σαρκωθέντα εκ Πνευματος 'Αγίου και Μαρίας της Παρθένου καί ενανθρωπήσαντα.

4. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημων επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα καί ταφέντα.

5. Καί αναστάντα τήν τρίτη ημέρα κατά τάς Γραφάς.

6. Καί ανελθόντα εις τούς ουρανούς καί καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.

7. Καί πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζωντας καί νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.

8. Καί εις τό Πνευμα τό 'Αγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν,τό εκ του Πατρός εκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υιω συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλήσαν διά των Προφητών.

9. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν καί αποστολικήν Εκκλησίαν.

10. Ομολογω εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.

11. Προσδοκω ανάστασιν νεκρων.

12. Καί ζωήν του μέλλοντος αίωνος. 'Αμήν.

1. Πιστεύω σε ένα Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, δημιουργό του ουρανού και της γης, όλου του ορατού και αόρατου κόσμου.

2. Πιστεύω και σε ένα Κύριο, τον Ιησού χριστό, τον γιο του Θεού το μονογενή, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιώνια. Φως από το φως, αληθινό Θεό, που γεννήθηκε και δε δημιουργήθηκε, ομοούσιο με τον Πατέρα, δια του οποίου Ιησού όλα δημιουργήθηκαν.

3. Αυτόν που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και σαρκώθηκε από το ’γιο Πνεύμα και την Μαρία την Παρθένο και έγινε άνθρωπος.

4. Και που σταυρώθηκε προς χάρη μας επί Ποντίου Πιλάτου και θυσιάστηκε και ενταφιάστηκε.

5. Και που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές.

6. Και που ανέβηκε στους ουρανούς και κάθεται δεξιά του Πατέρα.

7. Και που πάλι θα επιστρέψει με δόξα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δε θα έχει τέλος.

8. Πιστεύω και στο 'Αγιο Πνεύμα, το κύριο, αυτό που δίνει ζωή, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτό που μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται, το οποίο μίλησε με το στόμα των προφητών.

9. Πιστεύω, στην Εκκλησία που είναι μία, αγία, καθολική και αποστολική.

10. Ομολογώ ένα βάπτισμα για τη συγχώρεση Των αμαρτιών.

11. Περιμένω με ελπίδα την ανάσταση των νεκρών.

12. Και τη ζωή στη μέλλουσα βασιλεία του Θεού. Αμήν.

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Είναι δυνατό να πιστεύουμε κάτι που αγνοούμε είναι δυνατό να παπαγαλίζουμε ποιηματάκια που η σημασία τους για τη ζωή μας είναι καταλυτική και να μην ξέρουμε τι αυτά προσπορίζονται και τι νοήματα εκφράζουν;

Κι όμως είναι! το κάνουμε για όλους τους τομείς του πολιτισμού ανεξαιρέτως.Καιρός να το αλλάξουμε και να προχωρήσουμε μπροστά στην υλοποίηση αυτών που με τα λόγια υποστηρίζουμε και με τα έργα παραλείπουμε .

Θα διαπιστώνετε κι εσείς ότι υπάρχουν λεπτές έννοιες και πολύ μεγάλη προσοχή στην επιλογή των λέξεων που αποτελούν το Πιστεύω, θα θέσω μερικά ερωτήματα που προσωπικά με προβληματίζουν κάθε φορά που το βλέπω και θα δώσω τις προσωπικές μου απαντήσεις με πιθανή πλάνη.]

Αυτό που λέμε εδώ είναι: δείτε έχει σημασία και δίνει φως στη ζωή μας και είναι τόσο κοντά τόσο φανερό.

Α.ς το εξετάσουμε λέξη λέξη πρόταση πρόταση.Και ας ξεδιαλύνουμε τα συμπυκνωμένα μηνύματα και νοήματα του.

Αυτά όλα τα θέματα αποτελούν διακρίσεις και εξειδικεύσεις με θεολογικό και ιστορικό περιεχόμενο που απλά επιδιώκουν να διευκρινίσουν το θεολογικό χαρακτήρα και το ιστορικό του υπόβαθρο δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε περισπούδαστη ανάλυση και περιοριζόμαστε απλά στην θέση που η μη εξειδικευμένη μας γνώση μας αφήνει να διακρίνουμε.


φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

Ας δούμε λοιπόν:

1. Πιστεύω σε ένα Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, δημιουργό του ουρανού και της γης, όλου του ορατού και αόρατου κόσμου.

Τι είναι η βασιλεία του Θεού;

-για μένα είναι η επικράτηση του πνεύματος της δημιουργίας και των αξιών έναντι στις δυνάμεις της διάλυσης και της αποδόμησης σε κάθε επίπεδο υλικό και άυλο,σημαίνει ειρήνη ηρεμία αγάπη δικαιοσύνη δημοκρατία αλληλεγγύη αδελφοσύνη με ένα λόγο ευτυχία

Τι νόημα έχει η ανάσταση των νεκρών και γιατί η ελπίδα μας ανατίθεται σε αυτή;

-Η ανάσταση των νεκρών είναι η διατήρηση της υπόστασης μας στο άχρονο και αέναο σύμπαν δηλαδή αυτό που μένει από μας τις προσπάθειες μας τις θυσίες μας τα επιτεύγματα μας σε κάθε εκδήλωση του είναι μας.Πιστεύουμε ότι τίποτε δεν είναι μάταιο και το κάθε τι έχει το νόημα του ασχέτως αν μας είναι ξεκάθαρο ή κατανοητό.

