Το "βελγικό πείραμα" κι ο πόλεμος κατά της φοροδιαφυγής
Η ιδέα αυτή φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, πολύ καλή και ήταν ο λόγος που με έσπρωξε να κάνω μια πρώτη μικρή έρευνα γύρω από τις πραγματικές δυνατότητες που έχει μια χώρα να επωφεληθεί από την περιστολή αν όχι πάταξη της φοροδιαφυγής.
Για να μπορέσω να κάνω μια χειροπιαστή για τους αναγνώστες σύγκριση, πήρα την κατάσταση που επικρατεί στο Βέλγιο, μια χώρα λίγο πολύ ισοδύναμη προς την Ελλάδα σε πληθυσμό, για τους κατοίκους της οποίας, λένε, ότι είναι πρωταθλητές στο σπορ της φοροδιαφυγής.
Επιπλέον, το Βέλγιο, αν και πιο αναπτυγμένο οικονομικά από την Ελλάδα, δεν απέχει πολύ από αυτήν αν λάβει κανείς υπόψη του ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, το ΑΕΠ του το 2009 φθάνει στα 339 δις 057 εκατ. ευρώ ενώ της Ελλάδας το ίδιο έτος φθάνει στα 240 δις 420 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια είναι κατά 100 περίπου δις μικρότερο από το βελγικό. Όμως, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το 2009 πάντοτε, σε μονάδες σταθερής αγοραστικής δύναμης, πράγμα που μας επιτρέπει να κάνουμε ακριβείς συγκρίσεις μεταξύ των εισοδημάτων ενός Έλληνα και ενός Βέλγου, ήταν -σύμφωνα πάντα με τους υπολογισμούς της Eurostat- για τον πρώτο 23.200 μονάδες και για τον δεύτερο 28.100 μονάδες το χρόνο.
Το λένε οι Βέλγοι για την πάταξη της φοροδιαφυγής : Η εγκυρότερη ίσως άποψη στο Βέλγιο για την πάταξη της φοροδιαφυγής είναι αυτή του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας του Βελγίου, του Guy Quaden. Αυτός, πιστεύει ότι, με βάση τα αποτελέσματα των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών που «ξετρύπωσαν» φοροδιαφεύγοντα εισοδήματα που αντιστοιχούν σε φόρους ύψους ενός (1) δις. ευρώ, ότι, οι "φορομπηχτικές" υπηρεσίες μπορούν στην καλύτερη των περιπτώσεων – αν δηλαδή αναδιαρθρωθούν, εξοπλισθούν κατάλληλα, αυξήσουν σοβαρά το προσωπικό τους και προσλάβουν ανθρώπους με ειδικές γνώσεις περί τα φοροτεχνικά- να πετύχουν επιπλέον φορολογικές εισπράξεις από 1έως 2 μάξιμουμ δις ευρώ.
Με άλλα λόγια το δημοσιονομικό πρόβλημα του Βελγίου δεν λύνεται, η τρύπα του προϋπολογισμού του (ελλείμματα) δεν γεμίζει. Παρά ταύτα το βελγικό Υπουργείο Οικονομικών για να κτυπήσει όπου και όπως μπορεί την φοροδιαφυγή, ύστερα από πολλές μελέτες- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή είναι βεβαίως πολύ πιο εύκολο να γίνει στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως στους ελεύθερους επαγγελματίες (γιατρούς, δικηγόρους κ.λ.π.). Αλλά το συμπέρασμα είναι πως η πραγματική φοροδιαφυγή δεν προέρχεται από αυτές τις κοινωνικο - επαγγελματικές κατηγορίες αλλά από τις πολύ μεγάλες και μεγάλες επιχειρήσεις που διαθέτουν στρατιές φοροτεχνικών εμπειρογνωμόνων, ειδικών νομικών-δικηγόρων και φυσικά πολλών χρημάτων που τους βοηθούν να επινοούν «νόμιμους» τρόπους φοροδιαφυγής.
Από αυτή την πρώτη έρευνα μου πληροφορήθηκα ότι οι διαφθορείς του φορολογικού συστήματος δεν είναι καν αυτές οι πολύ μεγάλες και μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτές που διαφθείρουν τους πάντες είναι οι τράπεζες οι οποίες προσφέρουν στους πλούσιους πελάτες τους σπέσιαλ «προϊόντα» και υπηρεσίες ειδικά προσανατολισμένες στην επιτυχή φοροδιαφυγή τους. Για το λόγο αυτό και ο κ. Quaden δίνει απελπιστικά χαμηλά νούμερα εισπράξεων από μια συντονισμένη κρατική δράση εναντίον της φοροδιαφυγής αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο πλέον επίσημος αριθμός για την βελγική παραοικονομία λέει ότι αυτή ισοδυναμεί προς το 22% του ΑΕΠ της χώρας, δηλαδή, το 2009 διαφεύγει φορολογητέα ύλη από τους Βέλγους γύρω στα 75 με 80 δις ευρώ.
