Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

ΦΩΤΕΙΝΟΣ O ΕΥΑΙΝΗΤΟΣ


Καλές οι γιορτές, καλή και η καλοπέραση,
αλλά καλύτερη η ελευθερία και μπορεί να μη το καταλάβατε πως ξαναγίνεστε υπόδουλοι αλλοτριωμένων προτύπων αλλά κοιτάξτε γύρω σας καλά και θα το δείτε αν έχετε μάτια που βλέπουν κι όχι μάτια που κοιτάνε απλά.
Δείτε τα σημάδια:στην αρχή απλές ταμπέλες, μετά έντυπα και βιβλία και ηλεκτρονικά μέσα στο αγώνα για την αλλοίωση της γλώσσας και των ηθών, τέλος το αποτέλεσμα:τα παιδιά σας να πιθηκίζουν μιμούμενα ότι εικόνες τους προσφέρουν αυτοί που σας οδηγούν και σας και κείνα.
Μια χαρά εύστοχα σας πάνε στην λήθη και την αποχαύνωση και στην εύκολη απάρνηση αξιών και εθίμων αιώνιων και διαχρονικών.


Θυμηθείτε τους ''μύθους σας και τις αξίες που εκείνοι προτείνουν'' γιατί ''σβήνεται πολιτιστικά'' πριν καλά καλά να ζήσετε.
Αυτοί μόνοι κράτησαν τη φλόγα άσβεστη σε κείνους τους αγωνιστές που βάλανε πλάτη και σήκωσαν την Ελλάδα από κει που τόσο εύκολα την αφήνετε να πέσει: σε ξένα χέρια κι ως γνωστό τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια.

Είθε ο νέος χρόνος να σας ξυπνήσει από το λήθαργο της ύλης: υπόδουλοι της κοιλιάς σας, σαν τα βουβάλια του Φωτεινού του Ευαίνητου!

{Ευαίνητος> ευ[=καλός]+αίνος[=ύμνος δοξολογία έπαινος ] σημαίνει αυτός που δικαιούται επαίνους για τις αρετές του
χαρακτηρισμός του προέδρου του συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας ''Η Φανερωμένη'' αναφερόμενος στον τέως περιφερειάρχη Δυτ.Ελλαδος Π.Καββαδά}

Σας βλέπω και πικραίνομαι μέσα στην αδιαφορία και την παθητικότητα σας ψάχνοντας τον επιούσιο.
"Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί,τι κερδίζει κανείς αν όλο το κόσμο κερδίσει και χάσει τη ψυχή του;"
Κάποιοι ήθελαν και αξιοπρέπεια και ελευθερία για να μην τους πικραίνει το ψωμί που τρώνε και αυτοί ήταν πρόγονοι μας πάει να πει αίμα μας.
Κάποιοι ανάμεσα στο πλήθος των βουβαλιών αγωνίζονται, τρώνε τα λυσακά τους δεν είναι για περιφρόνηση, δεν είναι για σφαγή ετούτα τα βουβάλια, οταν μυγιασμένα γεμάτα λύσσα κυνηγοί των κυνηγών τους ξαναγίνουν.
Η ιστορία που το ποίημα του Βαλαωρίτη περιγράφει είναι από τη πρόσφατη ιστορία της Λευκάδας βγαλμένη από την εξέγερση των Σφακιωτών [αλήθεια πόσοι ξέρετε ότι το μνημείο αντίστασης στο δρόμο για τους Σφακιώτες τιμά αυτή την Αντίσταση;...!!!] εναντίον των 'Αγγλων κατακτητών του χτες και είναι όχι τυχαία επιλεγμένο για τους συνειρμούς που δημιουργεί.




Βαλαωρίτης Aριστοτέλης
Φωτεινός. Άσμα Πρώτον.
Φωτεινός ο Zευγολάτης [απόσπασμα]

Εκτύπωση
―Πάρ' ένα σβώλο, Mήτρο,
και διώξ' εκείνα τα σκυλιά, που μου χαλούν το φύτρο.
O χερουλάτης έφαγε τ' άχαρα δάχτυλά μου
και στην αλετροπόδα μου ελυώσαν τα ήπατά μου.
Δυό μήνες έρρεψα εδεδώ, εσάπισα στη νώπη
μ' αρρώστια, με γεράματα! Bάσανα, νήστεια, κόποι
γι' αυτό το έρμο το ψωμί! Kαι τώρα που προβαίνει
σγουρό, χολάτο από τη γη, που πριν το φαν χορταίνει
τα λιμασμένα μου παιδιά, να το πατούν εμπρός μου
με τόση απίστευτη απονιά οι δυνατοί του κόσμου!...
Eξέχασες και δε μ' ακούς;... εσένα κράζω, Mήτρο,
διώξε, σου λέγω, τα σκυλιά, που μου χαλούν το φύτρο...

―Eίναι του Pήγα, δεν κοτώ... Γιά κύτταξ' εκεί πέρα
να ιδής· τί θρως που γίνεται, τί χλαλοή, πατέρα!

―Tί Pήγας, τί Pηγόπουλα! Eίν' ο καινούριος κύρης,
που πλάκωσε με ξένο βιό να γένη νοικοκύρης.
Παληόφραγκοι, που πέφτουνε σαν όρνια στα ψοφίμια,
εκείνοι πάντα κυνηγοί και πάντα εμείς αγρίμια.
Kαι συ τους τρέμεις, βούβαλε! Παιδί μες στη φωτιά σου,
που τρίβεις στουρναρόπετρα μ' αυτά τα δάχτυλά σου,
πώχεις τετράδιπλα νεφρά και ριζιμιό στα στήθια,
τους βλέπεις και σε σκιάζουνε! O δούλος, είν' αλήθεια,
λίπο ποτάζει μοναχά, ψυχή κ' αίμα δεν έχει.

[...]

Oλόρθος μένει ο γέροντας, θολός στο πάτημά του,
και καρτερεί το σίφουνα, που μούγκριζ' εμπροστά μου.
Kάτασπρο το κεφάλι του, πυκνό, μακρύ το γένι
στα λιοκαμμένα στήθια του αφράτο καταιβαίνει
σαν ανθισμένη αγράμπελη, που πέφτει από κοτρώνι·
του χρόνου τ' άσπλαχνο γενί και της σκλαβιάς οι πόνοι
το μέτωπό του αυλάκωσαν, του τώχαν κατακόψει.
O ήλιος του φθινόπωρου τού ρόδιζε την όψη
ετύλλωνε τη φλέβα του, του πύρωνε τα χείλη
σαν κάποιος να ξεφτύλιζε, ν' άναβε το καντήλι
της συντριμμένης του ζωής κ' έρριχνε στην καρδιά του
της νιότης όλον τον θυμό και τα παληά όνειρά του.
Ξένος ζυγός δεν έγυρε του Φωτεινού την πλάτη.
Γι' αυτόν, για τους συντρόφους του, τα Σταυρωτά κ' η Eλάτη
ήσαν λημέρια απάτητα κ' εκείθ' ερροβολούσαν
και κάθ' εχτρό, που φύτρωνε, την νύχτα επελεκούσαν.
Tο ρέμμα του Σαρακηνού, τ' άγριο Δημοσάρι
χίλιες φορές το χόρτασε με φράγκικο κουφάρι
κ' ήταν σωρό τα κόκκαλα, που στην Kουφή Λαγκάδα
και στη Nεράιδα ασπρίζουνε γυμνά στην πρασινάδα.
Mόνος ακόμ' απόμενε. Tο Γήταυρο, τον Πάλα,
το Διγενή, το Pουπακιά, τους έφαγε η κρεμάλα,
κι άλλους εσύντριψε ο τροχός. Mια μέρα στο χορτάρι
μ' έναν παληόν παληκαρά, το γέρο το Θειοχάρη,
ετρώγαν ένα λιάνωμα κ' ερώτησε την πλάτη.
Kανείς ποτέ δεν έμαθε τί ξάνοιξε το μάτι
πάνου σ' αυτό το κόκκαλο, κ' ευθύς του λέει: ―«Πατέρα,
μου δίνεις την Aργύρω σου;» –την είχε θυγατέρα
ο προεστός μονάκριβη και πολυγυρεμμένη.
―«Nά 'ναι, παιδί μου, ώρα καλή και τρισευλογημένη!»

Kαι τώδωσε το χέρι του και την ευχή του ο γέρος.
Aπό τα τότε ημέρεψε. Eίχεν αρχίσει ο θέρος
κ' εζήλεψε χερόβολα κι αθεμωνιές κι αλώνι.
Eίδε οι καιροί πού 'σαν κακοί, φαρμακεμέν' οι χρόνοι,
ολόγυρά του συγνεφιά... Xίλιων λογιών θερία
εξέσχισαν το γένος του και παντοχή καμμία.
Συντρίμματα και χαλασμοί. Γαύρα παντού και λύσσα!
Kανένα γλυκοχάραμμα, νύχτα, σκοτάδι πίσσα.
Aρνήθηκε την κλεφτουριά, τα φλογερά όνειρά της
κ' έγινε ζευγολάτης.

Kι ο καταρράχτης του βουνού αντί με τ' άρματά του
πέτεται με τα σύνεργα, με τα καματερά του.
Ήθελε βόιδια κάτασπρα, μεγάλα, τραχηλάτα,
νά 'ναι στεφανοκέρατα, κοντόσφαγα, κοιλάτα.
T' αλέτρι σύμμετρο, βαρύ. Tα ξύλα του κομμένα
πάντα, σε χάση φεγγαριού, δεν είχανε κανένα
ποτέ τους ρόζο ή σκεύρωμα. Ήθελ' από πρινάρι
το χερουλάτη, τα φτερά, τον κέρο, το σταβάρι·
ζυγό και σπάθη από φτελιά. K' ήθελ' από αγριλίδα
νά 'ναι χυτές οι ζεύλες του. Mόνο ψωμί του, ελπίδα
ήτανε το ζευγάρι του. Mόνη κυρά του αφέντρα
στα χέρια του η βουκέντρα.

Γέροντα τον ελάτρευε πάντα κρυφά η Λευκάδα,
τον είχε πολεμάρχο της, χωρίς να πάρη αχνάδα
ξένος κανείς του μυστικού. Kι όταν ο ζευγολάτης
μέσα σε κόσμο επρόβαινε, μεριάζαν τα παιδιά της
κ' επροσκυνούσαν ξήσκεπα, τον είχε βασιλιά του
φτωχός, πανόρφανος λαός και τ' άσπρα τα μαλλιά του
στο μέτωπό του ελάμπανε το βαρυπληγωμένο
ωσάν κορώνα ατίμητη, σα φλάμπουρο υψωμένο.
Πάνου σ' αυτό το είδωλο, σ' αυτόν τον ασπρομάλλη
ακράτητη όλ' η φράγκικη ορμούσε ανεμοζάλη
κ' εκείνος μένει ασάλευτος σα βράχος που προσμένει
στα στήθια του τα ολόγυμνα τη θάλασσα ωργισμένη.
[...]

―K' εγώ, σκουλήκι αγνώριστο, ο Tζώρτζης ο Γρατζιάνος,
αφέντης σου παντοτινός, τύραγνος, άρχοντάς σου.
Aυτό το χώμα, που πατώ, οι πέτρες, τα νερά σου,
ήμερο κι άγριο κλαρί, τ' αγέρι σου, η ψυχή σου,
τα ζωντανά σου, τα παιδιά, το αίμα σου, η τιμή σου,
όλα δικά μου, μάθε το. Bουνού και λόγγου αγρίμι
είτ' έχει τρίχα, είτε φτερό, σιχαμερό ψοφήμι,
το διαβατάρικο πουλί σ' εμέ μονάχ' ανήκει
κι αξίζει το κεφάλι σου λαγόπουλο ή περδίκι.
Γι' αυτ' όθε θέλω θα περνώ κ' εγώ και τα σκυλιά μου,
τίποτε δεν ορίζετε κ' είναι κι αυτή σπορά μου.
Kι ούτ' άλλη τύχη αξίζετε. Γενιά καταραμένη,
δειλή, κακογεράματη, στον κόσμο ακόμα μένει
για να πομπεύη τώνομα και την κληρονομιά της!