πως το βάπτισμα και μάλιστα το μοναδικό οδηγεί στη συγχώρεση των αμαρτιών;

-το βάπτισμα είναι καθορισμός ή επαναπροσδιορισμός μας ειδικά δε των αξιών και της πορείας που αυτές καθορίζουν δεν μπορεί κανείς να παλεύει σε αντίθετα στρατόπεδα για τούτο οφείλει να επιλέξει το ένα και μοναδικό που θα καταταγεί και θα υπηρετήσει με προσοχή και περίσκεψη.

Η συγχώρεση των αμαρτιών προκύπτει έμμεσα από το βάπτισμα μέσω της επανατοποθέτησης στο δρόμο της δημιουργίας και άρα τον καθαρισμό από τα έργα της αποδόμησης.


Πως γίνεται να πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας των ορθοδόξων έχει την αλήθεια;

αφού ούτε μια και καθολική είναι-υπάρχουν τόσες άλλες καθολική ,διαμαρτυρόμενη,κλπ -

ούτε Αγία: ξέρουμε δα τι είναι και ο κλήρος-απαρτίζεται σε μεγάλο μέρος απο άρπαγες- και οι υποτιθέμενοι πιστοί

ούτε κάν αποστολική, κι ας υπάρχουν ακόμη και σήμερα κάποιοι απόστολοι του χριστιανικού πνεύματος και ιεραπόστολοι.

-Δεν το πιστεύουμε σαν υπαρκτό απλά θα το θέλαμε όλοι οι άνθρωποι να είναι κάτω από την ίδια σκέπη του δόγματος της αδελφοσύνης και της αυτοθυσίας αλλά δεν το καταφέρνουμε, ούτε καν όσοι ήδη ισχυριζόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί, αφού έχει σηκώσει κάθε έθνος ή ομάδα εθνών -με πολιτικά κριτήρια- την παντιέρα του και υποτάσσεται σε οτιδήποτε εκτός των αξιών αυτών.

Πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας πρέπει να είναι θα θέλαμε να είναι Μία Μοναδική-Καθολική: για ολους ανεξαιρέτως ασπρους μαύρους μπλε,

Αγία δηλαδή να αποτελούμε σύνολο αγίων που πράττουμε με βάση το πνεύμα της διδασκαλίας του παραδείγματος του Χριστού,

Αποστολική δηλαδή ο καθένας μας να είναι απόστολος της πίστεως του Χριστού φορέας δηλαδή του πνεύματος του που διαχέει τα μηνύματα του.

Τι είναι όμως το άγιο πνεύμα γιατί να το συνδοξάζουμε και να το συμπροσκυνούμε εντέλει γιατί είναι κύριο ζωοποιό και γιατί το ξεχωρίζουμε απο το Θεό δημιουργό και τον γιό του την ενανθρωπισμένη του μορφή και το οποίο μάλιστα υποτίθεται μίλησε με το στόμα των προφητών;

-Αν δεχτούμε ότι ο κόσμος είναι όλον αδιαίρετο τότε δεν είμαστε σε θέση να σκεφτούμε παρά μόνο ένα πράγμα, αν αντιθέτως νοιώθουμε την πολλαπλότητα του κόσμου εννοούμε και την πολλαπλότητα των συνδυασμων του οπότε είτε μιλαμε για θεο είτε για χριστό είτε για άγιο πνεύμα είτε για αγίους είτε για εμάς οφείλουμε να βρίσκουμε τα στοιχεία που μας ενώνουν και μας ''χωρίζουν'' δηλαδή μας κάνουν αντιληπτικά διακριτούς.

Το άγιο πνεύμα είναι η ψυχή της δημιουργίας εκείνο που συνδέει τα πάντα και εκφράζεται διαχρονικά -το εκφράζουν οι προφήτες οι διαχρονικοί άνθρωποι- είναι η θεϊκή διάσταση που δίνει ζωή είναι η κύρια διάσταση του θείου αλλά και μπορούμε να τη διακρίνουμε σαν προερχόμενο προέκταση του δημιουργού στον αντιληπτό σε μας κόσμο κι έτσι από το δημιουργό και την εναθρωπισμένη του έκφραση τον ιό του.

Με άλλα λόγια είναι μια άλλη πλευρά από τις τρεις σημαντικές για την αντίληψη μας.Αυτή που διαχέεται σε λόγους και έργα και δίνει ζωή είναι ο Θεός μέσα μας που μπορεί ακόμα και να εκφραστεί μέσα από ανθρώπους ,για τούτο είναι εξίσου αξιόλογο και χαρακτηρίζεται συνδοξαζόμενο και συμπροσκυνούμενο

2. Πιστεύω και σε ένα Κύριο, τον Ιησού χριστό, τον γιο του Θεού το μονογενή, που γεννήθηκε από τον Πατέρα προαιώνια. Φως από το φως, αληθινό Θεό, που γεννήθηκε και δε δημιουργήθηκε, ομοούσιο με τον Πατέρα, δια του οποίου Ιησού όλα δημιουργήθηκαν.