Τέλος, το βελγικό υπουργείο οικονομικών περνάει αυτές τις ημέρες από τη Βουλή ένα νόμο για τη σύσταση ειδικής υπηρεσίας τύπου ΣΔΟΕ που θα ασχολείται μόνο με τον έλεγχο των βιβλίων των μεγάλων και πολύ μεγάλων επιχειρήσεων η οποία θa αρχίσει να λειτουργεί το 2010 με αρχικό προσωπικό 200 ατόμων. Έχοντας υπόψη την Ελληνική πραγματικότητα, και το δυσθεώρητο ύψος της παραοικονομίας που ξεπερνά το 22% της αντίστοιχης βελγικής, και την ανυπαρξία τεχνολογικών υποδομών πάταξης της φοροδιαφυγής, και την ανυπαρξία ενός «διπλού» ΣΔΟΕ που το δεύτερο τμήμα του θα είναι επανδρωμένο και με πολύ κόσμο και με «σαΐνια» περί τα νομικά – φορολογικά για την ανεύρεση κάθε μαύρης τρύπας στις μεγάλες επιχειρήσεις και ιδιαίτερα στις τράπεζες και τέλος δε, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την εκτίμηση του διοικητή της βελγικής κεντρικής τράπεζας πως ό,τι και να κάνουμε, το μόνο που μπορούμε να πετύχουμε είναι 1 δις ευρώ μεγαλύτερες εισροές στα κρατικά ταμεία από την φοροδιαφυγή, άντε, αν είμαστε πολύ προσεκτικοί, οργανωμένοι, επίμονοι και… τυχεροί, αυτό το 1δις ευρώ με κόπο μπορεί να γίνει 2 δις. ευρώ το χρόνο, αναρωτιόμαστε, αν οι κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωσταντίνου, όταν μιλάνε για την πάταξη της φοροδιαφυγής, έχουν συνειδητοποιήσει και ποιες ακριβώς είναι οι δυνατότητες της ελληνικής διοίκησης, και πόσο αυτή μπορεί να μεταρρυθμισθεί και να βελτιωθεί και σε ποιο χρονικό διάστημα. Κι ακόμη, είναι σε θέση να τα βάλει με τις μεγάλες και πολύ μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως με τις τράπεζες που διατηρούν, για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους και τις δικά τους ειδικά συμφέροντα, παραρτήματα στις πιο απίθανες γωνιές του κόσμου στους πιο εξωφρενικούς φορολογικούς παραδείσους ;
Προ ημερών ένας Γαλλο-ιταλός ειδικός περί τα ηλεκτρονικά, εργαζόμενος στον τραπεζικό κολοσσό HSBC που έχει παράρτημα στη Γενεύη, "μπήκε" κατά λάθος στα υπερ απόρρητα στοιχεία για τους κρυφούς λογαριασμούς πελατών της τράπεζας και τους τύπωσε. Στη συνέχεια παρέδωσε τους καταλόγους αυτούς στην γαλλική κυβέρνηση η οποία εντόπισε μεταξύ αυτών των χιλιάδων ονομάτων, 3.000 Γάλλους, υπεράνω κάθε υποψίας, που έκρυβαν τα χρήματα τους σ΄ αυτή τη τράπεζα.
Ο Γάλλος "τυφλοπόντικας" αποκάλυψε ότι εκτός από Γάλλους οι κατάλογοι του περιέχουν και πάρα πολλές άλλες εθνικότητες μυστικο-καταθετών μεταξύ των οποίων και πολλούς Έλληνες. Το ερώτημα μας είναι απλό: θα ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση τα ονόματα τους από την γαλλική κυβέρνηση για να δούμε τέλος πάντων και εμείς οι απλοί πολίτες ποιοι καρχαρίες συμπατριώτες μας κρύβονται σ αυτή την ελβετική τράπεζα;
Newstime.gr
πηγή http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/12/blog-post_9756.html#ixzz0ZyHlJrxk
Αναρτήσεις