Kαι στα στερνά τα λόγια του ένοιωσε ο ζευγολάτης
ότι ένα δάκρυ ενότιζε τ' ασπράδι του ματιού του
κι ολόρθες αναδεύοντο οι τρίχες του κορμιού του.

―Aν εξεράθη το κλαρί, πάντα χλωρή είν' η ρίζα
και μένει πάντα ζωντανό ή ρόδι φάγ' ή βρίζα
αυτό το βόιδι το μανό, π' όσο βαθειά ρουχνίζει
τόσο εύκολα μυγιάζεται κι ανεμοστροβιλίζει
και που το κράζουνε Λαό. Θα σπάση το καρίκι
και θα προβάλη με φτερά μια μέρα το σκουλήκι.
Tότε, πουλί το σερπετό, ποιός ξέρει πού θα φτάση!...

―Δείξε μου αυτό το λείψανο, που θα βρυκολακιάση.
―Eγώ... ο φτωχός, ο Φωτεινός, ο γέρος, ο ξεσκλιάρης,
που ρίχνω εδώ το σπόρο μου για να μου τόνε πάρης,
εγώ, που με τον ίδρωτα τα χώματα ζυμώνω
για να τρώγη άλλος το ψωμί, που τρέχω και κεντρώνω
την αγριλίδα του βουνού και που δεν έχω λάδι
ν' ανάφτω το καντήλι μου και ζω μέσα στον άδη·
εγώ, που με τα νύχια μου αναποδογυρίζω
το λόγγο και τα ριζιμιά, για να σας τα στολίσω
με κλήματα, που δεν τρυγώ και που ποτέ δεν έχω
λίγο κρασί κεφαλιακό, τη γλώσσα μου να βρέχω·
εγ' ο φτωχός ο μυλωνάς, που ζω σ' αιώνια ζάλη
και παίρνω κέρδος, πληρωμή, προσφάγι την πασπάλη,
που δεν ορίζω το παιδί, που πάντα ζω με τρόμο
και που δεν βρίσκω εδώ στη γη για να με κρίνη νόμο·
αυτός, αυτός είν' ο Λαός. T' άψυχο το κουφάρι
αυτό 'ναι το καματερό, το ψόφιο το κριάρι...
Mη ρίξης άλλο φόρτωμα στην έρμη του την πλάτη...

―Συμμάζωξε τη γλώσσα σου τη φιδινή, χωριάτη,
μη μου ξανάφτης τη χολή. Γονάτισε εμπροστά μου
και ζήτησε συγχώρεση για τα λαγωνικά μου...
Δε θες, αντάρτη, δεν ακούς;...

―Kαλύτερα το βρόχο
παρά τα γόνατα στη γη... Άρα-κατάρα τώχω...
Θά 'φιναν λάκκωμα βαθύ και θά 'ταν μέγα κρίμα,
τιμή να θάψω κι όνομα μέσα σ' αυτό το μνήμα.

―Tώρα θα ιδής, παλληκαρά... Aκούστε με, συντρόφοι,
και μη θυμώστε αν λυπηθώ αυτόν τον άγριον όφι...
Nα μας πλερώση τα σκυλιά με τα καματερά του,
και για την τόλμη πώλαβαν τα πέντε δάχτυλά του
να σφεντονίσουν κατ' εμάς, εκεί στο χερουλάτη
να συντριφτούν με το σφυρί... Σ' αρέσει, ζευγολάτη;

Kαι δυο σκιάδες πάραυτα ωρμήσανε κι αρπάξαν
τα βόιδια πού 'ταν στο ζυγό. Δύο άλλοι τον αδράξαν
κ' εδέσανε το χέρι του στο φοβερό χερούλι
με τη σφεντόνα πωύρανε. Ύστερα με τη σκούλη,
αρχίσαν, του κοντόσπαθου, αργά να πελεκάνε
τ' αντρειωμένα δάχτυλα και να περιγελάνε.
Όλο τ' αλέτρι εβάφηκε· το μαύρο το παιδί του
στο χώμα δίπλα εμούγκριζε, σαν νά 'βγαινε η ψυχή του.
K' εκειός ο γέρο δράκοντας χωρίς ούτε ν' αχνίση
εκύτταζε το αίμα του που πότιζε σα βρύση
τη γη του την ταλαίπωρη, και μέσα στην καρδιά του
με μιας αστράφτουν τα παληά τ' ανδραγαθήματά του,
κ' εσπιθοβόλησε στο νου χρυσόφτερ' η ελπίδα
με τη δική του εκδίκηση να σώση την πατρίδα.

Tο Φραγκολόγι εσκόρπισε βουβό κ' εντροπιασμένο
κι αφίνει εκεί το Φωτεινό στ' αλέτρι του δεμένο.


(από το Ένας Pομαντικός, Eρμής 1998)

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ










Το καράβι, συνηθισμένο τάμα των ναυτικών σε στιγμές κινδύνου στη θάλασσα, δεν αποτελούσε στοιχείο διακόσμησης των ελληνικών σπιτιών τα Χριστούγεννα.
Το καράβι, όπως είχε πει ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λαογράφους, ο Δημήτρης Λουκάτος, θυμίζει χωρισμούς. Δεν συμβολίζει οικογενειακές συγκεντρώσεις στη θαλπωρή του σπιτιού, οι οποίες αποτελούν και το κύριο γνώρισμα των ελληνικών Χριστουγέννων.
Σε ένα μόνο σημείο φαίνεται να υπάρχει σύνδεση καραβιού και γιορτών. Σύμφωνα με την κυρία Πολυμέρου-Καμηλάκη,διευθύντρια του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών τα παιδιά των νησιών στις Κυκλάδες αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο, και των παραθαλάσσιων περιοχών της χώρας κατασκεύαζαν με χαρτί και ξύλο ένα ομοίωμα καραβιού, το στόλιζαν με χρωματιστά χαρτιά και σχοινιά και με αυτό γυρνούσαν στα σπίτια και έλεγαν τα κάλαντα. Στο καραβάκι αυτό τα παιδιά φύλαγαν τα γλυκίσματα και τα χριστόψωμα που έπαιρναν ως φίλεμα από τους νοικοκύρηδες, αφού τους είχαν τραγουδήσει τα κάλαντα:
Σένα σου πρέπει, αφέντη μου, καράβι ν' αρματώσεις
Και τα σκοινιά του καραβιού να τα μαλαματώσεις...
Το υπερφυές γεγονός της γέννησης του Χριστού, που στην Ορθόδοξη Ανατολή βιώνεται, περισσότερο, πνευματικά, αποτελεί, εκτός από πηγή ψυχικής ανάτασης και περισυλλογής, με τις πολλές λατρευτικές συνάξεις, και εορτή ευφρόσυνων συναναστροφών, με τη συμπόρευση χριστιανικών και ειδωλολατρικών εθίμων καθ’ όλη την περίοδο του Δωδεκαημέρου (από την παραμονή των Χριστουγέννων έως το πρωί του Αγιασμού).
«Μέσα σε αυτό το εθιμικό πλαίσιο, την ιερή αναγγελία του χαρμόσυνου γεγονότος αναλαμβάνουν οι μικροί καλαντιστές, αν και ο αναγγελτικός ρόλος των καλάντων έχει χάσει πλέον την εθιμική του αναγκαιότητα. Τα κάλαντα, τραγούδια ευχετικά, με επαίνους για το νοικοκύρη και όλα τα μέλη της οικογένειας, ήταν παλαιότερα ευλογία για το σπίτι, ιδιαίτερα όταν η τραγουδημένη ευχή είχε και το μαγικό στοιχείο της παιδικής φωνής. Στις νησιωτικές ή παραθαλάσσιες παραδοσιακές κοινωνίες οι καλαντιστές κρατούσαν ομοίωμα καραβιού (στην ηπειρωτική Ελλάδα, αντίστοιχα, είχαν τα ανάλογα με τις επαγγελματικές ασχολίες αντικείμενα), σύμβολο της ναυτικής τους ταυτότητας, κατασκευασμένο από χαρτί και ξύλο και στολισμένο με χρυσόχαρτα ή αυτοσχέδια χρωματισμένα χαρτιά και σχοινιά, βαμβάκι και κλαδιά. Στο καραβάκι αυτό τα παιδιά φύλαγαν τα φιλέματα των νοικοκύρηδων, όλα συμβολικά και με νοήματα: καρπούς για την καλή σοδειά, χριστόψωμα και γλυκίσματα για την ευτυχία, νομίσματα για τον πλούτο. Η αμοιβή δηλαδή ήταν μια πράξη τελεστική –σε καμία περίπτωση φιλανθρωπία–, αφού ο σκοπός της ήταν ευετηριακός∙ η αφθονία των αγαθών στο σπίτι του νοικοκύρη. Στο πνεύμα λοιπόν προσφοράς και ανταπόδοσης καθαγιαζόταν και το καράβι, κατεξοχήν μέσο βιοπορισμού, και μαζί οι θάλασσες, που θα εξασφάλιζαν την ασφαλή επιστροφή των ναυτικών» σημειώνει η Νικολέττα Περπατάρη υποψήφια Διδάκτωρ Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Συνυφασμένο με αποχωρισμούς και δυσάρεστες αναμνήσεις, όπως επισημαίνει ο Δημήτριος Σ. Λουκάτος, αλλά και ως τάμα των ναυτικών σε στιγμές κινδύνου στη θάλασσα, το καράβι δεν θα μπορούσε να συμβολίσει οικογενειακές συνεστιάσεις θαλπωρής, με παρόντα όλα τα μέλη, ή να τονώσει το οικογενειακό αίσθημα. Για το λόγο αυτό, το καράβι σπάνια αποτέλεσε στοιχείο διακόσμησης των ελληνικών σπιτιών τα Χριστούγεννα.
Εντούτοις, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, συζητήθηκε έντονα στη χώρα μας το ζήτημα κατάργησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου και αντικατάστασής του από το καράβι, δεδομένου ότι αυτό συνδύαζε την παράδοση με την οικολογική συνείδηση. Το ζήτημα βεβαίως δεν ήταν τόσο απλό, καθώς παρουσιάστηκε αδιάσειστη επιχειρηματολογία και από τις δύο πλευρές, με αναφορές σε οικολογικά ζητήματα και προτάσεις από ειδήμονες για χρήση φυτών και δέντρων, πλην του ελάτου. Τα μύρτα, τα σκίνα, οι κουμαριές, η ερυθρελάτη και το καραβάκι με τη γοργόνα προτάθηκαν ως εναλλακτικοί τρόποι χριστουγεννιάτικου στολισμού, άλλοτε με επιχειρήματα με οικολογικό ενδιαφέρον, εφόσον η πλούσια χλωρίδα της ελληνικής γης δεν περιορίζει στην αποκλειστική επιλογή του ελάτου και άλλοτε με ένα εμφανές πάθος για τη στατική κατάσταση της παράδοσης. Το καραβάκι άρχισε λοιπόν να υποκαθιστά το δέντρο ακόμη και σε στολισμούς πλατειών.
Η αντίθετη άποψη ακουγόταν χαμηλόφωνη και μάλλον παράφωνη, άλλο εάν τελικά δικαιώθηκε μακροπρόθεσμα. Η προσέγγιση της πλευράς αυτής στηρίχθηκε στο θέμα της λανθασμένης κοινής αντίληψης για την καταστροφική υλοτομία των ελάτων, στην ελεγχόμενη καλλιέργεια δέντρων, με αποκλειστικό σκοπό την κοπή και τη χρήση για το χριστουγεννιάτικο στολισμό και στο ισχυρό επιχείρημα της εξ Ανατολής καταγωγής του δήθεν ξενικού για τα ελληνικά δεδομένα εθίμου. Την ίδια άποψη υποστήριξε και ο Δημήτριος Σ. Λουκάτος, τονίζοντας τον αιώνιο αναβλαστικό συμβολισμό του χριστουγεννιάτικου δέντρου, τον σχετικό προς το αναγεννητικό περιεχόμενο της θρησκευτικής γιορτής και εξαίροντας τη σημασία του δέντρου, ως θεμελιωτικού παράγοντα σπουδαίων για την οικογένεια εννοιών. Πράγματι, το χλωρό κλαδί πάντα έμπαινε στο ελληνικό σπίτι τις ημέρες του Δωδεκαημέρου, για να φέρει την ελπίδα για την καινούρια ανθοφορία. Για τον παραδοσιακό άνθρωπο, εξ άλλου, η λαμπρότητα, ο εξωτισμός, το φαντασμαγορικό θέαμα, η γραφικότητα και η τελετουργικότητα αποτελούν τεκμήρια αποδοχής, υιοθέτησης βίωσης και αναβίωσης εθίμων.
Καθώς λοιπόν τόσο το καράβι όσο και το δέντρο έχουν ρίζες στην ελληνική παράδοση και ικανοποιούν συνάμα τη λαϊκή ψυχή, η οποία καθορίζει τελικώς και την τύχη των στοιχείων ενός παραδοσιακού πολιτισμού, θα μπορούσαν να συνυπάρξουν, ανάλογα με την αισθητική του καθενός. Και κλείνουμε με την τοποθέτηση του καθηγητή Λουκάτου: «…το καράβι δεν θα πρέπει (ούτε μπορεί) ν’ αντικαταστήσει ολότελα το δέντρο, ως χριστουγεννιάτικο σύμβολο. Το καράβι συντρόφευε παλιότερα, σαν φαναρένιο φωτισμένο τεχνούργημα, τα κάλαντα των παιδιών, στα νησιά. Αντίστοιχα, τα παιδιά της στεριάς και των βουνών τεχνουργούσαν φωτισμένη βυζαντινή εκκλησία, που την έλεγαν Αγιά Σοφιά. Το κλαδί και η πρασινάδα υπήρχαν πάντα στη γενική διακόσμηση των σπιτιών. Ώστε το λεγόμενο “ξενόφερτο” χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν μια πολιτιστική (και εμπορική) τελειοποίηση της γενικής αγάπης των χειμερινών ωρών προς το πράσινο (κάθε άλλο παρά προς το καράβι και τη θάλασσα).
«Δεν μπορούμε λοιπόν να καταργήσουμε το οποιοδήποτε σχηματικό δέντρο (…), πολύ περισσότερο που οι ευχετήριες κάρτες μας έρχονται απ’ όλον τον κόσμο με το συμβολικό δέντρο. Πώς θα εξηγήσουμε στα παιδιά την αντίφαση; Ας μένουν παράλληλα τα διακοσμητικά καράβια (…) χωρίς ανταγωνισμό, και “εκτόπιση” του παγκόσμια αποδεκτού δέντρου».
Η αγωνία των ναυτιλομένων αποτυπώνεται, όπως είναι φυσικό στις συνήθειες της καθημερινής ζωής, της λαϊκής λατρείας, στα τραγούδια και τις παραδόσεις, ακόμη και στα παραμύθια που συνήθως δεν επηρεάζονται από την παράμετρο τόπος. Η λειψανδρία, η ξενιτιά, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές συντελούν στην δημιουργία μιας σειράς εθίμων και λαϊκών εκδηλώσεων που σκοπό έχουν να εξευμενίσουν τις δυνάμεις του κακού.
Το καλό ή κακό ποδαρικό είχε μεγάλη σημασία για το ξεκίνημα των ναυτικών όπως και η παρακολούθηση του φεγγαριού για το κόψιμο του «κερεστέ» (ξυλείας) ναυπηγικής, η επιλογή της ημέρας για το «ρίξιμο» στη θάλασσα του νέου καραβιού ή για να ΄ναι καλοτάξιδο. «Πώς να μην είναι δεισιδαίμων κανείς ...... όταν παλαίη με το άγνωστον και δεν ηξεύρη αν αύριον θα επιπλέη ή θα ποντισθή!», θα γράψει ο Παπαδιαμάντης.
Η μαντική με ποικίλους τρόπους (με το αβγό ή με το εικόνισμα) είναι συνηθισμένη πρακτική για τις οικογένειες κυρίως των ναυτικών, αφού εξαντληθεί η υπομονή της προσμονής και οι προσευχές στα ξωκκλήσια. Η θρησκεία και οι λατρευτικές εκδηλώσεις αποτελούν ασφαλές καταφύγιο για τους ανθρώπους που βρίσκονται συχνά σε κίνδυνο.
άρθρο απο το ιστολόγιο της περιφέρειας Δυτικού Αιγαίου-Κυκλάδων-