Γιατί πιστεύω ότι ο Ιησούς είναι Κύριος και τι σημαίνει κύριος;

επίσης τι νόημα έχει ο τονισμός του σαν "γιος του Θεού" και μάλιστα μονογενής,

τι νόημα έχει αν γεννήθηκε από τον πατέρα προαιώνια;,

Γιατί λέμε ότι είναι φώς απο το φώς;

τι νόημα έχει αν γεννήθηκε και δεν δημιουργήθηκε;

γιατί μας ενδιαφέρει αν είναι της ίδιας ουσίας με το πατέρα;

και πως είναι δυνατό να δημιουργήθηκαν όλα διαμέσου αυτού;

Οι προσωπικές μου απαντήσεις που επαναλαμβάνω είναι πιθανόν να είναι λανθασμένες είναι οι εξής:

-Κύριος είναι αυτός που ηγείται και φωτίζει με τη διάνοια του, το πνεύμα του και το παράδειγμα του.

-Μονογενής ο Χριστός μας αφού δεν αποδεχόμαστε πολλούς ισάξιους του πνευματικού μας οδηγού, ούτε κάν δεύτερο, αλλά δεν περιμένουμε και κανέναν άλλο είναι μια δήλωση μοναδικότητας του.

-Γεννήθηκε προαιώνια σημαίνει ότι δεν είναι μια απλή ανθρώπινη ύπαρξη αφού η αξία της για το ανθρώπινο είδος είναι καταλυτική για τη διαχρονικότητα της ύπαρξης της και για την ουσία, το νόημα της ύπαρξης και δράσης αυτής.Για και τούτο
ονομάζουμε προαιώνιο οτιδήποτε δεν επηρεάζεται και δεν υπάγεται στο καθεστώς του χρόνου, δεν έχει αρχή μέση και τέλος είναι μόνιμο διαχρονικό.

-Είναι ο Χριστός φώς απο το φώς του πατέρα υπο την έννοια ότι η φύση του αν και ιστορικό όν είναι θεία και ίδια με του Θεού που τον ενέταξε στων ανθρώπων την ιστορία χωρίς να τον δημιουργήσει όπως όλους τους ανθρώπους αλλά με θαυματουργικό τρόπο μέσω της παρθένου που ονομάζουμε Παναγία ,να γεννηθεί σαν άνθρωπος και να μοιραστεί ιστορικά την ανθρώπινη φύση,την χρονικά περιορισμένη και θνητή.

-μέσω του Χριστού άλλαξαν όλα για πάντα στον ανθρώπινο βίο αλλά και μέσω της θείας του υπόστασης είναι και δημιουργός του παντός ένα αδιαίρετο αν και διακριτό- για την ατελή κρίση μας- με το Θείο στοιχείο και το άγιο πνεύμα


3. Αυτόν που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και σαρκώθηκε από το ’γιο Πνεύμα και την Μαρία την Παρθένο και έγινε άνθρωπος.

-μέσω της ύπαρξης του ιστορικού προσώπου του Χριστού[ που έγινε άνθρωπος αν και θεία φύση,] κι αυτό λένε οι γραφές έγινε μέσω της θαυματουργικής γονιμοποίησης της παρθένου Μαρίας από το άγιο Πνεύμα, επιτυγχάνεται η δυνατότητα της σωτηρίας των ανθρώπων που μετανοούν για την πορεία τους και αλλάζουν αυτή την πορεία χαράζοντας το δρόμο τους με νέες αξίες τις αξίες που δίνει με τη διδαχή και το παράδειγμα του ο σωτήρας ο Χριστός.


4. Και που σταυρώθηκε προς χάρη μας επί Ποντίου Πιλάτου και θυσιάστηκε και ενταφιάστηκε.

ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο αποδεικνύεται ότι υπήρξε την εποχή του Ποντίου Πιλάτου και ότι θυσιάστηκε οικειοθελώς και πέθανε μαρτυρικά αφού βασανίστηκε και σταυρώθηκε μα ενταφιάστηκε φυλασσόμενος.

5. Και που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές.

ο Χριστός αν δεν αναστήθηκε δεν έχει τη θεία φύση για τούτο η ανάσταση είναι κυρίαρχη ειδικά στους Ορθοδόξους, αντιθέτως ιστορικά αποδεικνύεται ότι όλα έγιναν όπως έλεγαν αιώνες πριν οι προφητείες στις γραφές ότι ενταφιάσθηκε πεθαμένος και αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες.

6. Και που ανέβηκε στους ουρανούς και κάθεται δεξιά του Πατέρα.

ο Χριστός δεν ανέβηκε βεβαίως κάποια σκάλα ούτε έχει θρόνο ο Πατέρας σαν άλλος Δίας για να καθίσει στα δεξιά του,απλά μεταφορικά εννοούμε ότι ξαναβρήκε τη θέση του μεγέθους και της ποιότητας του.

7. Και που πάλι θα επιστρέψει με δόξα για να κρίνει ζώντες και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δε θα έχει τέλος.

Πάλι όμως έχουμε μια μεταφορική εικόνα η οποία μας κάνει γνωστή την ιστορική επανένταξη του Χριστού με το τέλος της ιστορίας του ανθρώπου, όπου θα φανούν στον αγώνα και το δρόμο που εκείνος έδειξε πως οι άνθρωποι έπαιξαν το ρόλο που τους αναλογούσε ή όχι.

Εντέλει στη συνέχεια του παντός ενταγμένοι άπαντες οι θνητοί θα πορεύονται αενάως σαν υλικό της διαρκούς ύπαρξης με τους κανόνες του Χριστού που εντάσσονται στο σχέδιο του για το σύνολο του παντός που δεν έχει τέλος.

