Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ή ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ
Ο ρόλος του πνευματικού ανθρώπου στη διαδικασία της παράδοσης της ιστορίας στη λήθη απο τους πολλούς και αδιάφορους , είναι απλά το ενδιαφέρον και η δραστηριοποίηση για την συνέχιση της ζωής ακόμη και του υποπόδιου των ποδιών της ιστορίας.
Ένα τέτοιο "απλό" παράδειγμα είναι κι αυτό εδώ:
«Γυρτός που βρέθηκα ξανά στο αχάριστο τραπέζι»
Κ.Γ. Καρυωτάκης
Ο ποιητής Κ.Γ. Καρυωτάκης (1896 –1928) πέρασε ένα διάστημα της παιδικής του ηλικίας στην Λευκάδα (ο πατέρας του ως νομομηχανικός εργάστηκε σε πολλά μέρη της Ελλάδας) κι έτσι στα στενά της πόλης που σήμερα περπατάμε, κάποτε περπάτησε κι εκείνος. Πολύ αργότερα ο Καρυωτάκης, σαν δημόσιος υπάλληλος, ύστερα από ανοιχτή ρήξη, λόγω της αδέκαστης συνείδησής του, με τον τότε υπουργό Μιχάλη Κύρκο, μετατέθηκε στην Πρέβεζα, απ’ όπου ξαναεπισκέφτηκε την Λευκάδα, γράφοντας μάλιστα στον αδερφό του: «Την περασμένη Κυριακή επήγα στην Λευκάδα και είδα τι διαφορά μπορεί να υπάρχει μεταξύ ανθρώπων που χωρίζονται με ταξίδι μισής ώρας. Εδώ δεν βλέπει κανείς παρά χωριάτες».
Είναι πράγματι αξιοπρόσεκτο πως λίγες μέρες πριν την αυτοκτονία
του ο Καρυωτάκης μπορούσε να διακρίνει την διαφορά πολιτισμού
ανάμεσα στα δύο αυτά μέρη - έτσι καταρρέει η άποψη κάποιων
που ιχυρίζονται ότι στην ψυχική κατάπτωση που βρισκόταν θα
έβλεπε "μαύρο" ακόμα και... το Παρίσι!
Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως ένας τόσο ευφυής
άνθρωπος θα αυτοκτονούσε απλά και μόνο για μια δυσμενή
μετάθεση που δεν κράτησε ούτε ένα μήνα.
* * *
75 χρόνια αργότερα (2003) η Πρέβεζα πασπαλίζει με σκόνη το αίμα του Καρυωτάκη, αφήνοντας το σπίτι που διέμενε (Δαρδανελίων 12) στα νύχια της εγκατάλειψης. Το τραπεζάκι που έγραψε τα τελευταία του ποιήματα – κόσκινο απ’ το σαράκι κι απ’ την φθορά – μου το παραχώρησε η κυρία Πόπη, η τότε σπιτονοικοκυρά του ποιητή, που κοντά εκατό χρονών σήμερα θυμάται:
«Τα βράδια τον ακούγαμε που περπατούσε πάνω κάτω μέσα στην κάμαρη. Ύστερα άνοιγε το συρτάρι του τραπεζιού κι εκείνο έτριζε… Μετά ησυχία! Φαίνεται θα ’γραφε. Σε λίγο σηκωνόταν κι άρχισε πάλι να βηματίζει πάνω κάτω… Εγώ με την θεία μου κοιμόμαστε δίπλα… Μια πόρτα μάς χώριζε… Ήτανε το πάτωμα από σανίδες και τον ακούγαμε. Κι αυτό κάθε βράδυ… Πολλές φορές ως το πρωί…»
Η κυρία Πόπη καταγόταν απ’ την Καρυά Λευκάδας. Όταν της ζήτησα το τραπέζι για να το επισκευάσω και να το εκθέσω στην Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, με την υπόσχεση αν ποτέ γίνει Μουσείο Καρυωτάκη στην Πρέβεζα να επιστραφεί, με κοίταξε και είπε: «Εγώ για την ιδιαίτερη πατρίδα μου θα έδινα και την ψυχή μου, αλλά τι να το κάνεις αυτό το πράγμα, δεν είναι για παρουσιασμό!»