Όπως και νά'χει το πράγμα προσωπικά εκείνο που θυμάμαι τις γιορτές είναι οι στρούνες το κέρασμα με χρήματα απο θείους και θείες και τα δώρα όσο πιο απλά τόσο πιο καλά,
η ατμόσφαιρα μετράει η αγάπη και η οικογένεια μαζεμένη η γωνιά και τα μικρά δώρα απλή μικρή υπενθύμιση αγάπης.

σας θυμίζω ότι με μιά σοκολάτα
ή ένα βιβλιαράκι ή παιχνιδάκι

και τα παιδιά σας θα γίνουν ευτυχισμένα αν τα έχετε μάθει να εκτιμούν την αγάπη που δείχνει ένα μικρό δώρο.
Αν τα μάθατε αλλιώς.... ας προσέχατε !!!
όμως θυμηθείτε: ποτέ δεν είναι αργά να μάθει κανείς το σωστό!
Τα πολλά πολλά είναι μάλλον περιττά,οπότε και στενότητα να υπάρχει απλά ας συνεχίσουμε την παράδοση της Αγάπης ,αυτό είναι το νόημα των εορτών όχι η απόλαυση των υλικών ηδονών αλλά η γεύση οικογένειας και η έκφραση αγάπης για την οικογένεια μας αλλά και για όλους, γνωστούς κι αγνώστους,δικούς μας και ξένους,φίλους αλλά και εχθρούς, είναι κατάλληλος καιρός για συγγνώμες και συγχώρεση κι αυτό είναι το καλύτερο δώρο πολλές φορές γιατί είναι λυτρωτικό.
Χρόνια πολλά γεμάτα αγάπη για όλο το κόσμο και την οικογένεια στη Γωνιά της μαζεμένη πάντα ευτυχισμένη.

ΝΑ ΣΑΣ ΤΑ ΠΟΥΜΕ; Kάλαντα Xριστουγέννων και Χρόνια πολλά


Kάλαντα Xριστουγέννων Δημοτικό
Εκτύπωση
Kαλήν ημέραν άρχοντες
κι αν είναι ορισμός σας,
Xριστού τη θεία γέννηση
να πω στ’ αρχοντικό σας.
Xριστός γεννάται σήμερον
εν Bηθλεέμ τη πόλει.
Oι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η κτίσις όλη.
Eν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο Bασιλεύς των Oυρανών
και ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το Δόξα εν Yψίστοις
και τούτο άξιον εστί
η των ποιμένων πίστις.
Eκ της Περσίας έρχονται
τρεις μάγοι με τα δώρα
άστρο λαμπρό τους οδηγεί
χωρίς να λείψει ώρα.


(από το βιβλίο: Θανάσης Nτζούφας, Tα τραγούδια μας, εκδόσεις Kαψάσκη, χ.χ.)



Χριστουγεννιάτικα κάλαντα

Καλήν ημέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θείαν Γέννησιν
να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ τη πόλει.
Οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η κτήσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών
και Ποιητής των όλων.

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός
άγιος και Πνευματικός,
στη γη να περπατήσει
και να μας καλοκαρδίσει.

Αγιος Βασίλης έρχεται,
και δεν μας καταδέχεται,
από την Καισαρεία,
συ' σαι αρχόντισσα κυρία.

Κάλαντα των Φώτων

Σήμερα τα φώτα κι ο φωτισμός
η χαρά μεγάλη κι ο αγιασμός.
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
κάθετ' η κυρά μας η Παναγιά.

'Οργανo βαστάει, κερί κρατεί
και τον Αϊ-Γιάννη παρακαλεί.
'Αϊ-Γιάννη αφέντη και βαπτιστή
βάπτισε κι εμένα Θεού παιδί.

Ν' ανεβώ επάνω στον ουρανό
να μαζέψω ρόδα και λίβανο.
Καλημέρα, καλημέρα,
Καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟ ΤΡΑΚΤΕΡ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΑΚΟΥ


Ενα τρακτέρ PORCHE είχε έρθει στο Κατωχώρι και δούλεψε καλά στα μέρη μας.
Τώρα η αίγλη της εταιρείας είναι διεθνής και τα τρακτέρ που κατασκεύασε αναπαλαιώνονται αναδεικνύοντας την ομορφιά του σχεδιασμού άλλων εποχών.

Το τρακτερ του Βενιζελάκου όταν το πρωτοείδα ήμουν παιδάκι τεσσάρων χρονών και ήρθαμε στο Κατωχώρι με τη φλορέτα του μπάρμπα Τόλια Πατρώνου και το πατέρα μου Μήτσο Νικολή τρικάβαλο απο το Βλυχό,-τότε ήμουνα σα τζιτζιφρίγκος καλογιάννος- ήταν σε λειτουργία και ήταν έτσι καλογυαλισμένο όπως στη φωτογραφία, που μου έκανε εντύπωση η νοικοκυροσύνη και η αγάπη του ιδιοκτήτη του γιαυτό.

Είχα ακούσει για το όνομα Πόρσε και το είχα συνδέσει με πολύ γρήγορα αυτοκίνητα και πίστεψα επομένως ότι ήταν ένα πολύ γρήγορο τρακτέρ...!

Ρώτησα τον πατέρα μου τίνος είναι και κείνος βλέποντας το θαυμασμό μου για το τρακτέρ έκανε κάτι άλλο καλύτερο αντί να μου πεί, μου φώναξε τότε το συχωρεμένο το Βενιζελάκο.
Εκείνος χάρηκε που είδε τον πατέρα μου-ήταν φίλοι- και χαμογελούσε ήδη όταν τον είδε κι ερχόταν προς το μέρος μας, αλλά γέλασαν και τα μουστάκια του όταν ο πατέρας μου του είπε για το τρακτέρ και το μικρό του θαυμαστή.

Θυμάμαι ακόμη πόσο έμοιαζε στο θείο μου τον Αργύρη-αδερφό του πατέρα μου- αλλά εκείνο που θαύμασα ήταν το γέλιο του πηγαίο και ηχηρό τόσο που με ξάφνιασε,επίσης θαύμασα την οικειότητα και την καλοσύνη του. Μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη τόσα χρόνια.Το θυμήθηκα βλέποντας την παραπάνω φωτογραφία.Ένιωσα όπως τότε δέος...και θαυμασμό για τον άνθρωπο και τις κατασκευές του.

Το Βενιζελάκο δεν τον έχω ξαναδεί να μιλήσουμε, αλλά όποτε πέρναγε απο το σπίτι με το τρακτέρ χαιρετιόμαστε και του έκανα νόημα και κείνος τότε γκάζονε το μοτέρ ενώ σφυρίζε με τη κόρνα μετα μανίας όπως κάνουμε στους γάμους.

Λυπήθηκα όταν μου είχε πει ο πατέρας μου εδώ και χρόνια πως: είχε πεθάνει
-τότε- εδώ και ένα χρόνο, όταν τον ρώτησα -αφού επέστρεψα απο τις σπουδές μεγάλος πιά-πως και δεν φαίνεται πουθενά .

Μου τον θυμίζει πολύ ο γιός του όταν τον βλέπω,
φτυστός ο άτιμος και στη κοψιά αλλά και στη νοικοκυροσύνη και το πηγαίο χιούμορ του που το συνόδευε το πηγαίο ηχηρό γέλιο .