φωτογράφος Ιερομόναχος Γεννάδιος Δεμερτζής

ο Χριστός θα επιστρέψει με δόξα δηλαδή πασιφανώς κι όχι κρυφά θα το αντιληφθούν άπαντες πιστοί και μη για την κρίση αυτό δεν σημαίνει ότι θα στηθεί δικαστήριο αλλά ότι ο καθένας που δημιουργούσε με βάση τις αξίες προσμετράται σαν δημιουργικό υλικό κατά τα πρότυπα του Χριστού ενώ τα υπόλοιπα είναι αμελητέα και άχρηστα κατάλοιπα.

Οι φωτογραφίες είναι απο το αρχείο της Εκκλησίας της Ελλάδος τραβήχτηκαν στο άγιο Όρος και αλλού απο τον φωτογράφο Ιερομόναχο Γεννάδιο Δεμερτζή.

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΓΕΝΑΡΗΣ



ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2009
ΔΕΚΑΤΟ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΛΕΥΚΩΜΑ ΚΑΤΩΧΩΡΙ

Για δέκατη συνεχή χρονιά εκδόθηκε το ετήσιο λεύκωμα ημερολόγιο με επιμέλεια του Σπύρου Σκλαβενίτη [Τασούλα] φέτος η θεματική ενότητα είναι η μουσικοχορευτική παράδοση του νησιού μας, μέσα από εικόνες του χτες παρελαύνουν γνωστές φιγούρες, συγγενικά πρόσωπα και αγαπημένοι φίλοι που κάποιοι μάλιστα έχουν ήδη περάσει στην ιστορία.

Το αφιερώνω στους Λευκαδίτες της διασποράς και ειδικά στο Χρήστο Καββαδά Μπαρμπάκο που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και τον Αντρέα Καββαδά Μπαρμπάκο στην Παλλήνη Αττικής.
Για δείτε τι λεβεντιά έχει ο γέροντας στο πάλκο καλά μου φιλαράκια!







Θα παρουσιαστεί πλήρως και το φωτογραφικό υλικό καθώς και η μικρή αναφορά του ημερολογίου στο θέμα αυτό αλλά να το παραγγείλετε για να βοηθήσετε το έργο του λαμπρού λαογράφου που δουλεύει πάνω στα θέματα αυτά για αρκετές δεκαετίες τώρα, εξάλλου το ποσό είναι μηδαμινό -15 ευρώ στοιχίζει- μπορείτε να τηλεφωνήσετε απευθείας στον Σπύρο Σκλαβενίτη Τασούλα στο κινητό του 6979725939 

Το ίδιο θα ισχύει και για τα υπόλοιπα λευκαδίτικα προϊόντα που παρουσιάσαμε και θα παρουσιάσουμε αφού θα οργανώσουμε μια μικρή έκθεση τους με δυνατότητα να παραγγελθούν και να αποσταλούν στο σπίτι σας ταχυδρομικά.

Εννοείται ότι δεν ασχολούμαστε με το εμπόριο, αυτό είναι μια προσφορά μας ειδικά σε κείνους τους φίλους που βρίσκονται στο εξωτερικό ή τέλος πάντων σε μέρος που δεν είναι εύκολο να τα βρούνε ή να τα παραγγείλουν αν και συνήθως δίνουμε και τις πληροφορίες των προμηθευτών που υπάρχουν στην ιστοσελίδα τους.


Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟ ΤΡΑΚΤΕΡ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΑΚΟΥ


Ενα τρακτέρ PORCHE είχε έρθει στο Κατωχώρι και δούλεψε καλά στα μέρη μας.
Τώρα η αίγλη της εταιρείας είναι διεθνής και τα τρακτέρ που κατασκεύασε αναπαλαιώνονται αναδεικνύοντας την ομορφιά του σχεδιασμού άλλων εποχών.

Το τρακτερ του Βενιζελάκου όταν το πρωτοείδα ήμουν παιδάκι τεσσάρων χρονών και ήρθαμε στο Κατωχώρι με τη φλορέτα του μπάρμπα Τόλια Πατρώνου και το πατέρα μου Μήτσο Νικολή τρικάβαλο απο το Βλυχό,-τότε ήμουνα σα τζιτζιφρίγκος καλογιάννος- ήταν σε λειτουργία και ήταν έτσι καλογυαλισμένο όπως στη φωτογραφία, που μου έκανε εντύπωση η νοικοκυροσύνη και η αγάπη του ιδιοκτήτη του γιαυτό.

Είχα ακούσει για το όνομα Πόρσε και το είχα συνδέσει με πολύ γρήγορα αυτοκίνητα και πίστεψα επομένως ότι ήταν ένα πολύ γρήγορο τρακτέρ...!

Ρώτησα τον πατέρα μου τίνος είναι και κείνος βλέποντας το θαυμασμό μου για το τρακτέρ έκανε κάτι άλλο καλύτερο αντί να μου πεί, μου φώναξε τότε το συχωρεμένο το Βενιζελάκο.
Εκείνος χάρηκε που είδε τον πατέρα μου-ήταν φίλοι- και χαμογελούσε ήδη όταν τον είδε κι ερχόταν προς το μέρος μας, αλλά γέλασαν και τα μουστάκια του όταν ο πατέρας μου του είπε για το τρακτέρ και το μικρό του θαυμαστή.