Μάζεψα λοιπόν έναν σωρό από σαρακοφαγωμένα ξύλα – έτσι έγινε ύστερα από τόσα χρόνια το τραπέζι, παρατημένο στην αυλή, έρμαιο στις καιρικές συνθήκες, βαμμένο με τρεις στρώσεις λαδομπογιάς – και προσπάθησα, εγώ ο άσχετος από πάσης φύσεως τεχνική εργασία να το επισκευάσω. Στα περισσότερα σημεία, τρίβονταν λες κι ήταν από φελιζόλ!..
Ήταν κυριολεκτικά σαν να προσπαθούσα ν’ αναστήσω έναν νεκρό! Έξι μήνες κράτησε η επισκευή και οι εργασίες συντήρησης, οι οποίες ποιος ξέρει πόσο θα κρατούσαν ακόμα αν δεν υπήρχε η πολύτιμη και αφιλοκερδής συνδρομή του Ανδρέα Δ. Μεταξά και του Θωμά Π. Σολδάτου.
Μετά το πέρας των εργασιών, απευθύνθηκα στον δήμο Λευκαδίων και συγκεκριμένα στον συνθέτη κύριο Κυριάκο Σφέτσα, ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή υπεύθυνος για τα πολιτιστικά του δήμου, προκειμένου να μεσολαβήσει ώστε να εκτεθεί το τραπέζι στην Βιβλιοθήκη ή όπου αλλού έκρινε ότι θα ήταν εφικτό.
Εισέπραξα αοριστίες, μιας και «οι επερχόμενες εκλογές», όπως είπε, «δεν μας επιτρέπουν τέτοιες ενέργειες τώρα» (δηλαδή ποιος ασχολείται με τραπέζια, όταν το ζήτημα είναι… τα κουτάλια!).
Απευθύνθηκα και στον Αριστοτέλη Χαραμόγλη. Ιδρυτή της «Χαραμόγλειου Ειδικής Λευκαδιακής Βιβλιοθήκης» (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) Πρόκειται για μια συλλογή 29.000 τίτλων με τα έργα 714 Λευκαδίων και άλλο υλικό που καλύπτει 60 ενότητες λευκαδίτικων θεμάτων τα οποία υπερβαίνουν τις 34.000 και συνεχώς εμπλουτίζεται με νέο υλικό.
Το 1984 δωρήθηκε από τον ίδιο τον συλλέκτη στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας. Το 1987 η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε τον Α. Χαραμόγλη για το έργο του.
Αργότερα η Βιβλιοθήκη (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) αναγράφτηκε στο Bιβλίο των Pεκόρ GUINNSS 1994 ως η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη αποκλειστικού θέματος παγκοσμίως.
Ο Χαραμόγλης ενθουσιάστηκε! Όχι μόνο ήθελε το τραπέζι, αλλά και όποιο άλλο αντικείμενο υπήρχε του Καρυωτάκη. Στο σπιτάκι της Πρέβεζας διατηρούνται ακόμα το κρεβάτι του ποιητή (το στρώμα εξαφανίστηκε από τους θαυμαστές του, αφού όταν επισκέπτονταν το σπίτι… έκοβαν κρυφά κι από ένα κομμάτι!)
ένας μεγάλος καθρέφτης με επίχρυση κορνίζα, ένα ωραίο έπιπλο με νιπτήρα και μια κανάτα. Ευτυχώς που δεν κουβάλησα όλα αυτά τα πράγματα στον Χαραμόγλη, ο οποίος την άλλη μέρα είπε πως το ξανασκέφτηκε και… δεν το θέλει το τραπέζι! Κι όταν του είπα, εκνευρισμένος, πως εγώ ξόδεψα χρόνο και χρήμα για υλικά συντήρησης κι η Λευκάδα δεν έχει ούτε μια γωνίτσα για το τραπεζάκι, υποτιμητικά έβαλε το χέρι στην τσέπη… να μου δώσει τα λεφτά που χάλασα!