Το τρακτέρ το είδα παροπλισμένο σε ένα χωράφι και το εκτίμησα για την αντοχή του στο χρόνο, τριαναπέντε χρόνια στον ήλιο και τη βροχή και σου δίνει την αίσθηση ότι αν του αλλάξεις λάστιχα και του βάλεις καύσιμο είναι έτοιμο να οργώσει ξανά.

Μου έδωσε την ιδέα να κάνω εδώ αφιέρωμα στην καθημερινή ζωή
και τις αξιες των αγροτών, ψαράδων, μελισσοκόμων και κάθε ανθρώπου του μόχθου που τόσο θαυμάζω κι εκτιμώ.
θα προσπαθήσω έτσι να κρατήσω ζωντανό το πνεύμα και τη θύμηση των ανθρώπων αυτών.

ΜΠΑΚΑΡΑΙΟΙ-ΜΠΟΥΚΑΡΑΙΟΙ


1>ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΜΠΑΚΑΡΟΣ-προπροπάππος μου-+ΑΠΟΣΤΟΛΩ ΠΟΡΣΑΝΟΥΛΙΑ ΚΑΒΒΑΔΑ-προπρογιαγιά μου-[αδερφή του Πάνου Πορσανούλια παππού της Χρυσούλας καββαδά του Μήτσου λιανού ζαρατά]
Ο καπετάν Κώστας Μπάκαρος είχε αδερφό το Φώτη που παντρέυτηκε τη ΜΑΡΙΕΤΑ ΜΟΥΡΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΑ κι έκανε το Γεράσιμο.Ο Φώτης πέθανε στο στρατό, κι έτσι η Μαριέτα παντρέυτηκε ξανά.Πήρε τον Γιώργο Λιανο Καββαδά -Βλέπε Λιαναίοι-

Το παρατσούκλι και η ιστορία του:
Μπακαράκι είναι είδος κόκκινου γουβιού με μεγάλο κεφάλι και κοντό σώμα .
Το παρατσούκλι σημαίνει επομένως:"Κοντέ κεφάλα" και δεδομένου ότι ήταν οι περισσότεροι ναυτικοί και εξαιρετικοί ψαράδες και πότες με κατακόκινα ξαναμένα μαγουλάκια- όπως και σήμερα- διάλεξε ο "νονός" το ψαράκι...για την έμπνευση και ήταν απόλυτα αρεστό και ταιριαστό στα πειραχτήρια της εποχής.Αυτή είναι η μία εκδοχή την παραθέτω για το ευχάριστο και το δημιουργικό της φαντασίας του μύθου γιατί περι αυτού πρόκειται όπως δείχνουν τα παρακάτω στοιχεία.

Τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι το 1660 τα αδέρφια Ιωάννης και Δημήτριος με επώνυμο Μπούκαρος απο το ξηρόμερο ήρθαν στο Κατωχώρι με τα κοπάδια τους σαν ψυχογιοί των πρώτων οικογενειών Καββαδά για να φυλάνε σαν βοσκοί και τα δικά τους ζωντανά -αιγοπρόβατα-τους έκαναν ψυχικούς υιοθετώντας τους και γράφοντας τους έτσι στο Λίμπρο του Γκοβέρμου-Στο βιβλίο της κυβέρνησης=δημοτολόγιο της Ενετικής κυβέρνησης-

Ο Κώστας Μπάκαρος ήταν ναυτικός είχε καίκι ιστιοφόρο 6-8 τονων 10 μέτρων και με ορμητήριο το κόλπο του Βλυχού που ήταν τότε το λιμάνι της Λευκαδας με τη μεγαλύτερη κίνηση και διαμετακομιστικό κι εμπορικό κέντρο του νησιού αφού τα καραβάκια ήταν τα λεωφορία και οι νταλίκες της εποχής να σκεφτείται είχε καθημερινό δρομολόγιο για Βόλο.
Ο καπετάν Κώστας λοιπόν πνίγηκε σε καταιγίδα μαζί με όλο το πλήρωμα του καικιού του.

2>Δημήτρης ναυτικός ψαράς -προπάππος μου- πνίγηκε όταν ήταν η Σταθούλα έγγυος τον 3ο τον Τακη+Σταθούλα ΘανασούλαΚαββαδα[αδερφή ΝιόνιουΘανασούλα]προγιαγιά μου μετα το πνιγμό του προπάππου παντρεύτηκε με τον Γιώργο Σαρρή πρόσφυγα απο τα Μουδιανιά Μικράς Ασίας κι έκανε δύο παιδιά τον Πέτρο Σαρρή και τη Μαρία Καγκελάρη

3>Ζαχαρένια+ΝικολήςΚουντούρηςΚαββαδας-βλέπε κουντουραίικο-

3>Δέσπω+ΓιώργοςΜούρκοςΚαββαδάς
4>Γιάννη+ΧριστίναΜπάκαρουΚαββαδά
5>κόρη
4>Πανος+αμερικάνα
5>γυιός-γιώργος;-
4>Δήμητρα+------------Απο Άρτα
5>
5>

3>Τάκης-ψαράς ναυτικός-+---------------
4>Ναπολέων-ψαράς-+----------------
5>Τάκης-ψαράς-+-------απο βουλγαρία
5>Νεκτάριος-ψαράς-+---------
5>Βασίλης-ψαρας-
5>Αλέξης-ψαράς-
5>Χριστίνα;+Αλεξης απο νικιάνα
6>
6>
4>Γιάννη+--------κέρκυρα
5>
5>
4>Κώστα ναυτικόςψαράς πέθανε+ΝίκηΠαπακωστόπουλουΚουντουρη-βλέπε κουντουραίικο-
5>Χριστίνα+ΓιαννηΜούρκο
4>Γιουλα-σπυριδούλα+ΗλίαςΛιανόςΚαββαδας-ναυτικός οδηγός ταξι-πέθανε
5>Γιαννης-ασυρματιστής-πεθανε ανύπαντρος-
5>Μιχάλης+Μαρια πειραιώτισα
6>Ηλίας -μαθητής-
6>Αντώνης-μαθητής-
6>Νεφέλη-μαθήτρια-
4>Κούλα+----------Κέρκυρα
5>
4>Ευγενία+----------Κέρκυρα
5>

3>ΠέτροςΣαρρής+ΕλένηΠανικολούΚαββαδά κορη Δαυιδ
4>Γιωργια+Αντονιο απο ιταλια
5>αλεξάντρα;
4>Κυριάκος+Ελπίδα
5>κορη
5>κόρη

3>Μαριώ+ΣπύροςΚαγκελάρης-ταβέρνα στη Λευκάδα-
4>φίλιππος+Αννα απο Πόρο
4>

2>Γιαννούλα +ΑτέμηςΚουντούρης Καββαδάς-Βλέπε κουντουραίκο

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1>Φώτης+Μαριέτα Μούρκου Καββαδά
2>Γεράσιμος ο τελευταίος χρήστης πριαριου με πανί στο κόλπο του Βλυχού+--------------------
3>Φώτης+ΠαρθενόπηΠαξινού-αδερφή Γιάννη-
4>Γεράσιμο
4>Φίλιππο

3>Στάθης+ΧριστίναΚαπρίτσολα
4>Τάκης-δεσμοφύλακας-+Δασκάλα απο Αθήνα----------------
5>κόρη
4>Περικλής-πλακάς-

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

ΛΙΑΝΑΙΟΙ ΚΑΙ ΣΚΑΦΕΤΣΑΙΟΙ

ΔΥΟ ΑΔΕΡΦΙΑ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ -ΟΙ ΠΑΓΑΝΑΙΟΙ-ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ 2-3ΓΕΝΙΕΣ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΟΓΙΩΝ


ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΥ ΛΙΑΝΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΚΑΦΕΤΣΑΙΟΥΣ

ΛΙΑΝΑΙΟΙ

1>ΛΙΑΝΟΣ+--------------

2>ΓΙΩΡΓΟΣ+ΜΑΡΙΕΤΑ ΚΑΒΒΑΔΑ ΜΟΥΡΚΟΥ
3>ΣΤΑΘΗΣ+ΝΙΚΩ ΣΟΛΔΑΤΟΥ-ΧΑΡΑΔΙΑΤΙΚΑ-
4>ΓΙΩΡΓΟΣ+ΚΑΤΕΡΙΝΑ---------------------
5>ΝΙΚΗ+ΠΑΝΟΣ ΜΑΛΦΑΣ
6>ΜΠΕΜΠΑ
5>ΣΤΑΘΗΣ
5>ΚΟΡΗ
4>ΒΕΣΣΑΡΙΑ+ΜΗΤΣΟ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ ΚΑΒΒΑΔΑ-ΒΛΕΠΕ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΙΚΟ-

2>ΘΑΝΑΣΗΣ+ΤΑΣΟΥΛΑ ΨΩΜΑ ΚΑΒΒΑΔΑ-ΣΠΥΡΟΓΙΑΝΝΗ-
3>ΜΗΤΣΟΣ ΖΑΡΑΤΑΣ +ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΟΡΣΑΝΟΥΛΙΑ ΚΑΒΒΑΔΑ-ΑΔΕΡΦΗ ΒΑΓΓΕΛΗ-
4>ΘΑΝΑΣΗΣ+------------
4>ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ+ΚΑΤΕΡΙΝΑ
5>ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
5>ΔΗΜΗΤΡΗΣ

2>ΓΙΑΝΟΥΛΑ+ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΜΠΙΖΑΣ
3>ΜΗΤΣΟ+ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΔΕΡΦΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΚΑΒΒΑΔΑ ΜΠΑΚΑΤΕΛΑ-ΑΤΕΚΝΟΙ-
3>ΒΑΣΙΛΗ+ΚΑΤΕΡΙΝΑ-ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΙ-
4>ΤΑΚΗΣ+ΣΟΦΙΑ
5>ΚΑΤΕΡΙΝΑ
5>ΝΙΚΟΣ
5>ΒΑΣΙΛΗΣ
4>ΝΤΙΝΑ+ΣΤΡΑΤΟΣ
5>ΓΙΩΡΓΟΣ
5>ΒΑΣΙΛΗΣ
5>ΝΙΚΟΣ+ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ



ΣΚΑΦΕΤΣΑΙΟΙ
1>ΣΚΑΦΕΤΣΟΣ+----------------------
2>ΑΜΑΛΙΑ+ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΞΙΝΟΣ
3>ΕΛΕΝΗ+ΔΗΜΗΤΡΗ
3>ΔΗΜΗΤΡΑ+ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ

2>ΣΤΑΜΩ+ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΝΤΖΑΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ-ΠΗΓΑΝΕ ΑΜΕΡΙΚΗ-
3>ΤΕΚΝΟ1
3>ΤΕΚΝΟ2

2>ΑΝΤΩΝΗΣ+ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ-ΑΤΕΚΝΟΙ-

2>ΘΑΝΑΣΗΣ+ΟΛΛΑΝΔΕΖΑ
3>ΤΕΚΝΟ
3>ΤΕΚΝΟ
3>ΤΕΚΝΟ

2>ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ+ΠΕΡΑΤΙΑΝΗ-ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ-
3>ΚΟΡΗ1
3>ΚΟΡΗ2

ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΡΑΙΟΙ

1>ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΡΑΣ+---------------------
2>ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΡΑΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ+ΓΙΩΡΓΟΥΛΑ
3>ΘΑΝΑΣΗΣ+ΧΡΥΣΑΦΩ
4>ΘΕΟΦΑΝΗΣ+ΟΥΡΑΝΙΑ
4>ΓΙΩΡΓΟΣ+ΜΑΡΙΑ

3>ΒΑΣΙΛΩ+ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
4>ΒΑΣΙΛΗΣ

3>ΔΗΜΗΤΡΩ-ΤΟΥΛΑ-+ΘΥΜΙΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΚΟΣ
4>ΚΟΡΗ---------------
4>ΚΟΡΗ---------------

3>ΜΗΤΣΟΣ+-----------
3>ΝΙΚΟΣ+--------------

2>ΛΕΥΤΕΡΗΣ+ΓΙΩΡΓΟΥΛΑ-ΑΔΕΡΦΗ ΚΩΣΤΑ ΜΗΤΣΟΥΡΑ-ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
3>ΚΟΡΗ Α
3>ΚΟΡΗ Β
3>ΓΙΟΣ

2>ΝΙΚΟΣ+------------ΑΠΟ ΤΟ ΦΤΕΡΝΟ
3>ΓΙΟΣ ΑΣΤΥΜΟΜΙΚΟΣ
3>ΤΕΚΝΟ

2>ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ+ΦΙΛΙΠΠΑΓΓΕΛΟ-ΓΙΟ ΠΑΠΑ ΔΗΜΗΤΡΗ-
3>ΚΟΡΗ+ΜΗΤΣΟΣ ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ ΓΚΕΛΕΒΕΣΤΡΟΣ
4>ΣΤΑΘΗΣ ΧΟΥΜΑΜΗΣ

3>ΚΟΡΗ+ΖΗΣΗΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ
4>ΘΩΜΑΣ
4>ΟΛΓΑ

3>ΣΠΥΡΟΣ+ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΤΖΟΤΖΟΦΟΛΙΑ-ΟΧΙ ΤΕΚΝΑ-

3>ΜΗΤΣΟΣ+ΑΘΗΝΑΙΑ
4>ΤΕΚΝΟ
4>ΤΕΚΝΟ

ΜΠΑΡΜΠΑΚΑΙΟΙ

Το αφιερώνω στους φίλους
Χρήστο Καββαδά Μπαρμπάκο που βρίσκεται στην Αμερική,
και στον Αντρέα Καββαδά Μπαρμπάκο που βρίσκεται στην Παλλήνη Αττικής.