Θυμάμαι ακόμη πόσο έμοιαζε στο θείο μου τον Αργύρη-αδερφό του πατέρα μου- αλλά εκείνο που θαύμασα ήταν το γέλιο του πηγαίο και ηχηρό τόσο που με ξάφνιασε,επίσης θαύμασα την οικειότητα και την καλοσύνη του. Μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη τόσα χρόνια.Το θυμήθηκα βλέποντας την παραπάνω φωτογραφία.Ένιωσα όπως τότε δέος...και θαυμασμό για τον άνθρωπο και τις κατασκευές του.

Το Βενιζελάκο δεν τον έχω ξαναδεί να μιλήσουμε, αλλά όποτε πέρναγε απο το σπίτι με το τρακτέρ χαιρετιόμαστε και του έκανα νόημα και κείνος τότε γκάζονε το μοτέρ ενώ σφυρίζε με τη κόρνα μετα μανίας όπως κάνουμε στους γάμους.

Λυπήθηκα όταν μου είχε πει ο πατέρας μου εδώ και χρόνια πως: είχε πεθάνει
-τότε- εδώ και ένα χρόνο, όταν τον ρώτησα -αφού επέστρεψα απο τις σπουδές μεγάλος πιά-πως και δεν φαίνεται πουθενά .

Μου τον θυμίζει πολύ ο γιός του όταν τον βλέπω,
φτυστός ο άτιμος και στη κοψιά αλλά και στη νοικοκυροσύνη και το πηγαίο χιούμορ του που το συνόδευε το πηγαίο ηχηρό γέλιο .

Το τρακτέρ το είδα παροπλισμένο σε ένα χωράφι και το εκτίμησα για την αντοχή του στο χρόνο, τριαναπέντε χρόνια στον ήλιο και τη βροχή και σου δίνει την αίσθηση ότι αν του αλλάξεις λάστιχα και του βάλεις καύσιμο είναι έτοιμο να οργώσει ξανά.

Μου έδωσε την ιδέα να κάνω εδώ αφιέρωμα στην καθημερινή ζωή
και τις αξιες των αγροτών, ψαράδων, μελισσοκόμων και κάθε ανθρώπου του μόχθου που τόσο θαυμάζω κι εκτιμώ.
θα προσπαθήσω έτσι να κρατήσω ζωντανό το πνεύμα και τη θύμηση των ανθρώπων αυτών.

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΘΥΜΗΣΕΣ

Εικόνες και θύμησες
για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι
Τις προάλλες βγήκα και τράβηξα μερικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Βλυχού που ξέρω και χάνεται σιγά σιγά μετ εξελισσόμενο.
Είναι γωνιές θέματα και πρόσωπα που έχουμε δει, αλλά μάλλον δεν τις παρατηρούμε όπως κάνει o φακός που αποθανατίζει ασπρόμαυρα όπως στο παρελθόν...


ΒΑΡΚΑΚΙ ΤΥΠΟΥ ΠΡΙΑΡΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΡΗΧΑ ΝΕΡΑ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ ΛΕΥΚΑΔΟΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΉ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ
. Ο καπετάν Μήτσος Καββαδάς Νικολής το έδωσε στο Χρήστο Κολόμπα για την επαγγελματική άδεια αφού για 30 χρόνια ψάρεψε με όλους τους γνωστούς τρόπους πυροφάνι-Πρια- [εξ ου και ΠΡΙΑΡΙ δηλαδή βάρκα για πριά] παραγάδια,δίχτυα,κλαριά,βόλους...με μένα και τη κυρά Ελένη.

"Ο ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ" ΠΡΙΑΡΙ ΞΥΛΙΝΟ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΒΆΡΚΑΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