Όλα αυτά μ' έκαναν να πιστεύω πως στις μέρες μας δεν υπάρχει και πολύ μεγάλη διαφορά «μεταξύ ανθρώπων που χωρίζονται με ταξίδι μισής ώρας»!
Κρίμα, γιατί ο Χαραμόγλης ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για την Λευκάδα!
Τελικά, μετά από πολλές προσπάθειες… κατάφερα (!!!) να εκθέσω το τραπεζάκι στην Δημόσια Βιβλιοθήκη. Αφού του άλλαξαν χίλιες τοποθεσίες – μέχρι που το έκρυψαν κάτω από το μεγάλο τραπέζι του συμβουλίου –, αφού του έβγαλε κατά λάθος η καθαρίστρια το ένα πόδι, τώρα τυγχάνει κάποιας καλύτερης μεταχείρισης, κατόπιν και της συμβολής της διευθύντριας κυρίας Μαρίας Ρούσσου.
Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στο αίμα και στο έργο του Καρυωτάκη, εμείς οι εναπομείναντες Λευκάδιοι «Δον Κιχώτες», «σκοντάφτοντας στην λογική και στα ραβδιά των άλλων» υιοθετούμε αυτό το… εξόριστο τραπεζάκι, παραδίδοντάς το, ως λείψανο ιερό, στο οστεοφυλάκιο της Ιστορίας.
_________________________
Δημήτρης Ε. Σολδάτος
Περιοδικό «Νέα Λευκάδα», τεύχος 1
Άνοιξη 2003
ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Άγγελος Σικελιανός
ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ
Αγιος Νικήτας
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
ανακοίνωση
ανάλυση
απόκριες κούλουμα
Αποστόλης Μαυροκέφαλος
απόψεις
ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΙΧΗ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
ΑΡΧΕΙΟ ΔΕΡΠΦΕΛΔ
αρχιτεκτονική
Αστεία
ασφάλεια
ΆυλονΣχεδιασμός
αυτοκίνητο
ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
αυτοπροστασία
Βαλαωρίτης
ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΝΑΝΟΣ
Βιβλίο
ΒΙΟΛΙ
ΒΛΥΧΟ
βλυχό
γενεολογία
ΓΕΝΙ
Γένι
ΓΙΑΟΥΖΟΣ
γλέντι
γλυκά
ΓΛΥΚΕΡΙΑ
ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ
ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ
Διασκέδαση
διατήρηση ντόπιων σπόρων
ΔΙΑΥΛΟΣ
ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
δικαιοσύνη
δίκτυο ανταλλαγής σπόρων και αγαθών
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Εγκλήματα
έθιμα
ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
εκδόσεις
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ
εκπαίδευση
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2014
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
Ελληνικότητα
εξυγείανση
Εορταστική κουζίνα
επικαιρότητα
έργα
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
ευζείν
ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
ΖΑΜΠΕΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ζωγραφική
ΖΩΓΡΑΦΟΣ
θάλασσα
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ
ιατρικά θέματα πρόληψης
ΙΣΤΟΡΙΑ
ιστορία
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ
ιστοριούλες διδακτικές
ΚΑΒΒΑΔΑΙΟΙ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΥΗ ΑΡΧΑΙΑ
καθημερινές συνήθειες
Καθημερινότητα
ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
κάλαντα πρωτοχρονιάς
καλλιτέχνες
ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ
ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
καïκια
κερδίζοντας
κινηματογράφος
ΚΙΟΥΡΤΟΙ
ΚΛΑΡΙΝΟ
ΚΛΕΑΡΕΤΗ ΔΙΠΛΑ ΜΑΛΑΜΟΥ
κοινωνία
Κόλπος Βλυχού
ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑ
κουζίνα
ΚΡΗΝΕΣ
ΚΡΗΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΛΑΔΟΠΙΤΑ
Λαϊκές εκφράσεις
ΛΕΛΕΓΕΣ
ΛΕΥΚΑΔΑ
ΛΕΥΚΑΔΑ 1800
ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ
ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Λευκαδίτικα μαχαίρια
λευκαδίτικη κουζίνα
λιμάνι Οδυσσέα
Λιμάνι του Οδυσσέα
ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ
λογοτεχνία
ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
μοντελισμός
μουσείο
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΛ.ΚΥΡ.