Μπαρμπακαίοι

1>ΦΩΤΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΚΟΣ+ΚΑΤΕΡΙΝΑ
2>ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΝΟΥΤΣΟΣ+ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΒΒΑΔΑ ΣΟΥΦΟΥ
3>ΦΩΤΗΣ+ΧΡΙΣΤΙΝΑ
4>ΧΡΙΣΤΙΝΑ+ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ
5>ΤΕΚΝΟ
5>ΤΕΚΝΟ
4>ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ+-----------------
5>ΤΕΚΝΟ-----------
4>ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ+ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΕΚΑΝΙΑ ΚΑΒΒΑΔΑ
5>ΤΕΚΝΟ-------------------
3>ΚΟΡΗ ---------------+----------- ΑΠΟ ΒΟΥΡΝΙΚΑ
4>ΤΕΚΝΟ
3>ΚΟΡΗ ---------------+------------ ΑΠΟ ΚΕΡΚΥΡΑ
4>ΤΕΚΝΟ
3>ΚΟΡΗ--------------- +------------ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟ
4>ΤΕΚΝΟ

2>ΑΝΤΡΕΑΣ αγρότης+ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΦΑΤΟΥΡΟΥ-ΚΟΥΤΣΟΥΡΑΜΠΕΛΟΣ-ΑΠΟ ΕΥΓΗΡΟ-
3>ΜΗΤΣΟΣ-αγρότης+ΝΙΚΗ ΠΑΞΙΝΟΥ-ΑΔΕΡΦΗ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΞΙΝΟΥ-
4>ΑΝΤΡΕΑΣ-δάσκαλος+ΒΟΥΛΑ-δασκάλα-
5>ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-μαθητής-
5>ΔΑΝΑΗ
4>ΧΡΗΣΤΟΣ-μηχανολόγος μηχανικός

Ξέρετε καλύτερα για τους συγγενείς σας οπότε συμπληρώστε, διορθώστε, και βοηθήστε και κείνους που βρίσκονται αποκομμένοι από τις ρίζες τους και τις πηγές να έχουν τα στοιχεία που τους χρειάζονται για να διατηρήσουν την πατρίδα τους όσο πιο κοντά τους γίνεται.

ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΙΟΙ

συμπληρωματικά για το σόι Κουντούρη
ΠΗΓΕΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΝΙΚΟΛΗΣ-ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ-


1>ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ.ΚΑΒΒΑΔΑΣ κουντούρης
2>ΚΑΛΗ>[παπανου].....[αμφιβολίες για την συσχέτιση με τους κουντουραίους]
2>ΜΑΡΙΑΝΑ[μουμουλια].....[αμφιβολίες για την συσχέτιση με τους κουντουραίους]
3>ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ+..........[αμφιβολίες για την συσχέτιση με τους κουντουραίους]
4>Νίκο
4>Γιώργο
4>Κοπελα1
4>Κοπελα2
4>Κοπέλα3
3>ΣΤΑΘΗΣ[αμφιβολίες για την συσχέτιση με τους κουντουραίους]
4>Ελένη
4>Κοπέλα2

2>ΠΑΝΟΣ ΑΤΕΜΗΣ+(Γιάννα;) ΚΟΡΗ ΠΟΡΣΑΝΟΥΛΙΑ
3>ΤΙΜΟΘΕΟΣ+ΑΡΓΥΡΩ ΣΟΥΝΔΙΑ
4>ΜΑΓΙΩ-πέθανε στη γένα-

3>ΜΗΤΣΟΣ+ΒΑΓΓΕΛΩ ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΡΑ ΚΑΒΒΑΔΑ
4>Πανος Γες+Δημητρω Καζανα-απο βαυκερή-
5>Σπύρος+Νίκη----------απο σφακιώτες-
6>Δημητρα+Θανάσης Μαυροκέφαλος-απο Σαμη Κεφαλλονιας
7>Σπύρος
7>μπέμπα
6>Γερασιμουλα+----------απο Ναυπλιο-
7>παιδί 1
7>παιδί2
5>Μήτσος+Βεσσαρία
6>Αννα+ΝικοςΚονιδάρης-ελαιοχρωματιστής-πέθανε-
7>Σταθης
7>Ηλιας
7>--------
7>Ραφαέλα
6>Πάνος+Ειρήνη
5>Νίκος+Μαυρέτα -απο σφακιώτες-
6>Ηλίας-ιδιωτικός υπάλληλος-
6>Παναγιώτης-ιδιωτικός υπάλληλος-
5>Κώστας+Λουκία
6>κόρη------------
6>αγόρι----------σκοτώθηκε απο αυτοκίνητο-
5>Αργύρω+ΧρήστοςΒαγενάςΓουτσης-έμπορος-πέθανε-
6>Μαρία+Μάκης
7>--------------
7>----------
7>-----
6>Αλέξης-
4>Βασιλικιά+Χρήστος Παπακωστόπουλος-με το Καφενείο-
5>Γιάννης+Ελλη
6>Φωφώ+Αθηναίος-Εφοπλιστής-
5>Λόπη+Νίκος πορσάνος-οδηγός,μαγαζάτορας-
6>κοπέλα1
5>Νίκη+Κώστας Καββαδας Μπακαρος ναυτικός-πέθανε-
6>Χριστίνα+Γιάννης Καββαδας Μουρκος-ταβέρνα στο γένι-
7>κόρη
6>Σπύρος
5>Τάσος+νοτιοαμερικάνα-πήγανε Αυστραλία-
6>κόρη1-----------
6>κόρη2-----------
5>Ελένη +αδερφός Μήτσου πανέλια
6>----------
5>Δήμητρα+Θανάσης Κονιδάρης(;)-πόρος -
6>Γεωργία
6>Βάσω
6>Δημήτρης
4>Γιαννούλα-ανύπαντρη-πέθανε-

4>Μαρία+Στεργιος Μήτσος
5>Στέργιος+Ντίνα Τσαφου Πάλμου
6>Μαρία+---------
7>--------
6>Μήτσος+-------
7>----------
5>Γρηγόρης+σπαρτοχωρίτισα Γιωργία-πήγανε στην Αυστραλία-
6>Αγόρι1+---------
7>----------
6>Αγόρι2+----------
7>---------
3>ΒΑΓΓΕΛΗΣ-[κουτρούλιας]αγρότης+ΣταθούλαΦιογκου-αδερφή πατέραΠανουργια-
λογω του έρωτα του με τη Σταθούλα κηρύχτηκε ανυπότακτος πήγε στη στρατιωτική φυλακη όπου και πέθανε απο πνευμονία
4>Αγγέλω+ΜήτσοςΚαββαδάς[τζαμαρίας]αγροτης-ψαράς
5>Γιαννούλα+-------------
6>Μαρία+---------
6>Φώτη
6>Μήτσο+-----------
7>-------------
6>σταυρούλα
6>νεκταρία
5>βασίλω+---------------
6>----------
7>----------
5>Βαγγέλη+---------αδερφήΜήτσουΠανέλια
6>Τζίμη
6>Βασίλη
6>Χρήστο
6>κόρη------------
5>Γιώργος+κύπρια---------
6>Χριστίνα+Γιάννης
7>κόρη1-------------
7>κόρη2-------------
6>Γιάννης+καρυώτες-----------
5>Νίτσα+Κώστας-πειραιώτης-
6>Σουλτάνα
6>Δημήτρης
5>Ζωίτσα+ΛάκηςΚαββαδάς -εισπράκτορας-
6>κόρη--------------
6>γιός-------------
4>Γιωργία+ΠετροΜαστροβασίληΣκλαβενίτη
5>Βαγγέλης+πειραιώτησα
6>Πέτρο-στην Αθήνα-
5>Χρυσάφω+ΑριστείδηΑλεγραμαΚαββαδα
6>Ουρανία+---------
7>τεκνο1
7>τέκνο2
5>Λακη[Ναπολέων]+πειραιώτησα
6>Γιώργο-στην Αθήνα-

3>ΚΩΣΤΑΣ+---[τον σκοτώσανε στο περιβόλι του Βασίλα σε διένεξη για βοσκοτόπια ]
2>ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΤΡΩΝΟΣ+
3>ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ+--- -
4>Πέτρος[πατρώνος]αγρότης+Μαρίνα Κακωνά {αδερφή ΑΡΓΥΡΗκαιΣΠΥΡΟΥλάπα}
5>Αποστόλης[ναυτικός]+Ρηνα
6>Πετρος[Κτηνίατρος]+Γερασιμούλα
7>μπέμπα
7>μπέμπ
6>Παναγιώτης[καπετάνιος]
6>Σταθάγγελος[ηλεκτρονικός]+
7>Αποστόλης[μαθητής]
7>
6>Τασούλα [Κομμώτρια]+
7>μπέμπα
5>Μαρίνα+Περικλής[εισπράκτορας]

4>Νικολής[αγρότης]+ΖαχαρένιαΚαββαδάΜπάκαρου
5>Αποστόλης [ναυτικός,μηχανικός]+Νίκη Καγκελάρη