Ο Νικολάκης το πριάρι μου μετά το καλαφάτισμα και το βάψιμο έγινε σαν καινούργιος.Δυστυχώς θα παραμείνει για λίγο έτσι και μετά στην αχρηστία.
Με αυτό το πριάρι ψάρευα με κάθε τύπου ψάρεμα μαζί με τον πατέρα μου Δημήτρη Καββαδά Νικολή .Ο πατέρας μου βγήκε νωρίς στη σύνταξη επειδή είχε από παιδάκι μέσα στη  θάλασσα και έτσι στα 45 του ήταν ένας συνταξιούχος.Όπως λέει τότε ξεκίνησε να δουλεύει περισσότερο αφού άρχισε να καλλιεργεί τα χωράφια ελιές περιβόλι κήπους επιπλέον έφτιαξε το βαρκάκι αυτό ξεκινώντας επαγγελματικά ψάρεμα μαζί με τη μάνα μου και μένα. Εζησα έτσι όλους τους τρόπους επαγγελματικού ψαρέματος και το έκανα σαν βοηθός επαγγελματία:
Δίχτυα σε αποστασιά και βόλους , παραγάδια, πυροφάνι και μαύρισμα, κλαριά για γαρίδες χέλια, παγίδες για προσφορίτους, πινολόγο.
Παρόλο που έχω βαπτιστεί στη θάλασσα δεν έχω μάθει στη πραγματικότητα να ψαρεύω επειδή παρόλο που ξέρω τι και  πως δεν μου αρέσουν τα ψάρια.Το έκανα όσο χρειάστηκε για να βοηθάω τον πατέρα μου και την οικογένεια μου. Βέβαια τη αξία του κάθε πράγματος τη καταλαβαίνει κανείς όταν το στερηθεί. Ετσι και στη περίπτωση μου λυπήθηκα ιδιαίτερα όταν ο πατέρας μου το πούλησε για να πάρει τα χρήματα για την επαγγελματική άδεια που αλλοιώς θα την έχανε αφού είχε γεράσει και δεν είχε την απαιτούμενη ευλυγισία για τη χρήση του σκάφους οπότε μοιραία θα το άραζε.
Προσωπικά μου ήρθε ταμπλάς όταν έμαθα ότι το πούλησε και μάλιστα χωρίς να με ρωτήσει θεωρώντας αυτονόητο ότι εγώ δεν θα το χρησιμοποιήσω. Το ένιωσα σαν προδοσία και μου κακοφάνηκε.Ενιωσα σα να χάθηκε ένας φίλος.
Βρήκα λοιπόν τον Χρήστο Κολόμπα  που το είχε αγοράσει για την άδεια και το είχε αράξει έξω στο καρνάγιο δίπλα στο δρόμο το πριάρι να το σκοτώνει ο Ήλιος και η αχρηστία.
Του λέω το θέλω να το φτιάξω μου το δίνεις; Πόσα θέλεις;
Μου λέει οκατακόσια ευρώ ενώ το είχε πεταμένο και δεν άξιζε ούτε τριακόσια από τη ζημιά που είχε πάθει τόσα χρόνια, τέλος πάντων λέω έχω τετρακόσια τώρα και τα υπόλοιπα σιγά σιγά θέλεις;
Θέλω μου λέει.
Παίρνω το Νικολάκη τον ξύνω, τον καίω με καμινέτο να φύγουν οι παλιές μπογιές, βάζω τζίβα και μίνιο στους αρμούς, το καλαφατίζω,το περνάω με μίνιο, το βάφω , του βάζω μοράβια και το ξαναρίχνω στη θάλασσα σαν καινούριο [μόνο τριάντα χρόνων σκάφος].
 Όλα αυτά μόνος ενώ το σκάφος άν και ξεραμένο ζυγίζει κοντά μισό τόνο, εκεί η εμπειρία που είχα συσσωρεύσει από παιδάκι φάνηκε άμεσα τα έκανα όλα με κλειστά μάτια με τη μία και εύκολα.
Οι χωριανοί που πέρναγαν και ήξεραν την ιστορία  μου έλεγαν διάφορα περνώντας, ειδικά τα γεροντάκια που ψάρευαν με είχαν κατασυγκινήσει.Φούσκωνα κι εγώ σαν γαλοπούλα από περηφάνεια. Εκανα όλο το καλοκαίρι βόλτες με τα κουπιά.
Μετά αναγκάστηκα να το αποχωριστώ. Όταν το χειμώνα έμαθα ότι ο Κολόμπας κακοπήρε το πατέρα μου που πήγε να φροντίσει το πριαράκι- να δεί μήπως έχει νερά από τη βροχή κι άν είναι καλά δεμένο, του λέει το σκάφος είναι δικό μού ο γιός σου δεν το έχει ξεπληρώσει οπότε άστο όπως είναι.
Αηδίασα από το ποιόν του ανθρώπου και για το τι είπε και σε  ποιόν το είπε.Αν το είχα μπροστά μου θα του πέταγα τα άντερα έξω.Το ίδιο βράδυ πάω στο χωριό μετά το τηλεφώνημα με το πατέρα μου βρίσκω το κολόμπα και του λέω δε το θέλω το πριάρι να το πάρεις πίσω.
Κάνει να μου ψελίσει πως έχασε από την υπόθεση αυτή και του λέω δεν φτάνει που μου έδωσες πέντε σανίδες ανοιχτές και ήθελες το βάρος τους σε χρυσάφι δεν φτάνει που πήρες το μισό δεν φτάνει που στο δίνω πίσω καινούριο και χωρίς να σου ζητάω τα χρήματα μου, μου λές ανόητε άνθρωπε ότι έχασες;
-Δεν έχασες κέρδισες του λέω,
 Έπρεπε να του πώ και τα υπόλοιπα που σκεφτόμουν: -αλλά η βλακεία σου και η κακότητα σου σε έκαναν να χάσεις αυτά που θα μπορούσα να  σου δώσω.

Ναι θα μπορούσα,  όχι σαν ηλίθιος που προσπορίστηκε πως ήμουν "γιατί έχω για πέταμα τα χρήματα μου  που με έπιασε κότσο και μου πούλησε το σκάφος ακριβά" όπως μάθαινα ότι έλεγε  από καλοθελητές αλλά η κακολογία δεν με απασχολούσε είναι ίδιον των ηλιθίων και προφανώς έδειχνε το ποιόν του.
Η σταγόνα όμως που έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι ήταν η προσβολή μου στο γέροντα μου
γιατί η αξία κάποιων πραγμάτων μπορεί να μη μετριέται αλλά υπάρχουν και όρια και πάνω από τα ξύλα είναι το φιλότιμο και οι άνθρωποι-.

Τα έχασε από το μένος μου δεν ήξερε κι ούτε του είπα ποτέ τι και γιατί -τον είχα μισήσει δεν θα του έκανα τη χάρη να του πώ τι έκανε και πως είχε λάθος.
Ούτε και στο πατέρα μου, το είπα το έθαψα το θέμα ακόμα νομίζει πως απλά δεν μπορούσα να βγάλω άδεια και το έδωσα πίσω σαν άχρηστο κι ότι απλά ήταν μια επιπόλαια απόφαση και εν θερμώ δράση.