μουσική
μουσική παράδοση
μουσικοί
ΜΟΥΣΙΚΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
μπουράνο
μύθοι αισώπου
ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Νικόλαος Δ.Καββαδάς
ΝΙΚΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ
ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ
ντοκυμαντέρ
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
οικονομία
Ομηρική Ιθάκη
ορθή διατροφή
Πάλη για τα αυτονόητα
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
παράδοση
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΛΕΝΤΙ
πατριδογνωσία
Πέλιτη
περιβάλλον
πίστη
ΠΟΙΗΣΗ
ποίηση
πολιτική
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
πολιτική αυτοπροστασία
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
πολιτιστικά
ΠΟΡΟΣ
ΠΟΡΦΥΡΑΣ
ποτά
πριάρι
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ
ΠΡΟΣΩΠΑ
πρόσωπα
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ
ΡΟΤΑΡΥ-ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ
ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
σκαρί
ΣΚΙΑΔΑΣ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ
Σοφια Καλογεροπούλου
ΣΟΦΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ
ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΣΤΑΜΟΣ
στατιστικά
ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ
ΣΥΒΟΤΑ
σύγχρονη αρχιτεκτονική
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
σύγχρονη ιστορία
ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2010 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΣΕΙΣ
ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012 Η ΝΕΟΛΑΙΑ
σύλλογος Βλυχου
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΛΥΧΟΥ ΓΕΝΙΟΥ
ΣΥΜΟΛ
συνέντευξη
ΣΥΝΘΕΤΗΣ
συνταγές
ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΧΙ
Ταινίες
τέκτονες-μασόνοι-ροταριανοί
τηλεόραση
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ
τοπία
ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΛΗΑΡ
τραγουδιστές
υγεία
ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΠΟΡΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ
ΥΜΝΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ
Φάνης Καββαδάς
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
φωτογραφίες
φωτογράφοι
Χειροτεχνία
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΨΑΡΕΜΑ
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Ο Γιαούζος είναι Λευκαδίτικης καταγωγής κλαρινίστας δημοτικής μουσικής των αρχών του μεσοπολέμου, που πιστεύω ότι είναι το κορυφαίο κλαρί...
-
Το μαντολάτο Στο εργαστήριο μέσα στο ειδικό σκεύος, που είναι πάνω από τη φωτιά, ρίχνουν τη ζάχαρη και το μέλι να βράσει, και ανακατε...
-
ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΩΝ...
-
Γλυκό ταψιού Καρύδα ΥΛΙΚΑ 8 αυγά 3 ποτήρια ζάχαρη 3 ποτήρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις 2 κουταλιές σούπας μπέικιν πάουντερ -ή 2 φα...
-
Παρουσίαση της Ειρήνης Βρεττού Τα "Φυλακίσια" ή "Τση φυλακής, όπως ονόμαζαν οι παλιοί τραγουδιστάδες τα δίστιχα, που τ...
-
ΤΑ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ Πριν τρεις μήνες παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων η διπλωματική εργασία του Μάνθου ...
-
ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ-ΖΕΡΒΑΣ-2006 ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ-ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ- 1966 ΛΕΥΚΩΜΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012 Η Ν...
-
"Μετείκασμα" και ο Κινηματογράφος γεννήθηκε. Του Αλέξανδρου Παπαδάκη Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω με απλά λόγια και λόγω επαγ...
-
Ο μουσικός, ο άνθρωπος, η προσωπικότητα Τάκης Καλογερόπουλος, έφυγε τελικά...
-
Παστέλι Λευκάδος Σαν γνήσιος καλοφαγάς ψιλό-μαγειρεύω οπότε βρίσκω ενδιαφέρουσες κάποιες παλιές δυσεύρετες επαγγελματικές συνταγές για εδέσ...