6>Νίκος[δημοσιοςυπάλληλος]+Πελαγία[δημόσιοςυπάλληλος]
6>Παναγιώτης[ιδιωτικός υπάλληλος]
5>Μήτσος[Καπετάνιος]+Ελένη Δαμιανή
6>Νίκος[βιομηχανικός σχεδιαστής,Αρχιτέκτονας εσ.χ.]
6>Βάσω[ιδιωτική υπάλληλος]+Γιάννης Βήττος[ιδιωτικός υπάλληλος
7>μπέμπης
6>Ζαχαρούλα[Δικηγόρος]
5>Τασούλα+Ζώης Γαζής[οικοδόμος]
6>Ντίνα+Γιώργος
7>Παναγιώτα[φοιτήτρια]
7>Νατάσα[μαθήτρια]
6>Μαρία+Τάκης Μπιταχαβάς[οικοδόμος,απεβίωσε: γαστρορραγία]
7>Δημήτρης[μαθητής]
7>Ζώης[μαθητής]
5>Πάτρα+Νίκος Κοντογιώργης[αγρότης εμπορος καυσίμων]
6>Μαρία[δασκάλα]+Κώστας Πουρνάρας[λογιστής]
7>Αθηνά[μαθήτρια]
7>Νίκος[μαθητής]
6>Δημήτρης[ΈμποροςΚαυσίμων]+Μαντώ
7>Νίκος[μαθητής]
7>Σπυριδούλα-Ίριδα[μαθήτρια]
7>μπέμπης
5>Σταθάγγελος[Ναυτικος-Νοστρόμος]+Ελένη
6>Ζαχαρένια+ΣπύροςΣκλαβενίτης[Κρεοπώλης]
7>Φίλιππος[μαθητής]
7>Αννα[μαθήτρια]
6>Νίκος[ιδιωτικός υπάλληλος,ψαράς]
6>Γιωργία[φοιτήτρια]
5>Αργύρης [ξενοδόχος αγρότης]+Σπυριδούλα Μανωλίτση
6>Νίκος[μουσικός]
6>Χριστίνα[ιδιωτική υπάλληλος]
6>Βαγγέλης[ψυκτικός]
6>Γιάννης[ιδιωτικός υπάλληλος]
6>Αριστοτέλης[μαθητής]
5>Χριστίνα+Γεράσιμος Ορφανός[δικ.κλητήρας]
6>Ευαγγελία[νηπιαγωγός]
6>Ελευθερία [δασκάλα χορού|
5>Γιαννούλα κόρηΑφροδίτης+Σταυρος
6>Μητσος+καλαμιτσιώτισα
7>αγόρι
7>κορίτσι
6>Αποστόλης-μάγειρας,τραγουδιστής-+--------------
7>----------

4>Σταθάγγελος[σκοτώθηκε σε ατύχημα σε καυγά φίλων χωρίζοντας τους]+Αφροδίτη
5>Σταυρούλα+πορσάνος------------
6>γιός1
6>γιός2
6>γιός3

4>Αγγέλω+Πάλμος
5> Σπύρος Πάλμος[Παλμακιας,ναυτικός ψαράς]+Ρήνα
6>Πάνος[μηχανικός]+Μάγδα
7>Σπύρος
7>Ειρήνη
6>Διονύσης[Δάσκαλος σκι]+Ολλανδέζα
7>μπέμπα
6>Ζωή+Κούρτης[ναυτικός Απεβίωσε:έμφραγμα]
7>θανάσης[δάσκαλος σκι]
7>κόρη[κοινωνιολόγος]
5> Νίκος Πάλμος[ΝαυτικόςΨαράς]+Σταθούλα
6>Πάνος[λογιστής]+
7>
7>
6>Άγγελος[Ιδιωτικός υπάλληλος]

4>Ρήνα+Γιάννης Μπουρδούβαλης άτεκνη


3>ΑΓΓΕΛΩ+ΝΙΚΟμουρκο
4>Μαριέτα
3>ΤΑΣΟΥΛΑ+ΣΠΗΛΙΟ
4>Ασημάκης+ΦτερσάναΒαγγέλω
5>Γιωργούλα
5>Ηλια+Αθηναία-Στην Αθήνα-
6>αγόρι1-Πέθανε σε αυτοκινητιστικό στο Γαλήνη-
6>αγόρι2
5>Τασούλα
5>Νίκο+αθηναία-Στην Αθήνα-
6>---------
4>Αγγέλω
4>Μαρία
3>ΚΑΤΕΡΙΝΑ+-------
4>Χριστίνα+ΜπάμπηςΤζίλοςΣκλαβενίτης
5>κορη -πέθανε απο βόμβα γερμανικού αεροπλάνου στο σπίτι στο Βλυχό-
5>Αριστέα+Πανταζή Κοντογιώρη-νυδριώτη-'Εμπρορος στην Ιθάκη-
6>γιός1
6>γιός2
5>Μήτσο+Αθηναία δασκάλα-Στον Καναδά-
4>Χρυσούλα βαβάνη+ΣπύροςΤσίγγοςΚαββαδάς
5>Γιάννης+φτερσάνα-Στη Βούλα-
6>γιος1
6>γιος2
6>κόρη
4> Βαγγέλω+ΘανάσηΜπουσλήΣκλαβεβίτη
5>Κώστα+Πυργιώτισα
6>---------
6>---------
6>---------
5>Μήτσο+πειραιώτισα
6>---------
6>---------
5>Θεώνη+Πειραιώτη-Στα Σπάτα-
6>κόρη----------
6>κόρη-----------
5>Ελένη ανύπαντρη
4>Φωφώ ανύπαντρη

ΑΕΤΟΥ ΚΑΙ ΣΚΑΘΑΡΙΟΥ Ο ΜΥΘΟΣ



Ένας λαγός απ' αετό ξέφευγε με τη βία
και σε σκαθαριού μπήκε τη κατοικία.
Τον σκάνθαρο δεήθηκε τάχα να τον γλυτώσει
τότε απο τον αετό ,να μην τονε σκοτώσει.
Ο σκάνθραρος δεήθηκε τον αετό να φύγει
να αφήσει το λαγό να μην τον φάει
και παρακαλούσε τον τον θεό το Δία να τον πείσει,
την παρακαλοσύνη του να μη καταφρονήσει.
Ο αετός το σκάθαρον τονε καταφρόνησε,
με το φτερό τον χτύπησε και τον λαγό τον τρώει.
Σαν είδε ο σκάθαρος την τόση ατυχία
μαζί του τότε πέταξε και πήγε στη φωλιά του
και τα αυγά του κύλησε ,όλα τα χε τσακίσει,
και στο λαγού τον θάνατο εκδίκηση είχε ποιήσει
Όταν τα είδε ο αετός , έπεσε σε πικρία
και σε τόπο υψηλότερο έκαμε κατοικία.
Πάλι λοιπόν ο σκάνθαρος και κείνα κύλισε τα
επήγε και τα έριξε και κατα-τσάκισε τα.
Δεν ήξερε πια ο αετός το τι να κάμει.
Στο Δία εβουλήθηκε μόνο να καταδράμει,
να τα πεί όσα έπαθε όλα εκεί εμπρός του.
διότι έλεγαν παλιά ήτανε δικός του
ο αετός βασιλιάς ξεχωρισμένος
Διός και Ελλήνων του θεού πάντα αφιερωμένος.
Όμως εκεί στου Διός μέσα τη ποδιά
έκαμε και πάλι ο αετός εκ τρίτου την φωλιά.
Άλλα αυγά εγέννησε κι είπε να τα φυλάγει
ο Ζευς, να έχει την έννοια όταν πετάει να φάγει
και να τα βλέπει όμορφα να μη ξανα-χαθούνε
πάλι μη κινδυνεύσουν και κεί λάχει τσακιστούνε.
Πάλι εκεί ο κάνθαρος άλλο εμηχανεύθει
εκεί οπου ήτανε ο Ζέυς τι τον επανουργεύθει;
Έκαμε βώλο κοπριά και πήγε τον στο Δία,
στα ρούχα του τον έριξε, μέσα στην ποδία.
Την κοπριά σαν είδε ο Ζευς,τότε πολύ ταράχθει,
αμέσως εσηκώθηκε έξαφνα ετινάχτει,
και τα αυγά τα έριξε που τάχε λησμονήσει.
Σάν έμαθε ότι κάνθαρος το πράγμα έχει ποιήσει
κι όχι στον αετό έκαμε μόνο αδικία
αλλά ασέβησε πολύ και σαυτό το Δία,
του φάνηκε παράξενο και ήθελε να μάθει
πως ήτανε η αφορμή ο αετός να πάθει
έτσι απο ένα σκάνθαρο, να πειραχτεί αδίκως
όπου ναι οπωσδήποτε ζώο μικρό στο μήκος.
Έμαθε την υπόθεση ,το πώς επροξενήθει
και έβρισε τον αετό ,ούτε και τον ελυπήθει.
Πάλι μη θέλοντας ο Ζευς το γένος να σπανίσει
των αετών, θέλησε με τρόπο καλό να δράσει:
Ειρήνη με τον κάνθραρο τους έλεγε να κάμουν,
τη μάχη και την έχθρητα, τη κακία να αφήκουν.
-"Α μή ποτέ" του λέει ο σκάνθαρος,
δεν ήθελε να ακούσει!
εκείνο που του έλεγε ο Δίας,
δε έλεγε να γρικήσει!
Θαύμασε τότε ο Δίας κι έκαμε
όταν γεννήσουν οι αετοί
καμούν αβγά και τη φωλιά γεμίσουν τη
σκάνθαροι να μην είναι , ποσώς να μη φανούν
στον κόσμο πού ναι αετοί, να μη τους πολεμούν.

Το επιμύθιο:
Πρέπον είναι να μην καταφρονούμε
ούτε και το μικρότερο να μη τσαλαπατούμε.

Με ρώτησαν φίλοι και συγγενείς όταν είδαν τη προσπάθεια για την εύρεση στοιχείων για τα γενεολογικά δεντρα των οικογενειών και πέραν της δικής μου -που ώς ένα σημείο τους γίνεται κατανοητό το γιατί είναι ενδιαφέρον-
τι σκοπό έχει και τι νόημα αυτή η προσπάθεια για ανθρώπους απλούς και ξεχασμένους αυτούς που με τόση ελαφρότητα ονομάζουν μερικοί ανώνυμους
Για την οπτική μου γωνία δεν είναι κανένας ανώνυμος ούτε κι ασήμαντος αντιθέτως κάθε άνθρωπος και μια πολύ διδακτική ιστορία.
Τα στοιχεία ακριβή και πολλά αλλά όχι πλήρη τα παραθέτω:

καταρχήν οι οικογένειες με επώνυμο
ΚΑΒΒΑΔΑΣ και παρατσούκλι
Κουντούρη, Λιανου, Σκαφέτσου, Πορσανούλια, Παπά, Πανικολού, Μούρκου, Μπαλατσούρα, Μπάκαρου, Μπακατέλα, Πανουργιά, Ψωμά, Μπιζά, Αλεγραμά
και άλλα
ΠΑΛΜΟΣ
Τσαφος,Μπακατέλας και άλλα
ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΣ
Νικολάρας και άλλα
ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ
Ντζίλος,Μπουσλής,Μπουλούκος και άλλα

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΓΕΡΑΚΙΟΥ ΚΑΙ ΑΗΔΟΝΙΟΥ ΜΥΘΟΣ



Αηδόνι σ ένα δέντρο κάθονταν σαν είν΄συνηθισμένο,
και τραγούδαγε όμορφα εκεί το οργισμένο.
Ένα γεράκι το είδε που ήταν πεινασμένο,
απάνω του εχύμηξε ωσάν το λιμασμένο,
το έπιασε με θυμό για να το ξεσκίσει,
και κείνο το παρακαλούσε για να το αφήσει.
Τού έλεγε πως ειν' μικρό, ποσώς φαί δεν έχει
άλλο πουλί να καρτερεί μεγάλο να απαντέχει
να φάει τότε περισσά σαν πρέπει να χορτάσει,
και κείνο που'ναι πολύ μικρό άδικα μην το'χάσει.
Τότε εκείνο γύρισε ,είπε προς τ'αηδόνι:
"Τα λόγια που λαλείς κουτοί τα κάνουν μόνο:
ν αφήσω εγώ το έτοιμο φαΐ οπού 'χω τώρα και
να παντέχω νηστικό να φάω άλλη ώρα;!"

επιμύθιο
ο μύθος λέει όποιος το έτοιμο δεν πιάνει
και με ελπίδα να θαρρεί, το λογισμό του χάνει.
[μύθος του Αισώπου]

Το να μάθει κανείς ότι μπορεί είναι θετικό και ωφέλιμο και αυτή του η έρευνα καλό είναι να ξεκινάει από τα κοντινά του τα έτοιμα που λέει κι ο μύθος

Οι περισσότεροι κάτοικοι του Βλυχού και του Γενιού κατάγονται από το Κατωχώρι, δεδομένου ότι υπάρχει κενό στις γνώσεις μας -των νεώτερων- για το άμεσο παρελθόν μας, αλλά και τις συγγένειες μεταξύ των οικογενειών, θα προσπαθήσουμε να καταρτίσουμε τα γενεαλογικά δέντρα όλων των οικογενειών των παραπάνω χωριών.