Όμως καθοδήγησα το θείο μου το Ζώη και του το πήρε το σκάφος από το ξυπνοπούλι για εκατό ευρώ αφού είναι τέτοιος το γουρούνι θέλει χτύπημα στη μουσούδα λέει ο σοφός λαός.
Κράτησα και τη μηχανή με το τρόπο μου και τώρα όταν το βαρεθεί κι ο θείος μου γιατί θέλει συντήρηση θα περάσει στα χέρια μου με άδεια αυτή τη φορά.

Αλλά τι κρίμα να μην αφήνουν οι κρατούντες τα ξύλινα μετά την πώληση της επαγγελματικής άδειας να χρησιμοποιούνται σαν ερασιτεχνικά... γιατι σαν αναψυχής τι να τα κανει κανείς πόσες βαρκάδες να κάνει πια;

Η παράδοση της γλυκιάς θαλπωρής και απλότητας σε μια εικόνα!

το παλιό χασάπικο του συχωρεμένου μπάρμπα Νίκου Καββαδά Καραλή δίνει μια επισημότητα με τα ψηλά ξύλινα κουφώματα του.

ότι απέμεινε από το πατρικό της θειά Μαρίτσας και της Τούλας μετά τη μετασκευή του να θυμίζει όμορφες εποχές και δόξες του με το σφυρήλατο κάγκελο του και τα χυτευτά του σκαλοπάτια.
προσοχή στη λεπτομέρεια σε κορνίζες και σε υδροροές για να μαθαίνουν και οι νεώτεροι μερακλήδες

Απο τα πιο όμορφα και παλιά σπίτια του χωριού το καλοσυντηρημένο Αρχοντικό της Οικογένειας Παπακωστόπουλου κι απο δίπλα το ελαιοτριβείο.


παράθυρα αξιοζήλευτης ομορφιάς κι αρχοντιάς αλλά και μαστοριάς γιατί τότε τα ξύλα δεν έπαιζαν ήταν σαν ατσάλι και τα εργαλεία όλα χειρός.
αυτή κι αν είναι είσοδος με μαρμαρόπετρα στο κατωφλι και τζαμλίκι με σφυρήλατο καγκελάκι στο φωταγωγό
δείτε κάγκελα του προηγούμενου αιώνα δουλεμένα στη φωτιά και το αμόνι σκέτο κέντημα μερακλή ανθρώπου μάστορα με Μι κεφαλαίο!
Για δε τη δουλειά των πετράδων και τυφλός καταλαβαίνει την γνώση και την αντοχή της στο χρόνο τους σεισμούς και τις καιρικές συνθήκες ενός αιώνα
Το σπίτι του μπάρμπα Τουρκοπέτρου
πιο απλό και μικροκαμωμένο αλλά με προσεγμένη δουλειά και μερακλήδικη.
Τα παιδιά και τα εγγόνια του δε,το κράτησαν με σεβασμό και γνώση σαν καινούριο.
μικρά και χαριτωμένα παράθυρα με ιδιαίτερο ταμπλαδάκι
είσοδος ταμπλαδωτή σύγχρονη αλλά με σχέδιο ταιριαστό και όμορφο.

το ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ του Σουσάνη έχει πολλά στοιχεία για παραπέρα μελέτη και παραδειγματισμό περβάζια μεστά παραθυρόφυλλα απέριττα από τάβλες
κορνίζα κεραμιδιών από τις λίγες τόσο όμορφες και απλές στο Νησί
καμινάδα και λεπτομέρεια διαφοράς στο σοβάτισμα πρόσοψης και πλαϊνής όψης
το σπίτι του Νόντα Σκλαβενίτη από τα ομορφότερα του χωριού
όλη η γειτονιά ένα στολίδι
Οι απόμαχοι της σκληρής εργασίας...
Αυτό το φορτηγάκι δούλευε επι 50χρόνια κι έχει κουβαλήσει ελιές και λάδι όσο κάμποσα τραίνα μαζί.
Βάζω στοίχημα πως αν βρεθεί κανείς μερακλής να το δείξει στη μερσεντές θα το αγοράσουν για κειμήλιο.Είναι από τα πρώτα της εταιρίας στην Ελλάδα
το μπακάλικο του μπάρμπα Μάντζου
χαμηλό και πέτρινο ασοβάτιστο και γοητευτικό δείγμα χωριάτικου πέτρινου εποχής
Αντισεισμικό με διακόσμηση και κάγκελα ξύλινα
ΈΝΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Από σεβασμό δεν έχει βαφτεί ο τοίχος για να μη χαθεί το μήνυμα της Αντίστασης.
Δίπλα στο ξυλουργείο του μπάρμπα Κώστα Νάη στο σπίτι του Σουσάνη
υπέροχος διάκοσμος σοβά και κάγκελο σφυρήλατο περιωπής

Καλλονές στη σειρά τα μέσα σπίτια του χωριού σαν κορίτσια σε καλλιστεία
ο γιατρός Μεταξάς έδωσε νεοκλασικό χαρακτήρα στο πατρικό του ταιριαστό και απέρριτο το στόλισμα του πολύ πετυχημένο
Πέτρινο απέριττο και διαχρονικό κλασικό προπολεμικό των αδερφών Καββαδά Νάη


Αφού κι άραξε ο Καπετάν Μήτσος γεύεται κι απολαμβάνει την πίτα του.
Πίσω από την απόλαυση της αυθεντικής κουζίνας κρύβεται κάτι που ξέρουμε όλοι όσοι την αγαπάμε: κόπος και γνώση

και βέβαια μια άξια νοικοκυρά

επί το έργον




Το πορτόνι από το περιβόλι του μπάρμπα Σπύρου Καββαδά με το γεφυράκι και το ρυάκι στο κατώφλι, θυμίζουν καταστάσεις πολύ παλιές και πάντοτε γοητευτικές για τη φυσικότητα τους.

Ο κόπος του θείου Αποστόλη Καββαδά Νικολή όπως κι όλων όσων βάζουν κηπευτικά απέδωσε και φέτος καρπούς γευστικούς και αγνούς.
Έτσι η θεία Νίκη θα έκανε και πάλι τα θαύματα της στην κουζίνα. Αφού τα πόδια και η υγεία δεν της επιτρέπουν να βοηθήσει και πολύ στη σκληρή δουλειά του κήπου, που ο θείος φαίνεται να χαίρεται ιδιαιτέρως.
Τα παλικάρια φαίνονται από μακριά...

τα καταστήματα του παρελθόντος κλειστά πια. Άλλα μετατράπηκαν σε σαλόνια κι άλλα τα μετέτρεψε ο χρόνος και η αχρηστία σε ερείπια.

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ
Το ποίημα

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι
το κείμενο

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Άγγελος Σικελιανός ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Αγιος Νικήτας ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ανακοίνωση ανάλυση απόκριες κούλουμα Αποστόλης Μαυροκέφαλος απόψεις ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΙΧΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΕΙΟ ΔΕΡΠΦΕΛΔ αρχιτεκτονική Αστεία ασφάλεια ΆυλονΣχεδιασμός αυτοκίνητο ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ αυτοπροστασία Βαλαωρίτης ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΝΑΝΟΣ Βιβλίο ΒΙΟΛΙ ΒΛΥΧΟ βλυχό γενεολογία ΓΕΝΙ Γένι ΓΙΑΟΥΖΟΣ γλέντι γλυκά ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ Διασκέδαση διατήρηση ντόπιων σπόρων ΔΙΑΥΛΟΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ δικαιοσύνη δίκτυο ανταλλαγής σπόρων και αγαθών ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Εγκλήματα έθιμα ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ εκδόσεις ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ εκπαίδευση ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2014 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Ελληνικότητα εξυγείανση Εορταστική κουζίνα επικαιρότητα έργα ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ευζείν ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΖΑΜΠΕΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ζωγραφική ΖΩΓΡΑΦΟΣ θάλασσα ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ιατρικά θέματα πρόληψης ΙΣΤΟΡΙΑ ιστορία ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ιστοριούλες διδακτικές ΚΑΒΒΑΔΑΙΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΥΗ ΑΡΧΑΙΑ καθημερινές συνήθειες Καθημερινότητα ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ κάλαντα πρωτοχρονιάς καλλιτέχνες ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ καïκια κερδίζοντας κινηματογράφος ΚΙΟΥΡΤΟΙ ΚΛΑΡΙΝΟ ΚΛΕΑΡΕΤΗ ΔΙΠΛΑ ΜΑΛΑΜΟΥ κοινωνία Κόλπος Βλυχού ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑ κουζίνα ΚΡΗΝΕΣ ΚΡΗΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΛΑΔΟΠΙΤΑ Λαϊκές εκφράσεις ΛΕΛΕΓΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑ ΛΕΥΚΑΔΑ 1800 ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ Λευκαδίτικα μαχαίρια λευκαδίτικη κουζίνα λιμάνι Οδυσσέα Λιμάνι του Οδυσσέα ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ λογοτεχνία ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ μοντελισμός μουσείο ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΛ.ΚΥΡ. μουσική μουσική παράδοση μουσικοί ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ μπουράνο μύθοι αισώπου ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Νικόλαος Δ.Καββαδάς ΝΙΚΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ντοκυμαντέρ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ οικονομία Ομηρική Ιθάκη ορθή διατροφή Πάλη για τα αυτονόητα ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ παράδοση ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΛΕΝΤΙ πατριδογνωσία Πέλιτη περιβάλλον πίστη ΠΟΙΗΣΗ ποίηση πολιτική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ πολιτική αυτοπροστασία ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ πολιτιστικά ΠΟΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ποτά πριάρι ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ πρόσωπα ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΡΟΤΑΡΥ-ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ σκαρί ΣΚΙΑΔΑΣ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ Σοφια Καλογεροπούλου ΣΟΦΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΑΜΟΣ στατιστικά ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ ΣΥΒΟΤΑ σύγχρονη αρχιτεκτονική ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σύγχρονη ιστορία ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2010 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΣΕΙΣ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012 Η ΝΕΟΛΑΙΑ σύλλογος Βλυχου ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΛΥΧΟΥ ΓΕΝΙΟΥ ΣΥΜΟΛ συνέντευξη ΣΥΝΘΕΤΗΣ συνταγές ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΧΙ Ταινίες τέκτονες-μασόνοι-ροταριανοί τηλεόραση ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ τοπία ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΛΗΑΡ τραγουδιστές υγεία ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΠΟΡΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΜΝΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ Φάνης Καββαδάς ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ φωτογραφίες φωτογράφοι Χειροτεχνία ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΨΑΡΕΜΑ

Δημοφιλείς αναρτήσεις


www.vlicho.blogspot.com

www.vlicho.blogspot.com

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ
κάντε κλίκ για χαρτη κόλπου