Το εγχείρημα αυτό συνεπάγεται ότι:
1.θα συλλέξουμε και θα αναρτήσουμε κάθε πληροφορία

2.θα χρειαστούμε και τη βοήθεια σας για τη διασταύρωση και τη διερεύνηση της ακρίβειας τους -τουλάχιστον όσον αφορά την οικογένεια σας- διορθώνοντας μας και υποδεικνύοντας μας πιθανές πλάνες, παραλήψεις αλλά και προμηθεύοντας μας κάποια στοιχεία όπως κάποια μικρά βιογραφικά στοιχεία και κάποιες παλιές φωτογραφίες που θα χρειαστούν.

3.θα προσπαθήσουμε βλέπετε για κάθε πρόσωπο που καταγράφουμε να προμηθευτούμε φωτογραφία του και κάποια βιογραφικά στοιχεία.'Ωστε να μην μιλάμε για τους προγόνους μας γνωρίζοντας μόνο το ονοματεπώνυμο τους μα και κάποια χαρακτηριστικά τους ή και κάποια βιώματα τους χαρακτηριστικά.

Όπως αντιλαμβάνεσθε το εγχείρημα είναι μεγάλο, χρονοβόρο και χρειάζεται υποστήριξη.
Θα ξεκινήσω από τα αρχεία για την οικογένεια μου που έχω άμεση πρόσβαση και μπορώ να τα ολοκληρώσω πρώτα.

Ευελπιστώ στη συμβολή σας για τη συγκέντρωση του υλικού για τα γενεαλογικά δέντρα καθώς και για τη διασταύρωση των στοιχείων τους,είναι εφικτό δείχνοντας τα στους παλιότερους συγγενείς σας κι ελέγχοντας έτσι την ακρίβεια τους.

θα ξεκινήσω με το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας μου:
το Σόι Κουντούρη το οποίο κάθε φορά που έχουμε νέα στοιχεία θα το συμπληρώνουμε


Υπόψη ότι για τις νεώτερες γενιές είναι σχετικά εύκολο να μετρηθούμε οπότε θα γίνει μεν αλλά αφού θα προσπαθήσουμε να πάμε πρώτα προς τα πίσω όσο γίνεται.


Να σας πληροφορήσω εξάλλου ότι ο γράφων- Νίκος Καββαδάς- και ο Σπύρος Σκλαβενίτης ετοιμάζουμε βιβλίο για τη μουσικοχορευτική παράδοση του νησιού μας από το δέκατο όγδοο στον εικοστό πρώτο αιώνα, που αξιοποιεί το τεράστιο αρχειακό υλικό -πρωτογενές κυρίως- του Σπύρου Σκλαβενίτη που σαν ακούραστος εργάτης της λαογραφίας του τόπου μας έχει κάνει εξαιρετική δουλειά για τόσες δεκαετίες τώρα δουλεύοντας στο θέμα αυτό από παιδί.Εγω σαν υπέυθυνος της οργάνωσης του υλικού αυτού σας λέω μόνο το εξής προς το παρόν:

Με την ολοκλήρωση και έκδοση του βιβλίου θα ψηφιοποιήσουμε και θα δημοσιοποιήσουμε το ηχητικό αρχείο.
Θα μπορέσετε να ακούσετε έτσι τμήματα από το ηχητικό αρχείο δηλαδή συνεντεύξεων μουσικής και τραγουδιών από παππούδες και γιαγιάδες που τώρα πια μας έχουν αφήσει χρόνους.
Θεωρώ πολύ πιθανό τα νεώτερα παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα και τρισέγγονα τους πως δεν έχουν ακούσει καν τη φωνή τους, πόσο μάλλον τα ενδιαφέροντα στοιχεία που μας δίνουν.
Πιθανότατα επίσης, θα βρουν αρκετοί συγκινητικά και ενδιαφέροντα όλα αυτά τα στοιχεία και νομίζω όπως κι εγώ εξάλλου θα μείνουν έκπληκτοι από τις λανθασμένες εικόνες που έχουμε για το παρελθόν άμεσο και απώτερο της ιδιαίτερης πατρίδας μας όσο και των προγόνων μας και των οικογενειών τους.

Με λίγη υπομονή θα ολοκληρώσουμε την εργασία αυτή που θα μας κάνει να το χαρούμε ιδιαιτέρως , ελπίζω εξίσου κι εσείς ακολούθως.
Σας ευχαριστώ.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΜΑΝΤΟΛΑΤΟ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟ






Το μαντολάτο
Στο εργαστήριο μέσα στο ειδικό σκεύος, που είναι πάνω από τη φωτιά, ρίχνουν τη ζάχαρη και το μέλι να βράσει, και ανακατεύουν συνεχώς το μείγμα μέχρι να ασπρίσει.
Το κατεβάζουν από τη φωτιά και το αφήνουν να κρυώσει.
Στο μεταξύ σε ειδικό δοχείο χτυπούν τα αυγά μέχρι να γίνουν σφιχτή μαρέγκα, και τα ρίχνουν σιγά σιγά μέσα στο δοχείο με το μέλι και με ξύλινες σπάτουλες ανακατώνουν το μείγμα μέχρι να γίνει ομοιόμορφο και ενιαίο παίρνοντας χρώμα λευκό.
Τότε προσθέτουν τα αμύγδαλα και ανακατεύουν σιγά σιγά ώστε να πάνε παντού σε όλη τη μάζα ομοιόμορφα.


Η ζύμη είναι έτοιμη και τη ρίχνουν πάνω στις επιφάνειες κοπής με ειδικές κοιλότητες σαν μήτρες, όπου έχουνε βάλει το φύλλο - που το έλεγαν παλιά όστιες -για να πάρει η μάζα μια πρώτη μορφή μπλοκ και να μπορεί να βγει χωρίς να κολλήσει στη μήτρα.
Πρώτα όμως την ισιώνουν για να πάρει ίδιο πάχος.

Κατόπιν με ένα μαχαίρι μακρύ ίσιο και κοφτερό ο κόφτης κόβει τη ζύμη σε λουρίδες και τις τοποθετεί σε μαρμάρινο πάγκο για να κρυώσει και να κρυσταλλώσει.


Αφού κρυώσουν και στερεοποιηθούν οι λωρίδες της ζύμης ο κόφτης κόβει μαντολάτα, που στη συνέχεια τα τυλίγουν μέσα σε ζελατίνες διαφανείς ζαχαροπλαστικής,
που τις δένουν σαν δώρο με φιόγκο που τον τυλίγουν με χόρτο αποξηραμένο ή κορδέλα υφασμάτινη.

υλικά δόση βιοτεχνίας
50 ασπράδια αυγών χτυπημένα μαρέγκα
18 κιλά μέλι θυμαρίσιο Αθανιού
10 κιλά αμύγδαλα ελαφρώς καβουρδισμένα
2 κιλά ζάχαρη
φύλλα από όστια

κάνοντας μια υποδιαίρεση με το 10 βγάζουμε

τα υλικά για τη σπιτική συνταγή
5 ασπράδια αυγών χτυπημένα για μαρέγκα
1,8 κιλό μέλι
1 κιλό αμύγδαλα
200 γραμμάρια ζάχαρη
φύλλα δεν χρειάζονται εδώ αρκεί λίγο βούτυρο ή μαργαρίνη που θα απλωθεί ομοιόμορφα σε λίγο λαδόχαρτο ή σε μάρμαρο κοπής κατευθείαν


βρήκαμε και μια σπιτική συνταγή ζακυνθινή που τη χαρακτηρίζουν Ενετική είναι η εξής:
Ζακυνθινό Μαντολάτο
(Γλυκό που δε λείπει από κανένα Ζακυνθινό τραπέζι τις Απόκριες)

Υλικά

½ κιλό μέλι
4 ασπράδια αβγών
½ κιλό ζάχαρη
1 φλυτζάνι νερό
2 σταγόνες χυμό λεμονιού
700 γρ. αμύγδαλα αμύγδαλα καθαρισμένα και χοντροκομμένα
1 φλυτζάνι (150 γρ.) φυστίκια ολόκληρα καβουρντισμένα
1 κουταλάκια κόλιαντρο τριμμένο
6 στρώσεις φύλλο κρούστας


Προθερμαίνετε το φούρνο στους 190 βαθμούς. Βράζετε τη ζάχαρη με το μισό νερό και το χυμό λεμονιού μέχρι να έχετε ένα πηχτό σιρόπι. Βράζετε το μέλι με το υπόλοιπο νερό για 5 λεπτά. Ανακατεύετε τα 2 υγρά.
Χτυπάτε τα ασπράδια μαρέγκα και τα προσθέτετε στο μίγμα των υγρών.
Τα βάζετε σε κατσαρόλα και τα ζεσταίνετε σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα. Μόλις βράσε προσθέτετε τα αμύγδαλα, φυστίκια, κόλιαντρο και ξύσμα ανακατεύοντας ελαφρά και συνέχεια μέχρι να γίνει ομοιόμορφο. Αποσύρετε από τη φωτιά και αφήνετε να κρυώσει.
Όταν το μίγμα έχει κρυώσει απλώνετε 3 φύλλα το ένα πάνω στο άλλο σε μια επίπεδη επιφάνεια. Ρίχνετε το μίγμα από πάνω. Καλύπτετε με άλλα 3 φύλλα και πιέζετε με μια ξύλινη πλάκα να συμπιεστεί.
Κόβετε το μαντολάτο σε τετράγωνα κομμάτια , τα βάζετε σε ταψί και τα ψήνετε για 15 λεπτά.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΑΛΑΜΙ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΑΕΡΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ


Το σαλάμι και λουκάνικο Λευκάδος
Το σαλάμι και λουκάνικο αέρος της Λευκάδος έχει μια μεγάλη ιστορία και αποτελεί μόνο του ειδικό τύπο στην αλλαντοποιία έχει καθιερωθεί κάθε αντίγραφο του να ονομάζεται "τύπου Λευκάδος".
οι αλλαντοποιοί στη Λευκάδα ήταν παραδοσιακά οι κρεοπώλες που συντηρούσαν έτσι τα κομμάτια του κρέατος για μεγάλο χρονικό διάστημα, προσδίδοντας του παράλληλα εξαιρετικά γευστικά χαρακτηριστικά.
Την παράδοση αυτή είχαν τα κρεοπωλεία της πόλης της Λευκάδας και διασώθηκε η τέχνη αυτή μέσα από τρεις οικογένειες που μετέτρεψαν αυτό το συμπλήρωμα σε κύριο επάγγελμα κάνοντας το βιοτεχνικό προϊόν διεθνούς φήμης στους κύκλους της γευσιγνωσίας και των ντελικατέσεν.


κρεοπωλείο οικογένειας Ντελημάρη 1968 με τα σαλάμια πολύ ψηλά από τότε...


ο Τζίμης από τότε επί της οροφής σήμερα διευθύνει την οικογενειακή επιχείρηση
και κρεμάει και σήμερα σε αρμαθιές ωρίμανσης επιστημονικά πλέον σε ειδικά σκεύη και θαλάμους
όπως μπορείτε να δείτε και στην ιστοσελίδα της επιχείρησης




Πρόκειται για συνταγή απλούστατη
και εύκολο να γίνει στο σπίτι από τον καθένα μας
τόσο το σαλάμι όσο και το λουκάνικο




''Κάαατινα σαλαμάκι...!!!'' που έλεγε κι ο Βουτσάς στην ελληνική ταινία



το λουκανικάκι δεν πάει πίσω είναι εξαιρετικό για τηγάνισμα και ψήσιμο στα κάρβουνα


Συνταγή βιοτεχνίας για σαλάμι αέρος Λευκάδος

Υλικά
χοιρινό κρέας νωπό μπούτι
χοιρινό λίπος -λαρδί-
σκόρδα καθαρισμένα
αλάτι
λίγη ζάχαρη
μαύρο πιπέρι ολόκληροι οι σπόροι
μοσχαρίσια παστωμένα έντερα

Μέθοδος εργασίας
Αλέθουν όλα τα υλικά μαζί σε μηχανή ώστε να γίνουν μια μάζα.
Μοιάζει με τη μηχανή του κιμά αλλά με πιο μεγάλες τρύπες -περίπου στον πόντο- οπότε υπάρχει συγκεκριμένο μέγεθος κομματιών κρέατος και λίπους κόκκινο και λευκό σάρκας σαλαμιού χαρακτηριστικό του σαλαμιού Λευκάδος.

κατόπιν με τη βοήθεια ενός ειδικού μηχανήματος που αρχικά ήταν ένα απλό χωνί διοχετέυουν τη μάζα στο έντερο του μορχαριού που έχουν εφαρμόσει στο κάτω άκρο του χωνιού.
Μόλις γεμίσουν 25 ποντοι δένονται με σπάγκο λευκό βαμβακερό, και έτσι γίνονται οι αρμαθιές τα σαλάμια που τα κρεμμάνε για να ωριμάσουν μια εβδομάδα σε δροσερό και ανήλιαγο μέρος -στα κατώγια συνήθως- και μετά μπορούν να διατηρηθούν κρεμμασμένα στον αέρα μέχρι και ένα χρόνο.

Συνταγή για λουκάνικο αέρος Λευκάδος

Υλικά
χοιρινό κρέας με λίπος -λάπα-
αλάτι
πιπέρι τριμένο
κανελα, γαρούφαλα, κόλιαντρο ,τριμένα
λίγη ζάχαρη
έντερα τραγίσια

Μέθοδος εργασίας
Πλάθουν όλα τα υλικά μαζί στον πάγκο να γίνει μια ομοιόμορφη κατανομή των μπαχαρικών και μετά μπαίνει στη μηχανή του κιμά με χοντρή τρύπα κι εδώ αλλά στο μισό πόντο.
Μετά την περνάμε στο χωνί που είναι μισής διαμέτρου όπως και το άντερο του τράγου -σε σχέση με το μοσχαρίσιο για το σαλάμι- έτσι διοχετεύεται στο έντερο η μάζα με το κρέας και τα αρωματικά.
Κάθε 15 πόντους δένουμε με σπάγκο τη μάζα για να ξεχωριστεί το λουκάνικο και στο τέλος οι αρμαθιές κρεμιούνται για να ωριμάσουν και να ξεραθούν -να αφυδατωθούν όπως και το σαλάμι-, σε μέρος ανήλιαγο χωρίς οσμές δροσερό και προφυλαγμένο.-συνήθως κατώγια-


Καλοφάγωτα και καλές γιορτές

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

Χρονολογικός πίνακας της πολιτικής κατάστασης του νησιού Λευκάδα από τους ομηρικούς χρόνους μέχρι την ένωση της με την ελεύθερη Ελλάδα το 1864

1100 π.Χ.Κατάληψη του νησιού από τους Δωριείς οι οποίοι μετέφεραν τη πόλη Νήρικος της Ακαρνανίας στη Νήρικο της Λευκάδος εκδιώκοντας τους κατοίκους της προς Νότο οι οποίοι με τη σειρά τους έδιωξαν τους ντόπιους -τους κατοίκους του νησιού Ιθάκη-[κατά Δαιρπφερλδ]

1100-650 π.Χ.Αύξηση του πληθυσμού ακμή και πρόοδος αξιοσημείωτη.

650π.Χ.Κατάληψη από τους Κορίνθιους οχείρωση και επέκταση των τειχών μέχρι τη θάλασσα.Μεγάλη εμπορική ανάπτυξη, διεύρυνση της διώρυγας επί της λιμνοθάλασσας, πληθυσμός 20000 -μεγαλούπολη της εποχής-Μετονομασία σε Λευκάς .Ανακήρυξη της αυτονομίας με δημοκρατικό πολίτευμα υπό εκλεκτούς άρχοντες-αρχηγούς.Νομισματοκοπείο.Θέατρο τεράστιας χωρητικότητας.

430.π.Χ.Συμμετοχή στους Περσικούς πολέμους.

430-404 π.Χ.Συμμετοχή στον Πελοποννησιακό πόλεμο -με τους Κορίνθιους-

405Συμμετοχή στη ναυμαχία των Αιγός ποταμών κατά την οποία ανδραγάθησε ο Τηλεκράτης--Τηλυκράτης-

338 π.Χ.Κατάληψη από το Φίλιππο το Μακεδόνα πατέρα του Μεγάλου Αλέξανδρου

303 π.Χ.Διοίκηση υπό τον Δημήτριο γιο του Αντίγονου.

292 π.Χ.κατάληψη από τον Αλέξανδρο γιο του Πύρρου βασιλιά των Μολοσσών.

197 π.Χ.Κατάληψη από τους Ρωμαίους μέχρι το 527 μ.Χ.

527-1204 μ.Χ.Υπόταξη στο Βυζαντινό κράτος .Δεσποτάτο της Ηπείρου.

1204 μ.Χ.Υπόταξη στους Φράγκους Ηγεμόνες.

1330 μ.Χ.Αποικισμός αγίου Πέτρου από κατοίκους της επαρχίας της Καλαβρίας της Κάτω Ιταλίας

1381 μ.Χ.Μεταφορά της πόλης υπό τον Κάρολο α' γύρω από το φρούριο

1463 μ.Χ.Ίδρυση του ναού της αγίας Μαύρας εντός του φρουρίου από την Ελένη θυγατέρα του Θ.Παλαιολόγου.

1463 μ.Χ.Πόλεμοι Ενετών και Τούρκων

1479 μ.Χ.κατάληψη της Λευκάδος από τους Τούρκους

1684 μ.Χ.κατάληψη από τους Ενετούς

1797 μ.Χ.κατάλυση της Ενετικής Δημοκρατίας και κατάληψη από τους Γάλλους

1799 μ.Χ.κατάληψη από τους Ρωσσο-Τουρκους.

1800 μ.Χ.Ελευθερία ίδρυση της Ιονίου Πολιτείας

1803 μ.Χ.Κατά προτροπή του Ναπολέοντα εκλογή για το νέο σύνταγμα αναγνώρισης Ιονίου Πολιτείας.

1809. μ.Χ.αποκλεισμός και κατάληψη από τους Άγγλους.
.Αναγνώριση ως ανεξάρτητου κράτους υπό την προστασία της Αγγλίας

1821 μ.Χ.Αυστηρή ουδετερότητα της Αγγλίας στον απελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδος και μάλλον εχθρική και αντίθετη σε αυτόν.Δράση Λευκαδίων αγωνιστών σε άλλα μέρη και υπόθαλψη κυνηγημένων αγωνιστών.Έναρξη του αγώνα από τη Λευκάδα.

1864 μ.Χ. Ένωση των Ιονίων Νήσων με την μητέρα Ελλάδα.Πρώτος βουλευτής ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ

"ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ"
έτσι τιτλοφορείται το έργο του Γιαννη Αθηνιώτη [1914-1988]που εκδόθηκε στη Λευκάδα το 1989
πρόκειται για λογοτέχνημα με ελεύθερο λυρικό στίχο.
Ξεχώρισα κάποιες σελίδες ιδιαίτερες απολαύστε τις:













Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

ΤΙ ΚΑΙΡΟΦΟΡΙ ΚΙ ΑΥΤΟ...


Φωτογραφία του Αποστόλη Μαυροκέφαλου

Ο κόλπος του Βλυχού όπως τον βλέπουμε τις τελευταίες μέρες με βροχές και καταιγίδες για όσους δεν τον βλέπουν τώρα το χειμώνα με τις αγριάδες και τις μελαγχολίες της εποχής,
Μέχρι 10 μποφόρ έφτασε ο αέρας προχτές, κόντεψε να μας σηκώσει,αλλά ευτυχώς είμαστε κάπως ...βαρυκόκκαλοι!

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ
Το ποίημα

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι
το κείμενο

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Άγγελος Σικελιανός ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Αγιος Νικήτας ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ανακοίνωση ανάλυση απόκριες κούλουμα Αποστόλης Μαυροκέφαλος απόψεις ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΙΧΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΕΙΟ ΔΕΡΠΦΕΛΔ αρχιτεκτονική Αστεία ασφάλεια ΆυλονΣχεδιασμός αυτοκίνητο ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ αυτοπροστασία Βαλαωρίτης ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΝΑΝΟΣ Βιβλίο ΒΙΟΛΙ ΒΛΥΧΟ βλυχό γενεολογία ΓΕΝΙ Γένι ΓΙΑΟΥΖΟΣ γλέντι γλυκά ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ Διασκέδαση διατήρηση ντόπιων σπόρων ΔΙΑΥΛΟΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ δικαιοσύνη δίκτυο ανταλλαγής σπόρων και αγαθών ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Εγκλήματα έθιμα ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ εκδόσεις ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ εκπαίδευση ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2014 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Ελληνικότητα εξυγείανση Εορταστική κουζίνα επικαιρότητα έργα ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ευζείν ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΖΑΜΠΕΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ζωγραφική ΖΩΓΡΑΦΟΣ θάλασσα ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ιατρικά θέματα πρόληψης ΙΣΤΟΡΙΑ ιστορία ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ιστοριούλες διδακτικές ΚΑΒΒΑΔΑΙΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΥΗ ΑΡΧΑΙΑ καθημερινές συνήθειες Καθημερινότητα ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ κάλαντα πρωτοχρονιάς καλλιτέχνες ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ καïκια κερδίζοντας κινηματογράφος ΚΙΟΥΡΤΟΙ ΚΛΑΡΙΝΟ ΚΛΕΑΡΕΤΗ ΔΙΠΛΑ ΜΑΛΑΜΟΥ κοινωνία Κόλπος Βλυχού ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑ κουζίνα ΚΡΗΝΕΣ ΚΡΗΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΛΑΔΟΠΙΤΑ Λαϊκές εκφράσεις ΛΕΛΕΓΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑ ΛΕΥΚΑΔΑ 1800 ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ Λευκαδίτικα μαχαίρια λευκαδίτικη κουζίνα λιμάνι Οδυσσέα Λιμάνι του Οδυσσέα ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ λογοτεχνία ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ μοντελισμός μουσείο ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΛ.ΚΥΡ. μουσική μουσική παράδοση μουσικοί ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ μπουράνο μύθοι αισώπου ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Νικόλαος Δ.Καββαδάς ΝΙΚΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ντοκυμαντέρ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ οικονομία Ομηρική Ιθάκη ορθή διατροφή Πάλη για τα αυτονόητα ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ παράδοση ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΛΕΝΤΙ πατριδογνωσία Πέλιτη περιβάλλον πίστη ΠΟΙΗΣΗ ποίηση πολιτική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ πολιτική αυτοπροστασία ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ πολιτιστικά ΠΟΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ποτά πριάρι ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ πρόσωπα ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΡΟΤΑΡΥ-ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ σκαρί ΣΚΙΑΔΑΣ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ Σοφια Καλογεροπούλου ΣΟΦΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΑΜΟΣ στατιστικά ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ ΣΥΒΟΤΑ σύγχρονη αρχιτεκτονική ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σύγχρονη ιστορία ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2010 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΣΕΙΣ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012 Η ΝΕΟΛΑΙΑ σύλλογος Βλυχου ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΛΥΧΟΥ ΓΕΝΙΟΥ ΣΥΜΟΛ συνέντευξη ΣΥΝΘΕΤΗΣ συνταγές ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΧΙ Ταινίες τέκτονες-μασόνοι-ροταριανοί τηλεόραση ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ τοπία ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΛΗΑΡ τραγουδιστές υγεία ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΠΟΡΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΜΝΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ Φάνης Καββαδάς ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ φωτογραφίες φωτογράφοι Χειροτεχνία ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΨΑΡΕΜΑ

Δημοφιλείς αναρτήσεις


www.vlicho.blogspot.com

www.vlicho.blogspot.com

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ
κάντε κλίκ για χαρτη κόλπου